آزمون سخت استاندار آینده

کبنا ؛ این روزها و با پیروزی مسعود پزشکیان در انتخابات چهاردهم ریاست جمهوری در سطح ملی بیش از هر چیز بر فضای آرام و همدلانه در کشور و در میان همه نیروهای سیاسی کشور تأکید می‌شود. باوجود مشکلات عدیده و مصائب بی‌شمار در بخش‌ها و حوزه‌های مختلف راه درازی در پیش دولت آینده است که در این میان وجود همدلی و آرامش ضرورتی است که پیش‌شرط و پیش‌فرض هر حرکت و اقدام دیگر در کشور است.
 هر چند در این روزها شاید هیاهو و برخی فشارها برای تشکیل کابینه و در ادامه مدیران استانی خواهیم بود؛ اما معمولاً این اتفاقات طبیعی است و خیلی زود این شورای تعلیقی و آشفته تعیین تکلیف خواهد شد. در این میان اما فرصت آزمون‌وخطا نیست در سطح کابینه قطعاً شخص رئیس‌جمهور و مجموعه اطرافیان ایشان بادقت و ظرافت امور را به‌پیش خواهند برد و بعد از آن نوبت به استان‌ها می‌رسد که مسئولیت مهمی متوجه دلسوزان و همچنین تصمیم‌گیرندگان و نمایندگان مجلس است.
 هیچ مسئولیت و منصبی نباید به چشم گوشت قربانی نگریسته شود و بلکه برعکس باید به‌عنوان یک فرصت محدود و حساس مورد مداقه قرار گیرد. به‌ویژه در کهگیلویه و بویراحمد و به جهت عمق و انباشت مشکلات و مصائب اهمیت و ضرورت این مسئله مضاعف است.
 خیلی زودتر از استقرار دولت جدید شاهد معرفی و گزینه‌سازی‌های زیادی برای منصب استانداری بوده‌ایم که البته مشخص است این گزینه‌ها نتیجه سلیقه و نظرات شخصی افراد و به‌ویژه برخی از افرادی است که نامشان لابه‌لای گزینه‌های جدی‌تر می‌آید.
 این گروه افراد معمولاً سعی دارند چند گزینه واقعی را لیست کنند و بعد عکس و نام خود را در کنار این گزینه مطرح نمایند و در مراحل بعد با لابی و فشار بر نمایندگان حداقل اگر استاندار نشدند به معاونت برسند.
طبیعی است گزینه‌های همچون فتاح محمدی، یدالله رحمانی، موسی خادمی و... می‌توانند گزینه‌های جدی و دارای شرایط برای استانداری باشند؛ اما وجود برخی نام‌ها بدون کوچک‌ترین تجربه و کارآمدی در این لیست‌ها به نام جوان‌گرایی نه‌تنها نتیجه‌ای در بر ندارد؛ بلکه برعکس سبب خواهد شد یک فضای پرتنش و پر فشار در استان ایجاد و کار را برای تصمیم‌گیران نهایی سخت و دشوار نماید.
 در این لیست‌ها حضور برخی افراد که در زمان مسئولیتشان جز غیبت در محل کار و تشدید حاشیه هیچ دستاوردی نداشته‌اند در نوع خود عجیب و قابل‌تأمل است.
 استانداری جای سهم‌خواهی نیست که اگر به این سمت رفت که متأسفانه نشانه‌هایی از چنین اتفاقی دیده می‌شود هیچ دست آورد ملموس و مثبتی برای استان نخواهد داشت و نتیجه جز معرفی یکی استاندار ضعیف و سهامی عام برای استانداری در پی نخواهد داشت که به‌شتاب بیشتر به سمت قهقرای استان منجر خواهد شد.
  در این میان رسالت سنگینی متوجه نخبگان و رسانه‌های استان است که با ایجاد فضای گفت‌وگو و تعیین شاخص‌ها و مؤلفه‌های یک استاندار توانمند در جهت توسعه و همدلی در استان ریل‌گذاری نمایند.