تاریخ انتشار
پنجشنبه ۱۶ آذر ۱۴۰۲ ساعت ۱۳:۴۱
کد مطلب : ۴۷۰۱۲۴
با صدور بیانیه‌ای به مناسبت روز دانشجو مطرح کرد
مجتبی اندرزیان، فعال سیاسی کهگیلویه بزرگ: کلیه نامزد‌های را دعوت به مناظره تخصصی در محیط علمی دانشگاه‌ها می‌کنم / در ایام پرحرارت انتخابات، سکوت و بی‌تفاوتی معناداری از طرف جامعه علمی استان کهگیلویه و بویراحمد مشاهده می‌شود / قلبم از هزینه شدن اصالت‌های فرهنگی جامعه برای اصالت‌های سیاسی بسیار رنجور می‌شود
۱
کبنا ؛مجتبی اندرزیان، فعال سیاسی و اجتماعی شهرستان‌های کهگیلویه، بهمئی، چرام و لنده در پیامی روز دانشجو را تبریک گفت و نوشت: چگونه می‌توان پذیرفت در جامعه‌ای که دانشمندان یک درصدی و مشاهیر علمی، فقهی، هنری، فرهنگی و غیره وجود دارد، هنوز شخصیت سیاسی برجسته‌ای معرفی نشده است که بتواند توسعه و رفاه برای شهرستان بیاورد و همزمان راهکار‌های ملی برای حل مشکلات جامعه ارائه نماید. بی‌شک انفعال دانشگاه و دانشجویان در این نقصان بی‌تأثیر نیست. در چنین فضایی ضرورت دارد دانشگاه و جامعه علمی همچون ۱۶ آذر ۱۳۳۲ پا را فراتر گذاشته و از دایره امن خود بیرون آید و بعد متعالی انسان که همان کنشگری اجتماعی_سیاسی می‌باشد را بروز نمایند و جامعه را آگاه کنند.
به گزارش کبنا، این بیانیه به شرح زیر است.
بسم الله الرحمن الرحیم
فَلَا أُقسِمُ بِمَوَقِعِ ٱلنُّجُومِ.
سیاست زدگی و سیاست بازی به هیچ وجه مورد تأیید نیست اما سیاست‌گری و برخوردار شدن از قدرت فهم و تحلیل سیاسی، نیاز مبرم دانشجویان و دانشگاههاست. مقام معظم رهبری – مهرماه ۱۳۸۵
یکی از سؤالات اساسی بشر این است که تمایز انسان با سایر موجودات چیست؟ در علم جامعه‌شناسی سیاسی برای انسان سه بعد تعریف شده است، بعد اول مصرف گرایی (بعد حیوانی)، بعد دوم اقتصادی و بعد سوم یا بعد متعالی و متمایز انسان کنشگری اجتماعی-سیاسی می‌باشد. در واقع انسان بواسطه اجتماعی بودن و دغدغه جمعی داشتن مفهوم متعالی به خود می‌گیرد و با کنشگری نسبت به رویداد‌های تأثیرگذار بر جامعه به مقام اشرف مخلوقات می‌رسد، همان جاییکه همه اولیاء خداوند، دانشمندان و آزادیخواهان در تاریخ بواسطه حق خواهی و تلاش برای سعادت بشر به نقطه اشتراک می‌رسند.
شانزدهم آذر بعنوان روز دانشجو یکی از نماد‌های کنشگری اجتماعی_سیاسی است که جامعه علمی ایران از خود نشان داده است. آنجا که دانشجویان سکوت را جایز ندانستند و منافع ملی را در خطر دیده و زبان به حق گویی باز نمودند. در آنچنان فضای تاریکی پس از کودتای ۲۸ مرداد، این دانشجویان بودند که جرقه روشنگری جامعه و حرکت به سوی انقلاب عظیم ۵۷ را آغاز نمودند. اگرچه این کنشگری در فضای علمی و دانشگاهی کلان شهر‌ها همچنان وجود دارد، اما در استان کهگیلویه و بویراحمد و بویژه شهرستان کهگیلویه مغفول مانده است. بعبارتی در ایام پرحرارت انتخابات، سکوت و بی‌تفاوتی معناداری از طرف جامعه علمی استان مشاهده می‌شود، گاهی حتی دیده می‌شود که جامعه علمی جایگاه خود را هزینه پروپاگاندای کاندیدایی می‌کند که براساس شایسته سالاری بروز نیافته است. نقد اساسی، عدم تلاش دانشجویان و دانشگاهیان برای آگاه‌سازی جامعه و تعریف معیار‌های شایستگی به منظور انتخاب می‌باشد. چگونه می‌توان پذیرفت در جامعه‌ای که دانشمندان یک درصدی و مشاهیر علمی، فقهی، هنری، فرهنگی و غیره وجود دارد، هنوز شخصیت سیاسی برجسته‌ای معرفی نشده است که بتواند توسعه و رفاه برای شهرستان بیاورد و همزمان راهکار‌های ملی برای حل مشکلات جامعه ارائه نماید. بی‌شک انفعال دانشگاه و دانشجویان در این نقصان بی‌تأثیر نیست. در چنین فضایی ضرورت دارد دانشگاه و جامعه علمی همچون ۱۶ آذر ۱۳۳۲ پا را فراتر گذاشته و از دایره امن خود بیرون آید و بعد متعالی انسان که همان کنشگری اجتماعی_سیاسی می‌باشد را بروز نمایند و جامعه را آگاه کنند.
علاوه بر این، یک خصوصیت منحصر بفرد عشایر زاگرس نشین بویژه استان کهگیلویه و بویراحمد در دوران معاصر، وجود جامعه فرهنگی و فرهیخته معلمان می‌باشد که دانش آموخته دانشسرای عشایری هستند و بعنوان پیران‌اندیشمند در سال‌های ابتدایی انقلاب اسلامی باوجود سخت‌ترین شرایط تلاش پیامبر گونه‌ای در راستای تعالی جامعه داشته‌اند. آیا شایسته است که این ظرفیت‌های عظیم فرهنگی و اجتماعی را هزینه تبلیغات سیاسی نمود. من بعنوان فرزند این بزرگوارن قلبم از هزینه شدن اصالت‌های فرهنگی جامعه برای اصالت‌های سیاسی بسیار رنجور می‌شود. صراحتاً و خاضعانه از جامعه فرهیختگان دانشسرای عشایری تقاضا دارم این برچسب نامیمون را از پیشانی میراث گرانبهای «بهمن بیگی» فقید پاک نمایید و بگذارید این اصالت فرهنگی در تاریخ ماندگار بماند، و همچون گذشته، پیامبرگونه جامعه را راهنمایی کنید و کنشگری اجتماعی-سیاسی مستقل داشته باشید. جوانان دردمند جامعه نیازمند همراهی و حمایت مدبرانه شما عزیزان می‌باشند.
در پایان، اینجانب مجتبی اندرزیان کاندیدای دوازدهمین دوره انتخابات مجلس، کلیه نامزد‌های محترم را دعوت به مناظره تخصصی در محیط علمی دانشگاه‌ها می‌کنم تا بستری برای انتخاب مبتنی بر شایستگی بدست مردم عزیز شهرستان کهگیلویه رقم بخورد. اگرچه‌امید ندارم هیچ یک از بزرگواران دعوت من را بپذیرند، آنهم بخاطر ضعفی که همگان بر آن اشراف دارند.
ارادتمند-مجتبی اندرزیان
به گزارش کبنا، این بیانیه به شرح زیر است.
بسم الله الرحمن الرحیم
فَلَا أُقسِمُ بِمَوَقِعِ ٱلنُّجُومِ.
سیاست زدگی و سیاست بازی به هیچ وجه مورد تأیید نیست اما سیاست‌گری و برخوردار شدن از قدرت فهم و تحلیل سیاسی، نیاز مبرم دانشجویان و دانشگاههاست. مقام معظم رهبری – مهرماه ۱۳۸۵
یکی از سؤالات اساسی بشر این است که تمایز انسان با سایر موجودات چیست؟ در علم جامعه‌شناسی سیاسی برای انسان سه بعد تعریف شده است، بعد اول مصرف گرایی (بعد حیوانی)، بعد دوم اقتصادی و بعد سوم یا بعد متعالی و متمایز انسان کنشگری اجتماعی-سیاسی می‌باشد. در واقع انسان بواسطه اجتماعی بودن و دغدغه جمعی داشتن مفهوم متعالی به خود می‌گیرد و با کنشگری نسبت به رویداد‌های تأثیرگذار بر جامعه به مقام اشرف مخلوقات می‌رسد، همان جاییکه همه اولیاء خداوند، دانشمندان و آزادیخواهان در تاریخ بواسطه حق خواهی و تلاش برای سعادت بشر به نقطه اشتراک می‌رسند.
شانزدهم آذر بعنوان روز دانشجو یکی از نماد‌های کنشگری اجتماعی_سیاسی است که جامعه علمی ایران از خود نشان داده است. آنجا که دانشجویان سکوت را جایز ندانستند و منافع ملی را در خطر دیده و زبان به حق گویی باز نمودند. در آنچنان فضای تاریکی پس از کودتای ۲۸ مرداد، این دانشجویان بودند که جرقه روشنگری جامعه و حرکت به سوی انقلاب عظیم ۵۷ را آغاز نمودند. اگرچه این کنشگری در فضای علمی و دانشگاهی کلان شهر‌ها همچنان وجود دارد، اما در استان کهگیلویه و بویراحمد و بویژه شهرستان کهگیلویه مغفول مانده است. بعبارتی در ایام پرحرارت انتخابات، سکوت و بی‌تفاوتی معناداری از طرف جامعه علمی استان مشاهده می‌شود، گاهی حتی دیده می‌شود که جامعه علمی جایگاه خود را هزینه پروپاگاندای کاندیدایی می‌کند که براساس شایسته سالاری بروز نیافته است. نقد اساسی، عدم تلاش دانشجویان و دانشگاهیان برای آگاه‌سازی جامعه و تعریف معیار‌های شایستگی به منظور انتخاب می‌باشد. چگونه می‌توان پذیرفت در جامعه‌ای که دانشمندان یک درصدی و مشاهیر علمی، فقهی، هنری، فرهنگی و غیره وجود دارد، هنوز شخصیت سیاسی برجسته‌ای معرفی نشده است که بتواند توسعه و رفاه برای شهرستان بیاورد و همزمان راهکار‌های ملی برای حل مشکلات جامعه ارائه نماید. بی‌شک انفعال دانشگاه و دانشجویان در این نقصان بی‌تأثیر نیست. در چنین فضایی ضرورت دارد دانشگاه و جامعه علمی همچون ۱۶ آذر ۱۳۳۲ پا را فراتر گذاشته و از دایره امن خود بیرون آید و بعد متعالی انسان که همان کنشگری اجتماعی_سیاسی می‌باشد را بروز نمایند و جامعه را آگاه کنند.
علاوه بر این، یک خصوصیت منحصر بفرد عشایر زاگرس نشین بویژه استان کهگیلویه و بویراحمد در دوران معاصر، وجود جامعه فرهنگی و فرهیخته معلمان می‌باشد که دانش آموخته دانشسرای عشایری هستند و بعنوان پیران‌اندیشمند در سال‌های ابتدایی انقلاب اسلامی باوجود سخت‌ترین شرایط تلاش پیامبر گونه‌ای در راستای تعالی جامعه داشته‌اند. آیا شایسته است که این ظرفیت‌های عظیم فرهنگی و اجتماعی را هزینه تبلیغات سیاسی نمود. من بعنوان فرزند این بزرگوارن قلبم از هزینه شدن اصالت‌های فرهنگی جامعه برای اصالت‌های سیاسی بسیار رنجور می‌شود. صراحتاً و خاضعانه از جامعه فرهیختگان دانشسرای عشایری تقاضا دارم این برچسب نامیمون را از پیشانی میراث گرانبهای «بهمن بیگی» فقید پاک نمایید و بگذارید این اصالت فرهنگی در تاریخ ماندگار بماند، و همچون گذشته، پیامبرگونه جامعه را راهنمایی کنید و کنشگری اجتماعی-سیاسی مستقل داشته باشید. جوانان دردمند جامعه نیازمند همراهی و حمایت مدبرانه شما عزیزان می‌باشند.
در پایان، اینجانب مجتبی اندرزیان کاندیدای دوازدهمین دوره انتخابات مجلس، کلیه نامزد‌های محترم را دعوت به مناظره تخصصی در محیط علمی دانشگاه‌ها می‌کنم تا بستری برای انتخاب مبتنی بر شایستگی بدست مردم عزیز شهرستان کهگیلویه رقم بخورد. اگرچه‌امید ندارم هیچ یک از بزرگواران دعوت من را بپذیرند، آنهم بخاطر ضعفی که همگان بر آن اشراف دارند.
ارادتمند-مجتبی اندرزیان
