تاریخ انتشار
يکشنبه ۲ مهر ۱۴۰۲ ساعت ۲۲:۵۵
کد مطلب : ۴۶۷۳۹۰
به دنبال افزایش قیمت دوبرابری سالن کنسرت هتل اسپیناس پالاس؛
بلایی که رونالدو سر اقتصاد کنسرتها و موسیقی کشور آورد/ با هزینه دو برابری به کنسرت بروید!
۰
کبنا ؛ پرسه‌ای در میان روزهای گذشته بزنیم، حضور ۳۶ ساعته کریستیانو رونالدو در ایران برای بازی النصر مقابل ایران، چنان هیاهویی را در کشور به پا کرد که همه را به حیرت وا داشت، اما این ورود و خرج پس لرزه‌هایی را هم به همراه داشت و آن بالا رفتن قیمت سالن «اسپیناس پالاس» در آغاز دور جدید کنسرتها بود که آورده‌اش برای مخاطبان بلیت‌های میلیون تومانی بود. از امروز موج جدید کنسرتها و بازگشت خوانندگان به روی صحنه آغاز می‌شود دو ماه تابستان همزمان شده بود با محرم و صفر و کنسرتها تعطیل بودند و همه چیز هم عادی بود تا اینکه رونالدو پایش را به هتل اسپیناس گذاشت جایی که سالن همایشش یکی از مراکز اصلی برگزاری کنسرت به شمار می‌آید و حالا نکته اساسی ماجرا این است که این سالن بعد از حضور رونالدو و طبق خبری که بهمن بابازاده فعال رسانه‌ای و خبرنگار حوزه موسیقی منتشر کرده، قیمت برگزاری کنسرت برای یک شب یعنی دو سانس از ۴۲۰ میلیون تومان به ۷۱۰ میلیون تومان افزایش پیدا کرده است و با بحران کمبود سالن‌های کنسرت در تهران این اتفاق بسیار نگران کننده تلقی می‌شود.
سالن وزارت کشور پس از حواشی حجاب در کنسرتها درهای خود را برای برگزار کنسرت بست. برج میلاد نیز پس از اتفاقات برگزاری جشنواره لیدوما و انتشار ویدئوهایی از این مراسم، با تردید مدیرانش در واگذاری سالن برای برگزاری کنسرت مواجه شده است. در این بین سالن اسپیناس پالاس با افزایش ۵۰ درصدی تعرفه سالن کنسرتش، معادله‌ها را بر هم زده و باعث شده برگزارکنندگان برنامه مشکلات بزرگی در رزرو سالن و آغاز کنسرتها داشته باشند.
تالار وحدت هم با ممنوعیت‌هایی عجیب بازگشته و اجراهای محلی شاد اجازه برگزاری ندارند و بایستی «تراک لیست» شان پیش از برنامه به تایید مدیران تالار برسد!
قیمت گذاری بلیت‌های کنسرت در دور جدید هم معادله مهمی ست که باید تا روز آغاز بلیت فروشی نخستین کنسرتها صبر کرد و نتیجه تمام این اتفاقات را در قیمت بلیت‌ها دید. اما با توجه به انحصاری شدن این بازار و نرخ‌گذاری سلیقه‌ای طبیعتا نمی‌توان انتظار همان قیمت‌های سابق را داشت و باید منتظر یک جهش قیمت تازه بود که این موضوع هم باعث حذف کنسرتها از بسیاری از سبد خانوار افراد خواهد شد.
این موضوع هم فراموش نشود که موسیقی کشور از اسفند 1398 تا اسفند 1401 اصلا اوضاع خوبی نداشت. به چند سال گذشته بازگردیم، اسفند ۱۳۹۸ همان زمان که ورود کرونا به کشور به صورت رسمی تایید شد، کرونایی که سینما، تئاتر، کنسرت و حتی رستوران را هم تعطیل کرد در همین میان هنرمندان اقدامی دسته‌جمعه انجام دادند و تعدادی از آنها از جمله همایون شجریان کنسرت آنلاین برگزار کردند که بازهم چاره ساز نبود، سالن‌هایی که روز به روز خالی‌تر می‌شدند، کمی گذشت اوضاع بهبود پیدا کرد سالن‌های سینما باز شد، کمی بعدتر هم سالن‌های تئاتر فعالیتشان را از سر گرفتند اما بازهم این کنسرتها بودند که نتوانستند فعالیتشان را از سر بگیرند، از ابتدای ۱۴۰۱ که تقریبا کشور به وضعیت طبیعی بازگشت، کنسرتها هم تصمیم گرفتند که آرام آرام فعالیتشان را از سر بگیرند.
کنسرت‌هایی که بیش از دوسال فعالیت نکرده بودند و هنرمندان این عرصه به قدری دچار مشکلات معیشتی شده بودند که یا سمت ساخت‌وساز رفته بودند و از طریق فروش آن سازها کسب درآمد می‌کردند یا هنرمندانی مثل فریدون اسرایی برای اینکه بتوانند اثری تولید کنند ناچار به فروش زمینشان که بخشی از پس‌اندازشان بود، شدند. اوضاع کمی روبه بهبود گام نهاده بود که یک ناآرامی در کشور همه چیز را از روال طبیعی خارج کرد، سالن‌های تئاتر تعطیل شدند، کسی به سینما نرفت و البته کسی هم حال و حوصله شادی در کنسرتها را نداشت. بعد از مدتی یعنی در اواسط آذر بازهم سینما و تئاتر به کارشان ادامه دادند و کنسرت بازهم تنها ماند.
پس از شلوغی‌ها و در بهمن ۱۴۰۱ بسیاری خواستار تحریم، لغو و کنار گذاشتن کنسرت‌های موسیقی شدند و برخی هم بر این باور بودند که هنر باید زنده باشد و دست‌آخر مسئولانی که روزگاری به محمدرضا شجریان اجازه اجرای کنسرت نمی‌دادند، دست به دامن خواننده‌ای شدند که چندان شهرتی نداشت، خواننده‌ای که روی صحنه آمد تا بخواند «مثلا روم زوم کنی بوم بوم کنه قلبم، مثلا هی لج کنی راه کج کنی از من» هرچند که این محتوا ارزش برگزاری کنسرت را نداشت اما سرآغاز خوبی برای شروع کنسرتها و روشن شدن دوباره چراغ سالن‌ها بود.
اینکه چرا کنسرتها با زانکو شروع شد مربوط به تصمیم تهیه‌کننده زانکو است، آنها خواستند که اول باشند اما به هرحال هرکسی که اول شروع می‌کرد مورد تهاجم قرار می‌گرفت، پس از آن سیروان خسروی روی صحنه آمد و کمی بعدتر هم رضا صادقی خواست که برای مردم زلزله زده خوی بخواند. در این میان ماکان‌بند هم روی صحنه رفت و چند خواننده دیگر از جماه علیرضا قربانی برای مردم خواندند تا محرم شروع شد و حالا آن وقفه دو ماهه پایان یافته اما با توجه به اطلاعاتی که در دست است، احتمالا قیمت بلیت‌ها به نفری بیش از یک میلیون تومان خواهد رسید.
سالن وزارت کشور پس از حواشی حجاب در کنسرتها درهای خود را برای برگزار کنسرت بست. برج میلاد نیز پس از اتفاقات برگزاری جشنواره لیدوما و انتشار ویدئوهایی از این مراسم، با تردید مدیرانش در واگذاری سالن برای برگزاری کنسرت مواجه شده است. در این بین سالن اسپیناس پالاس با افزایش ۵۰ درصدی تعرفه سالن کنسرتش، معادله‌ها را بر هم زده و باعث شده برگزارکنندگان برنامه مشکلات بزرگی در رزرو سالن و آغاز کنسرتها داشته باشند.
تالار وحدت هم با ممنوعیت‌هایی عجیب بازگشته و اجراهای محلی شاد اجازه برگزاری ندارند و بایستی «تراک لیست» شان پیش از برنامه به تایید مدیران تالار برسد!
قیمت گذاری بلیت‌های کنسرت در دور جدید هم معادله مهمی ست که باید تا روز آغاز بلیت فروشی نخستین کنسرتها صبر کرد و نتیجه تمام این اتفاقات را در قیمت بلیت‌ها دید. اما با توجه به انحصاری شدن این بازار و نرخ‌گذاری سلیقه‌ای طبیعتا نمی‌توان انتظار همان قیمت‌های سابق را داشت و باید منتظر یک جهش قیمت تازه بود که این موضوع هم باعث حذف کنسرتها از بسیاری از سبد خانوار افراد خواهد شد.
این موضوع هم فراموش نشود که موسیقی کشور از اسفند 1398 تا اسفند 1401 اصلا اوضاع خوبی نداشت. به چند سال گذشته بازگردیم، اسفند ۱۳۹۸ همان زمان که ورود کرونا به کشور به صورت رسمی تایید شد، کرونایی که سینما، تئاتر، کنسرت و حتی رستوران را هم تعطیل کرد در همین میان هنرمندان اقدامی دسته‌جمعه انجام دادند و تعدادی از آنها از جمله همایون شجریان کنسرت آنلاین برگزار کردند که بازهم چاره ساز نبود، سالن‌هایی که روز به روز خالی‌تر می‌شدند، کمی گذشت اوضاع بهبود پیدا کرد سالن‌های سینما باز شد، کمی بعدتر هم سالن‌های تئاتر فعالیتشان را از سر گرفتند اما بازهم این کنسرتها بودند که نتوانستند فعالیتشان را از سر بگیرند، از ابتدای ۱۴۰۱ که تقریبا کشور به وضعیت طبیعی بازگشت، کنسرتها هم تصمیم گرفتند که آرام آرام فعالیتشان را از سر بگیرند.
کنسرت‌هایی که بیش از دوسال فعالیت نکرده بودند و هنرمندان این عرصه به قدری دچار مشکلات معیشتی شده بودند که یا سمت ساخت‌وساز رفته بودند و از طریق فروش آن سازها کسب درآمد می‌کردند یا هنرمندانی مثل فریدون اسرایی برای اینکه بتوانند اثری تولید کنند ناچار به فروش زمینشان که بخشی از پس‌اندازشان بود، شدند. اوضاع کمی روبه بهبود گام نهاده بود که یک ناآرامی در کشور همه چیز را از روال طبیعی خارج کرد، سالن‌های تئاتر تعطیل شدند، کسی به سینما نرفت و البته کسی هم حال و حوصله شادی در کنسرتها را نداشت. بعد از مدتی یعنی در اواسط آذر بازهم سینما و تئاتر به کارشان ادامه دادند و کنسرت بازهم تنها ماند.
پس از شلوغی‌ها و در بهمن ۱۴۰۱ بسیاری خواستار تحریم، لغو و کنار گذاشتن کنسرت‌های موسیقی شدند و برخی هم بر این باور بودند که هنر باید زنده باشد و دست‌آخر مسئولانی که روزگاری به محمدرضا شجریان اجازه اجرای کنسرت نمی‌دادند، دست به دامن خواننده‌ای شدند که چندان شهرتی نداشت، خواننده‌ای که روی صحنه آمد تا بخواند «مثلا روم زوم کنی بوم بوم کنه قلبم، مثلا هی لج کنی راه کج کنی از من» هرچند که این محتوا ارزش برگزاری کنسرت را نداشت اما سرآغاز خوبی برای شروع کنسرتها و روشن شدن دوباره چراغ سالن‌ها بود.
اینکه چرا کنسرتها با زانکو شروع شد مربوط به تصمیم تهیه‌کننده زانکو است، آنها خواستند که اول باشند اما به هرحال هرکسی که اول شروع می‌کرد مورد تهاجم قرار می‌گرفت، پس از آن سیروان خسروی روی صحنه آمد و کمی بعدتر هم رضا صادقی خواست که برای مردم زلزله زده خوی بخواند. در این میان ماکان‌بند هم روی صحنه رفت و چند خواننده دیگر از جماه علیرضا قربانی برای مردم خواندند تا محرم شروع شد و حالا آن وقفه دو ماهه پایان یافته اما با توجه به اطلاعاتی که در دست است، احتمالا قیمت بلیت‌ها به نفری بیش از یک میلیون تومان خواهد رسید.
