رتبه بندی معلمان و ضعیف کشی سیاسی

غالبا دعب من در مواضع عمومی، حمایت از اشخاص نیست. منتها به واسطه شناختی که از آقای دکتر ستاری فرد و نیز رفاقت چندساله ای که با او دارم، می‌توانم این نکته را اذعان کنم که در بحث رتبه بندی معلمان، او به واسطه اینکه معلمی را زندگی کرده، از همان بدو استقرارش در معاونت توسعه، کوشش مجدانه ای را خیرخواهانه در جهت احقاق حقوق معلمان به کار بست تا بلکه در شرایط فروبستگیِ معیشتِ معلمان، گرهی از کار آنان بگشاید.
اهمیت کوشش ستاری فرد در بحث رتبه بندی معلمان، زمانی اهمیت مضاعف پیدا می‌کند که به این نکته التفات پیدا کنیم که او به واسطه تمحض و حضور چندین ساله اش در یکی از مهمترین مراکز سیاست گذاری کشور یعنی مرکز پژوهش های مجلس، بسیاری از موانع و گره های ساختاری وزارت آموزش و پرورش به ویژه در بحث رتبه بندی معلمان را هم می‌شناخت و هم به قدر وسعش می‌گشود.
بر فرض که او قصور و تقصیری هم در این میان داشته باشد (که گزارشات کمیسون اصل 90 و کمیسیون آموزش مجلس خلاف این را ثابت می‌کند)، نباید اجازه داد که تحت فشار برخی پدرخوانده های سیاسی که طی این سالها در موقعیت های کلانِ رانتی قرار گرفته اند، جوانانی که از جنس همین مردم کوچه و بازاراند حذف شوند و یا دست کم اعتماد به نفس لازم را برای اتخاذ تصمیمات بزرگی که در جهت خیر عمومی است از دست بدهند.