تاریخ انتشار
سه شنبه ۹ اسفند ۱۴۰۱ ساعت ۰۲:۱۳
کد مطلب : ۴۵۹۰۹۴
یادداشت ارسالی؛
همه جای ایران سرای من است، سلامم سرایم ثنایم دنای من است
هادی سینایی
۳
کبنا ؛هادی سینایی فعال محیط زیستی، در واکنش به خبر احداث سد خرسان ۳ و انتقاد از اجرای چنین پروژههای عظیمی که برای استان ما عملاً هیچ گونه دستاوردی ندارد، طی یاد داشتی آورده است: ما را به خیر شما امیدی نیست شر نرسانید.
زمزمههای احداث سد خرسان ۳ درحالی به گوش میرسد که گویا قرار است، برای آنکه به صنعت آب بری در استانهای کویری جان تازهای ببخشد، برای آنکه چرخهای کارخانه فولادی را بچرخاند در کهگیلویه و بویراحمد جانهای بیشماری را میخواهد بگیرد.
جان بلوط ۱۰۰ تا ۵۰۰ سالهای را که ریشههای ۹ متری آن در عمق خاک و کمک به تقویت سفرههای آبی زیر زمینی و جلوگیری از فرسایش خاک، ۶ برابر بیشتر از چوب آن اهمیت دارد را میخواهد بگیرد.
جان یکصدو بیست کیلومتر مربع از خاکی را میخواهد بگیرد که برای تشکیل هر سانتیمتر از آن ۱۰۰ تا ۱۰ هزار سال باید زمان بگذرد تا تشکیل شود، آن هم برای کهگیلویه و بویراحمدی که با ۲ درصد در هکتار بیشترین فرسایش خاک در کشور را به خود اختصاص داده است.
قرار است جان مراتع و گونههای بیشماری از گیاهان را بگیرد که اندمیک آن منطقه هستند.
قرار است زیستگاه بیشماری از حیات وحش با تنوعهای متفاوت و قلمروهای خاص را برای همیشه نابود کند که معلوم نیست چه سر نوشت شومی در انتظار آینده آنها باشد! ؟ قرار است ۶ میلیون درخت مقدس عمدتاً بلوط کهگیلویه و بویراحمد را برای همیشه نابود کند. همان درخت قابل احترامی که در سالیان متمادی گذشته و ایام سخت، محل ارتزاق ۱۰ هزار نفر جمعیت ساکن همان ۱۷ روستایی بوده است که قراراست زیر آب بروند.
اگر با یک حساب سرانگشتی تقسیم کنیم ۶ میلیون درخت و درختچهای را که قرار است نابود شوند بر جمعیت ۱۰ هزار نفری همان ۱۷ روستا به ازائ هر نفر ۶۰۰ درخت را باید از دست بدهیم، این یعنی یک فاجعه برای طبیعت استان ما، برای طبعیتی که خشکسالیهای متمادی سنوات گذشته، بیماریها، گردو غبارامان بلوطهایش را بریده است. بلوطهای که با سختی از شرایط اقلیمی، نیمه جانی به در بردند اما از دست سد، پای گریزی ندارند و بایدایستاده جان بدهند.
سوای از تعهدات اخلاقی و عرق ملی، باثبت دنا بعنوان دهمین ذخیرگاه زیست کره کشور و نخستین پس از انقلاب اسلامی، تعهد بینالمللی برای کشور ایجاد شده است. با احداث این سد، قطعاً دنا تغییرات آب و هوایی بسیار بدی را متحمل خواهد شد و روزی فرا خواهد رسید که از آن همه یال و کوپال جز صخرههای سیقل شدهای که روح و روان هر بیندهای را آزرده میدهند چیزی باقی نخواهد ماند. فلذ باید آن روز منتظر بازخواست نسل آینده خود و جوامع بینالملل باشیم.
مطابق با قانون انتقال آب بین حوزهای برای مصرف شرب جای اجرا دارد اما آنگونه که از برایند کار احداث این سد بر میآید، گویا صنعتی در استانهای کویر برای مصرف آب دهان گشوده و حریصانه چشم انتظار است.
چطور و چگونه صنعت فولاد برای کهگیلویه و بویراحمد که این همه جوان تحصیل کرده وبیکار دارد ممنوع است اما برای استانهای کویری مجاز است؟! با قاطعیت اعلام خواهیم کرد، معیشت ۱۰ هزار نفر جمعیت ۱۷ روستا، که عمدتاً کشاورزی و دامداری است و لنگ لنگان گذران ایام دارند و قرار است سر زمین و مقبره ابا و اجدادی خود را برای همیشه به اجبار ترک کنند در هیچ حاشیه شهری تأمین نخواهد شد.
ضمن تشکر از موضع صریح شفاف و پوست کنده؛ دکتر روشنفکر نماینده محترم مردم شهرستانهای بویراحمد مارگون و دنا در مجلس شورای اسلامی که قطعاً پیگیریهای بیشتری ازایشان بعنوان صدای مردم در سطح کلان انتظار داریم، از دیگر مسئولان استان در رأس استاندار محترم تقاضامندیم، مثل همیشه صدای اعتراض مردم استان را به دولتمردان برساند و تا دیر نشده جلوی نابودی استان و ذخیره گاه دنا را بگیرد.
بقول شاعر هم استانی حاج فریدون داوری که زیبا سرودهاند:
همه جای ایران سرای من است
سلامم سرایم ثنایم دنای من است
زمزمههای احداث سد خرسان ۳ درحالی به گوش میرسد که گویا قرار است، برای آنکه به صنعت آب بری در استانهای کویری جان تازهای ببخشد، برای آنکه چرخهای کارخانه فولادی را بچرخاند در کهگیلویه و بویراحمد جانهای بیشماری را میخواهد بگیرد.
جان بلوط ۱۰۰ تا ۵۰۰ سالهای را که ریشههای ۹ متری آن در عمق خاک و کمک به تقویت سفرههای آبی زیر زمینی و جلوگیری از فرسایش خاک، ۶ برابر بیشتر از چوب آن اهمیت دارد را میخواهد بگیرد.
جان یکصدو بیست کیلومتر مربع از خاکی را میخواهد بگیرد که برای تشکیل هر سانتیمتر از آن ۱۰۰ تا ۱۰ هزار سال باید زمان بگذرد تا تشکیل شود، آن هم برای کهگیلویه و بویراحمدی که با ۲ درصد در هکتار بیشترین فرسایش خاک در کشور را به خود اختصاص داده است.
قرار است جان مراتع و گونههای بیشماری از گیاهان را بگیرد که اندمیک آن منطقه هستند.
قرار است زیستگاه بیشماری از حیات وحش با تنوعهای متفاوت و قلمروهای خاص را برای همیشه نابود کند که معلوم نیست چه سر نوشت شومی در انتظار آینده آنها باشد! ؟ قرار است ۶ میلیون درخت مقدس عمدتاً بلوط کهگیلویه و بویراحمد را برای همیشه نابود کند. همان درخت قابل احترامی که در سالیان متمادی گذشته و ایام سخت، محل ارتزاق ۱۰ هزار نفر جمعیت ساکن همان ۱۷ روستایی بوده است که قراراست زیر آب بروند.
اگر با یک حساب سرانگشتی تقسیم کنیم ۶ میلیون درخت و درختچهای را که قرار است نابود شوند بر جمعیت ۱۰ هزار نفری همان ۱۷ روستا به ازائ هر نفر ۶۰۰ درخت را باید از دست بدهیم، این یعنی یک فاجعه برای طبیعت استان ما، برای طبعیتی که خشکسالیهای متمادی سنوات گذشته، بیماریها، گردو غبارامان بلوطهایش را بریده است. بلوطهای که با سختی از شرایط اقلیمی، نیمه جانی به در بردند اما از دست سد، پای گریزی ندارند و بایدایستاده جان بدهند.
سوای از تعهدات اخلاقی و عرق ملی، باثبت دنا بعنوان دهمین ذخیرگاه زیست کره کشور و نخستین پس از انقلاب اسلامی، تعهد بینالمللی برای کشور ایجاد شده است. با احداث این سد، قطعاً دنا تغییرات آب و هوایی بسیار بدی را متحمل خواهد شد و روزی فرا خواهد رسید که از آن همه یال و کوپال جز صخرههای سیقل شدهای که روح و روان هر بیندهای را آزرده میدهند چیزی باقی نخواهد ماند. فلذ باید آن روز منتظر بازخواست نسل آینده خود و جوامع بینالملل باشیم.
مطابق با قانون انتقال آب بین حوزهای برای مصرف شرب جای اجرا دارد اما آنگونه که از برایند کار احداث این سد بر میآید، گویا صنعتی در استانهای کویر برای مصرف آب دهان گشوده و حریصانه چشم انتظار است.
چطور و چگونه صنعت فولاد برای کهگیلویه و بویراحمد که این همه جوان تحصیل کرده وبیکار دارد ممنوع است اما برای استانهای کویری مجاز است؟! با قاطعیت اعلام خواهیم کرد، معیشت ۱۰ هزار نفر جمعیت ۱۷ روستا، که عمدتاً کشاورزی و دامداری است و لنگ لنگان گذران ایام دارند و قرار است سر زمین و مقبره ابا و اجدادی خود را برای همیشه به اجبار ترک کنند در هیچ حاشیه شهری تأمین نخواهد شد.
ضمن تشکر از موضع صریح شفاف و پوست کنده؛ دکتر روشنفکر نماینده محترم مردم شهرستانهای بویراحمد مارگون و دنا در مجلس شورای اسلامی که قطعاً پیگیریهای بیشتری ازایشان بعنوان صدای مردم در سطح کلان انتظار داریم، از دیگر مسئولان استان در رأس استاندار محترم تقاضامندیم، مثل همیشه صدای اعتراض مردم استان را به دولتمردان برساند و تا دیر نشده جلوی نابودی استان و ذخیره گاه دنا را بگیرد.
بقول شاعر هم استانی حاج فریدون داوری که زیبا سرودهاند:
همه جای ایران سرای من است
سلامم سرایم ثنایم دنای من است
خاک مون(سیلیس،آهن، و۰۰۰) رو بردند
حالا نوبت آب مون شده....