تاریخ انتشار
چهارشنبه ۵ بهمن ۱۴۰۱ ساعت ۲۰:۱۹
کد مطلب : ۴۵۷۵۵۲
کبنا گزارش میدهد:
ماجراهای مردم پشت در شورا
۵
کبنا ؛این روزها جلسه استیضاح یا همان پرسش اعضای شورای شهر یاسوج از شهردار بهطور مرتب برگزار میشود، هر بار که برای پوشش این جلسه در محل شورای اسلامی شهر یاسوج حاضر شدم با مردمی روبرو میشدم که در گرما و سرما برای اینکه گرهی از کارشان باز شود، یا خیس عرق بودند و یا میلرزیدند.
به گزارش کبنا، مردم گرفتار بهترین فرصت برای حل مشکلاتشان، زمان برگزاری این جلسات است، چرا که اعضای شورای اسلامی در چنین وقتهایی بهتر در دسترس قرار میگیرند و مردم سد راه آنها میایستند و دغدغه و مطالبات خود را مطرح میکنند. در همین چند جلسه استیضاح شهردار، مردمی که از این جلسه با خبر میشوند در سرما و گرما میآیند و پشت در شورا میمانند تا فرجی برایشان باشد. این درحالی است که به مراجعه کنندگان در هنگام برگزاری جلسه اجازه ورود نمیدهند و در این فصل سرما دم در ساختمان میایستند تا شاید یکی از اعضا شورا یا شهردار را ببینند و مطالباتشان را بخواهند.
پیرمردی عصا بهدست همراه با پسرش جلوی در ایستاده بود از او پرسیدم: چرا اینجا آمدهاید؟
پیرمرد گفت: پسرم یک مغازه در خیابان انقلاب دارد که با هزار قرض و قوله آن را خریده؛ اما شهرداری آمده یک دکه دقیقاٌ جلوی مغازه زده اصلا این مغازه ما مشخص نیست نه کسی اجارهاش میکند نه خودمان میتوانیم از آن استفاده کنیم چون این دکه کلا مغازه را پوشانده و اصلا مشخص نیست اینجا مغازهای است.
خانمی که عکس پسرش را در کیف پولش نشان میداد و میگفت: پسرم 28 سالهاست و میگوید میخواهم به خودم آسیب برسانم.
من یک مادرم. سال 84 سر جاده دهنو یک زمین داشتم که گفتند در طرح است زمین را نقد میخریم من هم فروختم حالا بیست سال گذشته و هنوز طلبم را ندادند. گفتند هفتصد میلیون نصفش را بخشیدم و نصف دیگرش را قسطی کردند. قرار بود ماهی 50 میلیون برایم واریز کنند همان را هم واریز نکردند. پسرم رفته با یک پسر شیرازی شریک شده من به پسرم قول داده بودم پول را بهش بدم اما پولی برایم واریز نشد و حالا پسرم میخواهد به خودش آسیب برساند. در این لحظه شهردار رد شد و این خانم به سراغ شهردار رفت.
آقایی با یک بغل پرونده در دست نیز در گفتوگو با خبرنگار کبنا نیوز، گفت: 38 سال است که دربهدرم! ساختمان من پروانه دارد؛ اما مثل ساختمانهای بدون پروانه جز فضای سبز محسوب شده است.
وی در ادامه معتقد بود که کل این ساختمان سال 58 ساخته اما در طرح پیشنهادی ظالمانه جز فضای سبز شد.
این شهروند در ادامه گفت: در بخشنامه جدید ما از فضای سبز خارج شدیم و حراست شهرداری و نقشهبردار تأیید کردند و نوشتند با توجه به تأیید حراست محترم و عدم وجود نقشههای قدیم در صورتیکه ساختمان از قدیم ساخته شده از طرح خارج است.
او توضیح داد: تمام این ساختمان با هم ساخته شده ولی حالا نصف ساختمان را نمیپذیرند و میگویند باید برود کمیسیون و برای هر متر در کمیسیون باید 4-5 میلیون پول بدهیم. در صورتی که من دو هزار متر زمین را خریدم. 12 هزار و پانصد و دو هزار و دویست تومان آن موقع دادم برای پروانه. حالا هم بالای دست ما پروانه ساخت سی ان جی صادر کردهاند. چون صاحب سیانجی خودش در شهرداری بوده که متأسفانه دچار آتشسوزی شده است.
این شهروند گفت: زمینهای پایین که باغ و تالار بودند را مجوز مسکونی دادند ولی ما که ساختمان مسکونی هستیم، هنوز دربهدریم. از همه شکایت کردم و هیچ جوابی نگرفتم. هر روز با این پروندههای سنگین از این اداره به آن اداره میروم. کل ساختمان بین جاده بنسجان متعلق به برخی از افراد صاحبنفوذ است و همه را آزاد کردند و فقط ساختمان در بلاتکلیفی است. به خدا قسم چهل میلیون فقط پول کپی دادم. دو هزار برگه در پرونده از یاسوج بگیرید تا ادارات تهران همه جا رفتم. تهران دستور دادند این ساختمان را آزاد کنند اما برخلاف دستور شورای عالی شهرسازی عمل کردند.
به گزارش کبنا، مردم گرفتار بهترین فرصت برای حل مشکلاتشان، زمان برگزاری این جلسات است، چرا که اعضای شورای اسلامی در چنین وقتهایی بهتر در دسترس قرار میگیرند و مردم سد راه آنها میایستند و دغدغه و مطالبات خود را مطرح میکنند. در همین چند جلسه استیضاح شهردار، مردمی که از این جلسه با خبر میشوند در سرما و گرما میآیند و پشت در شورا میمانند تا فرجی برایشان باشد. این درحالی است که به مراجعه کنندگان در هنگام برگزاری جلسه اجازه ورود نمیدهند و در این فصل سرما دم در ساختمان میایستند تا شاید یکی از اعضا شورا یا شهردار را ببینند و مطالباتشان را بخواهند.
پیرمردی عصا بهدست همراه با پسرش جلوی در ایستاده بود از او پرسیدم: چرا اینجا آمدهاید؟
پیرمرد گفت: پسرم یک مغازه در خیابان انقلاب دارد که با هزار قرض و قوله آن را خریده؛ اما شهرداری آمده یک دکه دقیقاٌ جلوی مغازه زده اصلا این مغازه ما مشخص نیست نه کسی اجارهاش میکند نه خودمان میتوانیم از آن استفاده کنیم چون این دکه کلا مغازه را پوشانده و اصلا مشخص نیست اینجا مغازهای است.
خانمی که عکس پسرش را در کیف پولش نشان میداد و میگفت: پسرم 28 سالهاست و میگوید میخواهم به خودم آسیب برسانم.
من یک مادرم. سال 84 سر جاده دهنو یک زمین داشتم که گفتند در طرح است زمین را نقد میخریم من هم فروختم حالا بیست سال گذشته و هنوز طلبم را ندادند. گفتند هفتصد میلیون نصفش را بخشیدم و نصف دیگرش را قسطی کردند. قرار بود ماهی 50 میلیون برایم واریز کنند همان را هم واریز نکردند. پسرم رفته با یک پسر شیرازی شریک شده من به پسرم قول داده بودم پول را بهش بدم اما پولی برایم واریز نشد و حالا پسرم میخواهد به خودش آسیب برساند. در این لحظه شهردار رد شد و این خانم به سراغ شهردار رفت.
حرفهای یک مادر و شهردار؛ شفاف و بیپرده
آقایی با یک بغل پرونده در دست نیز در گفتوگو با خبرنگار کبنا نیوز، گفت: 38 سال است که دربهدرم! ساختمان من پروانه دارد؛ اما مثل ساختمانهای بدون پروانه جز فضای سبز محسوب شده است.
وی در ادامه معتقد بود که کل این ساختمان سال 58 ساخته اما در طرح پیشنهادی ظالمانه جز فضای سبز شد.
این شهروند در ادامه گفت: در بخشنامه جدید ما از فضای سبز خارج شدیم و حراست شهرداری و نقشهبردار تأیید کردند و نوشتند با توجه به تأیید حراست محترم و عدم وجود نقشههای قدیم در صورتیکه ساختمان از قدیم ساخته شده از طرح خارج است.
او توضیح داد: تمام این ساختمان با هم ساخته شده ولی حالا نصف ساختمان را نمیپذیرند و میگویند باید برود کمیسیون و برای هر متر در کمیسیون باید 4-5 میلیون پول بدهیم. در صورتی که من دو هزار متر زمین را خریدم. 12 هزار و پانصد و دو هزار و دویست تومان آن موقع دادم برای پروانه. حالا هم بالای دست ما پروانه ساخت سی ان جی صادر کردهاند. چون صاحب سیانجی خودش در شهرداری بوده که متأسفانه دچار آتشسوزی شده است.
این شهروند گفت: زمینهای پایین که باغ و تالار بودند را مجوز مسکونی دادند ولی ما که ساختمان مسکونی هستیم، هنوز دربهدریم. از همه شکایت کردم و هیچ جوابی نگرفتم. هر روز با این پروندههای سنگین از این اداره به آن اداره میروم. کل ساختمان بین جاده بنسجان متعلق به برخی از افراد صاحبنفوذ است و همه را آزاد کردند و فقط ساختمان در بلاتکلیفی است. به خدا قسم چهل میلیون فقط پول کپی دادم. دو هزار برگه در پرونده از یاسوج بگیرید تا ادارات تهران همه جا رفتم. تهران دستور دادند این ساختمان را آزاد کنند اما برخلاف دستور شورای عالی شهرسازی عمل کردند.