بخش هشتم) ذبح تولید در قربانگاه شهرک‌های صنعتی کهگیلویه و بویراحمد / مدیری که تولید را پس می‌زند تا خود بماند؟

به استناد کدامین توان اجرایی، بعد از گذشت قریب یک سال از دولت انقلابی، مدیرعامل شرکت شهرک‌های صنعتی کهگیلویه و بویراحمد همچنان در کانون قدرت قرار دارد و داعیه‌دار این است در این منصب بماند؟
به گزارش کبنا، سوءمدیریت در شرکت شهرک‌های صنعتی کهگیلویه و بویراحمد آنچنان زیاد است که بارها از سوی این پایگاه خبری مورد نقد قرار گرفته است. در همین رابطه تابناک کهگیلویه و بویراحمد با انتقاد از مدیر این شرکت در کهگیلویه و بویراحمد نوشت: یکی از نکات مهمی که در خصوص مدیران دولت رئیسی در کهگیلویه و بویراحمد وجود دارد این است که هنوز برخی مدیران دولت قبل تغییر نکرده‌اند و یا اینکه برخی هم که تغییر کرده‌اند چندان موفق نبوده‌اند و به نظر می‌رسد این دو گروه به زودی از قطار مدیریت پیاده می‌شوند. این سایت خبری در ادامه موسوی مدیرعامل شرکت شهرک‌های صنعتی کهگیلویه و بویراحمد را یکی از مدیرانی معرفی کرد که باید تغییر کند. این سایت نوشت: در مورد مدیر عامل شهرک‌های صنعتی و دستگاه تحت مدیریت وی این روزها انتقادات بسیار زیاد است و حتی برخی اسناد در رسانه‌های محلی هم منتشر می‌شود. فارغ از اینکه تا چه میزان این اسناد و انتقادات واقعی باشند اما چند نکته مهم وجود دارد که مسئولین ارشد استان و خود این مدیر و دیگر مدیران با این شرایط بهتر است به آن ها توجه داشته باشند.
یکی دیگر از سایت‌های محلی در خبری با عنوان «فاجعه در شهرک‌های صنعتی گچساران / کارگاه‌های میلیاردی که به جای تولید اجاره داده می‌شوند» نوشت: برخی از واحدهای شهرک صنعتی (چهاربیشه) گچساران در سال‌های اخیر بر خلاف قانون و به بهانه‌های مختلف اقدام به تعطیلی واحد کارگاهی خود و به تبع  اخراج کارگران کرده‌اند که متأسفانه مکان این کارگاه‌های تولیدی با قراردادهای سنگین به برخی شرکت‌های فعال در منطقه اجاره و رهن داده می‌شوند. این درحالی است که صاحبان کارگاه‌های تولیدی که با دریافت زمین تقریباً رایگان، امتیازات و نیز تسهیلات دولتی و ارزان قیمت متعهد شده‌اند که به رونق تولید و اشتغالزایی جوانان بیکار در این شهرستان همت بگمارند، چندسالی است که واحدهای صنعتی‌شان را تعطیل،کارگران را از کار بیکار و واحد صنعتی را به عنوان انبار به شرکت‌های زیرمجموعه پتروشیمی، سد چمشیر و ... قرار داده‌اند. هر چند مشکلاتی در سال‌های اخیر دامن‌گیر بسیاری از کارگاه‌های صنعتی گچساران شده و به نوعی تولید را زمین‌گیر کرده است، اما چرا تدبیری برای این امر تاکنون از سوی متولیان امر صورت نگرفته و یا تلاشی برای احیای این کارگاه‌ها مشاهده نمی‌شود که افرادی هم از این وضعیت سوءاستفاه کنند و کارگاه‌های تولیدی را آن هم به عنوان انبار در اختیار برخی شرکت‌های مستقر در منطقه قرار دهند. در حالی که رسالت اصلی شرکت شهرک‌های صنعتی فراهم کردن زمین و زیرساخت‌های مناسب سرمایه گذاری به منظور استقرار و احداث واحدهای تولیدی است به گونه‌ای هیچ واحد تولیدی به دلیل نداشتن زیرساخت تاکنون تعطیل نشده است.

بیشتر بخوانید: 

بخش اول) در شهرک‌های صنعتی استان چه می‌گذرد؟ / از استخدام‌های بی‌رویه تا تعاملات سیاسی نامتعارف

بخش دوم) هدررفت بیت‌المال در شرکت‌ شهرک‌های صنعتی / کهگیلویه و بویراحمد در وضعیت قرمز فلاکت اقتصادی / فرصت‌های سرمایه‌گذاری که به سهولت از بین می‌روند
 
بخش سوم) سوء مدیریت در شهرک‌های صنعتی کهگیلویه و بویراحمد بیداد می‌کند / آقای استاندار فکری به حال شهرک‌‌های صنعتی کنید
 
بخش چهارم) مدیریت خاله خرزویی در شرکت شهرک‌های صنعتی استان / علت انحلال شرکت‌های خدماتی چیست؟ / در واگذاری انشعابات آب این شرکت شفافیتی نیست
 

بخش پنجم) میلیاردها تومان اعتبار که بر باد رفت / بانیان وضع موجود پاسخگوی وضعیت حاکم بر شهرک‌های صنعتی کهگیلویه و بویراحمد باشند
 

بخش ششم) آخرین تلاش‌های یک مدیر برای ابقاء / قراردادهایی که بدون نتیجه می‌مانند / شهرک‌های صنعتی با این وضعیت، بهره‌وری نخواهند داشت / ضرورت تغییر بانیان وضع موجود
 

بخش هفتم) آقای معاون اقتصادی شهرک‌های صنعتی بیمار هستند، به فکر درمان باش / این وضعیت دستپخت مدیران فعلی است / استفاده از متخصصین تنها راه درمان است

 باید پرسید مسئولین استان  و شهرستان کجای کار هستند، چرا افرادی به عنوان دلال (بنگاه داران املاک) بایستی به ساده‌ترین و راحت‌ترین شکل ممکن از شهرک‌های صنعتی زمین به متراژ هکتار دریافت کنند، اما دریغ از تولید و اشتغال حتی یک نفر که فقط به یک فنس‌کشی و دیوارکشی ساده اکتفا کنند آنهم برای روز مبادا. پس تکلیف این همه جوان بیکار گچسارانی چه می‌شود؟ سال‌هاست که بسیاری از جوانان نخبه گچساران خالصانه و صادقانه برای تولید و اشتغال و ایجاد کارگاه‌های تولیدی آستین همت را بالا زده‌اند و التماس‌ها هم می‌کنند، اما زمینی هم در اختیارشان قرار نمی‌گیرد که باید پرسید این نور چشمی‌ها که سال‌هاست بر زمین‌های گچساران چمبره زده‌اند چه کسانی هستند. آیا باز هم پای رانت و ویژه‌خواری در میان است که متاسفانه زمین‌هایی که واگذار می‌شوند، سهم جوانان گچسارانی هم نمی‌شوند؟
متاسفانه شاهد این موضوع هستیم که عملاً بازار دلالی اجاره و رهن واحد‌های صنعتی شکل گرفته و متأسفانه هیچگونه برخوردی هم با وجود هشدارها از سوی متولیان امر شکل نگرفته است که باید سوال کرد آیا خود مدیران هم ذینفع این مسئله هستند؟ چرا این زمین‌ها تنها به عده‌ای خاص و بی‌مسئولیت واگذار شده‌اند در حالی که مسئولین امر هم بارها اذعان کرده‌اند در گچساران زمینی برای واگذاری به واحدهای شهرک‌های صنعتی نداریم.

چرا نماینده گچساران و باشت از نبود زمین مناسب برای سرمایه‌گذاری و احداث کارخانجات تولیدی و اشتغالزا در این شهرستان مرتباً گلایه می کنند. پس عیب و ایراد کار کجاست؟ چرا شفاف‌سازی در این خصوص صورت نمی‌گیرد و اینکه چرا با این همه کمبود زمین (به قول مسئولین) از همین ظرفیت شهرک‌های صنعتی به شکل مطلوب بهره‌برداری نمی‌شود که عده‌ای سودجو بخواهند به جای تولید و اشتغال تنها با رهن و اجاره این واحدهای صنعتی کسب درآمد کنند.
به گزارش کبنا، سوءمدیریت در شرکت شهرک‌های صنعتی کهگیلویه و بویراحمد فقط به این موارد ختم نمی‌شود. تعاملات سیاسی و استخدام‌های بی‌رویه که اتفاقاً خود مدیرعامل این شرکت برخی از آنها را پذیرفت، آسیب‌های بسیاری به این شرکت زده است. در حالی که در سال‌های گذشته، اعضای هیئت مدیره این شرکت از افراد وزن‌دار اقتصادی و سیاسی در استان کهگیلویه و بویراحمد همچون رئیس سازمان مدیریت و برخی از معاونین استانداری بوده‌اند، هم‌اکنون دهیار یکی از روستاها بر اساس تعاملات سیاسی، عضو هیئت مدیره شرکت شهرک‌های صنعتی شده است. از سوی دیگر، حقوق‌های نامتعارف نیز به وضعیت نامطلوب موجود دامن زده است؛ تا جایی که گفته می‌شود یکی از دستگاه‌های نظارتی در استان به آن ورود کرده است. بر اساس گزارش‌های به دست رسیده، در برخی از بخش‌های این شرکت هدررفت بیت‌المال صورت گرفته است. به عنوان مثال، در تاریخ 17 /12/ 1399 شرکت شهرک‌های صنعتی استان کهگیلویه و بویراحمد قراردادی با یکی از شرکت‌های پیمانکاری با مبلغ 2 میلیارد و 600 میلیون تومان منعقد می‌کند. طی این قرارداد، این شرکت موظف می‌شود که طی شش ماه، شبکه توزیع برق فشار متوسط، ضعیف و روشنایی شهرک صنعتی گچساران را اجرا کند. اما حال با گذشت حدود 14 ماه از انعقاد قرارداد و پس هشت ماه از موعد تحویل پروژه، این پروژه هنوز به اتمام نرسیده است. علاوه بر این، بازدیدها از شهرک صنعتی شماره یک یاسوج نشان می‌دهد که این شهرک به حال خود رها شده و تبدیل به مکانی برای انباشت زباله شده است. نبود ورودی و خروجی‌ها و نبود برق‌کشی و روشنایی در کوچه‌های آن نیز گویای رهاشدگی شهرک از سوی مدیران آن است.
گفتنی است زیرساخت‌ها و تجهیزات کافی برای ارائه خدمت به واحدهای تولیدی که فضای کسب و کار آنها رونق پیدا کند، وجود دارد، اما بسیاری از فناوران برای احداث واحدهای تولیدی و صنعتی خود با مشکل کمبود زمین و ساختمان روبرو هستند. در واقع علیرغم اینکه بسیاری از کارآفرینان و فناوران به مکانی برای تولید نیاز دارند، بسیاری از زیرساخت‌های صنعتی در کهگیلویه و بویراحمد به متروکه تبدیل شده و هیچ استفاده‌ای از آنها صورت نمی‌گیرد.
از سوی دیگر، در شهرک‌های صنعتی، در زمینه واگذاری آب، سایر زیرساخت‌ها، ایجاد تصفیه‌خانه، فضای سبز، زباله‌ها و... نیز حرف و حدیث‌های بسیاری وجود دارد. وضعیت نامناسب کانال کشی جوی آب و بوی نامطبوع فاضلاب در این شهرک نیز مورد انتقاد صنعتگران است. گفته می‌شود شرکت شهرک‌های صنعتی، زمین‌هایی را واگذار کرده که زیرساخت‌های لازم برای آن فراهم نشده است؛ حتی جاده آن نیز مهیا نشده است. همین امر باعث گلایه این افراد شده است. در یاسوج شهرک‌های صنعتی 1 و 2 از وضعیت مناسبی برخوردار نیستند؛ نبود زیرساخت‌های کافی همچون روشنایی و استفاده «غیر» از انشعاب آب برخی از شهرک‌های صنعتی در کنار سرقت‌هایی که از برخی از این شهرک‌ها همچون شهرک صنعتی چهاربیشه می‌شود به وضعیتی دامن زده است که ممکن است تولید در کهگیلویه و بویراحمد را به قهقرا ببرد. چرا که تولیدکننده و سرمایه‌گذار با دیدن این شرایط، دیگر رغبتی برای تولید و سرمایه‌گذاری نخواهند داشت.

موسوی مدیرعامل شرکت شهرک‌های صنعتی کهگیلویه و بویراحمد حالا پس از گذشت قریب به یکسال از دولت انقلابی همچنان بعنوان مدیرعامل و رئیس هیأت مدیره این شرکت در حالی حضور دارد که ظاهراً در نیمه دوم اردیبهشت ماه 1401 عملاً بازنشسته بوده است. اما شنیده می‌شود که در حال تلاش و رایزنی برای ابقای خود است. اخیراً نیز موسوی طی انعقاد قراردادی عجیب، اقدام به به‌کارگیری شخصی از نزدیکان یکی از نماینده‌ها به طمع حمایت آن نماینده کرده که به نظر می‌رسد آخرین تلاش‌های او برای ابقاء در سمت مدیرعاملی شرکت شهرک‌های صنعتی باشد. این در حالی است که رئیس جمهور بارها بر ضرورت عزل بانیان وضع موجود و برخورد با آنها تأکید کرده است. اما روشن نیست که چرا و چگونه موسوی همچنان مدیرعامل این شرکت در کهگیلویه و بویراحمد است.
سوءمدیریت‌ها در این شرکت به موارد گفته شده محدود نمی‌شود. از نیمه دوم سال 1397 که موسوی این شرکت را تحویل گرفته است تا پایان سال 1400، نزدیک به 140 هکتار و عرصه مناسب با زیرساخت آماده صنعتی واگذار کرده است که با احتساب عرصه‌های واگذار شده قبلی، کمتر از 14 درصد آن به بهره‌برداری و تولید رسیده است و عملاً بیش از 86 درصد آن طی مدیریت موسوی به مقصد و تولید نرسیده است.
علیرغم تمامی مواردی که در بالا به آنها اشاره شد، این آمار نشانگر عملکرد او طی دوره مدیریتش بوده است. چرا که چنانچه توان مدیریتی بالایی داشت باید این عرصه به ثمر می‌رسید؛ در حالی که تنها کمتر از 14 درصد آن به بهره‌برداری و تولید رسیده است. از سوی دیگر، گفته می‌شود توزیع منابع در این شرکت نه بر اساس مزیت‌های منطقه‌ای و سند آمایش سرزمین، بلکه بر اساس تعاملات سیاسی صورت می‌گیرد که این موضوعی نیست که در صورت صحت، بتوان راحت از کنار آن عبور کرد. مدیری که گفته می‌شود برای ابقاء خود دست به چنین تعاملاتی می‌زند، در وهله اول به رونق تولید در این استان آسیب می‌زند. در نهایت با در کنار هم قرار دادن جمیع این موارد باید گفت به استناد کدامین توان اجرایی، بعد از گذشت قریب یک سال از دولت انقلابی، مدیرعامل این شرکت همچنان در کانون قدرت قرار دارد و داعیه‌دار این است در این منصب بماند؟