تاریخ انتشار
شنبه ۲۱ خرداد ۱۴۰۱ ساعت ۱۶:۱۷
کد مطلب : ۴۴۸۹۸۵
سلامتی و تندرستی؛
هشت واقعیت تلخ راجع به قند
۱
کبنا ؛تحقیقات نشان می‌دهند که استفاده زیاد قند و شکر خطر ابتلا به آلزایمر را نیز افزایش می‌دهد. یک تحقیق در سال ۲۰۱۳ نشان داد که مقاومت به انسولین و بالا بودن قند خون (عوارض جانبی معمول دیابت) ارتباط مستقیمی با افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های عصبی از جمله آلزایمر دارد.
قند بسیار شیرین و خوشمزه است، اما مثل بیشتر خوردنی‌های خوشمزه سالم نیست.
به گزارش دویچه وله، با این حال مصرف جهانی قند و شکر به صورت چشمگیری رو به افزایش است. چند واقعیت راجع به قند که البته دوست نداریم بدانیم!
قند چاق کننده است
قند دو تا پنج برابر بیشتر از نشاسته در بدن چربی تولید می‌کند. به این مفهوم که ما با خوردن قند دقیقاً سلول‌های چربی را تقویت می‌کنیم. علاوه بر آن، فروکتوز وارد چرخه متابولیسم در کبد شده و احتمال ایجاد چربی کبد را افزایش می‌دهد. در نهایت قند باعث مقاومت به انسولین و بروز دیابت نوع ۲ خواهد شد.
قند می‌تواند اعتیادآور باشد
مغز افرادی که اضافه وزن دارند در برابر قند مانند الکل و دیگر مواد اعتیاد آور عکس العمل نشان می‌دهد. خودتان آزمایش کنید: برای ده روز از مصرف نوشیدنی‌ها و خوردنی‌های دارای قند پرهیز کنید. اگر پس از یک تا دو روز دچار سردردی و کج‌خلقی شدید یا اشتهای‌تان به خوردنی‌ها و نوشیدنی‌های شیرین زیاد شد، این امر نشان می‌دهد که به قند معتاد هستید.
قند فلورای روده را نابود می‌کند
فلورای روده به روده در عمل هضم غذا کمک کرده و جهاز هاضمه را در مقابل باکتری‌های مضر حفاظت می‌کند. به هر اندازه که قند زیاد به روده‌ها برسد، به همان اندازه باکتری‌های مضر در روده بیشتر می‌شوند. قارچ‌ها و انگل‌ها عاشق قند هستند. قند همچنین موجب بروز نفخ، یبوست و اسهال می‌شود.
قند سیستم ایمنی بدن را ضعیف می‌کند
خوردن زیاد قند سیستم ایمنی بدن را در مبارزه با عوامل بیماری‌زا ضعیف می‌کند. اندکی بعد از مصرف قند، سیستم ایمنی بدن ۴۰ درصد ضعیف می‌شود. گذشته از این، قند ویتامین C را از بدن می‌گیرد؛ ویتامینی که گلبول‌های سفید خون برای مبارزه با باکتری‌ها به آن نیاز دارند. قند همچنین احتمال بروز عفونت را در بدن زیاد می‌کند.
قند خطر ابتلا به سرطان را بالا می‌برد
سلول‌های توموری برای تکثر به قند زیادی نیاز دارند. یک تیم بین‌المللی دانشمندان در دانشگاه پزشکی هاروارد تحت نظارت پروفسور لوئیس کنتلی مشغول تحقیق در این زمینه است که قند چه نقشی در شکل‌گیری سلول‌های سرطانی دارد. کنتلی احتمال می‌دهد که در بسیاری موارد، استفاده زیاد قند باعث سرطان می‌شود. او توصیه می‌کند که مصرف قند و شکر تا حد ممکن کم شود.
قند باعث پیری زودرس می‌شود
دلیل این که قند باعث پیری زودرس می‌شود، در گلیکاسیون یا واکنش غیرآنزیمی قند‌ها با پروتئین‌ها نهفته است. نتیجه آنکه مولکول‌های قند به رشته‌های کلاژن (فراوانترین پروتئین بدن) می‌چسبند و موجب سفت شدن بافت این رشته‌ها می‌شوند. به این ترتیب رشته‌های کلاژن قابلیت ارتجاعی خود را از دست می‌دهند. این وضعیت موجب می‌شود تا انتقال مواد سمی با اختلال انجام گیرد و پیر شدن سلول‌ها سرعت بیشتری یابد.
قند انسان را تهاجمی می‌کند
آن‌هایی که بیش از اندازه شکر و قند مصرف می‌کنند، گرایش زیادی به رفتار‌های تهاجمی دارند. مشخص شده است که قند در بروز اختلال کم‌توجهی− بیش‌فعالی (ADHD) در کودکان نیز تاثیر دارد. چنانچه مصرف قند و شکر در کودکان بالا باشد، آن‌ها با مشکل عدم تمرکز روبرو خواهند شد.
قند خطر ابتلا به آلزایمر را نیز بالا می‌برد
تحقیقات نشان می‌دهند که استفاده زیاد قند و شکر خطر ابتلا به آلزایمر را نیز افزایش می‌دهد. یک تحقیق در سال ۲۰۱۳ نشان داد که مقاومت به انسولین و بالا بودن قند خون (عوارض جانبی معمول دیابت) ارتباط مستقیمی با افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های عصبی از جمله آلزایمر دارد.
قند بسیار شیرین و خوشمزه است، اما مثل بیشتر خوردنی‌های خوشمزه سالم نیست.
به گزارش دویچه وله، با این حال مصرف جهانی قند و شکر به صورت چشمگیری رو به افزایش است. چند واقعیت راجع به قند که البته دوست نداریم بدانیم!
قند چاق کننده است
قند دو تا پنج برابر بیشتر از نشاسته در بدن چربی تولید می‌کند. به این مفهوم که ما با خوردن قند دقیقاً سلول‌های چربی را تقویت می‌کنیم. علاوه بر آن، فروکتوز وارد چرخه متابولیسم در کبد شده و احتمال ایجاد چربی کبد را افزایش می‌دهد. در نهایت قند باعث مقاومت به انسولین و بروز دیابت نوع ۲ خواهد شد.
قند می‌تواند اعتیادآور باشد
مغز افرادی که اضافه وزن دارند در برابر قند مانند الکل و دیگر مواد اعتیاد آور عکس العمل نشان می‌دهد. خودتان آزمایش کنید: برای ده روز از مصرف نوشیدنی‌ها و خوردنی‌های دارای قند پرهیز کنید. اگر پس از یک تا دو روز دچار سردردی و کج‌خلقی شدید یا اشتهای‌تان به خوردنی‌ها و نوشیدنی‌های شیرین زیاد شد، این امر نشان می‌دهد که به قند معتاد هستید.
قند فلورای روده را نابود می‌کند
فلورای روده به روده در عمل هضم غذا کمک کرده و جهاز هاضمه را در مقابل باکتری‌های مضر حفاظت می‌کند. به هر اندازه که قند زیاد به روده‌ها برسد، به همان اندازه باکتری‌های مضر در روده بیشتر می‌شوند. قارچ‌ها و انگل‌ها عاشق قند هستند. قند همچنین موجب بروز نفخ، یبوست و اسهال می‌شود.
قند سیستم ایمنی بدن را ضعیف می‌کند
خوردن زیاد قند سیستم ایمنی بدن را در مبارزه با عوامل بیماری‌زا ضعیف می‌کند. اندکی بعد از مصرف قند، سیستم ایمنی بدن ۴۰ درصد ضعیف می‌شود. گذشته از این، قند ویتامین C را از بدن می‌گیرد؛ ویتامینی که گلبول‌های سفید خون برای مبارزه با باکتری‌ها به آن نیاز دارند. قند همچنین احتمال بروز عفونت را در بدن زیاد می‌کند.
قند خطر ابتلا به سرطان را بالا می‌برد
سلول‌های توموری برای تکثر به قند زیادی نیاز دارند. یک تیم بین‌المللی دانشمندان در دانشگاه پزشکی هاروارد تحت نظارت پروفسور لوئیس کنتلی مشغول تحقیق در این زمینه است که قند چه نقشی در شکل‌گیری سلول‌های سرطانی دارد. کنتلی احتمال می‌دهد که در بسیاری موارد، استفاده زیاد قند باعث سرطان می‌شود. او توصیه می‌کند که مصرف قند و شکر تا حد ممکن کم شود.
قند باعث پیری زودرس می‌شود
دلیل این که قند باعث پیری زودرس می‌شود، در گلیکاسیون یا واکنش غیرآنزیمی قند‌ها با پروتئین‌ها نهفته است. نتیجه آنکه مولکول‌های قند به رشته‌های کلاژن (فراوانترین پروتئین بدن) می‌چسبند و موجب سفت شدن بافت این رشته‌ها می‌شوند. به این ترتیب رشته‌های کلاژن قابلیت ارتجاعی خود را از دست می‌دهند. این وضعیت موجب می‌شود تا انتقال مواد سمی با اختلال انجام گیرد و پیر شدن سلول‌ها سرعت بیشتری یابد.
قند انسان را تهاجمی می‌کند
آن‌هایی که بیش از اندازه شکر و قند مصرف می‌کنند، گرایش زیادی به رفتار‌های تهاجمی دارند. مشخص شده است که قند در بروز اختلال کم‌توجهی− بیش‌فعالی (ADHD) در کودکان نیز تاثیر دارد. چنانچه مصرف قند و شکر در کودکان بالا باشد، آن‌ها با مشکل عدم تمرکز روبرو خواهند شد.
قند خطر ابتلا به آلزایمر را نیز بالا می‌برد
تحقیقات نشان می‌دهند که استفاده زیاد قند و شکر خطر ابتلا به آلزایمر را نیز افزایش می‌دهد. یک تحقیق در سال ۲۰۱۳ نشان داد که مقاومت به انسولین و بالا بودن قند خون (عوارض جانبی معمول دیابت) ارتباط مستقیمی با افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های عصبی از جمله آلزایمر دارد.
