انتظاراتی که از مدیرکل بانوان کهگیلویه و بویراحمد داریم / چرا فرهنگ دفاع مقدس به جامعه امروز تسری نیافت؟

کبنا ؛وقتی لفظ قریب شد و محتوا غریب، وقتی امتدادِ خاکریزهای دفاع‌مقدس از ۵۹ تا ۶۷ تعریف شد، وقتی کربلای همچنان جاری به کربلای جبهه‌ها یادش بخیر مبدل شد، دیگر نمی‌توان جنگی که بود را به جنگی که هست پیوند داد.
خطوطِ فوق، مقدمه‌ی یادداشتی بود که چند سال پیش با عنوانِ "جنگی که بود، جنگی که هست" نوشته بودم. امروز که خبر مربوط به صحبت‌های مدیرکل بانوان استانداری را در جلسه‌ی کمیته‌ی زنان و دفاع‌مقدس خواندم آن یادداشت دوباره برایم زنده شد.
تشریح خانم مدیرکل نسبت به اقدامات این کمیته را اگر با نگاهِ خوشبینانه بنگریم نهایتاً بتواند گوشه‌هایی از "جنگی که بود" را به تصویر بکشد. حال، بماند که کیفیتِ ثبت و ضبط خاطرات خانواده‌های شهدا و آن ۶ کتابی که در حوزه‌ی زنان و کودک تولید کرده‌اند، چگونه است، و آیا این اقدامات، توانِ انتقالِ مشتی از خروارِ عظیمِ فرهنگِ دفاع‌مقدس را دارد یا نه!
اگر دفاع‌مقدس را اوجِ فرهنگ انقلاب اسلامی بدانیم که می‌دانیم، باید گفت نمی‌توان با این قبیل نگاه‌های حداقلی به آن گنجِ بی‌پایان، حق مطلب را ادا کرد. دفاع‌مقدس نمرده است که با سوم، هفته و یا سالگردی، فاتحه‌اش را بخوانیم و با ماندن در آن گذشته و برجسته‌سازی چند اِلِمان، سعی در ادای دِینش کنیم. امروز دیگر هیچ مسئولی حق ندارد با این اندیشه به مقوله‌ی دفاع‌مقدس وارد شود. امروز باید با دقت در وضعیتِ فعلی جامعه و نیازهای روز، به احیای لحظه‌به‌لحظه‌ی آن سال‌های نه چندان دور برای کمک به مسائل حال و آینده‌ی جامعه پرداخت. ما دیگر نمی‌توانیم بپذیریم که اوجِ کنشگری در حیطه‌ی دفاع‌مقدس به ثبت و ضبط خاطرات (فارع از کیفیت‌ِ محصولات) و چند نمایشگاه و اِلِمان محدود شود.
ما به‌عنوان زنان و دختران کفِ استانی که بیشترین اعزام را نسبت به جمعیتش در دفاع‌مقدس داشته است انتظار داریم که وقتی مدیرکل بانوان استانداریمان درباره‌ی مقوله‌ی زنان و دفاع‌مقدس صحبت می‌کند، از چگونگی احیای آن فرهنگ و سیره برای تسری دادن به این جامعه‌ای که با انواع مسائلِ جدی زیستی (فرهنگی، اخلاقی، اعتقادی و...) مواجه است حرف بزند نه کمتر.
جامعه‌ی امروز به شدت تشنه‌ی وصل شدن به یک منبع غنی به جهت گشایش در معضلاتِ خُرد و کلانش است و در این راستا چه منبعی، غنی‌تر از گنجِ جنگ.
خانم مدیرکل و همراهانشان باید به این سطح از کار فکر کنند که چگونه باید خاکریزهای دفاع‌مقدس را در حوزه‌ی زنان، از هویزه و سوسنگرد و آبادان به دلِ خانه‌ها و زندگی‌ها کشاند و به گره‌گشایی مسائل فعلی جامعه‌ی هدف پرداخت.
 
..................
رفعت کاظمی