تاریخ انتشار
پنجشنبه ۲۵ فروردين ۱۴۰۱ ساعت ۱۰:۵۰
کد مطلب : ۴۴۶۹۲۷
کبنا گزارش می دهد؛
ملکه آهنین!/ قوی‌ترین زن جهان چه شغلی دارد؟
۲
کبنا ؛حالا سه سال از آن روزها می‌گذرد و هنوز هم هیچ زنی در جهان نتوانسته رکورد این زن ایرانی را بشکند. با همه اینها «قوی‌ترین زن جهان» این روزها علاوه بر تمرینات سختی که دارد با مشکلات زیادی هم دست‌وپنجه نرم می‌کند. او می‌گوید در همه این سال‌ها هیچ سازمان، ارگان، وزارت‌خانه و دولتی از او و افتخاراتی که برای کشور به دست آورده، حمایت نکردند. همین مسأله هم باعث شده که در این اوضاع سخت اقتصادی مجبور است با وسایل حمل‌ونقل عمومی، سر تمریناتش برود و حتی توانایی خرید کفش ورزشی را هم ندارد. به تعبیری که خودش در این گفت‌وگو روایت می‌کند، شاید این جمله حق مطلب را ادا کند: «قوی‌ترین زن جهان که رکورد کشیدن تریلی 17 تنی را زد، زیر بار مشکلات زندگی در حال شکستن است!»
خانم موسوی به شما می‌گویند «ملکه آهنین»! جایگاه قوی‌ترین زن جهان بودن را چطور به دست آوردید؟
من رکورددار کشیدن تریلی ۱۷ تن و ۲۰۰ کیلوگرم در یک‌ونیم دقیقه به متراژ ۴۱ متر هستم.
برگردیم به عقب‌تر؛ اصلاً چه اتفاقی افتاد که ملکه آهنین جهان شدید؟
من از هفت سالگی ورزش می‌کنم، قبلاً دوومیدانی کار می‌کردم. سال ۶۸ تا ۷۲ در رشته دو سرعت مقام آورده بودم و مدال طلا و حکم کشوری داشتم. بعد وارد رشته بدنسازی و پاورلیفتینگ شدم. در این دوران سعی کردم رکورد‌های قدرتی بزنم. در سال ۹۸ رکورد کشیدن تریلی ۱۲ تن و ۲۷۰ کیلوگرمی را زدم و رکورد یک خانم استرالیایی که یک تریلی ۱۱ تن و ۳۵۰ کیلوگرمی را کشیده بود، شکستم و عنوان قوی‌ترین زن جهان را کسب کردم. در سال ۹۹ رکورد اسکات نشسته را زدم که این رکورد به وزن ۲۷۵ کیلوگرم بود و من وزنه‌ها را روی پایم گذاشته بودم و توانستم وزن آن‌ها را یک‌دقیقه و ۱۷ ثانیه و ۲۷ صدم‌ثانیه تحمل کنم. بعد هم رکورد غلت تایر ۱۲۰ کیلوگرمی زدم که در یک دقیقه ۱۱ بار غلت دادم. بعد در سال ۱۴۰۰ رکورد کشیدن تریلی ۱۷ تن و ۲۰۰ کیلوگرم را در یک‌دقیقه و ۳۱ثانیه زدم. من تنها کسی هستم در دنیا که توانستم این کار را انجام دهم. بنابراین براساس استعدادی که داشتم متوجه شدم می‌توانم رکورد بزنم و تصمیم گرفتم رکورد‌های جهانی بزنم و درنهایت هم انجامش دادم.
شما دیگر عنوان قوی‌ترین زن جهان را به دست آورده‌اید، تا کجا به این رکورد زدن ادامه می‌دهید؟
تصمیم دارم رکورد‌های بعدی خیلی سنگین‌تر و بهتر از رکورد‌هایی که تا به حال زده‌ام، باشد که اگر بتوانم رکورد آقایان را هم بشکنم.
در این مسیر باز هم رکورد کشیدن تریلی را انتخاب می‌کنید؟
راستش تریلی که دیگر خیلی لوث و تکراری شده! اگر بتوانم یک هواپیمای بیشتر از ۴۳ تن را بکشم. یا اگر بشود دلم می‌خواهد یک لنج در دریا بکشم. به هر حال، اینها جزء آرزو‌های من است. بعد هم دیگر هیچی! از اینها بزرگ‌تر نیست که بخواهم انجامش دهم. (می‌خندد)
به‌صورت کلی، رکورد آقایان با خانم‌ها متفاوت است؟
بله، کاملاً متفاوت است و اصلاً رکورد ما را با رکورد آقایان قیاس نمی‌کنند. ولی اگر بتوانم این کار را انجام دهم، برایم خیلی جالب و هیجان‌انگیز است.
تریلی که دیگر خیلی لوث و تکراری شده! اگر بتوانم یک هواپیمای بیشتر از ۴۳ تن را بکشم. یا اگر بشود دلم می‌خواهد یک لنج در دریا بکشم. به هر حال، اینها جزء آرزو‌های من است
در کنار این همه ورزش قدرتی که نیاز به تمرین‌های سخت دارد و بدون شک هم زمان‌بر است، درس هم خواندید؟
رتبه ۱۱ کنکور بودم و الان ویراستار کتاب هستم. شغلم هم ویراستاری کتاب است و اگر اسمم را در گوگل سرچ کنید، کتاب‌هایی که در حوزه شعر، روان‌شناسی، رمان و پزشکی ویراستاری کرده‌ام، پیدا می‌کنید. ولی الان می‌بینم که استعدادم در رشته‌های ورزشی خیلی بیشتر بوده و قطعاً باید تربیت‌بدنی می‌خواندم، اما متأسفانه نخواندم! با این حال، سعی کردم وقتی مدرک کارشناسی‌ام را گرفتم وارد حوزه ورزش و ورزش‌های قدرتی شوم و رکورد‌های جهانی بزنم.
«قوی‌ترین زن جهان» چقدر از وقت و زمان زندگی‌اش صرف ورزش و تمرین می‌شود؟
من هفته‌ای پنج روز تمرین می‌کنم، دو روز ریکاوری دارم. گا‌هاً چند ماه یک‌بار هم ۱۰، ۱۵روز ریکاوری دارم. ولی تمریناتی که انجام می‌دهم خیلی جدی است. در واقع در روز‌های تمرین، روزی پنج ساعت تمرین انجام می‌دهم و یکی دو ساعت هم پیاده‌روی می‌روم.
در زمان ریکاوری چه می‌کنید؟
معمولاً به سفر می‌روم.
از تمرین‌های‌تان بگویید. چه نوع تمرین‌هایی را برای نگه داشتن عنوان «ملکه آهنین» انجام می‌دهید؟
تمریناتم به این صورت است که اول باشگاه بدنسازی می‌روم. حتی اگر باشگاه بدنسازی نروم، کیفم را سنگین می‌کنم و به کوه می‌روم. بالای کوه هم که رسیدم، تمرینات بدنسازی‌ام را انجام می‌دهم و دوباره برمی‌گردم. سعی می‌کنم با پنجه راه بروم و روی سرعتم کار می‌کنم، به این دلیل که ورزش‌های هوازی باعث می‌شود ریه‌های فرد قدرت تحمل و سنگینی ورزش‌های قدرتی را داشته باشد.
طبیعتا موضوع سلامتی هم برای شما اهمیت دارد، یک ورزشکار قدرتی مثل شما که رکورد سنگین‌ترین وزنه‌ها را می‌زند، چطور باید از بدنش مراقبت کند؟
آقای دکتر هومن سا، فیزیوتراپ من است که همیشه کنارم است. ایشان با منشی‌هایی که همراه‌شان هستند، خانم حسینی‌نسب و مهسانی که همین جا از آن‌ها تشکر می‌کنم، خیلی روی سلامتی پا‌هایم کار می‌کنند.
گفتید روزی پنج ساعت تمرین می‌کنید و دو ساعت هم پیاده‌روی، چطور به زندگی شخصی و خانوادگی‌تان می‌رسید؟
راستش تمریناتم سخت و خسته‌کننده است و وقتی که به خانه می‌رسم از خستگی بی‌هوش می‌شوم. (می‌خندد)
تا به حال در کوچه و خیابان اتفاقی برای خودتان یا دیگران افتاده که بخواهید قدرتتان را به طرف مقابل نشان دهید؟ منظورم دعوا یا مزاحمت است.
ببینید من هیچ‌وقت این کار را انجام نمی‌دهم. حالا اگر یک زمان جایی ببینم که یک نفر برای ناموس مردم مزاحمت ایجاد کرده ممکن است یک گوشزدی کنم و شاید گوشمالی هم بدهم. به هر حال، با توجه به مهارتم، تمام کار‌هایم فیزیکی است دیگر! (می‌خندد)
در شبکه‌های اجتماعی مثل اینستاگرام هم فعالیت می‌کنید؟
متأسفانه به این دلیل که عکس‌های سردار را استوری می‌کردم، اینستاگرام من حذف شد. ولی ناراحت نیستم فدای سرشان! عاشق سردار سلیمانی هستم. من زمانی که‌ایشان شهید شدند، عکس‌هایشان را استوری می‌کردم. واقعاً شهادت‌شان ظلم بزرگی به ما و خانواده‌ایشان بود. ما زندگی، کشور و سلامتی کشورمان و همه چیزمان را مدیون‌ایشان هستیم. من وقتی اسم سردار می‌آید، چون می‌دانم چقدر جانش را فدای ما کرده، بغضم می‌گیرد. خیلی ناراحت‌کننده است. من عاشق ائمه هستم و‌امیدم این است که این عشق در قلبم باشد. همیشه آیه‌های قرآن همراهم است. فراموش نمی‌کنم که هر موفقیتی که به دست می‌آورم به‌خاطر لطف خداوند و واسطه‌هایش است. به همین دلیل در بیو پیجم نوشتم: «تریلی را خدا با واسطه‌هایش کشید و کار من نیست. » هیچ‌وقت نمی‌خواهم بگویم من رکورد می‌زنم! همه اینها کار قدرت خداوند است.
رکوردتان را در گینس هم ثبت کردید؟
ثبت این رکورد سه سال پیش حدود ۱۰۰میلیون تومان بود و الان با بالا رفتن قیمت دلار فکر می‌کنم حدود ۳۰۰میلیون می‌شود. من هم چون این هزینه را ندارم نمی‌توانم رکوردم را در گینس ثبت کنم. ولی به هر حال، اگر اسپانسر خوب داشته باشم، حتماً رکوردم را ثبت می‌کنم.
هیچ حمایتی تا به حال نشدم. رکورد «قوی‌ترین زن جهان» را زدم و قوی‌ترین زن جهان شدم، حتی یک مراسم برایم نگرفتند. حتی یک تجلیل کوچک از من نشد. من تمام مشکلات زندگی‌ام را خودم به تنهایی حل می‌کنم
از طرف وزارت ورزش یا اساساً خود دولت حمایت می‌شوید؟
اینکه از طرف دولت حمایت شوم، هیچ حمایتی تا به حال نشدم. رکورد «قوی‌ترین زن جهان» را زدم و قوی‌ترین زن جهان شدم، حتی یک مراسم برایم نگرفتند. حتی یک تجلیل کوچک از من نشد. من تمام مشکلات زندگی‌ام را خودم به تنهایی حل می‌کنم. با این حال، تمام کشورها به من درخواست دادند که بیا اینجا ما از هر نظر از تو حمایت می‌کنیم و بیا زیر پرچم ما رکورد بزن و ورزش‌ات را انجام بده. شهرداری به من قول استخدام داده بود. طبق مصوبه‌ای که در مجلس وجود دارد، شهرداری باید قهرمانانی که افتخارات جهانی می‌آورند، استخدام کند. اما وقتی دنبال استخدام رفتم، گفتند چنین قانونی نداریم.
چه کشور‌هایی این پیشنهاد را به شما دادند؟
کشورهای مختلف بودند مثل فرانسه، کانادا، عمان.
چرا قبول نمی‌کنید؟
دوست ندارم تا آنجا که ممکن است کشورم را بگذارم و بروم. ولی آدم گا‌هاً شاید روزی به جایی برسد که مجبور شود این کار را کند. امیدوارم هیچ‌وقت این اتفاق برای من نیفتد. ای کاش مسئولان از ما حمایت کنند. من کار به این بزرگی انجام دادم و خیلی از کشورها، رسانه‌ها و حتی تلویزیون‌هایشان مرا نشان دادند، ولی خود کشور ما مثل وزیر ورزش و فدراسیون اصلاً هیچ دعوتی از من به عمل نیاوردند. حالا نمی‌گویم هیاهو به راه میانداختند، اما فقط از آن‌ها انتظار داشتم که یک تجلیل کوچک از من بشود.
آخرین حرفتان؟
خیلی مشکلات زندگی دارم. من فقط یک ورزشکار هستم. به خانه و ماشین و امکانات ساده نیاز دارم که حداقل با اتوبوس به باشگاه نروم. وقتی کوه می‌روم عذاب نکشم! حداقل بتوانم کفش ورزشی‌ام را بخرم. هیچ‌کدام از اینها را ندارم و نمی‌دانم چه باید بکنم! اگر بخواهم همه مشکلاتم را بگویم سنگ آب می‌شود.
منبع: شهروند
خانم موسوی به شما می‌گویند «ملکه آهنین»! جایگاه قوی‌ترین زن جهان بودن را چطور به دست آوردید؟
من رکورددار کشیدن تریلی ۱۷ تن و ۲۰۰ کیلوگرم در یک‌ونیم دقیقه به متراژ ۴۱ متر هستم.
برگردیم به عقب‌تر؛ اصلاً چه اتفاقی افتاد که ملکه آهنین جهان شدید؟
من از هفت سالگی ورزش می‌کنم، قبلاً دوومیدانی کار می‌کردم. سال ۶۸ تا ۷۲ در رشته دو سرعت مقام آورده بودم و مدال طلا و حکم کشوری داشتم. بعد وارد رشته بدنسازی و پاورلیفتینگ شدم. در این دوران سعی کردم رکورد‌های قدرتی بزنم. در سال ۹۸ رکورد کشیدن تریلی ۱۲ تن و ۲۷۰ کیلوگرمی را زدم و رکورد یک خانم استرالیایی که یک تریلی ۱۱ تن و ۳۵۰ کیلوگرمی را کشیده بود، شکستم و عنوان قوی‌ترین زن جهان را کسب کردم. در سال ۹۹ رکورد اسکات نشسته را زدم که این رکورد به وزن ۲۷۵ کیلوگرم بود و من وزنه‌ها را روی پایم گذاشته بودم و توانستم وزن آن‌ها را یک‌دقیقه و ۱۷ ثانیه و ۲۷ صدم‌ثانیه تحمل کنم. بعد هم رکورد غلت تایر ۱۲۰ کیلوگرمی زدم که در یک دقیقه ۱۱ بار غلت دادم. بعد در سال ۱۴۰۰ رکورد کشیدن تریلی ۱۷ تن و ۲۰۰ کیلوگرم را در یک‌دقیقه و ۳۱ثانیه زدم. من تنها کسی هستم در دنیا که توانستم این کار را انجام دهم. بنابراین براساس استعدادی که داشتم متوجه شدم می‌توانم رکورد بزنم و تصمیم گرفتم رکورد‌های جهانی بزنم و درنهایت هم انجامش دادم.
شما دیگر عنوان قوی‌ترین زن جهان را به دست آورده‌اید، تا کجا به این رکورد زدن ادامه می‌دهید؟
تصمیم دارم رکورد‌های بعدی خیلی سنگین‌تر و بهتر از رکورد‌هایی که تا به حال زده‌ام، باشد که اگر بتوانم رکورد آقایان را هم بشکنم.
در این مسیر باز هم رکورد کشیدن تریلی را انتخاب می‌کنید؟
راستش تریلی که دیگر خیلی لوث و تکراری شده! اگر بتوانم یک هواپیمای بیشتر از ۴۳ تن را بکشم. یا اگر بشود دلم می‌خواهد یک لنج در دریا بکشم. به هر حال، اینها جزء آرزو‌های من است. بعد هم دیگر هیچی! از اینها بزرگ‌تر نیست که بخواهم انجامش دهم. (می‌خندد)
به‌صورت کلی، رکورد آقایان با خانم‌ها متفاوت است؟
بله، کاملاً متفاوت است و اصلاً رکورد ما را با رکورد آقایان قیاس نمی‌کنند. ولی اگر بتوانم این کار را انجام دهم، برایم خیلی جالب و هیجان‌انگیز است.
تریلی که دیگر خیلی لوث و تکراری شده! اگر بتوانم یک هواپیمای بیشتر از ۴۳ تن را بکشم. یا اگر بشود دلم می‌خواهد یک لنج در دریا بکشم. به هر حال، اینها جزء آرزو‌های من است
در کنار این همه ورزش قدرتی که نیاز به تمرین‌های سخت دارد و بدون شک هم زمان‌بر است، درس هم خواندید؟
رتبه ۱۱ کنکور بودم و الان ویراستار کتاب هستم. شغلم هم ویراستاری کتاب است و اگر اسمم را در گوگل سرچ کنید، کتاب‌هایی که در حوزه شعر، روان‌شناسی، رمان و پزشکی ویراستاری کرده‌ام، پیدا می‌کنید. ولی الان می‌بینم که استعدادم در رشته‌های ورزشی خیلی بیشتر بوده و قطعاً باید تربیت‌بدنی می‌خواندم، اما متأسفانه نخواندم! با این حال، سعی کردم وقتی مدرک کارشناسی‌ام را گرفتم وارد حوزه ورزش و ورزش‌های قدرتی شوم و رکورد‌های جهانی بزنم.
«قوی‌ترین زن جهان» چقدر از وقت و زمان زندگی‌اش صرف ورزش و تمرین می‌شود؟
من هفته‌ای پنج روز تمرین می‌کنم، دو روز ریکاوری دارم. گا‌هاً چند ماه یک‌بار هم ۱۰، ۱۵روز ریکاوری دارم. ولی تمریناتی که انجام می‌دهم خیلی جدی است. در واقع در روز‌های تمرین، روزی پنج ساعت تمرین انجام می‌دهم و یکی دو ساعت هم پیاده‌روی می‌روم.
در زمان ریکاوری چه می‌کنید؟
معمولاً به سفر می‌روم.
از تمرین‌های‌تان بگویید. چه نوع تمرین‌هایی را برای نگه داشتن عنوان «ملکه آهنین» انجام می‌دهید؟
تمریناتم به این صورت است که اول باشگاه بدنسازی می‌روم. حتی اگر باشگاه بدنسازی نروم، کیفم را سنگین می‌کنم و به کوه می‌روم. بالای کوه هم که رسیدم، تمرینات بدنسازی‌ام را انجام می‌دهم و دوباره برمی‌گردم. سعی می‌کنم با پنجه راه بروم و روی سرعتم کار می‌کنم، به این دلیل که ورزش‌های هوازی باعث می‌شود ریه‌های فرد قدرت تحمل و سنگینی ورزش‌های قدرتی را داشته باشد.
طبیعتا موضوع سلامتی هم برای شما اهمیت دارد، یک ورزشکار قدرتی مثل شما که رکورد سنگین‌ترین وزنه‌ها را می‌زند، چطور باید از بدنش مراقبت کند؟
آقای دکتر هومن سا، فیزیوتراپ من است که همیشه کنارم است. ایشان با منشی‌هایی که همراه‌شان هستند، خانم حسینی‌نسب و مهسانی که همین جا از آن‌ها تشکر می‌کنم، خیلی روی سلامتی پا‌هایم کار می‌کنند.
گفتید روزی پنج ساعت تمرین می‌کنید و دو ساعت هم پیاده‌روی، چطور به زندگی شخصی و خانوادگی‌تان می‌رسید؟
راستش تمریناتم سخت و خسته‌کننده است و وقتی که به خانه می‌رسم از خستگی بی‌هوش می‌شوم. (می‌خندد)
تا به حال در کوچه و خیابان اتفاقی برای خودتان یا دیگران افتاده که بخواهید قدرتتان را به طرف مقابل نشان دهید؟ منظورم دعوا یا مزاحمت است.
ببینید من هیچ‌وقت این کار را انجام نمی‌دهم. حالا اگر یک زمان جایی ببینم که یک نفر برای ناموس مردم مزاحمت ایجاد کرده ممکن است یک گوشزدی کنم و شاید گوشمالی هم بدهم. به هر حال، با توجه به مهارتم، تمام کار‌هایم فیزیکی است دیگر! (می‌خندد)
در شبکه‌های اجتماعی مثل اینستاگرام هم فعالیت می‌کنید؟
متأسفانه به این دلیل که عکس‌های سردار را استوری می‌کردم، اینستاگرام من حذف شد. ولی ناراحت نیستم فدای سرشان! عاشق سردار سلیمانی هستم. من زمانی که‌ایشان شهید شدند، عکس‌هایشان را استوری می‌کردم. واقعاً شهادت‌شان ظلم بزرگی به ما و خانواده‌ایشان بود. ما زندگی، کشور و سلامتی کشورمان و همه چیزمان را مدیون‌ایشان هستیم. من وقتی اسم سردار می‌آید، چون می‌دانم چقدر جانش را فدای ما کرده، بغضم می‌گیرد. خیلی ناراحت‌کننده است. من عاشق ائمه هستم و‌امیدم این است که این عشق در قلبم باشد. همیشه آیه‌های قرآن همراهم است. فراموش نمی‌کنم که هر موفقیتی که به دست می‌آورم به‌خاطر لطف خداوند و واسطه‌هایش است. به همین دلیل در بیو پیجم نوشتم: «تریلی را خدا با واسطه‌هایش کشید و کار من نیست. » هیچ‌وقت نمی‌خواهم بگویم من رکورد می‌زنم! همه اینها کار قدرت خداوند است.
رکوردتان را در گینس هم ثبت کردید؟
ثبت این رکورد سه سال پیش حدود ۱۰۰میلیون تومان بود و الان با بالا رفتن قیمت دلار فکر می‌کنم حدود ۳۰۰میلیون می‌شود. من هم چون این هزینه را ندارم نمی‌توانم رکوردم را در گینس ثبت کنم. ولی به هر حال، اگر اسپانسر خوب داشته باشم، حتماً رکوردم را ثبت می‌کنم.
هیچ حمایتی تا به حال نشدم. رکورد «قوی‌ترین زن جهان» را زدم و قوی‌ترین زن جهان شدم، حتی یک مراسم برایم نگرفتند. حتی یک تجلیل کوچک از من نشد. من تمام مشکلات زندگی‌ام را خودم به تنهایی حل می‌کنم
از طرف وزارت ورزش یا اساساً خود دولت حمایت می‌شوید؟
اینکه از طرف دولت حمایت شوم، هیچ حمایتی تا به حال نشدم. رکورد «قوی‌ترین زن جهان» را زدم و قوی‌ترین زن جهان شدم، حتی یک مراسم برایم نگرفتند. حتی یک تجلیل کوچک از من نشد. من تمام مشکلات زندگی‌ام را خودم به تنهایی حل می‌کنم. با این حال، تمام کشورها به من درخواست دادند که بیا اینجا ما از هر نظر از تو حمایت می‌کنیم و بیا زیر پرچم ما رکورد بزن و ورزش‌ات را انجام بده. شهرداری به من قول استخدام داده بود. طبق مصوبه‌ای که در مجلس وجود دارد، شهرداری باید قهرمانانی که افتخارات جهانی می‌آورند، استخدام کند. اما وقتی دنبال استخدام رفتم، گفتند چنین قانونی نداریم.
چه کشور‌هایی این پیشنهاد را به شما دادند؟
کشورهای مختلف بودند مثل فرانسه، کانادا، عمان.
چرا قبول نمی‌کنید؟
دوست ندارم تا آنجا که ممکن است کشورم را بگذارم و بروم. ولی آدم گا‌هاً شاید روزی به جایی برسد که مجبور شود این کار را کند. امیدوارم هیچ‌وقت این اتفاق برای من نیفتد. ای کاش مسئولان از ما حمایت کنند. من کار به این بزرگی انجام دادم و خیلی از کشورها، رسانه‌ها و حتی تلویزیون‌هایشان مرا نشان دادند، ولی خود کشور ما مثل وزیر ورزش و فدراسیون اصلاً هیچ دعوتی از من به عمل نیاوردند. حالا نمی‌گویم هیاهو به راه میانداختند، اما فقط از آن‌ها انتظار داشتم که یک تجلیل کوچک از من بشود.
آخرین حرفتان؟
خیلی مشکلات زندگی دارم. من فقط یک ورزشکار هستم. به خانه و ماشین و امکانات ساده نیاز دارم که حداقل با اتوبوس به باشگاه نروم. وقتی کوه می‌روم عذاب نکشم! حداقل بتوانم کفش ورزشی‌ام را بخرم. هیچ‌کدام از اینها را ندارم و نمی‌دانم چه باید بکنم! اگر بخواهم همه مشکلاتم را بگویم سنگ آب می‌شود.
منبع: شهروند
از مسئولان خواهشمندیم.تقاضا داریم ملکه آهنین ایرانی مارو حمایت مالی کنن
غافل نشید از کشورهای دیگه که وعده های بالا میدهند .
انشااله همیشه افتخار آفرین باشید