تاریخ انتشار
پنجشنبه ۱۴ بهمن ۱۴۰۰ ساعت ۱۲:۲۷
کد مطلب : ۴۴۴۲۵۳
روزنامه جمهوری اسلامی:
انتصابات اخیراً از جناحی به فامیلی ارتقاء یافته است/ شایستهسالاری را جایگزین فامیل سالاری کنید، مشکلات حل می شود
۱
کبنا ؛روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: معاون وزیر کشور اخیراً درباره رشد ناهنجاریهای اجتماعی هشدار داد و نسبت به عواقب آن اظهار نگرانی کرد لکن هشدار وی تأثیر و پیامد محسوسی در جامعه و نزد مسئولین به همراه نداشت.
وی گفت ۱۰ درصد افراد ۱۵ تا ۶۴ سال معادل ۵ میلیون نفر الکل مصرف میکنند و نگرش ۲۷ درصد جامعه نسبت به مصرف موادمخدر مثبت است. سالانه ۱۰۰ هزار نفر در کشور اقدام به خودکشی میکنند و ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار مورد آمار سالانه سقط جنین غیرقانونی وجود دارد. وی این را هم گفت که ۵۰ درصد مردم عقیده دارند میزان تحقق «عدالت» و برابری در جامعه کم است.
از کنار این آمارهای تکاندهنده و غیرقابل باور نباید به سادگی گذشت. لازم است مراکز کارشناسی که در کشور کم هم نیستند به «آسیبشناسی» در این مقولات بپردازند و نتایج تحقیقات و بررسیهای خود را به مراکز تصمیمگیرنده و افکار عمومی منتقل کنند تا بلکه این موج مخرب را بتوان مهار کرد.
حتی مسئولان وزارت کشور هم به عنوان متولیان امور داخلی کشور نباید تصور کنند که با انعکاس آمارها، مسئولیت خود را انجام داده و تکلیف دیگری ندارند. این فهرست شوم مشخصاً میتواند بر امنیت و ثبات جامعه و زندگی روزمره مردم تأثیر منفی مستقیمی داشته باشد و کار را بر دستگاههای ذیربط مشکل و بلکه غیرممکن سازد.
ناگفته پیداست که ریشهیابی این موارد نیاز به زمان و بررسیهای دقیق دارد، ولی باید پرسید که عملکرد رسانهها ازجمله صداوسیما، کمکاری دستگاههای نظارتی و عملکرد مجلس، نظام قضائی و دستگاه اجرائی چه تأثیراتی بر این فرآیند داشته است؟ با نگاهی به کارنامه نهچندان قابل دفاع صداوسیما و ارزیابی نتایج ترویج تجملگرائی و تهیه مجموعههای تلویزیونی کمارزش و بیمحتوا به جرأت میتوان گفت که رسانه ملی هرگز نتوانسته حداقل انتظارات منطقی در قبال مسئولیتهایش را برآورده کند. بعلاوه در چنین فضائی که مسائل و مشکلات جامعه کم نیست، دیگر زمینه و توجیهی برای برخوردها و منازعات گروهی و جناحی و باندی باقی نمیماند که گروههای حاکم به انتصابات جناحی و فامیلبازی به جای «شایستهسالاری» بپردازند و عملکرد خودشان را هم توجیه کنند.
متأسفانه انتصابات اخیراً از جناحی به فامیلی ارتقاء یافته و فامیلسالاری بشدت رواج یافته است. فهرست مستندی که این روزها در رسانهها منتشر شده گسترش انتصابات فامیلی را به روشنی به اثبات میرساند. انکار کردن این واقعیت تلخ، مشکلی را حل نمیکند و باید دانست که درمان این دردها و رفع چنین مشکلاتی غیرممکن نیست به شرط آنکه انتصابات جناحی، جای خود را به «شایستهسالاری» بدهند.
آقای رئیس جمهور! بالاخره انتصاب فامیلی هست یا نیست؟
مصطفی داننده در عصر ایران نوشت- رئیس جمهور رئیسی بعد از حاشیههای زیادی که درباره انتصابهای فامیلی در دولت سیزدهم ایجاد شد در یک گفتوگوی تلویزیونی گفت:« « بعد از طرح موضوع انتصابات فامیلی درخواست کردم 5 نفر را اسم بیاورند تا به عنوان مسؤول دولت پیگیری کنم اما گفتند رسانهها گفتهاند ما هم گفتیم. ما در این دولت کسی را اتوبوسی نیاوردیم. ملاک انتصابات، شایسته سالاری بوده نه نسبتهای فامیلی.»
بعد از این درخواست رئیس دولت برخی از رسانهها، جدولی از انتصابهای فامیلی در دولت را منتشر کردند. انتصابهایی که بیش از انگشتان یک دست است. البته حضور تعداد زیادی از دانش آموختگان دانشگاه امام صادق(ع) در دولت هم مورد اشاره این رسانهها بوده است.
حالا بعد از آن سخنان و انتشار این جدولها، وقت آن رسیده است که رئیس جمهور در گفتوگویی در مورد این انتصابها با مردم حرف بزند.
مسئله بسیار ساده است؛ یا رئیس جمهور از انتصابهای فامیلی در دولت خبر ندارد و اعضای دولت به او راست نمیگویند و جنابشان را در جریان امور قرار نمیدهند یا این رسانهها اسامی کذبی را منتشر میکنند. فهمیدن این موضوع هم کار سختی نیست و میشود با چند تلفن ساده به اصل ماجرا پی برد.
نمیشود که یک شبه در جامعه ایجاد شود و بعد رئیس جمهور آن را تکذیب کند وبعد دوباره دیگران با سند بگویند که انتصاب فامیلی بوده است و دیگر شاهد هیچ واکنشی نباشیم. زمان اینکه بگوییم «انشالله گربه است» خیلی وقت است که گذشته است. بالاخره در این میان یکی راست نمیگوید و مردم باید بدانند چه کسی با آنها صادق است.
فامیلسالاری موجی از ناامیدی در کشور ایجاد میکند و جوانانی که با هزار امید آرزو در دانشگاههای مختلف درس خواندهاند به امید رسیدن به فردایی بهتر، با دیدن این انتصابها، از سالها تلاش خود پشیمان میشوند و عزم مهاجرت میکنند یا به دنبال کارهایی میروند که هیچ ربطی به تحصیلات آنها ندارد.
حضور این همه مشاور و مدیر از یک دانشگاه در دولت، مصداق همین ناامیدی است. کار به جایی رسید که میگفتند برای رسیدن به دولت باید سه قطعه عکس داشت و یک مدرک از دانشگاه امام صادق (ع) و لاغیر.
میشود در حرف به راحتی از شایسته سالاری حرف زد اما مردم وقتی امیدوار میشوند و به دولت اطمینان پیدا میکنند که در عمل ببیند، رئیس جمهور و وزرا به سمت شایسته سالاری رفتهاند و پستی به پسران، دختران و دامادها ندادند.
این ربطی به این دولت و آن دولت هم ندارد. فامیل سالاری باید ریشه کن شود و شایستگان در راس امور قرار بگیرند.
دختر خاله همسر ابراهیم رئیسی چه کاره شد؟ /شغل جدید برادر داماد رئیسی جمهور
پایگاه خبری چند ثانیه نوشت:پیرو تأکید و دعوت چندباره رئیسجمهور برای معرفی مصادیق انتصابات «فامیلی» و «اتوبوسی» در دولت جهت صدور دستور «رسیدگی» و «پیگیری»، بخشی از انتصابات دولتی رسانهای شده که در مظان اتهام «فامیلی» یا «اتوبوسی» بودن قرار دارند، در دو جدول ذیل بازتاب داده شده است.
لازمه شفافسازی اقناعی و شائبه زدایی پیرامون این انتصابها، پاسخگویی به چند سؤال کلیدی است: اولاً، این انتصابات انجام شده یا کذب است؟ ثانیاً، انتسابهای فامیلی رسانهای شده، واقعیت دارد یا خیر؟ ثالثاً، اگر انتصابها و انتسابها، خلاف واقع نیست، مستند رعایت شایستهسالاری در گزینش آنان چیست؟
بدیهی است، ارائه پاسخ مستند و اقناعی دولت سیزدهم به این سؤالات، میتواند، ارزیابی رئیسجمهور که انتقادها از انتصابات فامیلی را شایعات ناشی از «عملیات روانی» دانستهاند، اثبات کند و افکارعمومی را به این یقین برساند که برخلاف مطالب پرتعداد رسانهای، از انتصابات فامیلی و اتوبوسی در دولت، خبر و نشانی نیست و منصوبان با معیار شایستگی، برگزیده شدهاند و به این ترتیب، با بلاموضوع شدن اتهامات و انتقادات کنونی، ضریب اعتماد به شخص رئیسجمهور و اعضای کابینه، افزایش خواهد یافت.
وی گفت ۱۰ درصد افراد ۱۵ تا ۶۴ سال معادل ۵ میلیون نفر الکل مصرف میکنند و نگرش ۲۷ درصد جامعه نسبت به مصرف موادمخدر مثبت است. سالانه ۱۰۰ هزار نفر در کشور اقدام به خودکشی میکنند و ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار مورد آمار سالانه سقط جنین غیرقانونی وجود دارد. وی این را هم گفت که ۵۰ درصد مردم عقیده دارند میزان تحقق «عدالت» و برابری در جامعه کم است.
از کنار این آمارهای تکاندهنده و غیرقابل باور نباید به سادگی گذشت. لازم است مراکز کارشناسی که در کشور کم هم نیستند به «آسیبشناسی» در این مقولات بپردازند و نتایج تحقیقات و بررسیهای خود را به مراکز تصمیمگیرنده و افکار عمومی منتقل کنند تا بلکه این موج مخرب را بتوان مهار کرد.
حتی مسئولان وزارت کشور هم به عنوان متولیان امور داخلی کشور نباید تصور کنند که با انعکاس آمارها، مسئولیت خود را انجام داده و تکلیف دیگری ندارند. این فهرست شوم مشخصاً میتواند بر امنیت و ثبات جامعه و زندگی روزمره مردم تأثیر منفی مستقیمی داشته باشد و کار را بر دستگاههای ذیربط مشکل و بلکه غیرممکن سازد.
ناگفته پیداست که ریشهیابی این موارد نیاز به زمان و بررسیهای دقیق دارد، ولی باید پرسید که عملکرد رسانهها ازجمله صداوسیما، کمکاری دستگاههای نظارتی و عملکرد مجلس، نظام قضائی و دستگاه اجرائی چه تأثیراتی بر این فرآیند داشته است؟ با نگاهی به کارنامه نهچندان قابل دفاع صداوسیما و ارزیابی نتایج ترویج تجملگرائی و تهیه مجموعههای تلویزیونی کمارزش و بیمحتوا به جرأت میتوان گفت که رسانه ملی هرگز نتوانسته حداقل انتظارات منطقی در قبال مسئولیتهایش را برآورده کند. بعلاوه در چنین فضائی که مسائل و مشکلات جامعه کم نیست، دیگر زمینه و توجیهی برای برخوردها و منازعات گروهی و جناحی و باندی باقی نمیماند که گروههای حاکم به انتصابات جناحی و فامیلبازی به جای «شایستهسالاری» بپردازند و عملکرد خودشان را هم توجیه کنند.
متأسفانه انتصابات اخیراً از جناحی به فامیلی ارتقاء یافته و فامیلسالاری بشدت رواج یافته است. فهرست مستندی که این روزها در رسانهها منتشر شده گسترش انتصابات فامیلی را به روشنی به اثبات میرساند. انکار کردن این واقعیت تلخ، مشکلی را حل نمیکند و باید دانست که درمان این دردها و رفع چنین مشکلاتی غیرممکن نیست به شرط آنکه انتصابات جناحی، جای خود را به «شایستهسالاری» بدهند.
آقای رئیس جمهور! بالاخره انتصاب فامیلی هست یا نیست؟
مصطفی داننده در عصر ایران نوشت- رئیس جمهور رئیسی بعد از حاشیههای زیادی که درباره انتصابهای فامیلی در دولت سیزدهم ایجاد شد در یک گفتوگوی تلویزیونی گفت:« « بعد از طرح موضوع انتصابات فامیلی درخواست کردم 5 نفر را اسم بیاورند تا به عنوان مسؤول دولت پیگیری کنم اما گفتند رسانهها گفتهاند ما هم گفتیم. ما در این دولت کسی را اتوبوسی نیاوردیم. ملاک انتصابات، شایسته سالاری بوده نه نسبتهای فامیلی.»
بعد از این درخواست رئیس دولت برخی از رسانهها، جدولی از انتصابهای فامیلی در دولت را منتشر کردند. انتصابهایی که بیش از انگشتان یک دست است. البته حضور تعداد زیادی از دانش آموختگان دانشگاه امام صادق(ع) در دولت هم مورد اشاره این رسانهها بوده است.
حالا بعد از آن سخنان و انتشار این جدولها، وقت آن رسیده است که رئیس جمهور در گفتوگویی در مورد این انتصابها با مردم حرف بزند.
مسئله بسیار ساده است؛ یا رئیس جمهور از انتصابهای فامیلی در دولت خبر ندارد و اعضای دولت به او راست نمیگویند و جنابشان را در جریان امور قرار نمیدهند یا این رسانهها اسامی کذبی را منتشر میکنند. فهمیدن این موضوع هم کار سختی نیست و میشود با چند تلفن ساده به اصل ماجرا پی برد.
نمیشود که یک شبه در جامعه ایجاد شود و بعد رئیس جمهور آن را تکذیب کند وبعد دوباره دیگران با سند بگویند که انتصاب فامیلی بوده است و دیگر شاهد هیچ واکنشی نباشیم. زمان اینکه بگوییم «انشالله گربه است» خیلی وقت است که گذشته است. بالاخره در این میان یکی راست نمیگوید و مردم باید بدانند چه کسی با آنها صادق است.
فامیلسالاری موجی از ناامیدی در کشور ایجاد میکند و جوانانی که با هزار امید آرزو در دانشگاههای مختلف درس خواندهاند به امید رسیدن به فردایی بهتر، با دیدن این انتصابها، از سالها تلاش خود پشیمان میشوند و عزم مهاجرت میکنند یا به دنبال کارهایی میروند که هیچ ربطی به تحصیلات آنها ندارد.
حضور این همه مشاور و مدیر از یک دانشگاه در دولت، مصداق همین ناامیدی است. کار به جایی رسید که میگفتند برای رسیدن به دولت باید سه قطعه عکس داشت و یک مدرک از دانشگاه امام صادق (ع) و لاغیر.
میشود در حرف به راحتی از شایسته سالاری حرف زد اما مردم وقتی امیدوار میشوند و به دولت اطمینان پیدا میکنند که در عمل ببیند، رئیس جمهور و وزرا به سمت شایسته سالاری رفتهاند و پستی به پسران، دختران و دامادها ندادند.
این ربطی به این دولت و آن دولت هم ندارد. فامیل سالاری باید ریشه کن شود و شایستگان در راس امور قرار بگیرند.
دختر خاله همسر ابراهیم رئیسی چه کاره شد؟ /شغل جدید برادر داماد رئیسی جمهور
پایگاه خبری چند ثانیه نوشت:پیرو تأکید و دعوت چندباره رئیسجمهور برای معرفی مصادیق انتصابات «فامیلی» و «اتوبوسی» در دولت جهت صدور دستور «رسیدگی» و «پیگیری»، بخشی از انتصابات دولتی رسانهای شده که در مظان اتهام «فامیلی» یا «اتوبوسی» بودن قرار دارند، در دو جدول ذیل بازتاب داده شده است.
لازمه شفافسازی اقناعی و شائبه زدایی پیرامون این انتصابها، پاسخگویی به چند سؤال کلیدی است: اولاً، این انتصابات انجام شده یا کذب است؟ ثانیاً، انتسابهای فامیلی رسانهای شده، واقعیت دارد یا خیر؟ ثالثاً، اگر انتصابها و انتسابها، خلاف واقع نیست، مستند رعایت شایستهسالاری در گزینش آنان چیست؟
بدیهی است، ارائه پاسخ مستند و اقناعی دولت سیزدهم به این سؤالات، میتواند، ارزیابی رئیسجمهور که انتقادها از انتصابات فامیلی را شایعات ناشی از «عملیات روانی» دانستهاند، اثبات کند و افکارعمومی را به این یقین برساند که برخلاف مطالب پرتعداد رسانهای، از انتصابات فامیلی و اتوبوسی در دولت، خبر و نشانی نیست و منصوبان با معیار شایستگی، برگزیده شدهاند و به این ترتیب، با بلاموضوع شدن اتهامات و انتقادات کنونی، ضریب اعتماد به شخص رئیسجمهور و اعضای کابینه، افزایش خواهد یافت.