تاریخ انتشار
يکشنبه ۲۲ فروردين ۱۴۰۰ ساعت ۱۶:۵۵
کد مطلب : ۴۳۲۷۳۱
گزارش از یک معضل اجتماعی؛
شوتی ها و خلأهای قانونی / وکیل پایه یک دادگستری: این مشکل باید در سطح کلان و کشوری پیگیری و حل شود / دادستان گچساران: گچساران باید ایست و بازرسی دائمی داشته باشد
۱
کبنا ؛شوتی، واژه ای که نام آن را در سال های اخیر زیاد شنیده ایم، خوردوهای سواری هستند که کالاهای خارجی را به جای مسافر در خودرو قرار میدهند و از بندرهای جنوبی ایران به دیگر نقاط کشور حمل و با سرعت بالا در جادهها تردد میکنند.
به گزارش کبنا نیوز، توقف برای شوتی ها ممنوع است، آنها در مبدأ با سرعت بالای 170 کیلومتر استارت می زنند و در مقصد ترمز می کنند. چاله چوله و سرعت گیر و دوربین ثبت تخلفات برای شوتی ها معنایی ندارد. همین می شود که تصادفات خطرناک جاده ای رقم می خورد و با حرکت شوتی ها جاده ها ناامن تر از قبل می شوند.
خیلی وقت ها خبر مرگ و تصادفات شوتی ها را می شنویم، جوانانی که یا از سر بیکاری یا به خاطر دستمزد بالا به سمت شغل شوتی می روند. شوتی ها از هیچ چیزی در امان نیستند و احتمال تصادف یا حتی مرگ برایشان دور از انتظار نیست.
در کهگیلویه وبویراحمد بیشتر شوتی ها از شهرستان های گچساران و کهگیلویه هستند. محورهای ترانزیتی در استان و دوطرفه بودن بخش های زیادی از جاده های استان، ناامنی و خطر مرگ را هم برای شوتی ها و هم برای مسافران جاده ای بیشتر کرده است.
یکی از مسائل مهم و دغدغه عمومی در رابطه با شوتی ها خلأ قانون یا عدم رعایت قانون است. در حالی که شوتی ها معتقدند اجناس «ته لنجی» را نقل و انتقال می کنند( کالای همراه ملوان (ته لنجی) حقی است که دولت و مسئولان در قبال سختیها و زحماتی که ملوانان و ساحلنشینان در مناطق مرزی با خلیج فارس تحمل میکنند، قائل شده است که براساس آخرین مصوبه هر ملوان در هر سفر میتواند به میزان ۱۵۰ میلیون ریال کالا شامل مواد غذایی و مایحتاج زندگی را بدون پرداخت عوارض و حقوق گمرکی و معافیت وارد کشور کند)، مسئولان مبارزه با قاچاق کالا خودروهای شوتی را به عنوان متخلف میشناسند و با آنها برخورد میکنند.
اینکه چرا برای یکبار هم که شده قوانین درست اجرا نمی شوند تا این همه مشکلات و خطرات ایجاد نکند مسئله ای است که باید از مسئولان، نمایندگان مجلس و دولت پرسید. چرا بجای آنکه از گمرک جلوی حمل کالا گرفته شود، باید انسان ها قربانی پدیده شوم «شوتی» در جاده ها شوند. می گویند «شوتی ها هم مثل بقیه هستند، زن و فرزند دارند و آدم هایی هستند که برای خرج و مخارج زندگی شان بار جابجا می کنند». «چرا قوانین به درستی اجرا نمی شوند تا شاهد قربانی شدن انسان ها بخاطر تناقض های قانونی و ابهامات قانونی نباشیم؟ چرا بجای اینکه ماموران از خود گذشته نیروی انتظامی نیرو و هزینه صرف تعقیب و گریز برای شوتی ها کنند، دولت و مجلس قوانین گمرکی و نقل و انتقال اجناس را لازم الاجرا نمی کنند؟» سوالی است که به دنبال رسیدن به پاسخی برای آن هستیم.
هومان عسکری و کیل پایه یک دادگستری در خصوص اینکه آیا قوانین ایراد دارند یا اینکه درست اجرایی نمی شوند؟ می گوید: مسئولان مربوطه به سمت پیشگیری ثالت می روند، در حالی که باید به سمت پیشگیری وضعی بروند. یعنی آنکه مبادی و معیارهایی که مشخص هستند را باید فرهنگ سازی کنند، در این صورت کسی که شغل داشته باشد شوتی نمی شود. قاچاق کالا نمی کند.
کسانی که این کار را انجام می دهند افراد صاف و ساده مثل دیگران هستند، بجای اینکه خلاف های دیگری کنند، می آیند شوتی می شوند، راهی ندارند، وگرنه اگر کاری به این افراد داده شود اینها به سمت شوتی نمی روند. این با یک نماینده و دو نماینده حل نمی شود، نیاز هست که در سطح کلان و کشوری پیگیری و حل شود.
عسکری در خصوص اینکه آیا نیاز به لایحه یا طرح جدیدی در این خصوص است می گوید: خیلی از قوانین را داریم که در سطح کشوری و در حوزه میدانی اجرا نمی شود. قانون قاچاق کالا و ارز را داریم، قوانین مجازات اسلامی را داریم، قوانین ناظر بر امور مالی اعم از گمرکی، حمل و نقل را داریم ولی در اجرای آن مشکل داریم.
وکیل پایه یک دادگستری در این خصوص که چرا از گمرک جلوی نقل و انتقال گرفته نمی شود می گوید: من حقوق دان انتقاد خود را دارم، گمرک سهل انگاری می کند، در خصوص این سهل انگاری کسی که متخصص گمرک است باید نظر کارشناسی بدهد.
حجت الاسلام ادیبان دادستان عمومی و انقلاب شهرستان گچساران در این خصوص می گوید: این بحث مربوط به داشتن ایست و بازرسی دائمی هست، که وابسته به مصوبه شورای تامین کشور هست، وزارت کشور و دبیر شورای عالی امنیت ملی باید مصوب کنند که در جایی ایست و بازرسی دائمی باشد.
به گفته ادیبان؛ تا زمانی که ایست و بازرسی دائمی نباشد هیچ کاری نمی توان انجام داد. مثلا اگر از ساعت 6 صبح تا 12 شب را ایست و بازرسی موقت بگذاریم، در این صورت 12 شب تا 6 صبح را باید چکار کرد؟ تنها راهش بازرسی دائمی است که از عهده استان خارج است، باید در کشور تصمیم گیری شود. یک ایست و بازرسی به استان ما داده اند که آن را می خواهند در قسمت پل قره، بین یاسوج و استان چهارمحال و بختیاری بگذارند. گچساران باید ایست و بازرسی دائمی داشته باشد، با ایست و بازرسی ساعتی کار درست نخواهد شد.
ادیبان در خصوص اینکه چرا از بندر گناوه و دیلم جلویشان گرفته نمی شود، می گوید: این موضوع در حوزه شهرستان گچساران نیست و نمی توانیم در این خصوص نظر بدهیم. در کل کشور 5 یا 6 ایست بازرسی وجود دارد.
چرا ایستگاه ایست و بازرسی مابین یاسوج و چهارمحال و بختیاری قرار می گیرد خود سوالی عجیب است، در حالی که گچساران راه ترانزیتی جنوب کشور و جاده ای مهم در جنوب محسوب می شود و اگر قرار است جایی ایست و بازرسی دائمی استقرار شود مابین گچساران و استان بوشهر لازم ترین محل است!
«شوتی» ها تاکنون تبدیل به مسئله ای شده اند که مسئولان امر توجهی به آن نمی کنند، معضلی اجتماعی که نه مربوط به یک شهر و استان، بلکه عمدتا مربوط به مناطق جنوب کشور است، در صورتی که قوانین در این خصوص لازم الاجرا باشند، تکلیف شوتی ها و اجناس ته لنجی هم مشخص می شود، ولی چیزی که تاکنون اتفاق افتاده، این است که قوانین اجرا نمی شوند و در نهایت نیروی انتظامی است که افراد را با تعقیب و گریز و خطرات فراوان اعمال قانون می کند که بدترین شکل اجرای قانون است. وقتی قوانین روی کاغذ یا با منع عبور و مرور در گمرک ها و مناطق ایست و بازرسی دائمی اجرا شوند، قطعا کمتر شاهد مرگ و تصادفات خطرناک جاده ای در جنوب کشور خواهیم بود.
..............................................
خبرنگار: سیده زهرا حسینی فر
به گزارش کبنا نیوز، توقف برای شوتی ها ممنوع است، آنها در مبدأ با سرعت بالای 170 کیلومتر استارت می زنند و در مقصد ترمز می کنند. چاله چوله و سرعت گیر و دوربین ثبت تخلفات برای شوتی ها معنایی ندارد. همین می شود که تصادفات خطرناک جاده ای رقم می خورد و با حرکت شوتی ها جاده ها ناامن تر از قبل می شوند.
خیلی وقت ها خبر مرگ و تصادفات شوتی ها را می شنویم، جوانانی که یا از سر بیکاری یا به خاطر دستمزد بالا به سمت شغل شوتی می روند. شوتی ها از هیچ چیزی در امان نیستند و احتمال تصادف یا حتی مرگ برایشان دور از انتظار نیست.
در کهگیلویه وبویراحمد بیشتر شوتی ها از شهرستان های گچساران و کهگیلویه هستند. محورهای ترانزیتی در استان و دوطرفه بودن بخش های زیادی از جاده های استان، ناامنی و خطر مرگ را هم برای شوتی ها و هم برای مسافران جاده ای بیشتر کرده است.
یکی از مسائل مهم و دغدغه عمومی در رابطه با شوتی ها خلأ قانون یا عدم رعایت قانون است. در حالی که شوتی ها معتقدند اجناس «ته لنجی» را نقل و انتقال می کنند( کالای همراه ملوان (ته لنجی) حقی است که دولت و مسئولان در قبال سختیها و زحماتی که ملوانان و ساحلنشینان در مناطق مرزی با خلیج فارس تحمل میکنند، قائل شده است که براساس آخرین مصوبه هر ملوان در هر سفر میتواند به میزان ۱۵۰ میلیون ریال کالا شامل مواد غذایی و مایحتاج زندگی را بدون پرداخت عوارض و حقوق گمرکی و معافیت وارد کشور کند)، مسئولان مبارزه با قاچاق کالا خودروهای شوتی را به عنوان متخلف میشناسند و با آنها برخورد میکنند.
اینکه چرا برای یکبار هم که شده قوانین درست اجرا نمی شوند تا این همه مشکلات و خطرات ایجاد نکند مسئله ای است که باید از مسئولان، نمایندگان مجلس و دولت پرسید. چرا بجای آنکه از گمرک جلوی حمل کالا گرفته شود، باید انسان ها قربانی پدیده شوم «شوتی» در جاده ها شوند. می گویند «شوتی ها هم مثل بقیه هستند، زن و فرزند دارند و آدم هایی هستند که برای خرج و مخارج زندگی شان بار جابجا می کنند». «چرا قوانین به درستی اجرا نمی شوند تا شاهد قربانی شدن انسان ها بخاطر تناقض های قانونی و ابهامات قانونی نباشیم؟ چرا بجای اینکه ماموران از خود گذشته نیروی انتظامی نیرو و هزینه صرف تعقیب و گریز برای شوتی ها کنند، دولت و مجلس قوانین گمرکی و نقل و انتقال اجناس را لازم الاجرا نمی کنند؟» سوالی است که به دنبال رسیدن به پاسخی برای آن هستیم.
هومان عسکری و کیل پایه یک دادگستری در خصوص اینکه آیا قوانین ایراد دارند یا اینکه درست اجرایی نمی شوند؟ می گوید: مسئولان مربوطه به سمت پیشگیری ثالت می روند، در حالی که باید به سمت پیشگیری وضعی بروند. یعنی آنکه مبادی و معیارهایی که مشخص هستند را باید فرهنگ سازی کنند، در این صورت کسی که شغل داشته باشد شوتی نمی شود. قاچاق کالا نمی کند.
کسانی که این کار را انجام می دهند افراد صاف و ساده مثل دیگران هستند، بجای اینکه خلاف های دیگری کنند، می آیند شوتی می شوند، راهی ندارند، وگرنه اگر کاری به این افراد داده شود اینها به سمت شوتی نمی روند. این با یک نماینده و دو نماینده حل نمی شود، نیاز هست که در سطح کلان و کشوری پیگیری و حل شود.
عسکری در خصوص اینکه آیا نیاز به لایحه یا طرح جدیدی در این خصوص است می گوید: خیلی از قوانین را داریم که در سطح کشوری و در حوزه میدانی اجرا نمی شود. قانون قاچاق کالا و ارز را داریم، قوانین مجازات اسلامی را داریم، قوانین ناظر بر امور مالی اعم از گمرکی، حمل و نقل را داریم ولی در اجرای آن مشکل داریم.
وکیل پایه یک دادگستری در این خصوص که چرا از گمرک جلوی نقل و انتقال گرفته نمی شود می گوید: من حقوق دان انتقاد خود را دارم، گمرک سهل انگاری می کند، در خصوص این سهل انگاری کسی که متخصص گمرک است باید نظر کارشناسی بدهد.
حجت الاسلام ادیبان دادستان عمومی و انقلاب شهرستان گچساران در این خصوص می گوید: این بحث مربوط به داشتن ایست و بازرسی دائمی هست، که وابسته به مصوبه شورای تامین کشور هست، وزارت کشور و دبیر شورای عالی امنیت ملی باید مصوب کنند که در جایی ایست و بازرسی دائمی باشد.
به گفته ادیبان؛ تا زمانی که ایست و بازرسی دائمی نباشد هیچ کاری نمی توان انجام داد. مثلا اگر از ساعت 6 صبح تا 12 شب را ایست و بازرسی موقت بگذاریم، در این صورت 12 شب تا 6 صبح را باید چکار کرد؟ تنها راهش بازرسی دائمی است که از عهده استان خارج است، باید در کشور تصمیم گیری شود. یک ایست و بازرسی به استان ما داده اند که آن را می خواهند در قسمت پل قره، بین یاسوج و استان چهارمحال و بختیاری بگذارند. گچساران باید ایست و بازرسی دائمی داشته باشد، با ایست و بازرسی ساعتی کار درست نخواهد شد.
ادیبان در خصوص اینکه چرا از بندر گناوه و دیلم جلویشان گرفته نمی شود، می گوید: این موضوع در حوزه شهرستان گچساران نیست و نمی توانیم در این خصوص نظر بدهیم. در کل کشور 5 یا 6 ایست بازرسی وجود دارد.
چرا ایستگاه ایست و بازرسی مابین یاسوج و چهارمحال و بختیاری قرار می گیرد خود سوالی عجیب است، در حالی که گچساران راه ترانزیتی جنوب کشور و جاده ای مهم در جنوب محسوب می شود و اگر قرار است جایی ایست و بازرسی دائمی استقرار شود مابین گچساران و استان بوشهر لازم ترین محل است!
«شوتی» ها تاکنون تبدیل به مسئله ای شده اند که مسئولان امر توجهی به آن نمی کنند، معضلی اجتماعی که نه مربوط به یک شهر و استان، بلکه عمدتا مربوط به مناطق جنوب کشور است، در صورتی که قوانین در این خصوص لازم الاجرا باشند، تکلیف شوتی ها و اجناس ته لنجی هم مشخص می شود، ولی چیزی که تاکنون اتفاق افتاده، این است که قوانین اجرا نمی شوند و در نهایت نیروی انتظامی است که افراد را با تعقیب و گریز و خطرات فراوان اعمال قانون می کند که بدترین شکل اجرای قانون است. وقتی قوانین روی کاغذ یا با منع عبور و مرور در گمرک ها و مناطق ایست و بازرسی دائمی اجرا شوند، قطعا کمتر شاهد مرگ و تصادفات خطرناک جاده ای در جنوب کشور خواهیم بود.
..............................................
خبرنگار: سیده زهرا حسینی فر