تاریخ انتشار
دوشنبه ۴ اسفند ۱۳۹۹ ساعت ۲۲:۴۸
کد مطلب : ۴۳۱۱۹۰
چند روایت از امدادگران پایگاه کوهستانی«دراک»؛
اندوه دنا، قلب‌مان را زخمی کرد
۰
کبنا ؛
26 سالی از عمر پایگاه کوهستانی «دراک» در استان فارس می‌گذرد. پایگاهی که روزانه علاوه بر امدادرسانی به حادثه‌دیدگان در محدوده کوه دراک، باید به حادثه‌دیدگان منطقه «سیاخ دارنگون کوه سرخی»، «سبزه پوشان» و «قلات» هم کمک کنند. امدادگران این پایگاه همگی متشکل از جوانان و پیشکسوتان کوهنوردی است که عشق و علاقه‌شان به این رشته پای آنها را به پایگاه امداد کوهستانی دراک باز کرده و حالا سال‌هاست در این مجموعه به صورت داوطلبانه خدمت می‌کنند. گذرهای سخت‌و صعب‌العبور مناطق کوهستانی را مثل کف دست می‌شناسند و همین مسأله کمک کرده تا نجات حادثه‌دیدگان با سرعت بیشتری دنبال شود.
به گزارش کبنا، شهروند نوشت: 9 شب پنجشنبه سی‌ام بهمن ماه بود. هوا به‌شدت سرد و لایه‌ای از برف‌وسرما منطقه کوهستانی دراک را سفیدپوش کرده بود. خبر رسید کوهنوردی در ارتفاعات دچار حادثه شده و از ناحیه کتف، دنده‌ها و سینه دچار شکستگی شده است.
«حمید حسنی» مدیر پایگاه امداد کوهستان دراک بلافاصله نیروهای امدادی را فرا می‌خواند و راهی منطقه کوهستانی میشوند: «شب و تاریکی منطقه راه را برای امدادرسانی سخت کرده بود. از طرفی از جای دقیق فرد حادثه‌دیده خبر نداشتیم. در تماس تلفنی که با او گرفتیم نمی‌دانست صبح از چه مسیری حرکت کرده است. در راه برگشت به بارندگی می‌خورد و بعد روی سطحی لغزنده، مسیر زیادی را لیز می‌خورد و از ناحیه کتف، دنده و سینه دچار شکستگی می‌شود. امکان حرکت نداشت و باید صرفا با کمک جی‌پی‌اس نقطه دقیق سقوطش را پیدا می‌کردیم.»
اگر تسلط امدادگران داوطلب به منطقه نبود امکان نداشت بتوانند این مصدوم را پیدا کنند: «مسیرهای صخره‌ای کوهستان دارک، لیز و لغزنده است و این ویژگی در مواقع بارش‌ها خطرناک‌تر می‌شود. از ساعت 9 شب که راه افتادیم تا ساعت 2 نیمه‌شب درگیر این ماموریت بودیم. بعد از شناسایی محل سقوط این فرد با کمک بسکت او را از یک مسیر صعب‌العبور و سخت بیرون کشیدیم. نقطه‌ای که این فرد در آن گرفتار شده بود از نقاط کور منطقه بود و تنها چیزی که جان او را نجات داد آشنایی امدادگران با منطقه بود.»
به گفته او، تکرار این‌گونه حوادث برای کوهنوردان بومی و غیربومی منطقه باعث شد تا پایگاه امداد کوهستان دارک ایجاد شود: «ما یک گروه کوهنورد طبیعت‌گرد بودیم که به صورت حرفه‌ای این فعالیت‌ها را دنبال می‌کردیم. یک روز تصمیم گرفتیم با فراگرفتن کمک‌های اولیه، خود را در برابر حوادث کوهستان ایمن کنیم. همگی در این دوره‌ها شرکت کردیم. بعد از پایان دوره به پیشنهاد جمعیت هلال احمر به همکاری با این مجموعه در بخش امداد کوهستان پرداختیم.»
پایگاه کوهستان دراک ابتدا در ساختمان جمعیت هلال احمر سال 73 کار خود را شروع می‌کند: «از ساختمان جمعیت تا منطقه دراک راه درازی بود. وقتی این منطقه را شهرداری تبدیل به بوستان جنگلی کرد، محل فعلی پایگاه را طی قراردادی به جمعیت واگذار کرد. خوشبختانه امروز تیم امداد کوهستان دراک علاوه بر ارایه خدمات داوطلبانه امدادی به این منطقه به تمام حوادث کوهستان در سراسر کشور خدمات‌رسانی می‌کند. »
یکی از سخت‌ترین حوادثی که خارج از استان به یاری حادثه‌دیدگان شتافتند، حادثه برخورد هواپیما به دنا بود: «حادثه دنا تلخ‌ترین حادثه بود. اعضای تیم امداد کوهستان دارک جزو اولین تیم‌های امدادی حاضر در منطقه بودند که توانستند تعداد قابل توجهی از پیکر قربانیان را از بالای کوه به پایین منتقل کنند.»
خودش بچه کوهستان است اما با این‌وجود هیچ وقت رفتن تنهایی به کوه را تجربه نمی‌کند: «متاسفانه افراد با حضور در مناطق کوهستانی که هیچ شناختی از آن ندارند موجب بروز حوادث تلخ برای خود و خانواده میشوند. کرونا و تعطیلی مراکز تفریحی باعث شده تا افراد به طبیعت کشیده شوند اما این انتخاب خالی از حادثه نیست.»
غم دنا همیشه در قلب‌مان است
مسیح اله باقری هم از امدادگران این پایگاه کوهستانی است. کسی که موهایش را در طبیعت، سفید کرده و از لحاظ سن‌و‌سال پیشکسوت بچه‌های گروه محسوب می‌شود اما از نظر توان و انرژی چیزی کم از جوان‌ترها ندارد چه‌بسا همواره در ماموریت‌های امدادی پیشتاز گروه است: «متولد 1339 هستم؛ عاشق طبیعت و طبیعت گردی. سال‌های‌سال در این بخش فعالیت کرده‌ام تا اینکه به پیشنهاد باشگاه به پایگاه کوهستانی دراک پیوستم.»
12 سالی می‌شود که به‌عنوان داوطلب امدادگر در جمعیت هلال احمر مشغول به کار است: «مناطق کوهستانی و جنگلی ما مستعد آتش‌سوزی‌اند. همواره نیروهای امدادی جمعیت هلال احمر هم درگیر این حوادث میشوند و با حضور به‌موقع خود از گسترش دامنه آتش در کوهستان‌ها جلوگیری می‌کنند.»
او هم ازجمله امدادگرانی است که در حادثه دنا حضور داشت هنوز هم دردورنج ناشی از این حادثه را فراموش نکرده و می‌گوید اندوه دنا گوشه‌ای از قلب امدادگران را برای همیشه سیاه کرد: «حادثه تلخ و بزرگی بود. بی‌قراری خانواده‌ها در دامنه کوه و چشم‌های امیدواری که به دستان امدادگران دوخته می‌شد همه‌وهمه از تلخی‌های این حادثه بودند.»
به اندازه تمام خاطرات بد تعداد خاطره‌های خوبش هم کم نیست و می‌گوید: «هرگاه در هر عملیاتی جان یک انسان را نجات می‌دهیم انگار خدا عمر دوباره‌ای به همه ما می‌دهد.»
پیکر 2 کوهنورد در کوه سرخی پیدا شد
دو هفته پیش دو کوهنورد در نقطه کوه سرخه شیراز از ارتفاع سقوط کردند و متاسفانه جان باختند، اما پیدا کردن پیکرهای آنها ماموریتی بود که امدادگران دراک انجام دادند. حامد محزون، 39 ساله امدادگری بود که در این ماموریت حضور داشت: « این دو نفر همراه جمع دیگری از دوستانشان برای صعود به کوه سرخی شیراز راهی این منطقه شده بودند. در مسیر برگشت متاسفانه از مسیر اصلی و پاکوب خارج و وارد مسیر فرعی میشوند. مسیر فرعی صعب‌العبور و سخت بوده است. نفر اول لیز می‌خورد و در میانه راه گیر می‌کند. نفر دوم وقتی به کمک نفر اول می‌رود متاسفانه لیز می‌خورد و هر دو با هم سقوط می‌کنند. در این تیم فردی بود که قبلا دوره کمک‌های اولیه امداد را گذرانده بود به خاطر همین با مدیر پایگاه دراک تماس گرفت.»
متاسفانه بیشتر حوادثی که ما برای امداد می‌رویم به علت انحراف کوهنوردان از مسیرهای اصلی است. مسأله‌ای که به علت ناآشنایی آنها به منطقه برمی‌گردد.
محل دقیق سقوط این دو نفر با راهنمایی دوستانشان مشخص شد: «محل سقوط که مشخص شد با کمک ایجاد کارگاه و سایر تجهیزات به سمت این دو کوهنورد رفتیم که متاسفانه شدت جراحات حکایت از آن داشت که به محض سقوط جان خود را از دست داده‌اند. پیکرها را با کمک دوستان و امدادگران به بالا منتقل کردیم .»
از تجاربش در تیم امداد کوهستان برایمان می‌گوید: «متاسفانه بیشتر حوادثی که ما برای امداد می‌رویم به علت انحراف کوهنوردان از مسیرهای اصلی است. مسأله‌ای که به علت ناآشنایی آنها به منطقه برمی‌گردد.»
به گزارش کبنا، شهروند نوشت: 9 شب پنجشنبه سی‌ام بهمن ماه بود. هوا به‌شدت سرد و لایه‌ای از برف‌وسرما منطقه کوهستانی دراک را سفیدپوش کرده بود. خبر رسید کوهنوردی در ارتفاعات دچار حادثه شده و از ناحیه کتف، دنده‌ها و سینه دچار شکستگی شده است.
«حمید حسنی» مدیر پایگاه امداد کوهستان دراک بلافاصله نیروهای امدادی را فرا می‌خواند و راهی منطقه کوهستانی میشوند: «شب و تاریکی منطقه راه را برای امدادرسانی سخت کرده بود. از طرفی از جای دقیق فرد حادثه‌دیده خبر نداشتیم. در تماس تلفنی که با او گرفتیم نمی‌دانست صبح از چه مسیری حرکت کرده است. در راه برگشت به بارندگی می‌خورد و بعد روی سطحی لغزنده، مسیر زیادی را لیز می‌خورد و از ناحیه کتف، دنده و سینه دچار شکستگی می‌شود. امکان حرکت نداشت و باید صرفا با کمک جی‌پی‌اس نقطه دقیق سقوطش را پیدا می‌کردیم.»
اگر تسلط امدادگران داوطلب به منطقه نبود امکان نداشت بتوانند این مصدوم را پیدا کنند: «مسیرهای صخره‌ای کوهستان دارک، لیز و لغزنده است و این ویژگی در مواقع بارش‌ها خطرناک‌تر می‌شود. از ساعت 9 شب که راه افتادیم تا ساعت 2 نیمه‌شب درگیر این ماموریت بودیم. بعد از شناسایی محل سقوط این فرد با کمک بسکت او را از یک مسیر صعب‌العبور و سخت بیرون کشیدیم. نقطه‌ای که این فرد در آن گرفتار شده بود از نقاط کور منطقه بود و تنها چیزی که جان او را نجات داد آشنایی امدادگران با منطقه بود.»
به گفته او، تکرار این‌گونه حوادث برای کوهنوردان بومی و غیربومی منطقه باعث شد تا پایگاه امداد کوهستان دارک ایجاد شود: «ما یک گروه کوهنورد طبیعت‌گرد بودیم که به صورت حرفه‌ای این فعالیت‌ها را دنبال می‌کردیم. یک روز تصمیم گرفتیم با فراگرفتن کمک‌های اولیه، خود را در برابر حوادث کوهستان ایمن کنیم. همگی در این دوره‌ها شرکت کردیم. بعد از پایان دوره به پیشنهاد جمعیت هلال احمر به همکاری با این مجموعه در بخش امداد کوهستان پرداختیم.»
پایگاه کوهستان دراک ابتدا در ساختمان جمعیت هلال احمر سال 73 کار خود را شروع می‌کند: «از ساختمان جمعیت تا منطقه دراک راه درازی بود. وقتی این منطقه را شهرداری تبدیل به بوستان جنگلی کرد، محل فعلی پایگاه را طی قراردادی به جمعیت واگذار کرد. خوشبختانه امروز تیم امداد کوهستان دراک علاوه بر ارایه خدمات داوطلبانه امدادی به این منطقه به تمام حوادث کوهستان در سراسر کشور خدمات‌رسانی می‌کند. »
یکی از سخت‌ترین حوادثی که خارج از استان به یاری حادثه‌دیدگان شتافتند، حادثه برخورد هواپیما به دنا بود: «حادثه دنا تلخ‌ترین حادثه بود. اعضای تیم امداد کوهستان دارک جزو اولین تیم‌های امدادی حاضر در منطقه بودند که توانستند تعداد قابل توجهی از پیکر قربانیان را از بالای کوه به پایین منتقل کنند.»
خودش بچه کوهستان است اما با این‌وجود هیچ وقت رفتن تنهایی به کوه را تجربه نمی‌کند: «متاسفانه افراد با حضور در مناطق کوهستانی که هیچ شناختی از آن ندارند موجب بروز حوادث تلخ برای خود و خانواده میشوند. کرونا و تعطیلی مراکز تفریحی باعث شده تا افراد به طبیعت کشیده شوند اما این انتخاب خالی از حادثه نیست.»
غم دنا همیشه در قلب‌مان است
مسیح اله باقری هم از امدادگران این پایگاه کوهستانی است. کسی که موهایش را در طبیعت، سفید کرده و از لحاظ سن‌و‌سال پیشکسوت بچه‌های گروه محسوب می‌شود اما از نظر توان و انرژی چیزی کم از جوان‌ترها ندارد چه‌بسا همواره در ماموریت‌های امدادی پیشتاز گروه است: «متولد 1339 هستم؛ عاشق طبیعت و طبیعت گردی. سال‌های‌سال در این بخش فعالیت کرده‌ام تا اینکه به پیشنهاد باشگاه به پایگاه کوهستانی دراک پیوستم.»
12 سالی می‌شود که به‌عنوان داوطلب امدادگر در جمعیت هلال احمر مشغول به کار است: «مناطق کوهستانی و جنگلی ما مستعد آتش‌سوزی‌اند. همواره نیروهای امدادی جمعیت هلال احمر هم درگیر این حوادث میشوند و با حضور به‌موقع خود از گسترش دامنه آتش در کوهستان‌ها جلوگیری می‌کنند.»
او هم ازجمله امدادگرانی است که در حادثه دنا حضور داشت هنوز هم دردورنج ناشی از این حادثه را فراموش نکرده و می‌گوید اندوه دنا گوشه‌ای از قلب امدادگران را برای همیشه سیاه کرد: «حادثه تلخ و بزرگی بود. بی‌قراری خانواده‌ها در دامنه کوه و چشم‌های امیدواری که به دستان امدادگران دوخته می‌شد همه‌وهمه از تلخی‌های این حادثه بودند.»
به اندازه تمام خاطرات بد تعداد خاطره‌های خوبش هم کم نیست و می‌گوید: «هرگاه در هر عملیاتی جان یک انسان را نجات می‌دهیم انگار خدا عمر دوباره‌ای به همه ما می‌دهد.»
پیکر 2 کوهنورد در کوه سرخی پیدا شد
دو هفته پیش دو کوهنورد در نقطه کوه سرخه شیراز از ارتفاع سقوط کردند و متاسفانه جان باختند، اما پیدا کردن پیکرهای آنها ماموریتی بود که امدادگران دراک انجام دادند. حامد محزون، 39 ساله امدادگری بود که در این ماموریت حضور داشت: « این دو نفر همراه جمع دیگری از دوستانشان برای صعود به کوه سرخی شیراز راهی این منطقه شده بودند. در مسیر برگشت متاسفانه از مسیر اصلی و پاکوب خارج و وارد مسیر فرعی میشوند. مسیر فرعی صعب‌العبور و سخت بوده است. نفر اول لیز می‌خورد و در میانه راه گیر می‌کند. نفر دوم وقتی به کمک نفر اول می‌رود متاسفانه لیز می‌خورد و هر دو با هم سقوط می‌کنند. در این تیم فردی بود که قبلا دوره کمک‌های اولیه امداد را گذرانده بود به خاطر همین با مدیر پایگاه دراک تماس گرفت.»
متاسفانه بیشتر حوادثی که ما برای امداد می‌رویم به علت انحراف کوهنوردان از مسیرهای اصلی است. مسأله‌ای که به علت ناآشنایی آنها به منطقه برمی‌گردد.
محل دقیق سقوط این دو نفر با راهنمایی دوستانشان مشخص شد: «محل سقوط که مشخص شد با کمک ایجاد کارگاه و سایر تجهیزات به سمت این دو کوهنورد رفتیم که متاسفانه شدت جراحات حکایت از آن داشت که به محض سقوط جان خود را از دست داده‌اند. پیکرها را با کمک دوستان و امدادگران به بالا منتقل کردیم .»
از تجاربش در تیم امداد کوهستان برایمان می‌گوید: «متاسفانه بیشتر حوادثی که ما برای امداد می‌رویم به علت انحراف کوهنوردان از مسیرهای اصلی است. مسأله‌ای که به علت ناآشنایی آنها به منطقه برمی‌گردد.»
