تاریخ انتشار
يکشنبه ۲۸ دی ۱۳۹۹ ساعت ۱۹:۰۳
کد مطلب : ۴۲۹۸۰۳
یادداشت| سروش درست
فاطمه، فاطمه است
۰
کبنا ؛شهادت دخت نبوت، مام امامت و همسر ولایت، راضیه مرضیه، سرور نساالعالمین، بی بی دوعالم حضرت فاطمه زهرا سلام اللّه علیها بر شیعیان عالم تسلیت و تعزیت باد.
فاطمه فاطمه است.
قبر فاطمه گمشده ی ما نیست؛ این قدرِ فاطمه است که ناشناخته مانده است!
برای بیان نام فاطمه، پهنه ی لفظ تنگ است. فاطمه را نمی شود فهماند:
زندگی دخت نبوت، تاریخ فشرده ی تقدیر آدمی ست. تکلیفِ انسان در این راه پر مخاطره چیست؟!
حسین علیه السلام، هفتاد و دو بار حکایتِ تقدیر را سر داد؛ هفتاد و دو بار حرفِ خویش را، از سر گرفت که شاید، به این خاکِ سرگردان (انسان)، بفهماند که چگونه می‌شود آدم شد و انسان بود!
فاطمه، فاطمه است. اما افسوس که باشکوه ترین و رازناک ترین بانوی عالم هستی برای نوباوه ی ما و بل، بزرگ ترها- کودکانی که زود به پیری رسیده اند.- ناشناخته مانده است.
سالی دوبار، یک بار در مجال میلاد فاطمه ی اطهرسلام اللّه علیها و دوم در شب شهادت دخت رسول اللّه، حداقل در فضای حقیقی و مجازی به تبادل تبریک و تبرک، تسلیت و تسلت می پردازیم و سپس به بوته ی فراموشی و خاموشی می سپاریم قدرِ فاطمه را.
اگر در بین جوانان در باب کرامات و عظمت بی بی دو عالم، بپرسیم، متاسفانه انگشت شمار پیدا می شوند کسانی که بدانند فاطمه، کیست. اما اگر از جنفیر لوپز، سوسانو، لیسا رپر کره ای و صدها چهره ی دگر بپرسند، بی درنگ شناسنامه و بیوگرافی کاملی از آنها ردیف می نمایند. ما را چه شده است؟! چرا فاطمه شناس نیستیم؟! چرا راه و مرام و نشان فاطمه، را گم کرده ایم.
چرا ما، رسانه ی ما، اندیشمندان ما، پدران و مادران و دانشگاه ها و مراکز توسعه ی اندیشه که الاماشااللّه فراوانند، نتوانسته آنگونه که شایان نام زهرای اطهر(س) است، مام امامت را معرفی نمایند.
به جای تجلیل، بیایید و بیاییم به تحلیل بنشینیم.
جامعه ما و آسیب های اجتماعی که درآن بیداد می کند، همه از نبود الگوهای مناسبی چون فاطمه ی زهرا، دخت سلطان کونین(ص)، است.
فاطمه، فاطمه است...
امروز در کاشانه ی مولای متقیان، مولی الموحدین امام علی علیه السلام، طوفان به پا شده است ودر این روز غم انگیز و تألم زا، دل حیدر کرار بی صدا می شکند.
فاطمه، فاطمه است...
و آتیه ی دختران ایران زمین بسته به مرام و نام فاطمه است.
مجدد، شهادت دخت رسول الله سلام اللّه علیها، این غم عظما را حضور یکایک مخاطبان گرانمایه، سروران عظام تسلیت عرض می نمایم.
یا حق
سروش درست
فاطمه فاطمه است.
قبر فاطمه گمشده ی ما نیست؛ این قدرِ فاطمه است که ناشناخته مانده است!
برای بیان نام فاطمه، پهنه ی لفظ تنگ است. فاطمه را نمی شود فهماند:
زندگی دخت نبوت، تاریخ فشرده ی تقدیر آدمی ست. تکلیفِ انسان در این راه پر مخاطره چیست؟!
حسین علیه السلام، هفتاد و دو بار حکایتِ تقدیر را سر داد؛ هفتاد و دو بار حرفِ خویش را، از سر گرفت که شاید، به این خاکِ سرگردان (انسان)، بفهماند که چگونه می‌شود آدم شد و انسان بود!
فاطمه، فاطمه است. اما افسوس که باشکوه ترین و رازناک ترین بانوی عالم هستی برای نوباوه ی ما و بل، بزرگ ترها- کودکانی که زود به پیری رسیده اند.- ناشناخته مانده است.
سالی دوبار، یک بار در مجال میلاد فاطمه ی اطهرسلام اللّه علیها و دوم در شب شهادت دخت رسول اللّه، حداقل در فضای حقیقی و مجازی به تبادل تبریک و تبرک، تسلیت و تسلت می پردازیم و سپس به بوته ی فراموشی و خاموشی می سپاریم قدرِ فاطمه را.
اگر در بین جوانان در باب کرامات و عظمت بی بی دو عالم، بپرسیم، متاسفانه انگشت شمار پیدا می شوند کسانی که بدانند فاطمه، کیست. اما اگر از جنفیر لوپز، سوسانو، لیسا رپر کره ای و صدها چهره ی دگر بپرسند، بی درنگ شناسنامه و بیوگرافی کاملی از آنها ردیف می نمایند. ما را چه شده است؟! چرا فاطمه شناس نیستیم؟! چرا راه و مرام و نشان فاطمه، را گم کرده ایم.
چرا ما، رسانه ی ما، اندیشمندان ما، پدران و مادران و دانشگاه ها و مراکز توسعه ی اندیشه که الاماشااللّه فراوانند، نتوانسته آنگونه که شایان نام زهرای اطهر(س) است، مام امامت را معرفی نمایند.
به جای تجلیل، بیایید و بیاییم به تحلیل بنشینیم.
جامعه ما و آسیب های اجتماعی که درآن بیداد می کند، همه از نبود الگوهای مناسبی چون فاطمه ی زهرا، دخت سلطان کونین(ص)، است.
فاطمه، فاطمه است...
امروز در کاشانه ی مولای متقیان، مولی الموحدین امام علی علیه السلام، طوفان به پا شده است ودر این روز غم انگیز و تألم زا، دل حیدر کرار بی صدا می شکند.
فاطمه، فاطمه است...
و آتیه ی دختران ایران زمین بسته به مرام و نام فاطمه است.
مجدد، شهادت دخت رسول الله سلام اللّه علیها، این غم عظما را حضور یکایک مخاطبان گرانمایه، سروران عظام تسلیت عرض می نمایم.
یا حق
سروش درست
