دیدار رییس سازمان جنگل ها با خانواده البرز زارعی ( + تصاویر )

کبنا ؛رییس سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور پیش از ظهر امروز شنبه 28 تیرماه 99 در دیدار با خانواده مرحوم البرز زارعی یاد و خاطره این کوهنورد دوستدار منابع‌طبیعی را گرامی داشت.
به گزارش مرکز اطلاع رسانی سازمان جنگل‌ها، مسعود منصور در این دیدار گفت: این کوهنورد و دوستدار طبیعت جانش را در راه حفظ جنگل ها از دست داده است و سازمان ‏جنگل‌ها رشادت‌های او را در اطفای حریق جنگل‌ها و مراتع هیچ گاه از یاد نخواهد برد.
منصور در ادامه به فداکاران و جان‌نثاران عرصه‌های منابع‌طبیعی ادای احترام کرد و به پاس رشادت‌های این «فداکار خدمت» لوح تقدیر به خانواده البرز زارعی تقدیم کرد.
خانواده مرحوم زارعی سرانجام  پس از دیدار با رییس سازمان جنگل‌ها از مرکز فرماندهی کنترل یگان حفاظت منابع‌طبیعی کشور که به نام البرز زارعی نام‌گذاری شده است بازدید کردند.
البرز زارعی کوهنورد طبیعت‌دوست ۳۸ ساله گچسارانی روز دوازدهم خردادماه در حین عملیات اطفای حریق جنگل‌ها در منطقه گچساران دچار سوختگی شدید شد و پس از انتقال به بیمارستان سوانح سوختگی اصفهان 17 روز جدالی نابرابر با مرگ داشت و سر انجام سحرگاه آخرین روز بهار جان به جان آفرین تسلیم کرد.

حسن بهرامی شاعر کهگیلویه و بویراحمد سروده‌ای را در وصف البرز زارعی به شرح زیر نوشت:
ناگهان رقصید آتش در تمام زاگرس
سوخت گچساران و دهدشت و چرام زاگرس
باشت ایلی داشت ایلِ پُرچویلی داشت آه!
کو غرور باوی و کو احترام زاگرس؟
یال اسب آریوبرزن نمی‌پیچد به باد
ننگ اسکندر سند خورده به نام زاگرس
نقش بسته رد خون بر برف و باران پس چه شد
رد پای کبک‌های خوش‌خرام زاگرس؟
لاشه روی لاشه افتاده میان دره‌ها
کس نمی‌کوبد به طبل انتقام زاگرس
تپه‌ها جزغاله و کوه و کمر جزغاله‌تر
تلخ شد شب‌های تابستان به کام زاگرس
«هر چه وَت گُهتم مَره گُهتی نیابو نی‌ترم
نی‌ترم نه! نی‌ترم بوم و ککامه زاگرس»
قوچ‌ها خاکستر و بادام و بَن خاکسترند
کو بهار سر بلند و بادوام زاگرس؟
کی؟ کجا برنوبه‌کول از ناکجا پا می‌شوند
ساکنان مهربان و بامرام زاگرس؟
عاشقان! دستی بیفشانید و فریادی کنید
شاعران! شعری بگویید از قیام زاگرس
ای بلوطِ مانده تنها تا ابد در شعله‌ها
تا ابد تنهایی‌ات تکیه‌کلام زاگرس
بی‌خیالِ ناله‌هایت فیلم می‌گیرند و عکس
لشکر جیره‌خورِ لقمه. حرام زاگرس
باغی از تاول شکفته روی دشت سینه‌ات
پا شو ای اسطوره‌ی گُل‌ها امام زاگرس!
خنده‌ات زخمی دلت زخمی صدایت زخمی است
التیام زخم‌هایت التیام زاگرس
باز کن البرز! باز آن چشم‌های ناز را
تا ببینی پرچمت را روی بام زاگرس.