شمال‌گزینی و جنوب‌گریزی نوبخت‌الدوله!!

کبنا ؛ روزهای گذشته، بخش‌هایی از خطه جنوب در آتش بی توجهی نوبخت الدوله‌های عافیت طلب و شمال گزین سوخت تا زاگرس نشینان در این سوختن و ساختن، علت العلل بسیج امکانات و اعتبارات کشور در حوادث غیر مترقبه شمال را به بلندای شعله‌های آتش نانجیبانه جنوب گریزان به نظاره بنشینند!
 استاندار کهگیلویه و بویراحمد و تیم مدیریتی و نیز نهادهای انقلابی پا به پای مردم در میدان عمل ثابت کردند که مسئولیت پذیرند اما برنامه ریزان ملی دیر خیز و مسئولیت گریزند و در سکوت و سردی نگاهشان باید جنوب نشینان بسوزند و فریادشان بجایی نرسد!
  بر همگان مبرهن و مشاهده کرده‌اند که آهنگ آبادانی در مسیر شمال و گذرگاه نوبخت الدوله‌ها به یمن حضورشان در مراکز برنامه ریزی بسیار سریع و زود بازده بوده چون تراکم اعتبار در آنجا هویداست به وسعت تونل‌ها، بزرگ راهها، فرودگاه‌ها، تفرجگاه‌ها و دیگر امکانت معیشتی و رفاهی که حاصل لوله‌های نفت جنوب است و چون شهد ناب می‌مکند در حالیکه این آهنگ آبادانی و اعتبار در جنوب بسیار کند و مأیوس کننده و البته که جز آه و فغان و دود سیاه نبوده و نیست!!
ضعیف کشی و قوی پروری مولود اندیشه طاغوت و طاغوتیان است و به یقین در تعارض صد در صدی با اهداف نظام مقدس جمهوری اسلامی اما با قرائت نوبخت الدوله‌ها و با عنایت به آتش سوزی‌های جنوب گویا به امری ممدوح در نگاه مبدعان "تدبیر و امید" مبدل شده است!
حوادث دلخراش و تأسف بار آتش سوزی‌های جنوب در گستره کهگیلویه و بویراحمد و مناطقی از خوزستان و بوشهر اثبات نمود که نوبخت در قبال جزغاله شدن مردم و حیات وحش و گونه‌های گیاهی ککش هم نمی‌گزد!
نوبخت الدوله‌ها خود بحران زا هستند نه بحران زدا و این نوع نگاه در اکثر برنامه‌هایشان مشهود است آنگونه که در بحث نظام حقوقی و همسان سازی شاغلین و بازنشستگان و به محاق بردن فصل دهم قانون خدمات مدیریت کشوری از برنامه ششم توسعه نیز در مام میهن به گستره شبکه‌های اجتماعی بحران اجتماعی آفریده است...!!
بی توجهی دولتمردان در قبال آتش سوزی‌های  ناگوار جنوب، قابل تأمل و ابهامات زیادی بوجود آورده است که چرا برنامه ریزان در قبال حوادث جنوب دیر خیز و مسئولیت گریزند اما  در حوادث سیل و زلزله شمال زود خیز و مسئولیت پذیرند!
اگر بنا باشد که با قرائت خاص نوبخت چنین نگاهی حاکم باشد چه تفاوتی میان دولتمردان طاغوت از خطه شمال و نوبخت الدوله در دولت تدبیر و امید جمهوری اسلامی با زیست بوم مشترک وجود دارد که در آن مقطع سیاه تاریخی نیز چنان پدر و پسری ملعون چنین کردند!
ما مشی غلط اندر غلط  شمال گزینی و جنوب گریزی را در برنامه ریزی همان مشی طاغوت می دانیم و طاغوت را با هر قبا و ردایی مذموم و محکوم می‌کنیم خواه محمدرضا پهلوی باشد و خواه دولتمردی ذیل نظام جمهوری اسلامی به نام نوبخت...
هر چند مایل نیستیم از این الفاظ و عبارات استفاده کنیم اما دامنه بی توجهی‌ها، تبعیضات و عدم توجه کافی به عدالت اجتماعی تحت رهنمودهای رهبری معظم انقلاب و وصایای گرانقدر امام راحل و همچنین مُر قانون اساسی و اسناد بالا دستی در بودجه بندی و برنامه ریزی و نیز توزیع ناعادلانه ثروت ملی توسط دولتمردانی از جنس نوبخت ما را بر آن داشته که از باب رسالت رسانه‌ای خویش و نصیحه الملوک من باب تذکر یادآوری نمائیم که این نوع نگاه ناعادلانه و روند تبعیض بی شباهت به نگاه طاغوت نیست و  می‌تواند بسترساز بحران‌های اجتماعی و منطقه‌ای باشد که به اتحاد و وفاق ملی بعنوان یکی از ستون‌های محکم نظام و تمامیت ارضی خدشه وارد می‌کند.
مراتع و منابع ملی، کوههای خامی و خائیز بعنوان انفال و گنجینه‌ای از آفریده‌های الهی و نیز پشتوانه معاش مردم در آتش بی توجهی نوبخت‌ها طعمه حریق شد تا شاهدی صادق بر آپارتاید منطقه‌ای دولتمردان در برنامه ریزی کلان کشور و در کنار آپارتاید نژادی این عجیب الخلقه های دولت مدعی تدبیر و امید باشیم!
بی شک جوهره وجودی نظام اسلامی و شعار محوری انقلاب، ایجاد عدالت، رفع ظلم، تبعیض، طاغوت زدایی و یاقوت گزینی بوده است.
با نفی طاغوت و استقرار نظام مقدس اسلامی قرار بر این بود که پز و تز شمالی و جنوبی نباشد اما متاسفانه نوبخت‌ها چون کبک سر به زیر برف برده و به پندار باطل خود تصور می‌کنند که مردم نمی‌دانند آن حجم از مصادره کردن مسئولیت‌ها و بودجه ریزی و سبقت شمال نشینان بر جنوب نشینان را در بازی‌های سیاسی و منطقه‌ای دولت که با استفاده از ذخائر، منابع و معادن تحت الارضی و سطح الارضی جنوب و نیز سوء استفاده از صداقت و نجابت این خطه، منافع کلی را در تیول خویش گرفته و در توزیع فرصت، ثروت و قدرت با اقدامی ناعادلانه و جانبدارانه، اعتبارات ملی را به سمت و سوی زادگاهها و مناطق سیر و سفر خویش سوق می‌دهند...!

--------------------------------------------
زریر حجتی- مدیر مسئول روزنامه منطقه‌ای عصر انتظار