نظم حاکم بر دنیا در حال تغییر است/بخش قابل توجهی از نمایندگان در لابی ها به دنبال چاق کردن امور معطوف به قدرت هستند/ مجلس بحران کارشناسی دارد

کبنا ؛ تغییر اندیشه سیاسی، تغییر حدومرزهای سیاسی در کشورها و تغییر قدرت های سیاسی از جمله پیامدهای موج جهانی شدن است. هر عصری و دوره ای نیازمند پاسخ به نیازی است، در دوره کنونی نیاز جوامع را نه دولت ملت ها بلکه مردم می توانند حل کنند.
هانی ایرانمنش مسئول عملیاتی گام ‌دوم قرارگاه فرهنگی و اجتماعی حضرت بقیة‌الله الاعظم (عج) درباره این تغییر رویکرد در گفت و گو با خبرنگار کبنا گفت: بعد از اینکه دولت ملت ها، پدیده سیاسی عصر مدرن شدند و تا حد زیادی همه گونه نقش و کارکرد پیدا کردند، روند رو به افول این نظم سیاسی، با پیدایش نظم جدیدی در جهان همراه شد. موضوعی که بیش از یک دهه ی پیش، مقام معظم رهبری بر آن تاکید کرد و گفت «نظم حاکم بر دنیا در حال تغییر است» و از همه دعوت کرد نقش فعالی در این نظم آوری داشته باشند.
ایرانمنش بیان کرد: نظم و حکمرانی گذشته ما کارنامه خوبی از خود بجا نگذاشته و برای گام دوم و اجرایی شدن آن باید به جد به حکمرانی جدید فکر کنیم.
وی با ابراز اینکه گفتمان ها و سازوکارهای سیاسی در حال تغییر است افزود: در رویکرد جدید نظم سیاسی، دولت ملت ها از درجه اهمیت آنها کاسته می شود و «نهادهای مردمی» مهمترین عنصرهای پیشبری حکمرانی می شوند. کمااینکه اگر به شیوه های گفتار بیانیه ها در دنیا دقت کنیم برخی سندهای بین المللی بیان خود را تغییر داده اند، بجای استفاده از واژه دولت از واژه «مردم» استفاده می کند.
ایرانمنش گفت: در حکمرانی جدید نهادهای رسمی قدرت نقش حداقلی، زمینه ساز، هدایتگر و میدان ساز خواهند داشت و بازیگر این جریان اصلی نهادهای مردمی هستند که جریان های حکمرانی را می سازند.
وی تشریح کرد: تا ده سال پیش ابراز مطالبات و مطالبه گری از سازمان های دولتی می شد، اما امروزه سازمان ها و تشکل های مردم نهاد نقش تاثیرگذاری در تاثیرگذاری بر پدیده ها گذاشته اند، مثلا در حوزه فرهنگ و هنر کشور خودمان، نقش آفرینی سازمان های مردم نهاد و شرکت های خصوصی در تحول سینما، تاثیرگذاری بیشتری نسبت به سازمان های دولتی داشته است.
ایرانمنش با توجه به نقش ناکارآمد سازمان های دولتی و حاکمیتی گفت: خیلی امیدوار نیستیم که تا یکی دو سال آینده سازمان های حاکمیتی بتوانند پرچم داران گام دوم انقلاب باشند، این سازمان ها باید نقش بسترساز، تسهیل گر، حمایت کننده، هم افزاکننده ایفا کنند ولی بار اصلی بر روی دوش جریان جوانان جدید در کشور است که باید بار گام دوم را به دوش بکشد.
وی به ناکارآمدی نقش دولت و مجلس در تغییر روند بودجه ریزی اشاره کرده و تصریح کرد: ده سال است درباره تحول اقتصاد حرف می زنیم. واقعیت این است که ساختارهای ناصواب رسوخ کرده در حاکمیت ما اجازه تحول اقتصاد را به ما نمی دهند. یک نظام بودجه ریزی داریم که نزدیک 70 سال است تغییری در آن ایجاد نمی شود. در نتیجه آنچه که در بیانیه گام دوم انقلاب به آن پرداخته شده در شیوه حکمرانی جدید تبلور می یابد.
ایرانمنش اینگونه ادامه داد: ندرتا در بیانیه گام دوم انجام کار یا فعالیتی خطاب به دولت یا سازمانی آورده شده، ولی غالبا این موضوع عنوان شده که جوانان به پا خیزید و این کارها را بکنید. مسلما در این بین نظم و جریان حاکم مقاومت می کند و حتی خدعه می زند که نگذارد کار پیش برود و روند سیاست ها تغییر کند.
ایرانمنش به مشکل کنونی جریان های مردمی و لزوم تغییر در فرآیند آن پرداخته و گفت: عموما در سطح کشور، پدیده ای تبدیل به کمپین می شود، ولی در نهایت تبدیل به یک جریان پیگیرانه و جدی و دارای سیستم نمی شود.
وی پس از این در رابطه با وجود فساد در نظام های حاکمیتی دولت و مجلس تصریح کرد: حتی شخص معصوم به دلیل اینکه می داند سعی می کند سازوکارهای مبارزه با فساد را ایجاد کند، چون می داند اگر برای قدرت و ملزومات آن سازوکارهای مبارزه با فساد چیده نشود تبدیل به فساد و سوءاستفاده از افراد می شود
ایرانمنش تلویحا به این موضوع اشاره کرد که کژدار و مریز با سیستم های فعلی پیش می رویم و به مبارزه با فساد بصورت تغییر فرایند و سیستم نگاه نکرده ایم تحلیل کرد: دغدغه مبارزه با فساد را باید به درون نظام ها و سیستم ها بکشانیم. همین الان که خیلی از بحث های مبارزه با فساد داغ است بخش عمده این دغدغه ها مبارزه با تک موردها است نه ایجاد سیستم ها و فرایندهای مبارزه با فساد.
وی بحث شفافیت را مهم خواند و گفت: شفافیت بحثی  است که از حیث نظامات میزان فساد را تحت تاثیر قرار می دهد، شفافیت در درآمد، فعالیت، پیشینه، و ... آزاداندیشی به شدت بستری ضد فساد است. چه جریان اصلاح طلب و چه اصولگرا در ایران هر دو ضدآزاداندیشی اند.
وی بیان کرد: حداقل چیزی که سیستمی شدن و عمومیت یافتن پرسشگری برای مسئولان ایجاد می کند این است که ادله محکم تری برای انجام یک کار بیاورند. پرسشگری از جمله نظام های مبارزه با فساد است. اعتراض و مطالبه گری دانشجو خوب است ولی اعتراض ها باید به شکل پرسشگری سیستماتیک باشد تا جلوی فساد را بگیرد.
ایرانمنش اینگونه گفت:هر وقت مردم در هر عرصه ای به میدان آمدند آن عرصه به سمت اصلاح و صلاح رفت، و زمانی که مردم وارد نشدند سیستم به فساد و انحراف گرفتار شد. یکی از راه های به میدان آمدن مردم مطالبه و بیان دیدگاه هایشان است. اینها است که به مردم حس فعال شدن می دهد.
وی با اشاره به ضعف مجلس فعلی ابراز کرد: مجلس فعلی هیچ کدام از کارکردهای خود را ندارد و فقط ماشین امضایی برای دولت است. بخش قابل توجهی از نمایندگان در لابی ها به دنبال چاق کردن امور معطوف به قدرت هستند. مجلس بحران کارشناسی دارد، خیلی از واقعیات امور را متوجه نمی شوند. شاید بگوییم که شیوه انتخاب مردم نماینده را به این سمت و سو ببرد، خوب پس نماینده باید پشتوانه کارشناسی و پژوهشی را به همراه  داشته باشد.
ایرانمنش افزود: ابزارهای نظارتی باید کارکردهای خود را داشته باشد، تعداد زیادی از پرونده ها در کمیسیون اصل نود خاک می خورد. این چه ناظری است. مجلس دچار تورم قانون است ، در عین حال قانون های ما نظام ساز نیست، یک جریان تفکری باید بتواند بحث های کارشناسی شده ای را پشتوانه طرح ها داشته باشد.
وی ادامه داد: مسئله ای که مقام معظم رهبری درباره ایرادات بودجه اشاره کرد و هنوز کاری نشده است، مجلس هر سال از شهریورماه تا اخر اسفند درگیر تصویب بودجه است که به عقیده کارشناسان بالای 50 درصد خطا دارد، و ربطی هم به برنامه توسعه ندارد.
ایرانمنش با ابراز اینکه مجلس توان و قدرت جلوگیری از این فساد را ندارد، باید نهادی فراتر از مجلس  طرح های تحول کشور را به جلو ببرد گفت: وضعیت کشور و جهان در حال تحول شگرفی است، به همین دلیل باید گام دوم به عنوان «عصر جدید» شناخته شود. این دوران جدید باید توسط جوانان رقم بخورد، جریان حکمرانی جدید باید قدرت تحولات نظام ساز را داشته باشد.
وی در انتها و در ادامه ی بیانات خود گفت: این نظام باید نظام های ضدفساد و پیشرفت گرا را ایجاد کند، برای این تغییر، نیازمند تحول مجلس و نهادهای حاکمیتی هستیم. هم نیازمند تحول نسلی، تحول در نرم افزارها و گفتمان ها و هم تحول در ساختارها. با این سه تحول می توانیم وارد گام دوم و نسل جدید شویم، نسل جوان و اقتضائات جهانی، ساختارها  و ضعیت کشور ما همه آماده این اتفاق هستند، به شرطی که جوانان قیام کنند و به شکل قیام گونه و جنبش گونه و خودجوش و آتش به اختیار وارد میدان شوند.