نقش منفعل و بی‌اثر «خانم مشاور» در میراث فرهنگی

متن ارسالی؛ فریبا رحمان پور از جمله زنان خوش اقبالی بود که در دولت‌های یازدهم و دوازدهم توانست برخی موقعیت‌های اداری را بدست بیاورد. این مطلب چندان در پی بررسی چگونگی رسیدن رحمان پور و حمایت‌هایی که وی در این مسیر شد نیست بلکه بیش از آن دنبال بررسی عملکرد و اثرگذاری احتمالی رحمان پور در حوزه‌های کاری خود است.
خواسته یا ناخواسته در فضای مدیریتی مردسالارانه در کشور ظهور و افول هر زنی اولاً در گرو صلبیت آن فضاها است و در ثانی موفقیت و شکست آن زن در مسیر حرکت زنان جامعه حاوی پیام‌های زیادی است.
رحمان پور لیسانس زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فرهنگیان پردیس شهید باهنر فارس، با  10 سال سابقه کاری در آموزش و پرورش استان، حضور در عرصه سیاسی و رسانه‌ای استان را با مدیرکلی دفتر خانواده و امور بانوان در زمان استانداری موسی خادمی شروع کرد. وی در این دوران بیش از آنکه بر حوزه کاری‌اش متمرکز باشد درگیر لابی و چانه زنی در تهران و اشتیاق زیاد به حضور در رسانه‌ها و اصرار بر نشستن در ردیف اول مراسمات و برنامه‌ها بود.
وقتی که خادمی از استان رفت یکی از اولین مدیران حذف شده رحمان پور دانسته می‌شد ولی گفته می‌شود وی به لطف همان روابط و بدون هماهنگی با احمدی استاندار سابق حکم مدیرکلی میراث فرهنگی را از مونسان گرفته بود که با مقاومت تند احمدی مواجه شد و حکم اجرا نشد.
اما این پایان رحمان پور نبود و چندی بعد اعلام شد که رحمان پور از سوی مونسان به عنوان مشاور حکم دریافت کرده است.حال تصور کنید رحمانپور با رشته  ادبیات فارسی که هیچ ربطی به گردشگری نداشت حکم مشاور سازمان را دریافت کرد. بعد از این حکم فعالیت‌های اینستاگرامی رحمان پور بیشتر و بیشتر شد و وی از هر صحنه و منظره گردشگری و یا مسافرتی عکسی می گرفت و آن عکس به عنوان یک گزارش کار ارائه می شد.
با وجود این سطح از تبلیغات اینستاگرامی اما رحمان پور در سازمانی که حالا به وزارت تبدیل شده است تاکنون هیچ منشأ اثری برای کهگیلویه و بویراحمد و بخش‌های مهم و بزرگ میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی نبوده است.
در سفر نیمه تمام مونسان که رحمان پور هم سعی در ایستادن در ردیف اول و بزرگ کردن نقش خود در این سفر داشت نه تنها دست آوردی حاصل نشد، بلکه مونسان با بی احترامی به استان و با عصبانیت استان را سریع‌تر از برنامه پیش بینی شده ترک کرد.
وضعیت بی در و پیکر بلادشاپور و بحران آمارهای ساختگی در بخش گردشگری و رکود و ملال زدگی در سازمان میراث فرهنگی استان ظاهراً حل آن از اراده خود مونسان نیز خارج است و یا بهتر است بگوییم برای وی اهمیتی ندارد تا چه رسد به مشاور وی.
اما مشاور محترمه همچنان علاقه مند به کنش گری مجازی است و اخیراً نیز از وی برای حضور در شبکه رادیو سراسری و صحبت در مورد اقوام در ایران دعوت شده است موضوعی که کاملاً بی ربط با تحصیلات و سابقه کار وی است ولی با کمی سرچ در ویکی پدیا و کلی گویی ظاهراً می‌شود کارشناس همه حوزه‌ها بود.
در هر حال با وجود چنین مشاوران و مدیرانی که بدون مدارک تحصیلی مربوطه مشغول به کار در اداره گردشگری و میراث فرهنگی می شوند و کار خود را با چانه زنی و لابی پیش می برند چه انتظاری باید داشت که این افراد دلسوز گردشگری و اقتصاد این استان باشند و چه انتظاری باید داشت که گردشگری ما پیشرفت کند، در حالی که هر معاون وزیری که پا به این استان می گذارد از طبیعت بکر استان و ظرفیت گردشگری استان تعریف و تمجید می کند. به راستی چند نفر کارشناس یا کارشناس ارشد رشته مرتبط با گردشگری از دانشگاه های خوب این کشور در استان داریم؟

--------------------------------
علی محمدی‌نسب