کاش دود برخواسته از سوختن بلوط های خومی چشمانم را نابینا می کرد تا نبینم این فاجعه بزرگ را

اتفاقات و بحران های طبیعی یکی از اتفاقاتی است که در آن دستگاه های اجرایی امتحان خود را پس می دهند، جایی که می توان ضعف ها و نقاط قوت را دید و از آن برای بهترکردن و بهبود نقاط ضعف استفاده کرد. استان کهگیلویه و بویراحمد معروف به باغ گیاه شناسی ایران به دلیل تنوع گیاهی بالا،56 درصد استان پوشیده از جنگل است که از این نظر در کشور رتبه اول را دارد. در این سه ماهه اخیر 23 آتش سوزی در این استان اتفاق افتاده است.
در سال 97 آتش سوزی ها 220هكتار از جنگل ها و اراضی كهگیلویه و بویراحمد را از بین برد این در حالی است كه سال 96 نیز بالغ بر 480 هكتار از جنگل های استان در آتش سوخت.  اما بارندگی های سال 98 و رشد مراتع و علوفه در استان خواه ناخواه خطر آتش سوزی در سال جدید را افزایش داده است.
مدیركل خفاظت محیط زیست استان در این باره می گوید: 90 درصد آتش سوزی ها منشا انسانی دارند كه گاهی عمدی و گاهی نیز سهوی ایجاد می شوند. آتش زدن پسماند و كاه و كلش كشاورزی، بی دقتی در خاموش كردن آتش و گاهی جرقه ناشی از تیراندازی های تفریحی در طبیعت از دلایل سهوی آتش سوزی ها است.
ایمان محمد پورفتح فعال سیاسی با قرار دادن صحنه هایی از آتش سوزی مراتع شاه بهرام در صفحه شخصی خود، نسبت به این اتفاق واکنش نشان داده و اینگونه نوشته است:
بگذار تا بگرییم چون ابر در بهاران
متاسفانه سه روز از شروع آتش در کنار جاده شاه بهرام به شادگان می گذرد و در حالی که می شد خیلی راحت و با تعداد کمی نیرو آتش را مهار کرد، به دلیل سومدیریت و بی تدبیری و نبود برنامه مشخص، کاری کردند که آتش تا باغات فتح و کوهسرک و... پیش روی کرده و هر چند امشب مهار شد، اما هنوز هم خطر شروع مجدد وجود دارد ..
جالب اینجاست که قبل از مهار آتش، فرماندار محترم باشت، مصاحبه می کند و ادعا می کند که آتش مهار شده است و همین سبب می شود که حتی نیروهای بومی هم به منطقه اعزام نشوند جهت مهار آتش ....
اجازه بدهید شفاف تر بگویم..
امروز بر حسب وظیفه به همراه چند نفر از دوستان راهی منطقه شدیم که حداقل نوکری عزیزانی را بکنیم که در تلاش برای مهار آتش در دامنه های خومی بودند و اگر نمی تونیم در مهار آتش همکاری کنیم، حداقل آبی به دستان سوخته این عزیزان بدهیم ...
رفتم و دیدم آنچه که نباید می دیدم..
که ای کاش نمی رفتم و نمی دیدم ...
ای کاش دود سیاه برخواسته از سوختن بلوط های چند هزار ساله خومی،چشمانم را نابینا می کرد تا نبینم این فاجعه بزرگ را....
ای کاش نمی رفتم تا نشنوم صدای ضجه و مویه های پرندگان و ناله بلوط های خومی را....
ای کاش نمی رفتم تا نبینم صورت سوخته و تاول زده خومی را ...
البته خومی روسیاه نشد، بلکه روسیاهی این ماجرا برای مدیرانی است که مدام در حال سلفی گرفتن و بیانیه و اطلاعیه و مصاحبه دادن هستند و سریع هم پستی در اینستاگرام به اشتراک می گذارند که بله ما هم هستیم ...
.
ای کاش نماینده محترمی که در کوچکترین کار ادارات ورود می کند و تذکر می دهد، به خودش زحمت می داد و حداقل پست اینستا گرامی هم در مورد این اتفاق ناگوار به اشتراک می گذاشت و از شاهکار مدیریتی مدیران مورد حمایتش هم می نوشت... ..
ای کاش می نوشت؛ هزاران هکتار از مراتع و جنگل های بلوط دامنه های خومی در آتش سومدیریت و بی تدبیری مدیران دولت تدبیر و امید که همگی مورد حمایت ایشان بوده و هستند، سوخت و خاکستر شد.. ..
البته نمی دونم چرا خودم رو خسته می کنم و می نویسم، حرف رو باید جایی زد که خریدار داشته باشه ...
..
. البته نمی توان و نباید از زحمات بخشدار محترم باشت جناب آقای مهندس انبازپور و عزیزان زحمت کش محیط زیست و منابع طبیعی گذشت که آخرین نفراتی بودن که به همراه ما در ساعت حدود ده شب منطقه را ترک کردند و واقعا زحمات این عزیزان جای تقدیر دارد .
هنچنین تشکر ویژه از نیروهای مردمی