كنايه تند قاليباف به ‌اصولگرايان

کبنا ؛تاکنون افراد متفاوتی در انتخابات‌های مختلف اعم از مجلس، ریاست جمهوری، شوراها و خبرگان شرکت کرده‌اند و اگر پیروز شدند در پست جدید به خدمت و فعالیت پرداختند و اگر شکست خوردند به کار سابق بازگشتند، اما در این میان می‌توان یک چهره را یافت که با گذشت 2سال از انتخابات هنوز گلایه‌های خود را از جریان متبوعش مطرح می‌کند؛ محمدباقر قالیباف که هنوز دلش با اصولگرایان و جمنا صاف نشده است. وی که بسیاری او را جدی‌ترین منتقد اصولگرایی می‌دانند در ارتباط با وحدت اصولگرایان معتقد است: «تا زمانی که اصولگرایان در مسیر گذشته حرکت کنند، نمی‌توانند کار جدی و اساسی انجام دهند. در انتخابات 96 همه فکر می‌کنند که اصول وحدت رعایت شد، درحالی که این برداشت درست نیست. گرچه به صورت شکلی وحدت رعایت شد ولی به صورت محتوایی رعایت نشد. اصولگرایان در حوزه برنامه‌ریزی و الفبای کار سیاسی اشکالات اساسی دارند.

‌میانه پاستور تا بهارستان
بیش از 2 سال از 29 اردیبهشت 96 و انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم می‌گذرد، اما هر اندازه این انتخابات برای سیدابراهیم رئیسی به سرعت پایان یافت گویا حواشی این انتخابات هنوز برای دیگر کاندیدای انتخاباتی یعنی محمدباقر قالیباف به پایان نرسیده است. قالیباف همچنان از اصولگرایان و به خصوص جمنا گلایه‌مند است و این شکوه و گلایه به حدی است که وی حتی خط فکری خود را تغییر داده و دیگر اصولگرایی را کارآمد و رسا نمی‌بیند. از این جهت یک سال است که نواصولگرایی پیشه کرده و در اظهارات و سخنان خود بر اصولگرایان و سازوکارهای آنها می‌تازد. این در حالی است که با وجود تمام این اختلافات اصولگرایان همچنان وی را یکی از عناصر تاثیرگذار در جریان خود می‌دانند و حتی سخن از قرار دادن وی در لیست اصولگرایان در انتخابات مجلس نیز به میان آمده است. قالیباف که پس از کناره‌گیری از کاندیداتوری و شکست اصولگرایان در اردیبهشت 96 معمولا نفر اول برای حضور در پست‌های انتصابی مثل بنیاد امور مستضعفان، ستاد اجرایی فرمان امام(ره) و... بوده، چندی است که بجز حضور در مجمع تشخیص مصلحت نظام، اظهار نظر در ارتباط با وضعیت کشور، عملکرد دولت و نقد اصولگرایان به کار دیگری مشغول نیست. هر چند که برخی معتقدند وی در سر هوای حضور در بهارستان و نشستن بر کرسی سبز ریاست را می‌پروراند، اما قالیباف نمی‌تواند سودای ریاست جمهوری را از سر بدر کند و اگر شده تا 1400 به همین گونه سیر خواهد کرد تا بازهم خود را مهیای انتخابات سیزدهم کند. البته این هم مشکلی است که هر اندازه وی عطش به تن کردن قبای ریاست جمهوری و حضور در پاستور را دارد، اما اصولگرایان وی را کاندیدایی تام و تمام نمی‌بینند. از این روست که در 84 همراه وی لاریجانی و احمدی‌نژاد، در 92 ولایتی، محسن رضایی و سعید جلیلی و در 96 هم سیدابراهیم رئیسی را می‌فرستند.

‌حرکت در مسیر نو اصولگرایی
یک فعال سیاسی اصولگرا در خصوص حرکت اصولگرایان به سمت وحدت اظهار داشت: تا زمانی که اصولگرایان در مسیر گذشته حرکت کنند، نمی‌توانند کار جدی و اساسی انجام دهند. در انتخابات 96 همه فکر می‌کنند که اصول وحدت رعایت شد، درحالی که این برداشت درست نیست. گرچه به صورت شکلی وحدت رعایت شد ولی به صورت محتوایی رعایت نشد. بصیرت نوشت؛ محمدباقر قالیباف گفت: کمپین اصولگرایی اشتباهی بود. وقتی رئیس‌جمهور مستقر وجود دارد و یک انتخابات میاندوره‌ای در حال برگزاری است چرا از جناح مقابل دو نفر باید حضور پیدا کنند؟ آن هم با این استدلال که تا هفته آخر حضور داشته باشند تا مشخص شود وضع کدام یک بهتر است یا به عبارت دیگر تا هفته آخر با خودتان رقابت کنید و هفته آخر با رقیب اصلی. آیا این موضوع ضرورتی داشت؟ اینها اشکالات جدی در حوزه برنامه‌ریزی و الفبای کار سیاسی است. عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام افزود: در زمان خاص چه کسی باید کناره‌گیری کند؟ آیا اصل را باید این موضوع قرار دهیم که کدام یک از این دو نفر با رقیب بهتر مبارزه می‌کند؟ یا آنکه میان خودشان چه وضعیتی دارند؟ یعنی زمان نظرسنجی باید بگوییم بین این دو نفر کدام یک برتر است یا اینکه از جامعه سوال کنیم کدام یک از این دو نفر در برابر آقای روحانی بهتر رأی می‌آورد؟ قطعا هر کدام که قدرت رقابت بیشتری با رقیب دارد باید بماند. شهردار سابق تهران ادامه داد: ما در برنامه‌ریزی مشکلات زیادی داریم. اگر شورای نگهبان افراد دیگر را رد صلاحیت نمی‌کرد، همه آنها می‌آمدند. کسی با سازوکار جمنا رد نشد. قالیباف بیان کرد: تجربه دنیا نشان داد، در انتخابات میاندوره‌ای، موفقیت برای کسانی است که شعار اقتصادی دادند «به استثنای کارتر که با چالش انقلاب ایران رای نیاورد»، اما در جریان اصولگرایی موضوع سیاسی شد. موضوع دیوار کشی خیابانی، اجتماعی و سیاسی مطرح شد و منفعت رقیب نیز در این چرخه بود. این فعال اصولگرا با اشاره به نواصولگرایی تصریح کرد: بنده به نواصولگرایی معتقدم؛ نواصولگرایی به این معنی نیست که از اصول رجعت کنیم. ما باید به اصول و باور‌های انقلاب پایبند و در هدف‌گذاری، روش و ابزار متحول شویم. کار باید به مردم واگذار شود. جوان‌ها باید در صحنه‌ها حضور یابند. اصولگرایی یک جریان سیاسی و رویکرد نیست بلکه یک نگرش است. نواصولگرایی مسیر درستی است که باید در آن حرکت کنیم./ آرمان