کبنا ؛روزنامه جوان نوشت: کلاس چندم هستی؟ ششم؛ معلم کتکت می‌زنه؟ بله؛ با چی؟ با شیلنگ و دست؛ درد می‌کنه؟ اینقدر که جای دستش روی دستمون می‌مونه!
کلاس چندم هستی؟ ششم؛ معلم کتکت می‌زنه؟ بله؛ با چی؟ با شیلنگ و دست؛ درد می‌کنه؟ اینقدر که جای دستش روی دستمون می‌مونه! این گفت‌وگوی یک کاربر فضای مجازی است که با انتشار این متن در صفحه توئیتر خود نوشته است: «جناب وزیر غیر آموزش و پرورش کتک در مدارس ابتدایی پسرانه شهرستان کهگیلویه امر رایجی است. امسال و پارسال نیست، همیشگی است.» به همین سادگی در ایامی که برای آدم‌ها تنبیه بدنی اتفاقی عجیب و غیرمنتظره است، همچنان از گوشه و کنار شاهد اعمال این شیوه بی‌رحمانه در برخی مدارس به خصوص شهرستان‌ها هستیم. واقعیتی که در چرخه معیوب آن رضایت برخی والدین هم دیده می‌شود. بی‌توجهی به این مهم، در حالی است که در آیین‌نامه مدارس هرگونه تنبیه بدنی، آزار جسمی و روحی تخلف و در مواردی جرم هم محسوب می‌شود.
در نظر بسیاری از ما «تنبیه بدنی» یک شیوه منسوخ شده است که دیگر کسی در این دوره و زمانه از آن به عنوان یک روش تربیتی استفاده نمی‌کند؛ اما با همه این‌ها همچنان می‌شنویم که در برخی شهر و روستاها اتفاق ناخوشایندی در این زمینه رخ می‌دهد. فارغ از تصاویر و فیلم‌هایی که از تنبیه‌های سنگین و درگیری‌های فیزیکی در فضای مجازی منتشر می‌شود، اما گویا تنبیه‌های دهه ۵۰ و ۶۰ همچنان در شهرستان‌ها به قوت خود باقی است. تنبیه‌هایی که سکوت و علنی‌نشدن آن بعضاً به رضایت والدین برمی‌گردد. والدینی که نمی‌دانند فرزندان امانتی از سوی خدا در دامن آن‌هاست، برای آنکه به سمت الهی‌شدن تربیت شوند. آخرین توئیت اسماعیل آذری‌نژاد طلبه دهدشتی که با قصه‌خوانی‌های دسته جمعی میان بچه‌ها شناخته شده است، حکایت از تنبیه بدنی دانش‌آموزان دارد. وی با انتشار متن گفت‌وگوی خود با یکی از دانش‌آموزان وزیر را مورد خطاب قرار داده و تنبیه را در مدارس ابتدایی پسرانه شهرستان کهگیلویه امری رایج توصیف کرده است.
بی‌قانونی در مقابل حداقل‌های قانونی
طبق آیین‌نامه مدارس، تنبیه بدنی و آزار جسمی و روحی دانش‌آموزان تخلف محسوب می‌شود تا جایی که اگر نگاهی به ماده‌های این آیین‌نامه بیندازیم، خواهیم دید که در طول همه این سال‌ها در بیشتر موارد و در بسیاری از مدارس هیچ‌گونه از این موضوعات رعایت نمی‌شود. بر اساس آیین‌نامه اجرایی مدارس مصوب سال ۱۳۷۹ شورای عالی آموزش‌وپرورش شرایطی برای تنبیه دانش‌آموزان با توجه به نوع تخلف و وضعیت دانش‌آموز توسط مدیران مدرسه فراهم شده است که طبق ماده ۷۶ این آیین‌نامه به ترتیب شامل تذکر، اخطار شفاهی در حضور دانش‌آموزان، تغییر کلاس، اخطار کتبی، اخراج موقت و انتقال به مدرسه دیگر است. در این قانون، تنبیه بدنی در مدارس ممنوع اعلام شده و در مورد حکم افرادی که تنبیه بدنی بر دانش‌آموزان انجام می‌دهند اعم از مدیر مدرسه، ناظم، معلم و مسئولان مدرسه با توجه به اینکه قانون این موضوع را ممنوع اعلام کرده و تخلف می‌داند، کسی که آن را نقض کند باید در هیئت بررسی و تخلفات اداری برای آن‌ها تصمیم‌گیری و حکم صادر کنند؛ این حکم شامل تذکر، اخطار، توبیخ یا هر مورد دیگری که قانون برای آن تصمیم گیرد، می‌شود. فارغ از تنبیه‌های بدنی، اگر نگاهی به این آیین‌نامه بیندازید، خواهید فهمید که حتی تنبیه به وسیله مشق و جریمه نوشتن هم تخلف محسوب می‌شود. چنانچه ماده ۷۷ آیین‌نامه می‌گوید: «اعمال هرگونه تنبیه از قبیل: اهانت، تنبیه‌بدنی و تعیین تکالیف درسی جهت تنبیه ممنوع است و در اعمال تنبیهات نباید بین دانش‌آموزان تبعیض و استثنایی قائل شد.»
شیفت تنبیه از منزل به مدرسه از قاجاریه تا امروز!
برخی معتقد هستند، اعتراض‌ها فایده‌ای ندارد و هیچ تغییری در روند برخورد نادرست معلمان با دانش‌آموزان صورت نمی‌گیرد. نقطه غم‌انگیز اینجاست که گفته می‌شود، گاهی والدین خود در این چرخه معیوب مشوق تنبیه از سوی معلمان هستند. این در حالی است که افزون بر مورد فوق حد تنبیه در قوانین کشور ما با همه نقایص به گونه‌ای است که نباید موجب صدمه و آسیب به جسم فرزند شود و در صورت به خطرافتادن «سلامت جسمانی و تربیت اخلاقی» فرزندان، والدین صلاحیت نگهداری و تربیت را نخواهند داشت. یکی از کاربران فضای مجازی در واکنش به این مطلب گفته است: تنها فرق آموزش و پرورش امروز با آموزش و پرورش زمان قاجار در موضوع تنبیه بدنی این است که آن زمان بچه‌ها را فلک می‌کردند و حالا آن‌ها را تنبیه بدنی با دست یا شیلنگ می‌کنند! آموزش و پرورش امروز البته یک تفاوت دیگر هم در همین موضوع دارد: کلی دفتر و دستک و آیین‌نامه دارد برای مقابله با تنبیه بدنی!
رئیس اداره آموزش و پرورش شهرستان کهگیلویه در واکنش به انتشار مطلبی در فضای مجازی توضیحاتی ارائه کرد
«علی پورک‌پور» افزود: انتشار چنین مطلبی صحت ندارد و تکذیب می‌شود.
وی اظهارکرد: البته از گذشته اطلاعی ندارم اما طی 6 ماهه ای که مدیریت آموزش و پرورش شهرستان کهگیلویه را بر عهده گرفتم موردی از کتک زدن دانش آموزی در شهرستان به ما گزارش نشده است.
رئیس اداره آموزش و پرورش شهرستان کهگیلویه با بیان اینکه اگر چنین موارد در مدارس شهرستان مشاهد شود قبل از انتشار آن برخورد خواهیم کرد، خاطرنشان کرد: در صورتی که هر گونه تنبیه و کتک زدن دانش آموزان به ما گزارش شود به شدت با متخلفان برخورد خواهد شد.
اخیراً مطلبی مبنی بر «کتک زدن» با شیلنگ و دست در مدارس پسرانه کهگیلویه امری رایج است و مربوط به امسال و پارسال و نیست بلکه همیشگی بوده و خواهد بود" در فضای مجازی منتشر شده است.
کلاس چندم هستی؟ ششم؛ معلم کتکت می‌زنه؟ بله؛ با چی؟ با شیلنگ و دست؛ درد می‌کنه؟ اینقدر که جای دستش روی دستمون می‌مونه! این گفت‌وگوی یک کاربر فضای مجازی است که با انتشار این متن در صفحه توئیتر خود نوشته است: «جناب وزیر غیر آموزش و پرورش کتک در مدارس ابتدایی پسرانه شهرستان کهگیلویه امر رایجی است. امسال و پارسال نیست، همیشگی است.» به همین سادگی در ایامی که برای آدم‌ها تنبیه بدنی اتفاقی عجیب و غیرمنتظره است، همچنان از گوشه و کنار شاهد اعمال این شیوه بی‌رحمانه در برخی مدارس به خصوص شهرستان‌ها هستیم. واقعیتی که در چرخه معیوب آن رضایت برخی والدین هم دیده می‌شود. بی‌توجهی به این مهم، در حالی است که در آیین‌نامه مدارس هرگونه تنبیه بدنی، آزار جسمی و روحی تخلف و در مواردی جرم هم محسوب می‌شود.
در نظر بسیاری از ما «تنبیه بدنی» یک شیوه منسوخ شده است که دیگر کسی در این دوره و زمانه از آن به عنوان یک روش تربیتی استفاده نمی‌کند؛ اما با همه این‌ها همچنان می‌شنویم که در برخی شهر و روستاها اتفاق ناخوشایندی در این زمینه رخ می‌دهد. فارغ از تصاویر و فیلم‌هایی که از تنبیه‌های سنگین و درگیری‌های فیزیکی در فضای مجازی منتشر می‌شود، اما گویا تنبیه‌های دهه ۵۰ و ۶۰ همچنان در شهرستان‌ها به قوت خود باقی است. تنبیه‌هایی که سکوت و علنی‌نشدن آن بعضاً به رضایت والدین برمی‌گردد. والدینی که نمی‌دانند فرزندان امانتی از سوی خدا در دامن آن‌هاست، برای آنکه به سمت الهی‌شدن تربیت شوند. آخرین توئیت اسماعیل آذری‌نژاد طلبه دهدشتی که با قصه‌خوانی‌های دسته جمعی میان بچه‌ها شناخته شده است، حکایت از تنبیه بدنی دانش‌آموزان دارد. وی با انتشار متن گفت‌وگوی خود با یکی از دانش‌آموزان وزیر را مورد خطاب قرار داده و تنبیه را در مدارس ابتدایی پسرانه شهرستان کهگیلویه امری رایج توصیف کرده است.
بی‌قانونی در مقابل حداقل‌های قانونی
طبق آیین‌نامه مدارس، تنبیه بدنی و آزار جسمی و روحی دانش‌آموزان تخلف محسوب می‌شود تا جایی که اگر نگاهی به ماده‌های این آیین‌نامه بیندازیم، خواهیم دید که در طول همه این سال‌ها در بیشتر موارد و در بسیاری از مدارس هیچ‌گونه از این موضوعات رعایت نمی‌شود. بر اساس آیین‌نامه اجرایی مدارس مصوب سال ۱۳۷۹ شورای عالی آموزش‌وپرورش شرایطی برای تنبیه دانش‌آموزان با توجه به نوع تخلف و وضعیت دانش‌آموز توسط مدیران مدرسه فراهم شده است که طبق ماده ۷۶ این آیین‌نامه به ترتیب شامل تذکر، اخطار شفاهی در حضور دانش‌آموزان، تغییر کلاس، اخطار کتبی، اخراج موقت و انتقال به مدرسه دیگر است. در این قانون، تنبیه بدنی در مدارس ممنوع اعلام شده و در مورد حکم افرادی که تنبیه بدنی بر دانش‌آموزان انجام می‌دهند اعم از مدیر مدرسه، ناظم، معلم و مسئولان مدرسه با توجه به اینکه قانون این موضوع را ممنوع اعلام کرده و تخلف می‌داند، کسی که آن را نقض کند باید در هیئت بررسی و تخلفات اداری برای آن‌ها تصمیم‌گیری و حکم صادر کنند؛ این حکم شامل تذکر، اخطار، توبیخ یا هر مورد دیگری که قانون برای آن تصمیم گیرد، می‌شود. فارغ از تنبیه‌های بدنی، اگر نگاهی به این آیین‌نامه بیندازید، خواهید فهمید که حتی تنبیه به وسیله مشق و جریمه نوشتن هم تخلف محسوب می‌شود. چنانچه ماده ۷۷ آیین‌نامه می‌گوید: «اعمال هرگونه تنبیه از قبیل: اهانت، تنبیه‌بدنی و تعیین تکالیف درسی جهت تنبیه ممنوع است و در اعمال تنبیهات نباید بین دانش‌آموزان تبعیض و استثنایی قائل شد.»
شیفت تنبیه از منزل به مدرسه از قاجاریه تا امروز!
برخی معتقد هستند، اعتراض‌ها فایده‌ای ندارد و هیچ تغییری در روند برخورد نادرست معلمان با دانش‌آموزان صورت نمی‌گیرد. نقطه غم‌انگیز اینجاست که گفته می‌شود، گاهی والدین خود در این چرخه معیوب مشوق تنبیه از سوی معلمان هستند. این در حالی است که افزون بر مورد فوق حد تنبیه در قوانین کشور ما با همه نقایص به گونه‌ای است که نباید موجب صدمه و آسیب به جسم فرزند شود و در صورت به خطرافتادن «سلامت جسمانی و تربیت اخلاقی» فرزندان، والدین صلاحیت نگهداری و تربیت را نخواهند داشت. یکی از کاربران فضای مجازی در واکنش به این مطلب گفته است: تنها فرق آموزش و پرورش امروز با آموزش و پرورش زمان قاجار در موضوع تنبیه بدنی این است که آن زمان بچه‌ها را فلک می‌کردند و حالا آن‌ها را تنبیه بدنی با دست یا شیلنگ می‌کنند! آموزش و پرورش امروز البته یک تفاوت دیگر هم در همین موضوع دارد: کلی دفتر و دستک و آیین‌نامه دارد برای مقابله با تنبیه بدنی!
رئیس اداره آموزش و پرورش شهرستان کهگیلویه در واکنش به انتشار مطلبی در فضای مجازی توضیحاتی ارائه کرد
«علی پورک‌پور» افزود: انتشار چنین مطلبی صحت ندارد و تکذیب می‌شود.
وی اظهارکرد: البته از گذشته اطلاعی ندارم اما طی 6 ماهه ای که مدیریت آموزش و پرورش شهرستان کهگیلویه را بر عهده گرفتم موردی از کتک زدن دانش آموزی در شهرستان به ما گزارش نشده است.
رئیس اداره آموزش و پرورش شهرستان کهگیلویه با بیان اینکه اگر چنین موارد در مدارس شهرستان مشاهد شود قبل از انتشار آن برخورد خواهیم کرد، خاطرنشان کرد: در صورتی که هر گونه تنبیه و کتک زدن دانش آموزان به ما گزارش شود به شدت با متخلفان برخورد خواهد شد.
اخیراً مطلبی مبنی بر «کتک زدن» با شیلنگ و دست در مدارس پسرانه کهگیلویه امری رایج است و مربوط به امسال و پارسال و نیست بلکه همیشگی بوده و خواهد بود" در فضای مجازی منتشر شده است.
