دوره کمالیسم بعد از سونامی کاهکش چگونه خواهد بود؟

گچساران به عنوان دومین تولید‌کننده نفت جنوب کشور، تولیدکننده ۲۰ درصد نفت کشور، از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است، اما آنگونه که حق این شهر نفت خیز است با او برخورد نشده است. بودجه شرکت نفت گچساران ۲ و نیم برابر بودجه استان کهگیلویه و بویراحمد است، یکی از مهمترین صنایع استانی و مناطق نفت خیز جنوب است، ولی در معادلات مدیریتی استانی کاملاً مغفول است و مدیران بالادستی مناطق نفت خیز جنوب نیز با انتصاباتی که داشته‌اند، مشخص است که برای گچساران اهمیتی قائل نشده‌اند.
به گزارش کبنا نیوز، مدت زیادی است که شرکت نفت سیاسی شده و حتی رسانه‌ها نیز در تحلیل‌های خود از شرکت نفت، سیاست را دخیل در مدیریت این شرکت می‌دانند. هوشنگ صیدالی یکی از نمونه‌های بارز مدیران خوب ولی سیاسی در این شرکت بود که انتقادات زیادی به او می‌شد و در این دوره، همه شرکت نفت را حیاط خلوت تاجگردون میدانستند. اما دوره کاهکش را می‌توان یکی از بدترین دوره‌هایی دانست که نفت گچساران تجربه کرد. دوره‌ای که هم مدیریت در سطح بسیار ضعیفی بود و هم کاهکش تخصصی نداشت، و ارتباطات و انتصابات نیز به گونه‌هایی بود که سودی برای مردم گچساران نداشت. کاهکش حتی از عملکرد بدترین و ضعیف‌ترین مدیران نفتی نیز بدتر بود و می‌توان از آن به یک سونامی یاد کرد.
در همۀ دوره‌ها، مدیران نفتی در کلام برای مردم احترام زیادی قائل شده‌اند، اما دیدیم که کاهکش چطور اعتبار مسوولیت‌های اجتماعی که حق مردم گچساران بود خرج جای دیگری کرد.
کمالی که بعد از دوره سیاه کاهکش به عنوان یک غیربومی کار خود را در شرکت نفت گچساران آغاز کرده، در روز معارفه خود اینطور عنوان کرد که: «ما نوکر و خادم مردم هستیم و بر اساس فرامین مقام معظم رهبری و سیاست‌های دولت محترم حرکت خواهیم کرد، تولید صیانتی وظیفه اصلی ما است اما این مهم میسور نخواهد شد مگر با رفاه کارکنان، خانواده‌ها و مردمی که در کنار ما هستند، مردمی که کارت شرکتی ندارند اما شعله‌های نفت را می‌بینند از ما انتظار دارند و ما مسئولین قبل از اینکه شهروندان درخواستی را بازگو کنند، وظیفه داریم که در کنار آن‌ها باشیم. در حوزه مسوولیت‌های اجتماعی باید جلوتر از درخواست‌ها باشیم و برای من باعث افتخار است که در خدمت مردم خوب و ولایت مدار گچساران هستم. »
کمالی که سال‌های آخر فعالیت خود در مجموعه نفت را می‌گذراند، به نظر می‌آید قصد دارد تغییر و تحولات زیادی ایجاد کند و در همین مدت کوتاه تغییرات زیادی را ایجاد کرده، او در انتصابات اخیر خود، آیت علی پور مدیر منابع انسانی، یکی از مهره‌های اصلی نماینده گچساران را برکنار کرده و غلامحسین فولادی وندا را جایگزین کرده، که با این کار خود پیامی به مردم و سیاسیون داده است. هر چند که مرتضی انصاری از افراد نزدیک نماینده جایگزین سید نعمت اله اسدی (فامیل نزدیک صیدالی مدیر اسبق) در مدیریت امور فنی شده، سرپرست امور اداری به سیدرضا حسینی و سرپرست اداره تأمین، تخصیص و برنامه‌ریزی نیروی انسانی به علیرضا‌امینی سپرده شد. تغییرات دیگری نیز ایجاد شده و تاکنون بیش از ۷ پست مهم و اصلی در نفت تغییر کرده است، ولی روابط عمومی ضعیف نفت که به نظر می‌آید به دلیل یک دوستی خانوادگی با کاهکش، به دست محسنی سپرده شد، هنوز تغییری نکرده است.
هر چند که این تغییرات سریع و لحظه اولی ممکن است که به خود کمالی نیز آسیب برساند، با این حال، به نظر می‌رسد در این انتصابات اخیر، برخی از افرادی که شایستگی بیشتری داشته‌اند جایگاه خود را بدست آورده‌اند.
در روز‌های گذشته این تغییرات حواشی زیادی ایجاد کرد و چهره‌های فضای مجازی انتقادات زیادی از این تغییرات کردند که این انتقادات از پس لرزه‌های تصمیمات زودهنگام کمالی است.
کمالی باید بداند این چهره‌های فضای مجازی و سیاسیون، به دنبال منافع فردی خود هستند، در نهایت مردم و رسانه‌های مستقل هستند که او را قضاوت می‌کنند، مردم همه چیز را می‌بینند و می‌فهمند، و مردم در نهایت او را قضاوت می‌کنند.
حضور کوتاه مدت کمالی در این شهرستان، به دلیل بازنشستگی او، لطمه‌ای است که مناطق نفت خیز جنوب به گچساران وارد کرد، بهتر این بود که افراد فنی و متخصص بومی که توان مدیریتی خوبی دارند مدیرعاملی شرکت گچساران را برعهده می‌گرفتند، اما کمالی در همین مدت کوتاه نیز تغییرات مثبتی ایجاد کرده، او باید به فکر مردم باشد، رسانه‌ها تمام حرکات او را تحلیل و بررسی می‌کنند.
هنوز اتفاقات شوم و دور از شأن، در مدیریت کاهکش فراموش نشده و باید تلاش‌های زیادی صورت بگیرد تا این اتفاقات فراموش شوند.