تاریخ انتشار
شنبه ۲۹ شهريور ۱۳۹۳ ساعت ۰۹:۳۵
کد مطلب : ۶۴۱۱۳
آن چه زیباتر بر دل نشیند ماندگارتر است
۰
مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛سامان کرم‌نیا
مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنا نیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کلام خود را با سر تیتر یکی از یاداشت های پیشینم آغاز میکنم:
"""کدام گروه از مردم در یادها ماندگارتر است؟
نقش دیوار نماد خلاقیت انسان است، خلاقیت می ماند آنچنان که هست، پس آن چه زیباتر بر دل نشیند ماندگارتر است."""
۱۴۰۰ سال پیش، مولای متقیان علی(ع) شبانه با کیسه ی خوراکی به پشت درب خانه ی فقرا می رفت، تا صاحب خانه با شکم گرسنه، سر بر بالین نگذراد و شوق زندگی پر نشاط در ضمیرش برقرار و تنی سالم را برای رسیدن به اهداف صاحب و در گذار زندگی، خالق هستی را شکرگزار باشد.
آری علی را نباید فقط در یادها جاودانه دید، بلکه می بایست در عمل هم برای آحاد ملت علی گونه بسوی سازندگی گام برداشت، نه برای قشر خاصی، تا معنای حقیقی "خدمت" نقشی به یاد ماندنی بر دل مردم و صفحات تاریخ به جای بگذارد نه حسرت و افسوس و پشیمانی...
علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را/که به ما سوا فکندی همه سایه ی هما را
دل اگر خدا شناسی همه در رخ علی بین / به علی شناختم من به خدا قسم خدا را
آری چه زیباست علی گونه دیدن و علی گونه زیستن...
اما امروز چه شده است !؟! که نه صبحگاه و نه شبانگاه درب خانه ی فقیری به صدا در نمی آید! ؟
و ضجه ی کودک بینوا به گوش نمی رسد!
که اگرضجه ای باشد گوش شنوا نیست!
و اگر شنونده باشد، بعضا لبیکش همراه با تظاهر و خودکامگی است و حاصل عمل را نیز بی اعتمادی.
بی اعتمادی حاصل حرص و طمع و خود بینی، بر اذهان مردم سایه می افکند و ابعاد سوء آن در شئونات زندگی تأثیر گذار است.
اگر فقیری درب خانه اش را باز و پشت درب خانه، بسته ی خوراکی ببیند ، از ترس آنکه نکند مسموم باشد ،آنرا دور می ریزد. چون دیوار بی اعتمادی از قهقرا سر به فلک کشیده است.
اعتماد و یک رنگ بودن در دام سیاست های زشت و غلط هم اسیر شده، و در نگاه مردم به پدیده ای فراموش شده و مبهم تبدیل شده است، به نظر می رسد بر اثر بی تدبیری است که نفاق و بدبینی جایگزین مهر و صفا شده، و در زندگی نشاط انگیز مردم سکون ایجاد کرده است.
وقتی کردار همراه با تدبیر گام به جلو می گذارد نباید توسط گروهی خودکامه شاهد فضای جنجالی باشیم که تفرقه افکنی و بدبینی جامعه را دامن می زند.
اندیشه رو به عقب و گام ها به جلوست!!!
عجیب است. . . ! اندیشه در تضاد با حرکت !!!
به جای دلواپسی و تحجر می بایست راه کار مؤثری و ره آوردی نو و امید بخش، برای رسیدن به کمالات و عقلانیت بوجود آورد و اعتماد را در دل مردم زنده ساخت.
میبایست "نگاه به هویت" را ترویج و از تعصب های پوچ و بی ارزش برای رسیدن به منافع شخصی وگروهی دوری جست !
لمس هر چه بهتر همزیستی نیکوکارانه که حاصلی مثبت بر افکار مردم دارد و رسیدن به کمالات و دست یابی بهوشانه از دست آورد ها، نیازمند زیر ساخت هایی است که میبایست دولتمردان و دست اندرکاران به پشتوانه مردم آنها را رقم زده و به شکوفایی برسانند.
بدون شک برای رسیدن به هر موفقیتی عدم حضور مردم در صحنه پایان تلخی را به ارمغان می آورد و یا سود حاصل از آن به نفع گروه خاصی است، که در اینجا بازنده ی اصلی مردم دلسوز و دوستدار رفاه و آزادی خواهند بود و اثرات سوء و جبران ناپذیری بر جای میگذارد.
برادری و یکرنگی به جامعه امیدواری و صلح و صفا می بخشد.
به نظر می رسد اعتماد و یک سویه بودن در بزرگ راه سازندگی حتی درون گروه ها و احزاب سیاسی و تشکل های دانشجویی کمرنگ شده و هر کدام برای پیشی گرفتن از هم فکر و هم آرمان خود، منافع شخصی را از منافع عام ترجیح داده و همه چیز فدای احساسات شخصی و گروهی می شود.
به راستی چه باید کرد؟
نقل تاریخ در باره ی ما چه قضاوت هایی خواهد کرد.؟!........چه غوغایی در دلم جریان دارد، خدا می داند!
ترس از آن دارم که فریاد "مرا دریاب" هم، پشت دیوار ستبر بی اعتمادی محصور و فریادم به گوش کسی نرسد!
ترس از آن دارم که از تعلل در نقد نارسایی ها و کمبودها خود را شرمنده دیروز بدانیم!
بی توجهی به گذشته، بی اعتنایی به نتایج حاصل از پندارها و کردارهایی است که چه مثبت و چه منفی از انسان بر جای مانده است.
چه زیباست اقرار به اشتباهات و تلاش برای برون رفت از آن...
از قدیم گویند : "جلوی ضرر را هر کجا بگیری منفعت است"
باشد دست در دست هم ، به دور هرم ارزشمند اتحاد، با چشم اندازی فراگیر و امید بخش چرخه ای ایجاد کرد برگرفته از اخلاص و یکرنگی و با هم فکری در سیاست گذاری کلان نظام با رأس هرم، هم اندیشی کارساز داشته و تعامل جهانی را برقرار سازیم.
در لوای صلح و دوستی و هم اندیشی ریشه ظلم و ستم جهانی را بخشکانیم و بکاریم نهالی از جنس آزادسازی پرندگان زیبای در قفس و شکوفایی اندیشه های نو، برای ساخت فردایی زیبا در خور جامعه بشری،
تا غرورمان به استقامت قله ی دنای سرافراز، اندیشه مان پوشیده از سبزه های بهاری حاشیه ی زاگرس سبز و عزتمان همچون پرچم پر افتخار کشورمان بر فراز قله ی استوار دماوند پیوسته بر قرار باد.
*دبیر انجمن اسلامی دانشجویان متحد دانشگاه آزاد اسلامی واحد کازرون
مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنا نیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کلام خود را با سر تیتر یکی از یاداشت های پیشینم آغاز میکنم:
"""کدام گروه از مردم در یادها ماندگارتر است؟
نقش دیوار نماد خلاقیت انسان است، خلاقیت می ماند آنچنان که هست، پس آن چه زیباتر بر دل نشیند ماندگارتر است."""
۱۴۰۰ سال پیش، مولای متقیان علی(ع) شبانه با کیسه ی خوراکی به پشت درب خانه ی فقرا می رفت، تا صاحب خانه با شکم گرسنه، سر بر بالین نگذراد و شوق زندگی پر نشاط در ضمیرش برقرار و تنی سالم را برای رسیدن به اهداف صاحب و در گذار زندگی، خالق هستی را شکرگزار باشد.
آری علی را نباید فقط در یادها جاودانه دید، بلکه می بایست در عمل هم برای آحاد ملت علی گونه بسوی سازندگی گام برداشت، نه برای قشر خاصی، تا معنای حقیقی "خدمت" نقشی به یاد ماندنی بر دل مردم و صفحات تاریخ به جای بگذارد نه حسرت و افسوس و پشیمانی...
علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را/که به ما سوا فکندی همه سایه ی هما را
دل اگر خدا شناسی همه در رخ علی بین / به علی شناختم من به خدا قسم خدا را
آری چه زیباست علی گونه دیدن و علی گونه زیستن...
اما امروز چه شده است !؟! که نه صبحگاه و نه شبانگاه درب خانه ی فقیری به صدا در نمی آید! ؟
و ضجه ی کودک بینوا به گوش نمی رسد!
که اگرضجه ای باشد گوش شنوا نیست!
و اگر شنونده باشد، بعضا لبیکش همراه با تظاهر و خودکامگی است و حاصل عمل را نیز بی اعتمادی.
بی اعتمادی حاصل حرص و طمع و خود بینی، بر اذهان مردم سایه می افکند و ابعاد سوء آن در شئونات زندگی تأثیر گذار است.
اگر فقیری درب خانه اش را باز و پشت درب خانه، بسته ی خوراکی ببیند ، از ترس آنکه نکند مسموم باشد ،آنرا دور می ریزد. چون دیوار بی اعتمادی از قهقرا سر به فلک کشیده است.
اعتماد و یک رنگ بودن در دام سیاست های زشت و غلط هم اسیر شده، و در نگاه مردم به پدیده ای فراموش شده و مبهم تبدیل شده است، به نظر می رسد بر اثر بی تدبیری است که نفاق و بدبینی جایگزین مهر و صفا شده، و در زندگی نشاط انگیز مردم سکون ایجاد کرده است.
وقتی کردار همراه با تدبیر گام به جلو می گذارد نباید توسط گروهی خودکامه شاهد فضای جنجالی باشیم که تفرقه افکنی و بدبینی جامعه را دامن می زند.
اندیشه رو به عقب و گام ها به جلوست!!!
عجیب است. . . ! اندیشه در تضاد با حرکت !!!
به جای دلواپسی و تحجر می بایست راه کار مؤثری و ره آوردی نو و امید بخش، برای رسیدن به کمالات و عقلانیت بوجود آورد و اعتماد را در دل مردم زنده ساخت.
میبایست "نگاه به هویت" را ترویج و از تعصب های پوچ و بی ارزش برای رسیدن به منافع شخصی وگروهی دوری جست !
لمس هر چه بهتر همزیستی نیکوکارانه که حاصلی مثبت بر افکار مردم دارد و رسیدن به کمالات و دست یابی بهوشانه از دست آورد ها، نیازمند زیر ساخت هایی است که میبایست دولتمردان و دست اندرکاران به پشتوانه مردم آنها را رقم زده و به شکوفایی برسانند.
بدون شک برای رسیدن به هر موفقیتی عدم حضور مردم در صحنه پایان تلخی را به ارمغان می آورد و یا سود حاصل از آن به نفع گروه خاصی است، که در اینجا بازنده ی اصلی مردم دلسوز و دوستدار رفاه و آزادی خواهند بود و اثرات سوء و جبران ناپذیری بر جای میگذارد.
برادری و یکرنگی به جامعه امیدواری و صلح و صفا می بخشد.
به نظر می رسد اعتماد و یک سویه بودن در بزرگ راه سازندگی حتی درون گروه ها و احزاب سیاسی و تشکل های دانشجویی کمرنگ شده و هر کدام برای پیشی گرفتن از هم فکر و هم آرمان خود، منافع شخصی را از منافع عام ترجیح داده و همه چیز فدای احساسات شخصی و گروهی می شود.
به راستی چه باید کرد؟
نقل تاریخ در باره ی ما چه قضاوت هایی خواهد کرد.؟!........چه غوغایی در دلم جریان دارد، خدا می داند!
ترس از آن دارم که فریاد "مرا دریاب" هم، پشت دیوار ستبر بی اعتمادی محصور و فریادم به گوش کسی نرسد!
ترس از آن دارم که از تعلل در نقد نارسایی ها و کمبودها خود را شرمنده دیروز بدانیم!
بی توجهی به گذشته، بی اعتنایی به نتایج حاصل از پندارها و کردارهایی است که چه مثبت و چه منفی از انسان بر جای مانده است.
چه زیباست اقرار به اشتباهات و تلاش برای برون رفت از آن...
از قدیم گویند : "جلوی ضرر را هر کجا بگیری منفعت است"
باشد دست در دست هم ، به دور هرم ارزشمند اتحاد، با چشم اندازی فراگیر و امید بخش چرخه ای ایجاد کرد برگرفته از اخلاص و یکرنگی و با هم فکری در سیاست گذاری کلان نظام با رأس هرم، هم اندیشی کارساز داشته و تعامل جهانی را برقرار سازیم.
در لوای صلح و دوستی و هم اندیشی ریشه ظلم و ستم جهانی را بخشکانیم و بکاریم نهالی از جنس آزادسازی پرندگان زیبای در قفس و شکوفایی اندیشه های نو، برای ساخت فردایی زیبا در خور جامعه بشری،
تا غرورمان به استقامت قله ی دنای سرافراز، اندیشه مان پوشیده از سبزه های بهاری حاشیه ی زاگرس سبز و عزتمان همچون پرچم پر افتخار کشورمان بر فراز قله ی استوار دماوند پیوسته بر قرار باد.
*دبیر انجمن اسلامی دانشجویان متحد دانشگاه آزاد اسلامی واحد کازرون
