حاشیه آفرینان دانشگاه یاسوج چه کسانی هستند؟

کبنا ؛فضیل رضوی

مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان کبنا نیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.

وقتی در ساعت پایانی عصر روز 25 خرداد 92 وزارت کشور حسن روحانی را به عنوان رئیس جمهور دولت یازدهم اعلام کرد خیلی از همان لحظه در جلوی درب داشنگاه ها سنگر گرفتند و دانشگاه را خط قرمز خود دانستند . خیلی هایی که انگار معیشت و بیکاری جوانان چندان برایشان مهم نبود و گوششان به بی عدالتی های علمی و فساد اقتصادی فربه شده در دولت قبلی بدهکار نبود .آنها همه تمرکز و سیاست فشار خود را متوجه دانشگاه نمودند. همه ی گزینه های احتمالی را مشکل دار عنوان کردند. زمانی هم که جلسه رای اعتماد وزرا شروع شد خیلی از نامزدهای وزرات های مختلف مورد حمله و نقد واقع شدند اما وقتی نوبت به گزینه معرفی شده وزارت علوم رسید همگان یقین یافتند که میلی منفرد هرگز پا به خیابان هرمزان در شهرک قدس در قامت وزیر نخواهد گذاشت و علی رغم آنکه وزرای دیگر همچون آخوندی،ربیعی،زنگنه و.... که بعضا ازدید اصولگرایان مورد دارتر بودند توانستند رای اعتماد را بگیرند ولی میلی منفرد خیلی بی رحمانه کنار گذاشته شد تا خیلی سریع روحانی جعفر توفقی را که سابقه وزارت نیز داشت به آنجا بفرستد تا به رتق و فتق امور بپردازد و اگر هم شد به عنوان وزیر معرفی اش کند اما فشار به روحانی و توفیقی چنان زیاد بود که کسی جرات نکرد انرا مطرح کند و در نهایت مجلس نه آنکه به فرجی دانا رای داد که راهی جز این نداشت که شاید اگر مجلسی ها امکانش را داشتند قانونی تصویب می کردند که یا اصلا دانشگاه نباشد و یا اگر باشد خود برایش تعیین تکلیف کنند. حالا هم یک سال نشده فرجی دانا به احتمال زیاد باید از وزرات خانه خداحافظی کند گویی وزارت به او نیامده همچنان که در دورات اصلاحات و در مجلس ششم که اکثریت از آن اصلاح طلبان بود او نتوانست رای اعتماد بگیرد و به دانشگاه تهران رفت و دوران خوب و موفقی را در آنجا گذراند تا در نهایت جایش را به عمید زنجانی داد . او از نطر کمی و آماری در تاریخ وزارت علوم خواهد ماند و عکسش بر دیواره اتاق وزیر علوم آویخته خواهد شد اما در عین حال می تواند با شجاعت و رک گویی و بیان واقعیت ها در روز استیضاح اش خود را در تاریخ و حافظه ماندگار ملت ماندگار نماید.
حاشیه آفرینی و فشار علیه دانشگاه همیشه بوده است و این موضوع نه خاص دوران اصلاحات و یا یک سال گذشته می باشد که در هشت سال احمدی نژاد غمی سترگ و ظلمی سنگین بر این حوزه رفت و چه بسیار دانشجویانی که به جای فراهم نمودن زمینه ارتقای علمی شان به آنها ستاره دادند و چه اساتید بزرگ و ماندگاری که بالاجبار بازنشسته شدند که اوج آن در بازنشستگی حدود 40 تن از 51 استاد اقتصاد بود که به احمدی نژاد نامه نوشتند و او را از پیامد سیاست های اقتصادی بر حذر داشتند.
کاریکاتوری از این وضع اسفناک در کهگیلویه و بویراحمد هم حاکم بود و سیمای دانشگاه یاسوج در سال های گذشته شباهت چندانی به یک مکان علمی نداشت که در آنجا یا اشنایان و نزدیکان به استخدام در می آمدند و یا برای بورس نورچشمی ها مکاتبه می شد تا آنکه د رنهایت به قول یکی از سایت های استان «دانشگاه یاسوج آزاد گردید» و دکتر رمضانی به عنوان جوان ترین رئیس دانشگاه کشور از سوی جعفر توفیقی به عنوان رئیس دانشگاه یاسوج انتخاب گردیدند تا به وضعیت علمی دانشگاه سروسامانی داده شود . اما از همان لحظه ی نخست فشارها و حاشیه آفرینی علیه داشنگاه و شخص رمضانی شروع شد و هر روز یک تیتر دروغ و تخریبی علیه ایشان در رسانه های مخالف به نمایش در آمد . یک روز نوشتند ایشان فاقد صلاحیت علمی می باشند و بارها و بلکه بارها به نقل از منابعی که نمی خواستند نامشان فاش شود اما در واقع وجود نداشتند ادعا کردند که شورای عالی انقلاب فرهنگی با ریاست رمضانی مخالفت کرده است. دلیل این همه دشمنی هم چیزی نبود جز اقدام انقلابی رمضانی در دفاع از حق مردم . و در حالی که وجدان رسانه ای ایجاب می کرد رسانه ها در پشت سر ایشان به مطالبه حقوق مردم بپردازند ولی برعکس شروع به فشار و تخریب نمودند و پروفسورهای سفارشی هم شروع به گزارش نویسی کردند.
در جدیدترین اقدام از این دست بعد از مصاحبه مطبوعاتی رئیس دانشگاه با اهالی رسانه، مجددا حاشیه سازان دست به کار شده اند و اینبار با تحریف سخنان رمضانی قصد دارند در آستانه استیضاح وزیر علوم،جو آرام و علمی دانشگاه یاسوج را ملتهب نشان دهند و بهانه تمام این تخریب ها فقط و فقط ارایه لیست بورسیه های دانشگاه یاسوج در سال ها ی گذشته بوده است که نه امری غیر عادی است و نه غیر قانونی و سوال این است که اگر بورس شدگان عزیز از مجاری قانونی بورس گرفته اند پس چه هراسی از ارایه لیست و اطلاع مردم از اینده علمی استان شان دارند . و جالب آنکه اقای رمضانی در نشست مطبوعاتی اشاره کردند که نه دادن بورس در حوزه اختیارات ایشان می باشد و نه لغو آن در شرایط فعلی و تنها کاری که ایشان انجام دادند ایستادگی در جلوی بورسیه های مسئله دار جدید بود و هم چنین معرفی دانشجویان بورس در حال تحصیل جهت بررسی صلاحیت آنها در گروه های علمی، همین مسئله هم بهانه ی مخالفان فرجی دانا بوده است و هم بهانه مخالفان رمضانی و این مخالفان هم دو دسته اند یا خود کسانی که بعضا با معدل کمتر از چهارده بورس گرفته اند و یا صاحبان منصبی که پشت این پروفسورهای محترم بوده اند و نامه ی معرفی برایشان امضاء کرده اند. اما مطمئنا تاریخ علمی کشور کسانی را که در این مسیر از حق جوانان و دانشجویان با استعداد مردانه دفاع کردند فراموش نخواهد کرد و انتظار مردم هم آن است که با این مسئله برخورد گردد کما اینکه به جهت اهمیت موضوع و گستردگی آن کار به سازمان بازرسی کل کشور سپرده شده است.

ذره ای از مواضعم در جذب بورس شده ها کوتاه نمی آیم
رمضانی در این جلسه اعلام کرد که ذره ای از مواضعم در جذب بورس شده ها کوتاه نمی آیم و البته آرامش دانشگاه را بر هر چیزی ارجح دانستند اما متاسفانه برخی رسانه های محترم که باید در مسیر احقاق حق مردم در کنار رمضانی باشند این حرف ها را تحریف کرده اند و نوشتنده اند که رمضانی ا ز مواضعش کوتاه آمدند و مجددا شروع به حاشیه آفرینی نموده اند .
رمضانی بماند یا برود که دیر یا زود خواهند رفت، سکوت کند و یا افشا نماید حاشیه سازان دست از حاشیه سازی برنخواهند داشت که کاسبی انها در حاشیه هاست و انها نه با رمضانی و یا فرجی دانا و میلی منفرد مخالفند که با فعالیت دانشجویی و بیداری دانشگاه سر ستیز دارند .
به طوری که دو مورد از رسانه های خبری استان که تیترهای عجیب و دور از واقعیت را در مورد این نشست مطبوعاتی زده اند یکی اصلا در جلسه حاضر نبوده است و دیگری هم بعد از جلسه و در هنگامه اهدا چندرغاز کادوی اهدایی و ناهار به جلسه رسیدند و داشت از روی دست دیگران کپی پیست می کرد که ظاهرا کار از کپی پیست هم گذشته که هر چه نوشته و ارایه نموده است دور از واقعیت می باشد که البته برای تخریب هم نیازی به واقعیت نیست که دروغ هر چه بزرگتر باشد باور ش آسانتر خواهد بود.
سخن پایانی با مسئولین مشغول به کارهای نامعلوم و عبثی است که در حال باج دادن به نماینده ی محترمی هستند که اتفاقا در لیست استیضاح کنندگان وزیر علوم می باشد و اینکه چرا آقای استاندار و معاون سیاسی و امنیتی ایشان به مطالبه دانشجویان و قاطبه مردم این اندازه بی توجه هستند و تا کی باید در قبال حق کشی نیروهای اعتدال و یکه تازی برخی نیروهای افراطی در دستگاه ها سکوت نمایند. آیا مسئولین استان ما هم منتظرند شخص رئیس جمهور بیاید و جور آنها را در مقابل کسانی که شیردل نیستند بکشد و بخاطر ظلمی که بر مردم رفته است صدایش را دوباره بلند نماید.