تاریخ انتشار
دوشنبه ۳۰ بهمن ۱۳۹۶ ساعت ۱۸:۴۱
کد مطلب : ۳۱۸۲۷۸
تسلیت مسوولین هیچ ارزشی برای ملت در سوءمدیریت‌ها ندارد
۰
مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛
سید سعادت الله حسین پور ده‌بزرگ
از بس در طول این سالیان، خاصه در یک سال گذشته واژه تسلیت را شنیده‌ام, از گفتنان متنفر گردیده‌ام.
و این روزها بیش از روزهای گذشته از خود بدم می اید.
فاجعه قطار سمنان، فاجعه پلاسکو، فاجعه سانچی، فاجعه سقوط هواپیما, و....
این روزها واژه تسلیت توسط مسوولین تبدیل به واژه، جهت ماست مالیزاسیون، سوءمدیریت انان گشته است.
ملت از مسوولین واژه تسلیت برای این فجایع که در کناران کمیته ای توسط رییس جمهور و رییس مجلس و رییس قوه قضاییه تشکیل می‌شود و شبکه خبر بارها ان را زیر نویس می‌کند، دردی از آلام این ملت را درمان نمی‌کند.
براستی قرار بود که بعد از مدت کوتاهی این گروه‌های تحقیق و تفحص, پلاسکو, فاجعه قطارسمنان, سانچی و... گزارشی شفاف و روشن به مردم ارائه نماید, ایا این اقدام انجام شد,؟
ذکر یک نمونه؛
قریب به یک ماه گذشت، از جعبه کشتی سانچی چیزی بیرون نیامد. شاید چیزی هم بیرون نیاید.
اما هنوز برای ملت مجهول است, که چرا وقتی کشور در تحریم نیست،بجای پرچم کشورمان، پرچم کشور پاناما بر بلندای دکل سانچی افراشته بود؟
اینکه دیگر ربطی به جعبه سیاه کشتی ندارد.
اینکه حمل و نقل دریایی زیر مجموعه وزارت راه می‌باشد, و نفت توسط وزارت نفت فروخته می‌شود, و وزیرکار و رفاه ایران باید جوابگوی سؤالات و ابهامات ملت باشد, نشان از کلاف سردرگم سوءمدیریت در ایران است.
اینکه وزیر راه و شهرسازی، در زمان تکیه بر مسند این وزارتخانه اهمال و کم کاری از زمین و دریا تا هوا داشته باشیم، اما حتی حاضر به یک عذرخواهی لسانی نگردد. نشان از سوءمدیریت و عدم درک این مدیران از شرایط سیاست مملکت داری است.
حرف و سخن برای گفتن فراوان و صبر وحوصله برای شنیدن اندک.
هم وطن تسلیت‌ها را در سوءمدیریت ها تعطیل کنیم و مطالبه گرا باشیم.
کمی مرزهای قرابت و خویشاوندی را بزرگ‌تر نماییم, و در مقابل خود و خانواده و همه هموطنان احساس مسوولیت بیشتری داشته باشیم.
که قطعاً در فاجعه بعدی بدلیل اهمال و سوءمدیریت قربانی بعدی ما و یا یکی از اعضاء خانواده ما خواهد بود.
تسلیت باید تعطیل شود، مسوولین باید روشنگری نمایند.
و مسوول و یا مسوولین مجرم باید کنار گذاشته شود.
سید سعادت الله حسین پور ده‌بزرگ
از بس در طول این سالیان، خاصه در یک سال گذشته واژه تسلیت را شنیده‌ام, از گفتنان متنفر گردیده‌ام.
و این روزها بیش از روزهای گذشته از خود بدم می اید.
فاجعه قطار سمنان، فاجعه پلاسکو، فاجعه سانچی، فاجعه سقوط هواپیما, و....
این روزها واژه تسلیت توسط مسوولین تبدیل به واژه، جهت ماست مالیزاسیون، سوءمدیریت انان گشته است.
ملت از مسوولین واژه تسلیت برای این فجایع که در کناران کمیته ای توسط رییس جمهور و رییس مجلس و رییس قوه قضاییه تشکیل می‌شود و شبکه خبر بارها ان را زیر نویس می‌کند، دردی از آلام این ملت را درمان نمی‌کند.
براستی قرار بود که بعد از مدت کوتاهی این گروه‌های تحقیق و تفحص, پلاسکو, فاجعه قطارسمنان, سانچی و... گزارشی شفاف و روشن به مردم ارائه نماید, ایا این اقدام انجام شد,؟
ذکر یک نمونه؛
قریب به یک ماه گذشت، از جعبه کشتی سانچی چیزی بیرون نیامد. شاید چیزی هم بیرون نیاید.
اما هنوز برای ملت مجهول است, که چرا وقتی کشور در تحریم نیست،بجای پرچم کشورمان، پرچم کشور پاناما بر بلندای دکل سانچی افراشته بود؟
اینکه دیگر ربطی به جعبه سیاه کشتی ندارد.
اینکه حمل و نقل دریایی زیر مجموعه وزارت راه می‌باشد, و نفت توسط وزارت نفت فروخته می‌شود, و وزیرکار و رفاه ایران باید جوابگوی سؤالات و ابهامات ملت باشد, نشان از کلاف سردرگم سوءمدیریت در ایران است.
اینکه وزیر راه و شهرسازی، در زمان تکیه بر مسند این وزارتخانه اهمال و کم کاری از زمین و دریا تا هوا داشته باشیم، اما حتی حاضر به یک عذرخواهی لسانی نگردد. نشان از سوءمدیریت و عدم درک این مدیران از شرایط سیاست مملکت داری است.
حرف و سخن برای گفتن فراوان و صبر وحوصله برای شنیدن اندک.
هم وطن تسلیت‌ها را در سوءمدیریت ها تعطیل کنیم و مطالبه گرا باشیم.
کمی مرزهای قرابت و خویشاوندی را بزرگ‌تر نماییم, و در مقابل خود و خانواده و همه هموطنان احساس مسوولیت بیشتری داشته باشیم.
که قطعاً در فاجعه بعدی بدلیل اهمال و سوءمدیریت قربانی بعدی ما و یا یکی از اعضاء خانواده ما خواهد بود.
تسلیت باید تعطیل شود، مسوولین باید روشنگری نمایند.
و مسوول و یا مسوولین مجرم باید کنار گذاشته شود.
