مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛
علیداد حسین زاده
اوراق ۳۶۵ روزه تقویم سرشار از افتخار کشورمان، شناسنامه حوادث و رویدادهای بزرگ و کوچک و مختلفی است که نام شخصیت‌ها و انسان‌های بزرگ و سازمان‌های امدادرسان و ... هم بر پیشانی مبارکش نشان شده است.
یکی از این روزهای ماندگار، هفتم مهرماه روز آتش‌نشان است.
آن‌قدر آتش‌نشان و هنر پرمخاطره آتش‌نشانی دوست‌داشتنی است که مجال مقدمه نویسی و آماده‌سازی ذهن مخاطب را نمی‌دهد.
هفتم مهرماه روز پیوند با آتش و دود و خاکستر و گدازه است، پیوند با فریادهای بی‌قرار و امانی است که گرفتاران در میان شعله‌های آتش برای وصل به امداد گران و آتش‌نشانان دل سوز دستان ناتوان خود را می‌آویزند و آتش‌نشان را صدا می‌زنند تا خود را به دستان مهربان و بی‌کینه‌اش بسپارند.
هفتم مهرماه قصه روزی است که گرفتاران آتش و دود، چشمان گریان و بی‌پناه خود را به چشمان معصوم و اشک‌بارش می‌دوزند، نفس‌های خسته خود را به امید دریافت کمک در سینه تلوتلو کنان نگه می‌دارند.
هفتم مهرماه روز آتش‌نشان، یادآور قصه آن دخترکی است که وقتی در اتاقک آسانسور گرفتارشده بود، دائماً قهرمان فیلم‌های کودکان (آتش‌نشان سام) را صدا می‌زد و صدا می‌زد و از او کمک می‌خواست.
هفتم مهرماه روز آتش‌نشان، روز پیوند با جلیقه ضد حریق و پودر، نردبان و کمربند نجات و کار با ابزارهای سخت است.
یادآور آتش و آژیر، هیجان و ایثار، سرعت و سختی و سخت‌کوشی برای نجات‌غریق و اطفاء حریق است.
آنجا که در سخت‌ترین حوادث و آتش‌افروزی‌های طبیعت و سردرگمی‌ها دستاویزی طبیعی در دسترس نداریم، آتش‌نشان با آرامش خاطر و عشق به نجات همنوعان با عبور از حلقه‌ها و شعله‌های آتش و جدال با سوزش‌ها خود را می‌سوزاند و غرق می‌کند تا همنوعانش نسوزند و غرق نشوند.
روز خلق قصه بچه‌گربه سفیدی است که در یک مخزن قیر داغ گرفتارشده و به‌زحمت سر و گردن خود را بیرون نگه‌داشته و به امید زنده ماندن جیغ می‌زند و آتش‌نشان صبور و خوش‌ذوق شهرمان در میان حلقه وسیع مردم و ازدحام جمعیت برای آزادسازی‌اش تلاش می‌نماید.
هفتم مهرماه قصه هزاران خاطره تلخ و آزاردهنده دیگر است که باوجود آتش‌نشان، در مواقع بروز حوادث به ما احساس آرامش و رهایی می‌دهند.
نگارنده این سطور هرچند شکسته، روز عزیز و دوست‌داشتنی آتش‌نشان را به همه آتش‌نشانان و بیداردلان میهنم ایران عزیز تبریک می‌گویم. روح آتش‌نشانان آرمیده در خاک شادباد و آتش‌نشانان زنده، سرزنده‌تر باشند.
علیداد حسین زادهاوراق ۳۶۵ روزه تقویم سرشار از افتخار کشورمان، شناسنامه حوادث و رویدادهای بزرگ و کوچک و مختلفی است که نام شخصیت‌ها و انسان‌های بزرگ و سازمان‌های امدادرسان و ... هم بر پیشانی مبارکش نشان شده است.
یکی از این روزهای ماندگار، هفتم مهرماه روز آتش‌نشان است.
آن‌قدر آتش‌نشان و هنر پرمخاطره آتش‌نشانی دوست‌داشتنی است که مجال مقدمه نویسی و آماده‌سازی ذهن مخاطب را نمی‌دهد.
هفتم مهرماه روز پیوند با آتش و دود و خاکستر و گدازه است، پیوند با فریادهای بی‌قرار و امانی است که گرفتاران در میان شعله‌های آتش برای وصل به امداد گران و آتش‌نشانان دل سوز دستان ناتوان خود را می‌آویزند و آتش‌نشان را صدا می‌زنند تا خود را به دستان مهربان و بی‌کینه‌اش بسپارند.
هفتم مهرماه قصه روزی است که گرفتاران آتش و دود، چشمان گریان و بی‌پناه خود را به چشمان معصوم و اشک‌بارش می‌دوزند، نفس‌های خسته خود را به امید دریافت کمک در سینه تلوتلو کنان نگه می‌دارند.
هفتم مهرماه روز آتش‌نشان، یادآور قصه آن دخترکی است که وقتی در اتاقک آسانسور گرفتارشده بود، دائماً قهرمان فیلم‌های کودکان (آتش‌نشان سام) را صدا می‌زد و صدا می‌زد و از او کمک می‌خواست.
هفتم مهرماه روز آتش‌نشان، روز پیوند با جلیقه ضد حریق و پودر، نردبان و کمربند نجات و کار با ابزارهای سخت است.
یادآور آتش و آژیر، هیجان و ایثار، سرعت و سختی و سخت‌کوشی برای نجات‌غریق و اطفاء حریق است.
آنجا که در سخت‌ترین حوادث و آتش‌افروزی‌های طبیعت و سردرگمی‌ها دستاویزی طبیعی در دسترس نداریم، آتش‌نشان با آرامش خاطر و عشق به نجات همنوعان با عبور از حلقه‌ها و شعله‌های آتش و جدال با سوزش‌ها خود را می‌سوزاند و غرق می‌کند تا همنوعانش نسوزند و غرق نشوند.
روز خلق قصه بچه‌گربه سفیدی است که در یک مخزن قیر داغ گرفتارشده و به‌زحمت سر و گردن خود را بیرون نگه‌داشته و به امید زنده ماندن جیغ می‌زند و آتش‌نشان صبور و خوش‌ذوق شهرمان در میان حلقه وسیع مردم و ازدحام جمعیت برای آزادسازی‌اش تلاش می‌نماید.
هفتم مهرماه قصه هزاران خاطره تلخ و آزاردهنده دیگر است که باوجود آتش‌نشان، در مواقع بروز حوادث به ما احساس آرامش و رهایی می‌دهند.
نگارنده این سطور هرچند شکسته، روز عزیز و دوست‌داشتنی آتش‌نشان را به همه آتش‌نشانان و بیداردلان میهنم ایران عزیز تبریک می‌گویم. روح آتش‌نشانان آرمیده در خاک شادباد و آتش‌نشانان زنده، سرزنده‌تر باشند.
