مرثیه ی تمام ناشدنی مرگ در جاده های استان و کشور

کبنا ؛بختیاررضوانی
با توجه به آمار تصادفات منجر به مرگ در ماه اخیر استان وکشور و آمار بالای ان در سالهای گذشته و درپی ان داغدار شدن بسیاری از خانواده ها نگرانی بسیاری در افکارعمومی جامعه پیش می آید که آیا اراده ای در دولت برای پیشگیری از این بحران اجتماعی وجود دارد یا نه؟ به همین خاطر به عنوان یک شهروند با نوشتن این مطلب بتوانم گامی کوچک برداشته جهت اگاهی یا هشدار به جامعه و متولیان امر و یا پیشگیری یا درمانی صورت پذیرد .
با توجه به بخش ابتدایی نام اداره راهنمایی و رانندگی که راهنمایی نام دارد، در افکار عمومی مردم ایران این پرسش ها پیش می اید که برنامه ها و بیلان کاری برای راهنمایی و ارشاد رانندگان تاکنون چه بوده است و باتوجه به اینکه پیشگیری بهتر از درمان است و با توجه به امار تصادفات و به ویژه آمار کشته شدگان و مجروحان در تصادفات و مسائل ومشکلات پشت یک تصادف و بی سرپرست شدن خانواده های بسیاری و همچنین معلولیت و مسائل روحی روانی و آسیب های اجتماعی درپی آن،چه برنامه هایی برای مردم و رانندگان داشته و دارید.
البته که عوامل بسیاری در یک تصادف دخیل هست منجمله عوامل انسانی، جاده و خودرو، آیا هماهنگی و برنامه ای برای ناامنی جاده ها و کیفیت خودروها و آموزش نیروی انسانی و رانندگان یا آموزش نیروهای پلیس خود داشته یا دارید و به دیگر سخن بسیاری از مردم بخاطر جریمه هایی که بخاطر نبود پارکینگ درشهرها و یا کمین ماشین های پلیس در جاده ها و یا آمار تصادفات بالا و ناامنی درجاده ها، ناراضی هستند و این نوع جریمه ها را صرفا پاک کردن صورت مساله می دانند، رتبه ی اول تصادفات در دنیا در هرسال رکوردی منفی و حاکی از یک نوع مدیریت ضعیف و دخالت عواملی بصورت زنجیروار است که حاکی از یک جنگ تمام نشدنی درجاده های ماست، آیا اراده ی کلی برای حل این معضل اجتماعی وجود دارد و یا هرسال ما مردم ایران باید شاهد پر پر شدن مردممان در جاده ها باشیم، آیا وظیفه ی دولت و نیروهای پلیس ایجاد امنیت روانی درجاده ها نیست؟
انتظار می رود برنامه های آموزشی بیشتری در سطح مدارس و کتاب های درسی و صدا وسیما و رسانه های کشور به اجرا درآید و نیروهای پلیس راهنمایی ورانندگی را تحت آموزش های ویژه قرار دهند و بخشهای دیگر دولت مثل وزارت صنعت ومعدن توجه ویژه ای به کیفیت خودرو بنمایند و وزارت راه، نظارت دقیقتری بر ساخت جاده هاو کیفیت جاده داشته باشند تامردم ما امنیت در جاده و رانندگی را احساس نمایند و همچنین به مردم عزیز و رانندگان توصیه می شود که فرهنگ رانندگی و احتیاط لازم را در برنامه ی رانندگی خود قرار دهند، و بیشتر از ناوگان حمل ونقل عمومی استفاده کنند.
امروزه و باتوجه به تولید روز افزون خودرو وکمبود و یا بهره ی کم از حمل و نقل عمومی و ریلی و یا هوایی،درصد عمده ای ازمردم ما مجبور به استفاده از خودروی شخصی هستند که متاسفانه جاده های ما کشش آن را ندارد که این عوامل بصورت زنجیر وار منجر به مرثیه ی تمام ناشدنی مرگ در جاده های کشور شده است که آرزو داریم، مدیریت مربوط و عوامل دخیل دست به دست هم دهند و این بحران اجتماعی را پیشگیری و درمان نمایند و به نگرانی و ناامنی در جاده های ما پایان دهند.