تاریخ انتشار
شنبه ۱۳ خرداد ۱۳۹۶ ساعت ۰۸:۳۰
کد مطلب : ۲۵۳۵۷۸
چرا مدیران نفت گچساران سکوت کرده اند؟
۰
کبنا ؛آرش کنارکوهی
تیم فوتبال نفت و گاز گچساران با همه امکانات و هزینههای بسیاری که متحمل شد (نسبت به لیگ دو) باز هم در صعود به لیگ دسته یک فوتبال کشور ناکام ماند.
ناکامی نفت و گاز در حالی صورت گرفت که جامعه گچساران در تب و تاب جلسات انتخاباتی پیش از موعد بود و همین امر باعث شد تا شکست نفتیها در عدم صعودشان به لیگ یک کمتر دیده شده و رسانهها نیز به این مهم کمتر توجه کنند. البته رسانههای گچساران و استان از همان ابتدای فصل نیز نسبت به سالیان گذشته چندان رغبتی به پوشش خبرهای این تیم نداشته و البته این موضوع در کنار استقبال بسیار ضعیف تماشاگران از مسابقات نفت، محبوبیت این تیم را به حداقل ممکن رساند، محبوبیتی که از سه سال گذشته تاکنون روی به افول گذاشته و با این روند کمرنگتر نیز خواهد گردید.
شاید عمده دلیل کاسته شدن محبوبیت این تیم را میبایست در ابتدای فصل جستجو کرد؛ در جایی که علی رغم نظرسنجیها و افکارسنجی در بین هواداران که خواستار مربیانی چون ضیایی، نادریان، غدیری و پاشازاده بودند اما با تصمیم مدیریت باشگاه، گزینه آخر نظرسنجیها یعنی داریوش یزدی سکاندار تیم فوتبال نفت و گاز گچساران شد. گزینهای که برخی معتقد بودند با توجه به آنکه برادرش در رأس مدیریت باشگاه قرار دارد، میتواند نفتیها را به لیگ دسته یک و حتی لیگ برتر رهسپار سازد!
این تصمیم مدیران نفت و گاز گچساران که بر خلاف نظر بسیاری از هواداران صورت گرفته بود باعث گردید تا این تیم بخش زیادی از هوادارانش از عاقبت این تیم دل نگران شوند و حتی امیدی به صعود نداشته باشند که البته علیرغم هزینههای بسیاری که برای این تیم شد، چنین نیز گردید و نفتیها باز هم از صعود به لیگ دسته یک فوتبال کشور بازماندند و البته همانند گذشته هیچ شخص و یا تیم مدیریتی پاسخگوی این شکست نشد و صدای هواداران این تیم نیز شنیده نشد تا معمای انتخاب مربی این فصل فوتبال دوچندان شود.
به نظر میرسد که مدیران ورزش که سالهاست برای فوتبال گچساران تصمیم میگیرند و البته بهجز در معدود دفعاتی توفیق چندانی نیز نداشتهاند، لازم است پسازاین سالها بنشینند و دلایل عدم توفیقشان را واکاوی نموده و شاید بهتر باشد آن را با مردم نیز در میان بگذارند و همانند گذشته سکوت را گزینه نهایی خود ندانند، چراکه هواداران فعلی و هواداران قهر کرده این تیم به دنبال پاسخی از سوی مدیران میباشند و البته به نظر میرسد که بهتر است برای انتخاب مربی خود در این فصل نیز از همه اهالی فن، هواداران، اصحاب رسانه و... نظرخواهی کرده و سپس دست به اقدام بزنند، چراکه در کنار عدم پاسخگویی و واکاوی شکستها در سالهای گذشته و همچنین اتخاذ تصمیمات اشتباه در گذاشتن خشت اول، باعث به ثریا رفتن دیوار کجی خواهد شد که حیفومیل هزینههای بسیار مالی و معنوی را در بر خواهد داشت و سالها به طول میانجامد تا مرهمی برای آن پیدا شود.
تیم فوتبال نفت و گاز گچساران با همه امکانات و هزینههای بسیاری که متحمل شد (نسبت به لیگ دو) باز هم در صعود به لیگ دسته یک فوتبال کشور ناکام ماند.
ناکامی نفت و گاز در حالی صورت گرفت که جامعه گچساران در تب و تاب جلسات انتخاباتی پیش از موعد بود و همین امر باعث شد تا شکست نفتیها در عدم صعودشان به لیگ یک کمتر دیده شده و رسانهها نیز به این مهم کمتر توجه کنند. البته رسانههای گچساران و استان از همان ابتدای فصل نیز نسبت به سالیان گذشته چندان رغبتی به پوشش خبرهای این تیم نداشته و البته این موضوع در کنار استقبال بسیار ضعیف تماشاگران از مسابقات نفت، محبوبیت این تیم را به حداقل ممکن رساند، محبوبیتی که از سه سال گذشته تاکنون روی به افول گذاشته و با این روند کمرنگتر نیز خواهد گردید.
شاید عمده دلیل کاسته شدن محبوبیت این تیم را میبایست در ابتدای فصل جستجو کرد؛ در جایی که علی رغم نظرسنجیها و افکارسنجی در بین هواداران که خواستار مربیانی چون ضیایی، نادریان، غدیری و پاشازاده بودند اما با تصمیم مدیریت باشگاه، گزینه آخر نظرسنجیها یعنی داریوش یزدی سکاندار تیم فوتبال نفت و گاز گچساران شد. گزینهای که برخی معتقد بودند با توجه به آنکه برادرش در رأس مدیریت باشگاه قرار دارد، میتواند نفتیها را به لیگ دسته یک و حتی لیگ برتر رهسپار سازد!
این تصمیم مدیران نفت و گاز گچساران که بر خلاف نظر بسیاری از هواداران صورت گرفته بود باعث گردید تا این تیم بخش زیادی از هوادارانش از عاقبت این تیم دل نگران شوند و حتی امیدی به صعود نداشته باشند که البته علیرغم هزینههای بسیاری که برای این تیم شد، چنین نیز گردید و نفتیها باز هم از صعود به لیگ دسته یک فوتبال کشور بازماندند و البته همانند گذشته هیچ شخص و یا تیم مدیریتی پاسخگوی این شکست نشد و صدای هواداران این تیم نیز شنیده نشد تا معمای انتخاب مربی این فصل فوتبال دوچندان شود.
به نظر میرسد که مدیران ورزش که سالهاست برای فوتبال گچساران تصمیم میگیرند و البته بهجز در معدود دفعاتی توفیق چندانی نیز نداشتهاند، لازم است پسازاین سالها بنشینند و دلایل عدم توفیقشان را واکاوی نموده و شاید بهتر باشد آن را با مردم نیز در میان بگذارند و همانند گذشته سکوت را گزینه نهایی خود ندانند، چراکه هواداران فعلی و هواداران قهر کرده این تیم به دنبال پاسخی از سوی مدیران میباشند و البته به نظر میرسد که بهتر است برای انتخاب مربی خود در این فصل نیز از همه اهالی فن، هواداران، اصحاب رسانه و... نظرخواهی کرده و سپس دست به اقدام بزنند، چراکه در کنار عدم پاسخگویی و واکاوی شکستها در سالهای گذشته و همچنین اتخاذ تصمیمات اشتباه در گذاشتن خشت اول، باعث به ثریا رفتن دیوار کجی خواهد شد که حیفومیل هزینههای بسیار مالی و معنوی را در بر خواهد داشت و سالها به طول میانجامد تا مرهمی برای آن پیدا شود.