کبنا ؛عسکری
ماه آتی شاهد رخدادی بسیار حیاتی و تعیین کننده در عرصه نظام جمهوری اسلامی ایران هستیم وآینده اجرایی نظام در گرو نتیجه آن رقم خواهد خورد. روز ۲۹ اردیبهشت روز امتحان دیگری برای مردم ایران خواهد بود. با نزدیک شدن به این روز آرایش سیاسی ،احزاب و جریانات سیاسی روشنتر خواهد شد.
قبل از استقرار دولت یازدهم دو حالت برآینده سیاسی کشور متصور بود: حالت اول فرض عدم قبولی روحانی در انتخابات و ادامه مسیر سال ۹۲بوده که طبق مولفه ها و شرایط حاکم در آن موقع می توان گفت که وقوع مشکلات زیر در کشور بسیار محتمل بود،درشرایطی روحانی دولت را تحویل گرفت که برای اولین بار بعد از انقلاب رشد اقتصادی منفی شده بود،کارخانجات ورشکست و تعطیل شده بودند،صادرات نفت به زیر یک میلیون بشکه نفت در روز رسید و بدهی بالای دولت و ... تصور کنید ادامه این مسیر برای آینده کشور چه سرنوشتی را رقم می زد. تداوم مسیر سیاست خارجی سابق و عدم تعامل با جهان و سوء استفاده نمودن دشمنان غربی و کوبیدن بر طبل ایران هراسی و القاء تصویر کشوری جنگ طلب از ایران در رسانه های غربی و زمینه چینی و مشروع جلوه دادن جنگ احتمالی علیه ایران در آینده از نتایجی بود که سیاست دولت قبل در پی داشت ،در بحث اقتصادی همچنان عرصه را تنگ تر نموده و فروش نفت را طبق برنامه ای که از قبل طراحی نمودند هر سال کاهش میدادند تا به فروش نفت در مقابل غذا میرسیدندو تشدید تحریم ها در سایر زمینه ها طوری که زیرساخت های اقتصادی توان جوابگویی به نیازهای مردم را نداشته باشد. دلهره و نگرانی شهروندان از گرانی کالاهای اساسی به یکی از دغدغه های مسئولین تبدیل شد طوریکه در تریبونهای نماز جمعه یک وعده غذایی را به جای سه وعده غذا به مردم تجویز نمودند.
حالت دوم آن استقرار دولت روحانی است که با گفتمان عقلانیت و تدبیر،و تعامل با دنیا مسائل و مشکلات کشور را به خوبی شناسایی کرد وبا تسلط بر امور مدیریتی کشور،کشتی طوفان زده مدیریتی کشور را به ساحل آرامش رسانده است.و در همان روزهای آغازین شروع بکاردولت اثرات روانی در ثبات اقتصادی و کنترل بازار به دست آمد و شیب افزایش قیمتها کاهش پیدا کرد.وجه غالب این دولت اثبات حقانیت ایران در بحث هسته ای به جهانیان و ارائه تصویر کشوری صلح جو و متمدن که نشان داد احقاق حق با زبان مذاکره و تعامل با دنیاشدنی است.و نقش برآب کردن نقشه کشورهای غربی و امپریالیسم در بحث ایران هراسی و سیطره رسانه ای غرب که مدام بر طبل جنگ طلبی ایران می کوبیدند و القاء می کردندکه ایران مدام دنبال بمب اتمی و ناامن کردن جهان هست. اما ملت ایران همانطور که در سال ۹۲ به خوبی با درک شرایط حساس ایران در منطقه و جهان گفتمان عقلانیت را برگزید همچنان با حمایت کردن از این گفتمان راه توسعه و پیشرفت کشور را بر میگزیند.وقتی مشاهده می کنند که طبق آمارهای جهانی رشد اقتصادی در حال افزایش ،فروش نفت از مرز چهار میلیون بشکه نفت در روز فراتر رفته،قدرت ریسک سرمایه گذاری در حال کاهش و سرمایه گذاری خارجی در داخل در حال افزایش هست هرگز اجازه نخواهند داد که این رویه متوقف گردد و گول فضاسازی وعده های خیالی و شعارهایی که در عالم واقع وجود ندارد نخواهند خورد.و هرگز نمی خواهند کشور خود را در شرایط بحرانی پایان دولت دهم ببینندو دیگر بحران اقتصادی، تورم بالا، عدم ثبات اقتصادی و... تحمل نخواهند کرد و اثبات خواهند کرد که عرصه مدیریتی کشور عرصه آزمون و خطا نخواهد بود ورئیس جمهوری کارآزموده و با برنامه می‌خواهد.
ماه آتی شاهد رخدادی بسیار حیاتی و تعیین کننده در عرصه نظام جمهوری اسلامی ایران هستیم وآینده اجرایی نظام در گرو نتیجه آن رقم خواهد خورد. روز ۲۹ اردیبهشت روز امتحان دیگری برای مردم ایران خواهد بود. با نزدیک شدن به این روز آرایش سیاسی ،احزاب و جریانات سیاسی روشنتر خواهد شد.
قبل از استقرار دولت یازدهم دو حالت برآینده سیاسی کشور متصور بود: حالت اول فرض عدم قبولی روحانی در انتخابات و ادامه مسیر سال ۹۲بوده که طبق مولفه ها و شرایط حاکم در آن موقع می توان گفت که وقوع مشکلات زیر در کشور بسیار محتمل بود،درشرایطی روحانی دولت را تحویل گرفت که برای اولین بار بعد از انقلاب رشد اقتصادی منفی شده بود،کارخانجات ورشکست و تعطیل شده بودند،صادرات نفت به زیر یک میلیون بشکه نفت در روز رسید و بدهی بالای دولت و ... تصور کنید ادامه این مسیر برای آینده کشور چه سرنوشتی را رقم می زد. تداوم مسیر سیاست خارجی سابق و عدم تعامل با جهان و سوء استفاده نمودن دشمنان غربی و کوبیدن بر طبل ایران هراسی و القاء تصویر کشوری جنگ طلب از ایران در رسانه های غربی و زمینه چینی و مشروع جلوه دادن جنگ احتمالی علیه ایران در آینده از نتایجی بود که سیاست دولت قبل در پی داشت ،در بحث اقتصادی همچنان عرصه را تنگ تر نموده و فروش نفت را طبق برنامه ای که از قبل طراحی نمودند هر سال کاهش میدادند تا به فروش نفت در مقابل غذا میرسیدندو تشدید تحریم ها در سایر زمینه ها طوری که زیرساخت های اقتصادی توان جوابگویی به نیازهای مردم را نداشته باشد. دلهره و نگرانی شهروندان از گرانی کالاهای اساسی به یکی از دغدغه های مسئولین تبدیل شد طوریکه در تریبونهای نماز جمعه یک وعده غذایی را به جای سه وعده غذا به مردم تجویز نمودند.
حالت دوم آن استقرار دولت روحانی است که با گفتمان عقلانیت و تدبیر،و تعامل با دنیا مسائل و مشکلات کشور را به خوبی شناسایی کرد وبا تسلط بر امور مدیریتی کشور،کشتی طوفان زده مدیریتی کشور را به ساحل آرامش رسانده است.و در همان روزهای آغازین شروع بکاردولت اثرات روانی در ثبات اقتصادی و کنترل بازار به دست آمد و شیب افزایش قیمتها کاهش پیدا کرد.وجه غالب این دولت اثبات حقانیت ایران در بحث هسته ای به جهانیان و ارائه تصویر کشوری صلح جو و متمدن که نشان داد احقاق حق با زبان مذاکره و تعامل با دنیاشدنی است.و نقش برآب کردن نقشه کشورهای غربی و امپریالیسم در بحث ایران هراسی و سیطره رسانه ای غرب که مدام بر طبل جنگ طلبی ایران می کوبیدند و القاء می کردندکه ایران مدام دنبال بمب اتمی و ناامن کردن جهان هست. اما ملت ایران همانطور که در سال ۹۲ به خوبی با درک شرایط حساس ایران در منطقه و جهان گفتمان عقلانیت را برگزید همچنان با حمایت کردن از این گفتمان راه توسعه و پیشرفت کشور را بر میگزیند.وقتی مشاهده می کنند که طبق آمارهای جهانی رشد اقتصادی در حال افزایش ،فروش نفت از مرز چهار میلیون بشکه نفت در روز فراتر رفته،قدرت ریسک سرمایه گذاری در حال کاهش و سرمایه گذاری خارجی در داخل در حال افزایش هست هرگز اجازه نخواهند داد که این رویه متوقف گردد و گول فضاسازی وعده های خیالی و شعارهایی که در عالم واقع وجود ندارد نخواهند خورد.و هرگز نمی خواهند کشور خود را در شرایط بحرانی پایان دولت دهم ببینندو دیگر بحران اقتصادی، تورم بالا، عدم ثبات اقتصادی و... تحمل نخواهند کرد و اثبات خواهند کرد که عرصه مدیریتی کشور عرصه آزمون و خطا نخواهد بود ورئیس جمهوری کارآزموده و با برنامه می‌خواهد.
