جای مردان سیاست بنشانیم «درخت» تا هوا تازه شود

کبنا ؛سید مصطفی علیپورنژاد
مثل شورایی که مردمان شهر را کوچاند
مثل شهرداری که شهر را به دار  آویخت
مثل شهریاری که تازه باخبر  شده است
شهردار بوده و شهر سر دار  بوده است.
کسانی که توانایی مدیریت یک کوچه را ندارند نباید به خود اجازه بدهند آینده یک شهر و هزاران شهروند را حیف و میل امیال سیاسی، قوم گرایانه و جاه طلبانه خود بکنند. نخبگان، روشنفکران و قلندران هنر را نادیده بگیرند و جوانان بیدار شهر را سیاهی لشکر قلمداد بکنند.
شاید قارون شدن محال باشد. لیکن لقمان بودن هزینه ای ندارد.
برای یک بار هم که شده است احساس تکلیف بکنید در مقابل مردمی که در هزاره تکنولوژی و اطلاعات فقط نام شهر و شهروند بودن را یدک می‌کشند.
شهری که مردمانش قریب به چهل سال است نزدیک به هر انتخاباتی" چشم‌هایشان کور و گوشهایشان کر می شود و تیشه هایشان را برای زدن ریشه های خویش از همیشه تیزتر می کنند . ولی انتظار رویش دارند و  انتطار شاخ و برگ و میوه دارند.
همان شهری که در ورودی جنگ زده اش به جای تابلوی خوش آمد و خیرمقدم با فرشهای گسترده ای از آشغال و زباله از مهمان و همشهری استقبال می شود .
مصیبت آنجاست که در فقدان تابلوهای راهنما اندک مهمانان نوروزی که خواسته یا ناخواسته به سمت دهدشت رهسپار میشوند ازلحظه ورود تا خروج نمیدانند به کجا قدم گذاشته اند و در میان هزاران چاله چوله خیابانها و ظاهر پژمرده شهر همان بهتر میدانند که ندانند به کدام خراب آباد جهان رهسپار شده اند.
شهری که جز مردان بیشمار سیاسی ، نه درو پیکر مناسبی دارد نه از ذوق و هنر و خلاقیت در آن بویی به مشام می‌رسد.
شهری که از خباز و قصاب و بزاز  سرکوچه هایش گرفته تا شهروندان عادیش  همه منش سیاسی دارند اما کمتر کسی خود را متعهد به عمران و آبادانی می داند و حاضر است در این راه قدمی بردارد یا هزینه ای بکند.
کاش آنقدر آگاه بشویم که در انتخابات پیش رو به لیست های کهنه و جاه طلبانه ایست بدهیم و روی پیستهای سیاسی پل‌هایی بسازیم به سوی عمران و آبادانی.