مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛محسن پناهپوری*
پس از انتشار اخباری مبنی بر حضور دکتر غلامرضا تاجگردون در روستای سربیشه و یا به عبارتی دعوت مردم روستاهای ترک نشین منطقه از نماینده مردم گچساران و باشت، قاعدتاً می بایست منتظر امواج رسانه ای و بازتاب های اجتماعی و سیاسی آن می بودیم. لذا کاربران فضای مجازی و نیز فضای حقیقی به تحلیل ها و واکنش های مختلفی در اینباره پرداختند.
در روزی که مهندس فولادی ساعتی را در روستای سربیشه به سر برد و تقریباً با حضور دکتر تاجگردون در آن روستا، وی نیز عازم دیار باوی شد تا به گونه ای از رقیب جا نماند و در سرزمین پدری نماینده فعلی مانوری سیاسی دهد، مانوری که ظاهراً توان لجستیکی اجتماعی را نداشت و با این جو کنونی تا بالفعل شدن آن بسیار زمان خواهد برد.
در آن روز که می توان آن را نمونه بسیار خوبی از مشت نمونه خروار دانست، راقم در سربیشه حضور داشت و از استقبال باشکوه ایل ترک از دکتر تاجگردون چندان تعجب نکرد چرا که پیش از این نشست و بطور روزمره با همزبانان خود در ارتباط بوده و از تحلیل های بومی و محلی آن منطقه کاملاً آگاهی داشته و واکنش های مردم را رصد می کردم و با توجه به پیشرفت های بسیار عمرانی در روستاهای منطقه ترک نشین، کاملاً مشخص بود که استقبال خوبی نیز از بانی آن خواهند داشت و آن پیامک(شرکت در جشن مزدوران در سربیشه، زیرپا گذاشتن زحمات چندساله قشقایی های گچساران… ننگ و نفرین بر مزدوران…) نیز هیچ تاثیری جز پررنگ کردن فضای غیراخلاقی نداشت.
اما سکانس دیگر آن روز کاملاً متفاوت می نمود چرا که در لحظاتی که دکتر تاجگردون در مسجد سربیشه و در جایی که جا برای سوزن انداختن نبود، مهندس فولادی در جشن عاطفه های باشت شرکت کرد و همانطور که عکس هایی از آن حضور و بازدید منتشر شد، حلقه های بسیار ضعیف مردمی(از لحاظ تعداد) گرد وی بودند و می شود گفت که هیچ استقبالی از او در آنجا و یکی دو جای عمومی دیگر بعمل نیامده بود. و البته جای تعجب بود که شرکت در یک مراسم خداپسندانه (جشن عاطفه ها) را این دوستان رسانه ای کردند، چرا که شرکت در چنین مراسم هایی و با این شیوه رسانه ای کردنش قاعدتاً از بار معنوی آن خواهد کاست و البته کافی بود چنین کاری(رسانه ای شدن یک کار خیر) را نماینده فعلی انجام می داد تا انتقادات مخالفین و نظرات آنچنانی را در بر می داشت...
به هرحال تاجگردون در آن روز، در صفحه شطرنج و در زمین فولادی گام بسیار محکم و قرصی برداشت و در نازلترین حالت، جو روانی بسیار مثبتی را به سود خود و به ضرر جریان مقابل ایجاد کرد؛ جوی که نه فتوشاپی بود و نه مربوط به سال های قبل...جوی که با حضور مهندس افراسیاب پرویزی و سایر دوستان و ریش سفیدان ایل بزرگ قشقایی کاملاً مشخص بود که کار برای فولادی آنچنان آسان نیست که حلقه اطرافیانش وی را دلخوش به آینده و امیدوار سازند، چرا که این استقبال از تاجگردون چنان پررنگ بود که حتی مخالفینش نتوانستند با کامنت های آنچنانی از رنگش بکاهند و بازتابش را در جامعه فرونشانند، مخالفینی که دائما در این مدت نظر بر آن داشتند که برخی از هم قطاران لر زبان به سربیشه آمده اند، غافل از آنکه قلعه فولادی کم کم در حال فتح است و مَد دریا(بالا آمدن آب) به یکباره رخ نمی دهد بلکه بسیار بسیار آرام، کل ساحل را در بر می گیرد، ساحلی که مهندس فولادی و یارانش آن را غیرقابل فتح می دانند که تا خیس شدن این خواب چیزی نمانده است...
*دانشجوی سال سوم کارشناسی عمران
پس از انتشار اخباری مبنی بر حضور دکتر غلامرضا تاجگردون در روستای سربیشه و یا به عبارتی دعوت مردم روستاهای ترک نشین منطقه از نماینده مردم گچساران و باشت، قاعدتاً می بایست منتظر امواج رسانه ای و بازتاب های اجتماعی و سیاسی آن می بودیم. لذا کاربران فضای مجازی و نیز فضای حقیقی به تحلیل ها و واکنش های مختلفی در اینباره پرداختند.در روزی که مهندس فولادی ساعتی را در روستای سربیشه به سر برد و تقریباً با حضور دکتر تاجگردون در آن روستا، وی نیز عازم دیار باوی شد تا به گونه ای از رقیب جا نماند و در سرزمین پدری نماینده فعلی مانوری سیاسی دهد، مانوری که ظاهراً توان لجستیکی اجتماعی را نداشت و با این جو کنونی تا بالفعل شدن آن بسیار زمان خواهد برد.
در آن روز که می توان آن را نمونه بسیار خوبی از مشت نمونه خروار دانست، راقم در سربیشه حضور داشت و از استقبال باشکوه ایل ترک از دکتر تاجگردون چندان تعجب نکرد چرا که پیش از این نشست و بطور روزمره با همزبانان خود در ارتباط بوده و از تحلیل های بومی و محلی آن منطقه کاملاً آگاهی داشته و واکنش های مردم را رصد می کردم و با توجه به پیشرفت های بسیار عمرانی در روستاهای منطقه ترک نشین، کاملاً مشخص بود که استقبال خوبی نیز از بانی آن خواهند داشت و آن پیامک(شرکت در جشن مزدوران در سربیشه، زیرپا گذاشتن زحمات چندساله قشقایی های گچساران… ننگ و نفرین بر مزدوران…) نیز هیچ تاثیری جز پررنگ کردن فضای غیراخلاقی نداشت.
اما سکانس دیگر آن روز کاملاً متفاوت می نمود چرا که در لحظاتی که دکتر تاجگردون در مسجد سربیشه و در جایی که جا برای سوزن انداختن نبود، مهندس فولادی در جشن عاطفه های باشت شرکت کرد و همانطور که عکس هایی از آن حضور و بازدید منتشر شد، حلقه های بسیار ضعیف مردمی(از لحاظ تعداد) گرد وی بودند و می شود گفت که هیچ استقبالی از او در آنجا و یکی دو جای عمومی دیگر بعمل نیامده بود. و البته جای تعجب بود که شرکت در یک مراسم خداپسندانه (جشن عاطفه ها) را این دوستان رسانه ای کردند، چرا که شرکت در چنین مراسم هایی و با این شیوه رسانه ای کردنش قاعدتاً از بار معنوی آن خواهد کاست و البته کافی بود چنین کاری(رسانه ای شدن یک کار خیر) را نماینده فعلی انجام می داد تا انتقادات مخالفین و نظرات آنچنانی را در بر می داشت...
به هرحال تاجگردون در آن روز، در صفحه شطرنج و در زمین فولادی گام بسیار محکم و قرصی برداشت و در نازلترین حالت، جو روانی بسیار مثبتی را به سود خود و به ضرر جریان مقابل ایجاد کرد؛ جوی که نه فتوشاپی بود و نه مربوط به سال های قبل...جوی که با حضور مهندس افراسیاب پرویزی و سایر دوستان و ریش سفیدان ایل بزرگ قشقایی کاملاً مشخص بود که کار برای فولادی آنچنان آسان نیست که حلقه اطرافیانش وی را دلخوش به آینده و امیدوار سازند، چرا که این استقبال از تاجگردون چنان پررنگ بود که حتی مخالفینش نتوانستند با کامنت های آنچنانی از رنگش بکاهند و بازتابش را در جامعه فرونشانند، مخالفینی که دائما در این مدت نظر بر آن داشتند که برخی از هم قطاران لر زبان به سربیشه آمده اند، غافل از آنکه قلعه فولادی کم کم در حال فتح است و مَد دریا(بالا آمدن آب) به یکباره رخ نمی دهد بلکه بسیار بسیار آرام، کل ساحل را در بر می گیرد، ساحلی که مهندس فولادی و یارانش آن را غیرقابل فتح می دانند که تا خیس شدن این خواب چیزی نمانده است...
*دانشجوی سال سوم کارشناسی عمران
عزیز دلم تاجگردون ترسیده.
اطرافیانش هم ترسیده.
این رو همه میدونن.
الان رقابت بین دو نفر و دو خط و جناهه.
هم فولادی و هم تاجگردون با اما و اگر دارن جلو میرن.