جوابیه‌ای به اظهارات موسوی نور دبیر جبهه ایستادگی کهگیلویه و بویراحمد

کبنا ؛ 
سید علی موسوی‌نور دبیر جبهه ایستادگی کهگیلویه و بویراحمد در گفت‌وگوی گفته بود «انتخاب مدیران در کهگیلویه و بویراحمد مطابق با اصل تدبیر نبود[کلیک کتید]» که یکی از مخاطبان کبنا نیوز با ارسال متن زیر به آن واکنش نشان داد.

عبدل دانش‌پژوه
موسوی نور دبیر جبهه ایستادگی کهگیلویه و بویراحمد یا بهتر است بگوییم سخنگو و نماینده محسن رضایی در استان کهگیلویه و بویراحمد اخیراً اظهاراتی ایراد فرموده‌اند که با توجه به ضعیف بودن استدلات و اظهاراتشان خیلی کوتاه مواردی را جهت  تنویر ذهن مبارکشان اشاره می‌نماییم.
هر کسی که کمترین مطالعه‌ای راجع به دمکراسی داشته باشد از همان ابتدا به ضعیف بودن و بی‌پشتوانه بودن این اظهارت پی می‌برد. رای مردم یک گستره وسیعی است که نمی توان آنرا جزء جزء کرد و  در هر روستایی که آراء جابجا می‌شود به آن روستا حق خود مختاری داد. طبق اظهارات آقای موسوی‌نور برای یک نماینده مجلس هم باید همین گونه عمل کرد و مثلا اگر در روستایی رای نماینده کمتر از رقبا بود نماینده نباید کار به کار آن روستا داشته باشد و حق انتخاب و دخالت در انتخاب معلم  و بهورز آنجا به فرد رقیب داده شود. و یا در انتخابات شورا برای هر کوچه ای یک شهردار گذاشت و هر جا به فراخور رای نامزدها حق انتخاب شهردار را به او واگذار کرد.
سوالی که در اینجا به ذهن متبادر می‌شود، آن است که فرضاً تعیین مدیریت‌ها در استان‌ها طبق پیشنهاد آقای موسوی نور اتفاق بیفتد و یک استان به آقای قالیباف که بیشترین آرا از آن او بود داده شود و دیگری به همین روال به جلیلی. آن وقت سازو کار انتخاب وزرا چگونه خواهد بود آیا باز هم باید تقسیمی صورت گیرد و یا قرعه کشی اتفاق بیفتد.
اظهارات از این دست موسوی نور مسبوق به سابقه می‌باشد. او پیشتر و در دوران استانداری مسعود حسینی و در نشریه خود عصر روشنگری با همین مدعیات خواستار اعطای جایگاه بود و در دیدار نخبگان استان با احمدی نژاد گفته بود: آقای احمدی نژاد دوستان دوران غربت خود را دریاب و احمدی نژاد درخواست او که مسئولیت بود را اجابت کرد و موسوی‌نور رئیس دانشگاه علمی کاربردی استان کهگیلویه و بویراحمد شد و البته زود هم عذرش خواسته شد. دبیر محترم جبهه ایستادگی بعد از پیروزی آقای زارع هم مدعی و طلبکار بودند. شبیه اظهارات موسوی نور  را یکی دیگر از اصولگرایان استان در ابتدای دولت و در  دیدار با موسی خادمی ایراد کرده بود نگاهی به سابقه و کارنامه این افراد  نشان می‌دهد که این اظهارات بیشتر ناشی از سهم خواهی است.
مطابق منطق و علم مدیریت دولت را نمی توان بخش بخش کرد و از سوی دیگر همه می‌دانند که رای آقای رضایی یک رای قومی بوده است که با بهره گیری از احساسات و تعصبات مردم بر روی مسائلی همچون لر بودن و زاگرس نشین بودن  رای خوبی به سبد آقای رضایی ریخته شد و اتفاقا مزد این رأی  هم تنها به جیب    برخی آقایان واریز گردید.
رأی آقای رضایی رای سیاسی نبود و همه هم می‌دانند و از سوی دیگر ایشان تیم سیاسی و تشکیلات ریشه داری ندارند که حتی اگر قرار باشد از آنها استفاده کرد قابل شناسایی و محک باشند بلکه حامیان و فعالان ستاد ایشان بزرگوارانی بودند که در کوران انتخابات گرد ایشان جمع شدند و بعد از انتخابات هم یا تغییر موضع دادند و یا دنبال کار و زندگی شان رفتند.
نکته پایانی هم اشاره به عنوان جبهه بر این تشکل است. فعالان سیاسی بر خلاف اعضا و دبیر محترم این جبهه خوب می‌دانند که عنوان جبهه به چندین گروه و حزب با اشتراکات سیاسی و فکری اشاره  دارد نه اینکه یک فرد برود و مجوز جبهه بگیرد و بعد این گونه اعضای آن به شکل ناتدبیر اظهار نظر نمایند. کاش آقای دبیر یک آمار مشخصی از اعضای این جبهه ارایه می‌فرمودند تا روشن می‌شد که ایشان از طرف چه کسانی حرف می‌زنند.
آقای موسوی نور خوب است بدانند که رفتار دولت و آقای استاندار اتفاقا عین دمکراسی و احترام به رای اکثریت می‌باشد و بدترین بی‌تدبیری همان شعارهایی بود که در کوران انتخابات داده می‌شد و بر لر بودن کاندیدا مورد حمایت تاکید می‌گردید و حالا هم بدون از مطالعه حرف‌هایی زده می‌شود که تعبیر ناشدنی هستند. و اینجا مدیریت ها اگر چه دارای پاره‌ای اشکالات می‌باشد اما آقای استاندار بیدارتر و هوشیارتر از آن است که به هر فرد سیاست نخوانده اما پر ادعا جایگاه دهد.