در هر جامعهای باید باب گفت و گو باز باشد تا مسائل به شکل عادی حل شوند، اما زمانی که گفت و گو حذف میشود، افراد نمیتوانند درباره مسائل مختلف با هم گفت و گو کنند، یا رسانهها نتوانند صدای جامعه باشند، مشکلات به شکلهای مختلف؛ اعتراض، خشونت و... بروز میکنند. در خصوص شرایط فعلی، موضوع گفتوگو، نخبگان، معیشت و نحوه مدیریت ...
امیدوارم روزی به جایی برسیم که، «زنبورهای بی مروت اگر عسل نمیدهند،حداقل نیش نزنند.»! و امیدوارم روزی در این مملکت به جایی برسیم که،از احساس حسادت ها،تحقیرها و خودزنی ها کاسته شود و بال و پر افراد توانمند را با هر دیدگاه و سلیقه فکری و سیاسی بگیریم.