به نظر می‌رسد تیم حال حاضر وزارت امور خارجه چندان اعتقادی به بین‌الملل گرایی و مباحث همکاری‌های بین‌المللی ندارد و بی‌شک این مسئله پاشنه آشیل دولت آقای رئیسی خواهد بود. همان روند سال‌های 84 تا 92 در سیاست خارجی اتفاق می‌افتد. بحث دیدار‌های دیپلماتیک و سفرهای خارجی وزیر مطرح نیست، مهم نتیجه این اقدامات است. یادم هست در ...

«عضویت ایران در «پیمان شانگهای» قطعی شده است.» این خبر کوتاه، می‌تواند ظرف ماه‌ها و سال‌های آینده، یکی از اساسی‌ترین محورهایِ تعیین کننده سمت و سوی سیاست و اقتصادِ ایران از آب در بیاید. به عبارت ساده، ایران حالا می‌تواند عضوی از باشگاه کشور‌های «شرق» باشد، باشگاهی که طبیعتاً در مقابل باشگاه «غرب» قرار می‌گیرد.