کبنانیوز - جاده‌ای با تاریخچه‌ای طولانی و نواقصی خطرناک / عیسی شهامت که در دولت‌های سیزدهم و چهاردهم معاون عمرانی بود، نمی‌تواند خود را از نقدها مبرا بداند / آیا بالاخره طلسم این جاده می‌شکند؟

جاده‌ای با تاریخچه‌ای طولانی و نواقصی خطرناک / عیسی شهامت که در دولت‌های سیزدهم و چهاردهم معاون عمرانی بود، نمی‌تواند خود را از نقدها مبرا بداند / آیا بالاخره طلسم این جاده می‌شکند؟

جاده پاتاوه–دهدشت که پس از نزدیک به سه دهه چشم‌انتظاری افتتاح شد، حالا با موجی از تصادفات، نواقص طراحی، و نبود ایمنی دست‌وپنجه نرم می‌کند. آنچه این وضعیت را پیچیده‌تر می‌کند، حضور فردی در رأس معاونت عمرانی است که پیش‌تر نیز در همین جایگاه مسئولیت داشته و نمی‌تواند خود را از نقدها مبرا بداند.

جاده پاتاوه–دهدشت که پس از نزدیک به سه دهه چشم‌انتظاری افتتاح شد، حالا با موجی از تصادفات، نواقص طراحی، و نبود ایمنی دست‌وپنجه نرم می‌کند. آنچه این وضعیت را پیچیده‌تر می‌کند، حضور فردی در رأس معاونت عمرانی است که پیش‌تر نیز در همین جایگاه مسئولیت داشته و نمی‌تواند خود را از نقدها مبرا بداند.
به گزارش کبنا، جاده پاتاوه-دهدشت به طول ۱۳۶ کیلومتر در سال ۱۳۷۳ مصوب شد. گرچه سه فاز این جاده از سال ۱۳۹۰ به بعد تکمیل و بهره‌برداری شد اما بهره‌برداری رسمی آن در تیرماه ۱۴۰۲ با حضور رئیس‌جمهور وقت انجام شد.
چند ماه پیش از آن‌که مرحوم سید ابراهیم رئیسی برای بار دوم به کهگیلویه و بویراحمد سفر کند، روند تکمیل جاده شدت گرفت تا این‌که هرچند به اتمام نرسیده بود، افتتاح شد. همان‌موقع هم گفته می‌شد که این جاده هنوز تکمیل نشده و بهتر است تا تکمیل نهایی صبر کرد و سپس آن را افتتاح نمود. اما به‌هرحال آن موقع تصمیم بر این شد که افتتاح انجام شود.
حال که حدود دو سال از افتتاح آن پروژه می‌گذرد، استاندار کهگیلویه و بویراحمد معتقد است این جاده همچنان از برخی نواقص رنج می‌برد.
یدالله رحمانی روز گذشته عنوان کرد: محور پاتاوه-دهدشت که پس از ۲۹ سال با پیشرفت ۹۷ درصدی افتتاح شده، هنوز تکمیل نشده است.
وی اظهار داشت: این محور به دلیل افزایش ترافیک و ضعف در طراحی اولیه، اکنون به یک مسیر پرحادثه تبدیل شده و تلفات جاده‌ای ناشی از این محور ۱۳ درصد افزایش یافته است [برای مطالعه کامل متن صحبت‌های استاندار اینجا کلیک کنید].
حالا که دو سال از زمان افتتاح آن می‌گذرد، این پروژه همچنان از مشکلات بسیاری رنج می‌برد؛ ظرفیت ترافیکی آن به‌دلیل استقبال رانندگان تکمیل شده و آمار تصادف‌های رخ‌به‌رخ در آن رو به افزایش است.
با وجود این‌که این جاده، یکی از پرترددترین مسیرهای ارتباطی درون‌استانی کهگیلویه و بویراحمد و میانبر ارتباطی مابین استان‌های جنوبی، مرکزی و شمالی کشور است، مطابق با نظر کارشناسان راهور از ایمنی لازم برخوردار نیست و تونل‌های آن کشش بار ترافیکی امروز را ندارد.
از سوی دیگر، علاوه بر کمبود علائم راهنمایی و رانندگی، عرض تونل‌ها و حاشیه‌های آن کم است و پیچ‌های شیب‌دار ناایمن فراوانی در این مسیر هست که برای کامیون‌های با بار ۴۰ تنی و ترمزهای پی‌درپی مشکل اساسی ایجاد می‌کند.
این جاده‌ که روزی قرار بود گره‌گشای ترافیک باشد، تاریکی تونل‌ها، پیچ‌های خطرناک و ریزش سنگ، آن را به یکی از دغدغه‌های جدی رانندگان تبدیل کرده است. این مسئله در کنار عدم استانداردهای ایمنی تنها بخشی از چالش‌هایی است که هر روز جان مسافران را به خطر می‌اندازد.
با وجود این‌که روشنایی بخشی از تونل‌های این مسیر تکمیل شده، اما هنوز تا تکمیل روشنایی همه تونل‌ها کار زیادی باقی مانده است.
حال که استاندار کهگیلویه و بویراحمد معتقد است این جاده تبدیل به یکی از مسیرهای پرخطر استان شده، باید از معاون عمرانی‌اش سؤال کند که چرا در دوره پیشین اقدامی برای رفع این مشکلات انجام نداده است.
عیسی شهامت که هم‌اکنون معاون عمرانی استاندار کهگیلویه و بویراحمد است، در دولت سیزدهم نیز در یک دوره‌ای سرپرستی این معاونت را بر عهده داشته و در دوره‌ای نیز مدیرکل فنی استانداری بوده است. بنابراین او نمی‌تواند ژست انتقادی نسبت به این تونل اتخاذ کند. چرا که حالا دومین دوره حضورش در این جایگاه است و او پیش از این نسبت به خلأها و کمبودهای این پروژه آگاهی داشته است.
روشن است وقتی یک مدیر در جایگاه تصمیم‌سازی و اجرای پروژه‌های زیرساختی استان قرار دارد و از تمام زوایای فنی و مالی پروژه مطلع است، نمی‌توان پس از وقوع حادثه یا افزایش آمار تلفات، صرفاً به گزارش‌گری و ابراز تأسف اکتفا کرد. اگر این جاده ناقص و ناایمن افتتاح شده، بخشی از مسئولیت آن متوجه دستگاه‌های اجرایی است، اما مسئولیت مستقیم آن با معاون عمرانی استاندار و مجموعه مدیریتی وقت بوده است.
آقای شهامت، اگر امروز از نبود علائم، شیب‌های خطرناک، عرض کم تونل‌ها و عدم روشنایی کامل سخن می‌گویید، پرسش این است که چرا زمانی که این جاده در مرحله اجرا و قبل از افتتاح قرار داشت، به‌عنوان مسئول فنی و اجرایی استان اقدامی نکردید؟ چرا هیچ هشدار علنی یا موضع‌گیری رسمی ثبت‌شده‌ای از آن دوران منتشر نشده؟ چرا باید مردم امروز تاوان ضعف نظارت دیروز را با جان خود بدهند؟
در نهایت، مسأله این است که با فرافکنی و انتقاد از پروژه‌ای که خود در دوران مدیریتمان مسئول پیگیری آن بودیم، نمی‌توان بار مسئولیت را سبک کرد.