تاریخ انتشار
شنبه ۳ خرداد ۱۴۰۴ ساعت ۱۹:۱۹
کد مطلب : ۴۹۹۹۰۸
پیشنهاد کبنانیوز به مناسبت سالروز آزادسازی خرمشهر؛
راهکاری جمعی برای عبور از بحران‌های اقتصادی امروز / یک کاسه بهره جدید؛ پیشنهاد همکاری خانوارها برای ایجاد ۳۲ کارخانه در ۳۲ ماه / هر خانواده تنها 100 هزار تومان در ماه هزینه کند!
۰
کبنا ؛در سالروز آزادسازی خرمشهر، نماد مقاومت و همبستگی ملی، یادآوری می‌شود که با تکیه بر ظرفیت‌های جمعی و مشارکت ماهانه تنها ۱۰۰ هزار تومان از هر خانواده، می‌توان اقتصاد ایران را متحول کرد و بحران‌های بیکاری و رکود را پشت سر گذاشت.
به گزارش کبنا، سوم خرداد، سالروز آزادسازی خرمشهر، یکی از درخشان‌ترین فصل‌های تاریخ معاصر ایران است. این روز تاریخی به ما یادآوری می‌کند که هنگامی که جامعه‌ای حول یک هدف مشترک متحد می‌شود، قادر است بر دشواری‌ها و موانع حتی به ظاهر غیرقابل عبور فائق آید.
خرمشهر، امروز بیش از همیشه نیازمند بازخوانی و بازتعریف است. این نماد تاریخی، نمایانگر ظرفیت بالقوه جامعه ایرانی برای همبستگی است؛ ظرفیتی که می‌تواند در ابعاد گسترده‌تر اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی نیز تحقق یابد.
امروز، جامعه ایران با چالش‌های متعددی روبه‌روست؛ بیکاری گسترده، رکود تولید، درآمد ناخالص و رشد اقتصادی اندک و نابرابری‌های ساختاری از جمله این چالش‌ها هستند. اما همان‌طور که خرمشهر نشان داد راه‌حل‌ها در توان جمعی و همبستگی اجتماعی نهفته است. اگر بتوانیم همدلی و همکاری مردمی را از سطح شعاری به عرصه عملی منتقل کنیم، ظرفیت عظیمی برای تغییر و تحول خواهیم داشت.
در همین راستا، نگاهی به ظرفیت‌های ملموس جامعه ایران ضروری است. بر اساس آمار، حدود ۲۳ میلیون خانوار در کشور زندگی می‌کنند. تصور کنید اگر هر خانواده تنها ماهانه ۱۰۰ هزار تومان برای حمایت از پروژه‌های تولیدی و اشتغال‌زایی کنار بگذارد، رقم ماهیانه‌ای در حدود ۲۳ هزار میلیارد تومان جمع خواهد شد؛ سرمایه‌ای عظیم که می‌تواند به عنوان سرمایه اولیه برای ایجاد یک کارخانه در هر استان کشور مورد استفاده قرار گیرد. حال اگر 32 ماه این اتفاق رخ دهد، در عرض دو سال و نیم در هر استان، یک کارخانه زده می‌شود. برای احداث این کارخانجات نیز هر خانواده در طول دو سال و نیم، تنها سه میلیون و 200 هزار تومان هزینه کرده است. اما در مقابل، احتمال دارد بیکاری به زیر پنج درصد نیز برسد. از طرف دیگر، پایه‌های تولید نیز تقویت می‌شود و وابستگی کشور به بیرون کاهش می‌یابد. در واقع، این اقدام جمعی نه تنها به تولید ثروت و اشتغال می‌انجامد، بلکه نقش مهمی در کاهش فقر، افزایش عدالت اقتصادی و تقویت پیوندهای اجتماعی خواهد داشت.
در اینجا، مفهوم «کاسه بهره»، رسم دیرینه مردمان کهگیلویه و بویراحمدی، به عنوان الگویی ارزشمند پیش چشم ما قرار دارد؛ نمادی از همکاری اجتماعی و کمک متقابل که ریشه در فرهنگ و هویت محلی دارد. همان‌طور که در گذشته مردم با تکیه بر این سنت، در مواجهه با سختی‌ها کنار هم جمع می‌شدند و پاسخ محبت دیگری را با محبت می‌دادند، امروز نیز می‌توانیم از این روح همکاری بهره‌مند شویم و با اتکا به آن، به سوی آینده‌ای بهتر گام برداریم.
بحران‌ها همواره فرصتی برای بازتعریف مناسبات اجتماعی و گشودن افق‌های نو فراهم می‌کنند. بنابراین، آزادسازی خرمشهر بیش از هر چیز یادآور آن است که تغییرات بنیادین اجتماعی و اقتصادی زمانی میسر می‌شوند که مردم، نه به صورت منفرد بلکه به شکل جمعی، برای تحقق اهداف مشترک بسیج شوند.
اعتماد اجتماعی یکی از پایه‌های اصلی توسعه پایدار است. بدون وجود اعتماد میان مردم و بین مردم و نهادهای حکومتی، هر نوع همکاری جمعی با مشکل مواجه می‌شود. آزادسازی خرمشهر نمونه‌ای تاریخی از اعتماد متقابل میان اقشار مختلف جامعه بود. امروز برای اجرای پیشنهادهای جمعی اقتصادی مانند مشارکت مالی خانوارها، باید اعتماد اجتماعی را تقویت کنیم و زمینه‌های شفافیت و پاسخگویی را فراهم کنیم.
نخبگان اجتماعی، فرهنگی و سیاسی نیز نقش مهمی در ترویج فرهنگ همکاری و همبستگی دارند. آنها می‌توانند به عنوان پل ارتباطی میان مردم و ساختارهای قدرت، فضایی برای گفتگو و هم‌اندیشی فراهم کنند. یادآوری دستاوردهای تاریخی مانند خرمشهر و تبیین طرح‌های جمعی اقتصادی باید از سوی نخبگان به گونه‌ای انجام شود که الهام‌بخش و فراگیر باشد. فراتر از ابعاد اقتصادی، همبستگی اجتماعی پیامدهای مهمی برای ثبات و امنیت ملی دارد. جامعه‌ای که دارای پیوندهای محکم اجتماعی است، کمتر دچار ناآرامی و تعارض می‌شود و توانایی بیشتری در مدیریت بحران‌ها دارد.
پیشنهاد هر خانوار ماهانه 100 هزار تومان، فراتر از یک راهکار اقتصادی ساده است؛ بلکه نمادی از مشارکت جمعی و همبستگی اجتماعی است که می‌تواند به بهبود وضعیت عمومی کشور منجر شود. اجرای چنین طرحی نیازمند اعتماد متقابل، مدیریت شفاف و مشارکت فعال مردم و دولت است. اگر این ظرفیت جمعی به درستی شکل گیرد، ایران می‌تواند از یک بحران اقتصادی طولانی‌مدت به سمت توسعه پایدار و عدالت اجتماعی حرکت کند.
به گزارش کبنا، سوم خرداد، سالروز آزادسازی خرمشهر، یکی از درخشان‌ترین فصل‌های تاریخ معاصر ایران است. این روز تاریخی به ما یادآوری می‌کند که هنگامی که جامعه‌ای حول یک هدف مشترک متحد می‌شود، قادر است بر دشواری‌ها و موانع حتی به ظاهر غیرقابل عبور فائق آید.
خرمشهر، امروز بیش از همیشه نیازمند بازخوانی و بازتعریف است. این نماد تاریخی، نمایانگر ظرفیت بالقوه جامعه ایرانی برای همبستگی است؛ ظرفیتی که می‌تواند در ابعاد گسترده‌تر اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی نیز تحقق یابد.
امروز، جامعه ایران با چالش‌های متعددی روبه‌روست؛ بیکاری گسترده، رکود تولید، درآمد ناخالص و رشد اقتصادی اندک و نابرابری‌های ساختاری از جمله این چالش‌ها هستند. اما همان‌طور که خرمشهر نشان داد راه‌حل‌ها در توان جمعی و همبستگی اجتماعی نهفته است. اگر بتوانیم همدلی و همکاری مردمی را از سطح شعاری به عرصه عملی منتقل کنیم، ظرفیت عظیمی برای تغییر و تحول خواهیم داشت.
در همین راستا، نگاهی به ظرفیت‌های ملموس جامعه ایران ضروری است. بر اساس آمار، حدود ۲۳ میلیون خانوار در کشور زندگی می‌کنند. تصور کنید اگر هر خانواده تنها ماهانه ۱۰۰ هزار تومان برای حمایت از پروژه‌های تولیدی و اشتغال‌زایی کنار بگذارد، رقم ماهیانه‌ای در حدود ۲۳ هزار میلیارد تومان جمع خواهد شد؛ سرمایه‌ای عظیم که می‌تواند به عنوان سرمایه اولیه برای ایجاد یک کارخانه در هر استان کشور مورد استفاده قرار گیرد. حال اگر 32 ماه این اتفاق رخ دهد، در عرض دو سال و نیم در هر استان، یک کارخانه زده می‌شود. برای احداث این کارخانجات نیز هر خانواده در طول دو سال و نیم، تنها سه میلیون و 200 هزار تومان هزینه کرده است. اما در مقابل، احتمال دارد بیکاری به زیر پنج درصد نیز برسد. از طرف دیگر، پایه‌های تولید نیز تقویت می‌شود و وابستگی کشور به بیرون کاهش می‌یابد. در واقع، این اقدام جمعی نه تنها به تولید ثروت و اشتغال می‌انجامد، بلکه نقش مهمی در کاهش فقر، افزایش عدالت اقتصادی و تقویت پیوندهای اجتماعی خواهد داشت.
در اینجا، مفهوم «کاسه بهره»، رسم دیرینه مردمان کهگیلویه و بویراحمدی، به عنوان الگویی ارزشمند پیش چشم ما قرار دارد؛ نمادی از همکاری اجتماعی و کمک متقابل که ریشه در فرهنگ و هویت محلی دارد. همان‌طور که در گذشته مردم با تکیه بر این سنت، در مواجهه با سختی‌ها کنار هم جمع می‌شدند و پاسخ محبت دیگری را با محبت می‌دادند، امروز نیز می‌توانیم از این روح همکاری بهره‌مند شویم و با اتکا به آن، به سوی آینده‌ای بهتر گام برداریم.
بحران‌ها همواره فرصتی برای بازتعریف مناسبات اجتماعی و گشودن افق‌های نو فراهم می‌کنند. بنابراین، آزادسازی خرمشهر بیش از هر چیز یادآور آن است که تغییرات بنیادین اجتماعی و اقتصادی زمانی میسر می‌شوند که مردم، نه به صورت منفرد بلکه به شکل جمعی، برای تحقق اهداف مشترک بسیج شوند.
اعتماد اجتماعی یکی از پایه‌های اصلی توسعه پایدار است. بدون وجود اعتماد میان مردم و بین مردم و نهادهای حکومتی، هر نوع همکاری جمعی با مشکل مواجه می‌شود. آزادسازی خرمشهر نمونه‌ای تاریخی از اعتماد متقابل میان اقشار مختلف جامعه بود. امروز برای اجرای پیشنهادهای جمعی اقتصادی مانند مشارکت مالی خانوارها، باید اعتماد اجتماعی را تقویت کنیم و زمینه‌های شفافیت و پاسخگویی را فراهم کنیم.
نخبگان اجتماعی، فرهنگی و سیاسی نیز نقش مهمی در ترویج فرهنگ همکاری و همبستگی دارند. آنها می‌توانند به عنوان پل ارتباطی میان مردم و ساختارهای قدرت، فضایی برای گفتگو و هم‌اندیشی فراهم کنند. یادآوری دستاوردهای تاریخی مانند خرمشهر و تبیین طرح‌های جمعی اقتصادی باید از سوی نخبگان به گونه‌ای انجام شود که الهام‌بخش و فراگیر باشد. فراتر از ابعاد اقتصادی، همبستگی اجتماعی پیامدهای مهمی برای ثبات و امنیت ملی دارد. جامعه‌ای که دارای پیوندهای محکم اجتماعی است، کمتر دچار ناآرامی و تعارض می‌شود و توانایی بیشتری در مدیریت بحران‌ها دارد.
پیشنهاد هر خانوار ماهانه 100 هزار تومان، فراتر از یک راهکار اقتصادی ساده است؛ بلکه نمادی از مشارکت جمعی و همبستگی اجتماعی است که می‌تواند به بهبود وضعیت عمومی کشور منجر شود. اجرای چنین طرحی نیازمند اعتماد متقابل، مدیریت شفاف و مشارکت فعال مردم و دولت است. اگر این ظرفیت جمعی به درستی شکل گیرد، ایران می‌تواند از یک بحران اقتصادی طولانی‌مدت به سمت توسعه پایدار و عدالت اجتماعی حرکت کند.
