تاریخ انتشار
چهارشنبه ۳۱ ارديبهشت ۱۴۰۴ ساعت ۰۰:۱۲
کد مطلب : ۴۹۹۷۶۰
کبنا بررسی کرد؛
میدان گازی مختار؛ پروژه‌ای فراصنعتی / آیا کهگیلویه و بویراحمد می‌تواند از یک استان مصرف‌کننده انرژی به یک تولیدکننده استراتژیک در زنجیره ارزش گاز طبیعی تبدیل شود؟ / خطاب به استاندار و نماینده بویراحمد: میدان گازی مختار مشمول فرسایش و مرور زمان نشود!
۰
کبنا ؛میدان گازی مختار را باید یک سرمایه‌گذاری فراصنعتی دانست؛ این میدان، پروژه‌ای است که فقط در سطح فنی معنا نمی‌یابد، بلکه پیامآور تحول در نگرش به توسعه‌ی منطقه‌ای، ارتقای عدالت فضایی و ایفای نقش شهر یاسوج در نظم نوین انرژی کشور است.
به گزارش کبنا، در 10 کیلومتری یاسوج، جایی در نزدیکی روستای مختار، پروژه‌ای در حال جان‌گرفتن است که می‌تواند چهره‌ی توسعه در کهگیلویه و بویراحمد را برای همیشه دگرگون کند. میدان گازی مختار شعله‌ای روشن در تاریکیِ تاریخیِ کم‌توجهی به زیرساخت‌های ملی در این استان است.
میدان مختار با ذخیره‌ای بیش از ۲۰ میلیارد مترمکعب گاز، امروز نه فقط یک منبع انرژی، بلکه یک فرصت تمدنی برای منطقه است. پروژه‌ای که در قامت سومین قطب ذخیره‌سازی گاز کشور تعریف شده و می‌تواند در فصل‌های گرم سال، تا روزانه ۵ میلیون مترمکعب گاز را ذخیره و در روزهای سرد، 10 میلیون مترمکعب را به شبکه ملی بازگرداند. این ویژگی به کاهش ناترازی گاز در فصول مختلف کمک شایانی خواهد کرد. در کشوری که در زمستان‌ها به‌طور مزمن با ناترازی گاز روبه‌روست، این میدان به‌منزله‌ی یک سپر ملی انرژی عمل خواهد کرد و پتانسیل بالایی برای تأمین نیازهای داخلی و توسعه اقتصادی منطقه خواهد داشت.
کشف میدان گازی مختار به سال ۱۳۶۹ بازمی‌گردد، زمانی که نخستین چاه اکتشافی در این منطقه حفر شد و وجود گاز طبیعی در آن تأیید گردید. بااین‌حال، توسعه‌ی این میدان، تا سال‌های اخیر به دلیل چالش‌های مختلف به تعویق افتاده بود. در دولت سیزدهم، با رویکردی توسعه‌محور، عملیات اجرایی این پروژه با جدیت بیشتری دنبال شد.
برآوردها نشان می‌دهد برای دستیابی به منابع گازی، حفاری تا عمق ۳۵۰۰ تا ۳۹۰۰ متری زمین انجام می‌شود. پیش‌بینی می‌شود که این میدان بتواند روزانه ۷ میلیون مترمکعب گاز شیرین تولید کند. همان‌طور که گفته شد میدان مختار به‌عنوان سومین قطب ذخیره‌سازی گاز کشور در نظر گرفته شده است.
اما میدان مختار فقط از گاز پر نیست؛ این میدان سرشار از مفهوم و معنا برای عدالت منطقه‌ای و توسعه پایدار است. وجود این میدان می‌تواند زمینه‌ساز جذب سرمایه‌گذاری‌های بیشتر در حوزه‌های پتروشیمی، پالایشگاه‌ها و صنایع پایین‌دستی در استان باشد. کهگیلویه و بویراحمد، استانی که سال‌ها در حاشیه برنامه‌های کلان مانده بود، اکنون می‌تواند در متن معادلات راهبردی انرژی کشور قرار گیرد. اشتغال‌زایی گسترده، با بیش از ۱۵۰۰ فرصت شغلی، تقویت زیرساخت‌ها، و فعال‌سازی ظرفیت‌های صنعتی منطقه، بخشی از ثمرات اجتماعی این پروژه است. همچنین با ایجاد فرصت‌های شغلی و بهبود زیرساخت‌ها، احتمال مهاجرت جوانان از منطقه به سایر نقاط کشور کاهش می‌یابد.
از حیث فرهنگی نیز، چنین پروژه‌هایی با خود اعتماد به نفس جمعی به همراه می‌آورند؛ احیای هویت محلی و تقویت حس مشارکت در فرآیندهای ملی. روستاهای اطراف یاسوج، که تا پیش از این تنها به چشم مرز مصرف دیده می‌شدند، اکنون به مرکز تصمیم‌سازی در زنجیره انرژی کشور بدل می‌شوند.
از سوی دیگر، برخلاف بسیاری از پروژه‌های عمرانی نیمه‌کاره، پیمانکار این طرح (شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب) پای کار است و روند پیشرفت آن، به اذعان مقامات نفتی، در وضعیت مطلوب قرار دارد. تا فروردین ۱۴۰۴، پیشرفت فیزیکی بخش تحت‌الارضی پروژه به بیش از 90 درصد رسیده است. عملیات انتقال دکل حفاری نیز انجام شده و حفاری نخستین چاه در دستور کار قرار دارد. مهم‌تر آنکه، این پروژه نگاه بلندمدتی به کاهش مصرف سوخت‌های آلاینده در منطقه دارد و در بلندمدت می‌تواند به کاهش شدت انرژی و آلودگی‌های محیط‌زیستی در استان کمک کند.
در سطحی بالاتر، این میدان، می‌تواند به هاب انرژی جنوب غربی کشور تبدیل شود؛ به‌ویژه در شرایطی که توجه به توسعه انرژی در نقاط غیرمرکزی، مصداقی از توزیع عادلانه سرمایه‌گذاری ملی است. در واقع، با راه‌اندازی این میدان، کهگیلویه و بویراحمد از یک استان مصرف‌کننده انرژی به یک تولیدکننده استراتژیک در زنجیره ارزش گاز طبیعی تبدیل خواهد شد.
با این حال، این موفقیت نوپا، نیازمند پایداری و پشتیبانی مستمر است. خطاب به استاندار محترم، نماینده بویراحمد، دنا و مارگون در مجلس و مدیران ارشد استان باید گفت این پروژه، پروژه‌ی روز نیست؛ این، پروژه‌ی نسل‌هاست. به‌سادگی می‌تواند به‌سرنوشت دیگر پروژه‌های رها شده گرفتار شود، اگر که عزم استانی و ملی پشت آن نباشد. اگرچه پیمانکار، مسئولانه و با توان فنی بالا وارد میدان شده، اما اگر حمایت سیاسی، تسهیل مالی و پیگیری‌های اداری ضعیف شود، این فرصت هم به پرونده حسرت‌ها اضافه خواهد شد.
میدان مختار، نماد یک امید زنده است. امید به اینکه یاسوج نه‌تنها مرکز اداری، بلکه مرکز اثرگذاری اقتصادی و ژئوانرژتیک جنوب غرب کشور باشد. اما همه این‌ها زمانی تحقق می‌یابد که در کنار وحدت قوا در استان، نگاه توسعه‌گرایانه نیز حاکم باشد.
به گزارش کبنا، در 10 کیلومتری یاسوج، جایی در نزدیکی روستای مختار، پروژه‌ای در حال جان‌گرفتن است که می‌تواند چهره‌ی توسعه در کهگیلویه و بویراحمد را برای همیشه دگرگون کند. میدان گازی مختار شعله‌ای روشن در تاریکیِ تاریخیِ کم‌توجهی به زیرساخت‌های ملی در این استان است.
میدان مختار با ذخیره‌ای بیش از ۲۰ میلیارد مترمکعب گاز، امروز نه فقط یک منبع انرژی، بلکه یک فرصت تمدنی برای منطقه است. پروژه‌ای که در قامت سومین قطب ذخیره‌سازی گاز کشور تعریف شده و می‌تواند در فصل‌های گرم سال، تا روزانه ۵ میلیون مترمکعب گاز را ذخیره و در روزهای سرد، 10 میلیون مترمکعب را به شبکه ملی بازگرداند. این ویژگی به کاهش ناترازی گاز در فصول مختلف کمک شایانی خواهد کرد. در کشوری که در زمستان‌ها به‌طور مزمن با ناترازی گاز روبه‌روست، این میدان به‌منزله‌ی یک سپر ملی انرژی عمل خواهد کرد و پتانسیل بالایی برای تأمین نیازهای داخلی و توسعه اقتصادی منطقه خواهد داشت.
کشف میدان گازی مختار به سال ۱۳۶۹ بازمی‌گردد، زمانی که نخستین چاه اکتشافی در این منطقه حفر شد و وجود گاز طبیعی در آن تأیید گردید. بااین‌حال، توسعه‌ی این میدان، تا سال‌های اخیر به دلیل چالش‌های مختلف به تعویق افتاده بود. در دولت سیزدهم، با رویکردی توسعه‌محور، عملیات اجرایی این پروژه با جدیت بیشتری دنبال شد.
برآوردها نشان می‌دهد برای دستیابی به منابع گازی، حفاری تا عمق ۳۵۰۰ تا ۳۹۰۰ متری زمین انجام می‌شود. پیش‌بینی می‌شود که این میدان بتواند روزانه ۷ میلیون مترمکعب گاز شیرین تولید کند. همان‌طور که گفته شد میدان مختار به‌عنوان سومین قطب ذخیره‌سازی گاز کشور در نظر گرفته شده است.
اما میدان مختار فقط از گاز پر نیست؛ این میدان سرشار از مفهوم و معنا برای عدالت منطقه‌ای و توسعه پایدار است. وجود این میدان می‌تواند زمینه‌ساز جذب سرمایه‌گذاری‌های بیشتر در حوزه‌های پتروشیمی، پالایشگاه‌ها و صنایع پایین‌دستی در استان باشد. کهگیلویه و بویراحمد، استانی که سال‌ها در حاشیه برنامه‌های کلان مانده بود، اکنون می‌تواند در متن معادلات راهبردی انرژی کشور قرار گیرد. اشتغال‌زایی گسترده، با بیش از ۱۵۰۰ فرصت شغلی، تقویت زیرساخت‌ها، و فعال‌سازی ظرفیت‌های صنعتی منطقه، بخشی از ثمرات اجتماعی این پروژه است. همچنین با ایجاد فرصت‌های شغلی و بهبود زیرساخت‌ها، احتمال مهاجرت جوانان از منطقه به سایر نقاط کشور کاهش می‌یابد.
از حیث فرهنگی نیز، چنین پروژه‌هایی با خود اعتماد به نفس جمعی به همراه می‌آورند؛ احیای هویت محلی و تقویت حس مشارکت در فرآیندهای ملی. روستاهای اطراف یاسوج، که تا پیش از این تنها به چشم مرز مصرف دیده می‌شدند، اکنون به مرکز تصمیم‌سازی در زنجیره انرژی کشور بدل می‌شوند.
از سوی دیگر، برخلاف بسیاری از پروژه‌های عمرانی نیمه‌کاره، پیمانکار این طرح (شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب) پای کار است و روند پیشرفت آن، به اذعان مقامات نفتی، در وضعیت مطلوب قرار دارد. تا فروردین ۱۴۰۴، پیشرفت فیزیکی بخش تحت‌الارضی پروژه به بیش از 90 درصد رسیده است. عملیات انتقال دکل حفاری نیز انجام شده و حفاری نخستین چاه در دستور کار قرار دارد. مهم‌تر آنکه، این پروژه نگاه بلندمدتی به کاهش مصرف سوخت‌های آلاینده در منطقه دارد و در بلندمدت می‌تواند به کاهش شدت انرژی و آلودگی‌های محیط‌زیستی در استان کمک کند.
در سطحی بالاتر، این میدان، می‌تواند به هاب انرژی جنوب غربی کشور تبدیل شود؛ به‌ویژه در شرایطی که توجه به توسعه انرژی در نقاط غیرمرکزی، مصداقی از توزیع عادلانه سرمایه‌گذاری ملی است. در واقع، با راه‌اندازی این میدان، کهگیلویه و بویراحمد از یک استان مصرف‌کننده انرژی به یک تولیدکننده استراتژیک در زنجیره ارزش گاز طبیعی تبدیل خواهد شد.
با این حال، این موفقیت نوپا، نیازمند پایداری و پشتیبانی مستمر است. خطاب به استاندار محترم، نماینده بویراحمد، دنا و مارگون در مجلس و مدیران ارشد استان باید گفت این پروژه، پروژه‌ی روز نیست؛ این، پروژه‌ی نسل‌هاست. به‌سادگی می‌تواند به‌سرنوشت دیگر پروژه‌های رها شده گرفتار شود، اگر که عزم استانی و ملی پشت آن نباشد. اگرچه پیمانکار، مسئولانه و با توان فنی بالا وارد میدان شده، اما اگر حمایت سیاسی، تسهیل مالی و پیگیری‌های اداری ضعیف شود، این فرصت هم به پرونده حسرت‌ها اضافه خواهد شد.
میدان مختار، نماد یک امید زنده است. امید به اینکه یاسوج نه‌تنها مرکز اداری، بلکه مرکز اثرگذاری اقتصادی و ژئوانرژتیک جنوب غرب کشور باشد. اما همه این‌ها زمانی تحقق می‌یابد که در کنار وحدت قوا در استان، نگاه توسعه‌گرایانه نیز حاکم باشد.
