تاریخ انتشار
پنجشنبه ۱ آذر ۱۴۰۳ ساعت ۰۳:۰۳
کد مطلب : ۴۹۳۰۷۷
یادداشت ارسالی؛
جناب مدیر بنیاد شهید، سواد ندارید یا سودی برایتان ندارد؟
۰
کبنا ؛سید علیعباس محدث - روزنامهنگار و جامعهشناس - اگرچه مدیریت در این استان چیزی شبیه «خالهبازی» شده است؛ اما گاهی اتفاقاتی را میبینیم که انگار عُرضۀ همین «خالهبازی را هم ندارند». چند ماه قبل به همراه نماینده محترم مردم شهرستانهای چهارگانۀ کهگیلویه، شاهد حضور مردمی بودم که در بازدید معاون وزیر نیرو از ایستگاه برق حومۀ شرقی دهدشت، در محل حاضر شدند و درخواستهای گوناگونی را از حاجآقای موحد داشتند. تا جایی که برخی از این درخواستها را دیدم و شنیدم، یقین بدانید که اکثریت آنها را مدیران ادارات دولتی میتوانستند بررسی و انجام بدهند. قبلاً هم از اینگونه مطالبات مردمی را در دفتر نمایندگان، یا دفتر نماینده محترم ولیفقیه در استان، دفاتر ائمۀ جمعه، دفتر استانداری و حتی فرمانداریها، شنیده بودم. اما اینکه کسی بخواهد ساعتها معطل باشد تا نمایندهای را ببیند و از ایشان بخواهد برای موضوعی که وظیفه یک کارشناس ساده در دستگاههای دولتی است، تماس بگیرد و یا مکاتبه داشته باشد، جای بحث بسیار است. نمونهای از این بیکفایتیهای مدیریتی را که مربوط به بنیاد شهید دهدشت است، مستند مطرح میکنم و امیدوارم که جناب آقای دکتر اوحدی ریاست محترم بنیاد شهید و امور ایثارگران کشور، عمق فاجعۀ را بخوانند و چارهاندیشی کنند.
چند سال قبل، مطلبی را نوشتم مبنی بر اینکه در این مملکت به این بزرگی، دو تا از شهدایی که علیرغم سکونت 47 سالهای که در دهدشت داشتند، هیچ نقطهای از شهر دهدشت به نامشان مزین نیست، سردار شهید سید مسعود نیک محمدی و بسیجی شهید سید علی صفدر دژن هستند. از آن روز تا الان، مدیریت بنیاد شهید دهدشت، به افرادِ وابستۀ به گرایشهای سیاسی مختلف واگذار شد و این غفلت، همچنان ماندگار ماند.
تمثال مبارک شهدای شهرستان کهگیلویه را در تابلوهایی مُنَقش شده، زینت آرای شهر دهدشت کردند. علیرغم هزینههایی که شد، در سه مورد، غفلت بزرگی انجام گرفت که اگر آنها را اشتباه سهوی بدانیم، عدم اصلاح آنها را نمیتوانیم سهوی، بلکه باید ناکارآمدی و بی لیاقتی بدانیم. مگر در این شهرستان چند شهید عزیز داریم که باید اینگونه اشتباهاتی را انجام بدهید؟ مگر نمیتوانید اشتباهات خود را مخصوصاً در مورد شهدای والامقام، اصلاح کنید؟ اولین مورد اینکه وقتی دوستان و خانواده معظم شهید «حقیقی پیاهو» تذکر دادهاند که اسم شهید را به اشتباه نوشتهاید، شهید «حقیقی تقوی»، چرا اصلاح نکردید؟
یعنی اینقدر با شهید و وظیفۀ اصلیتان در مورد شهدا بیگانهاید که نمیدانید در چه جایگاهی و برای خدمت به چه گنجینههایی نشستهاید؟ و این تابلو همچنان در شهر نمایان است و هر روز بستگان و خانواده شهید، عذاب میکشند.
دومین مورد، عکس سردار مفقودالجسد شهید «سید مسعود نیک محمدی» را چاپ کرده و اسم شهید «سید علی صفدر دژن» را به نام «صفدر دژن» نوشتهاید؟
اینکه دیگر از ناکارآمدی و حماقت گذشته است؟ چه اصراری دارید که شبانهروز، برای این پستهایی که تصاحب کردهاید، فرصت خدمت را از شایستگان و صالحان بگیرید؟ اگر پدر و مادر این شهدا زنده بودند و این اشتباهات را از مدیریت بنیاد شهید میدیدند، شک نکنید که اگر برای شهادت فرزندشان، خوشبین به عاقبتبهخیری بودند، از این سوءمدیریت نفرینتان میکردند.
شهید «حقیقی پیاهو» در وصیتنامهاش نوشته است که «خدایا من را همانطور مثل مولایم ابیعبدالله الحسین (ع) که نه سر بر بدن و مثل آقا ابوالفضلالعباس نه دست بر بدن داشت، شهید بگردان». به گفتۀ بستگان، همینگونه هم به شهادت رسید. نه عارف بود، نه پیامبر بود، نه با عالم غیب ارتباط داشت، و نه کشف و شهود میکرد، و نه از علمای صاحب کرسی و منبر بود. ولی حقیقتاً یا همه بود و یا شبیه به همۀ آنها از مواهب و فیض الهی برخوردار بود که سخن حقی را نوشت و بهعنوان پارسایی پرهیزگار، صدایش شنیده شد و اجابت گردید.
سومین مورد، تمثال مبارک مجموعهای از شهدا در تابلوهایی سوخته و رنگباخته از گرمای تابستان، همچنان در معرض نگاه خانواده و دوستان شهدا و مردم ولایتمدار کهگیلویه است. مقام معظم رهبری در سال 1393 فرمودند «بزرگداشت شهدا برای آیندهی این کشور، حیاتی و ضروری است»، ولی شما تمثالِ مبارکِ قهرمانانِ اخلاق و شجاعت و میهن دوستی مان را با نهایت بی دقتی خودتان، رها کردهاید و بی تفاوت شدهاید؟ وقتی به عکس سردارانی مثل شهید «علی همت صالح» و یا دوست عزیزم، شهید «رحیم طلاوری» نگاه میکنم، نمیگویم با شهدا در تعارض و عناد هستید ولی بر این مدیریتی که قیمت گوهر را نمیداند و به چند روزی فیس و افادۀ پست ریاست، رهایشان کرده است، اُف میکنم.
آیا غیر از این است که تاوان این ناکارآمدی را نماینده شهرستان میدهد؟ آیا غیر از این است که تاوان این بیلیاقتیها را ایثارگران و خانوادههای شهدا میدهند؟ آیا غیر از این است که حمایت از میراث قهرمانان ملی و اسطورههای بینظیر دورانِ استقامت و آزادیخواهی را به کسانی که مدیریت ندارند، واگذار شده است؟
بهعنوان عضوی از خانواده شهید دژن و شهید نیک محمدی، اگر ذرهای مدیریت میدیدم، قطعاً از مراجع دیگری وارد میشدم؛ ولی از آنجایی که میدانم، افراد و خانوادههای دیگری نیز از مصیبتِ این مدیریت گرفتار هستند، خواستم که رسانه، یعنی تنها مرجع اصلاح و پسماند گیری مدیریتِ نابسامان، قضاوت کند.
بیچارگی این مدیریتها آنجایی نمود بیشتری دارد که سخن مقام معظم رهبری را در سال 95 در نظر میآورم که فرمودند؛ «اگر این شهادتها نبود، اگر این فداکاریها نبود، این نظام باقی نمیماند. این نهال نظام، مورد تهاجم طوفانهای سخت بود.» و در مقابل، این بدعهدیها را از کسانی میبینیم که عملاً صندلی مدیریتها را غصب کرده و انگار در این مجموعهها، هیچ حوزۀ نظارتی هم نیست.
امیدوارم که استاندار محترم و نمایندگان پرتلاش استان در مجلس شورای اسلامی از همین یک کلمۀ «وفاق ملیِ» رئیسجمهور، برای اصلاح مدیریت استان که مهمترین و اولیترین شاخصۀ خدمت به این مردم ستمدیده به نظر میرسد، بهره گیرند و دوباره خود را در گیرودار قومیتها، نگاه منطقهای، جریانی و چپ و راستی نکنند. خواهش میکنم یکبار برای همیشه روبروی مردم بایستید و سرتان را بالا بگیرید که در رأس تمامی دستگاههای اداری، از پاکان و شایستگان و صلحا استفاده کردهاید. انشاءالله
به گزارش کبنا، هفتههای گذشته اجلاسیه شهدای شهرستانهای مختلف استان و کنگره ملی ۲ هزار شهید استان کهگیلویه و بویراحمد در شهریورماه ۱۴۰۳ با حضور سردار حسین سلامی فرمانده کل سپاه پاسداران و اقشار مختلف مردم به نحو احسن در یاسوج برگزار شد و این پایگاه خبری نافی خدمات مسئولان مربوطه نیست و صرفاً در راستای اصلاح امور این مطلب را منتشر کرده و آمادگی درج پاسخ مسئولان مربوطه را دارد.
چند سال قبل، مطلبی را نوشتم مبنی بر اینکه در این مملکت به این بزرگی، دو تا از شهدایی که علیرغم سکونت 47 سالهای که در دهدشت داشتند، هیچ نقطهای از شهر دهدشت به نامشان مزین نیست، سردار شهید سید مسعود نیک محمدی و بسیجی شهید سید علی صفدر دژن هستند. از آن روز تا الان، مدیریت بنیاد شهید دهدشت، به افرادِ وابستۀ به گرایشهای سیاسی مختلف واگذار شد و این غفلت، همچنان ماندگار ماند.
تمثال مبارک شهدای شهرستان کهگیلویه را در تابلوهایی مُنَقش شده، زینت آرای شهر دهدشت کردند. علیرغم هزینههایی که شد، در سه مورد، غفلت بزرگی انجام گرفت که اگر آنها را اشتباه سهوی بدانیم، عدم اصلاح آنها را نمیتوانیم سهوی، بلکه باید ناکارآمدی و بی لیاقتی بدانیم. مگر در این شهرستان چند شهید عزیز داریم که باید اینگونه اشتباهاتی را انجام بدهید؟ مگر نمیتوانید اشتباهات خود را مخصوصاً در مورد شهدای والامقام، اصلاح کنید؟ اولین مورد اینکه وقتی دوستان و خانواده معظم شهید «حقیقی پیاهو» تذکر دادهاند که اسم شهید را به اشتباه نوشتهاید، شهید «حقیقی تقوی»، چرا اصلاح نکردید؟
یعنی اینقدر با شهید و وظیفۀ اصلیتان در مورد شهدا بیگانهاید که نمیدانید در چه جایگاهی و برای خدمت به چه گنجینههایی نشستهاید؟ و این تابلو همچنان در شهر نمایان است و هر روز بستگان و خانواده شهید، عذاب میکشند.
دومین مورد، عکس سردار مفقودالجسد شهید «سید مسعود نیک محمدی» را چاپ کرده و اسم شهید «سید علی صفدر دژن» را به نام «صفدر دژن» نوشتهاید؟
اینکه دیگر از ناکارآمدی و حماقت گذشته است؟ چه اصراری دارید که شبانهروز، برای این پستهایی که تصاحب کردهاید، فرصت خدمت را از شایستگان و صالحان بگیرید؟ اگر پدر و مادر این شهدا زنده بودند و این اشتباهات را از مدیریت بنیاد شهید میدیدند، شک نکنید که اگر برای شهادت فرزندشان، خوشبین به عاقبتبهخیری بودند، از این سوءمدیریت نفرینتان میکردند.
شهید «حقیقی پیاهو» در وصیتنامهاش نوشته است که «خدایا من را همانطور مثل مولایم ابیعبدالله الحسین (ع) که نه سر بر بدن و مثل آقا ابوالفضلالعباس نه دست بر بدن داشت، شهید بگردان». به گفتۀ بستگان، همینگونه هم به شهادت رسید. نه عارف بود، نه پیامبر بود، نه با عالم غیب ارتباط داشت، و نه کشف و شهود میکرد، و نه از علمای صاحب کرسی و منبر بود. ولی حقیقتاً یا همه بود و یا شبیه به همۀ آنها از مواهب و فیض الهی برخوردار بود که سخن حقی را نوشت و بهعنوان پارسایی پرهیزگار، صدایش شنیده شد و اجابت گردید.
سومین مورد، تمثال مبارک مجموعهای از شهدا در تابلوهایی سوخته و رنگباخته از گرمای تابستان، همچنان در معرض نگاه خانواده و دوستان شهدا و مردم ولایتمدار کهگیلویه است. مقام معظم رهبری در سال 1393 فرمودند «بزرگداشت شهدا برای آیندهی این کشور، حیاتی و ضروری است»، ولی شما تمثالِ مبارکِ قهرمانانِ اخلاق و شجاعت و میهن دوستی مان را با نهایت بی دقتی خودتان، رها کردهاید و بی تفاوت شدهاید؟ وقتی به عکس سردارانی مثل شهید «علی همت صالح» و یا دوست عزیزم، شهید «رحیم طلاوری» نگاه میکنم، نمیگویم با شهدا در تعارض و عناد هستید ولی بر این مدیریتی که قیمت گوهر را نمیداند و به چند روزی فیس و افادۀ پست ریاست، رهایشان کرده است، اُف میکنم.
آیا غیر از این است که تاوان این ناکارآمدی را نماینده شهرستان میدهد؟ آیا غیر از این است که تاوان این بیلیاقتیها را ایثارگران و خانوادههای شهدا میدهند؟ آیا غیر از این است که حمایت از میراث قهرمانان ملی و اسطورههای بینظیر دورانِ استقامت و آزادیخواهی را به کسانی که مدیریت ندارند، واگذار شده است؟
بهعنوان عضوی از خانواده شهید دژن و شهید نیک محمدی، اگر ذرهای مدیریت میدیدم، قطعاً از مراجع دیگری وارد میشدم؛ ولی از آنجایی که میدانم، افراد و خانوادههای دیگری نیز از مصیبتِ این مدیریت گرفتار هستند، خواستم که رسانه، یعنی تنها مرجع اصلاح و پسماند گیری مدیریتِ نابسامان، قضاوت کند.
بیچارگی این مدیریتها آنجایی نمود بیشتری دارد که سخن مقام معظم رهبری را در سال 95 در نظر میآورم که فرمودند؛ «اگر این شهادتها نبود، اگر این فداکاریها نبود، این نظام باقی نمیماند. این نهال نظام، مورد تهاجم طوفانهای سخت بود.» و در مقابل، این بدعهدیها را از کسانی میبینیم که عملاً صندلی مدیریتها را غصب کرده و انگار در این مجموعهها، هیچ حوزۀ نظارتی هم نیست.
امیدوارم که استاندار محترم و نمایندگان پرتلاش استان در مجلس شورای اسلامی از همین یک کلمۀ «وفاق ملیِ» رئیسجمهور، برای اصلاح مدیریت استان که مهمترین و اولیترین شاخصۀ خدمت به این مردم ستمدیده به نظر میرسد، بهره گیرند و دوباره خود را در گیرودار قومیتها، نگاه منطقهای، جریانی و چپ و راستی نکنند. خواهش میکنم یکبار برای همیشه روبروی مردم بایستید و سرتان را بالا بگیرید که در رأس تمامی دستگاههای اداری، از پاکان و شایستگان و صلحا استفاده کردهاید. انشاءالله
به گزارش کبنا، هفتههای گذشته اجلاسیه شهدای شهرستانهای مختلف استان و کنگره ملی ۲ هزار شهید استان کهگیلویه و بویراحمد در شهریورماه ۱۴۰۳ با حضور سردار حسین سلامی فرمانده کل سپاه پاسداران و اقشار مختلف مردم به نحو احسن در یاسوج برگزار شد و این پایگاه خبری نافی خدمات مسئولان مربوطه نیست و صرفاً در راستای اصلاح امور این مطلب را منتشر کرده و آمادگی درج پاسخ مسئولان مربوطه را دارد.