تاریخ انتشار
شنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۹ ساعت ۰۹:۴۵
کد مطلب : ۴۲۶۴۰۵
کارشناسان سیاسی در باره انتخابات امریکا می‌گویند؛
تفاوت‌های ریاست جمهوری بایدن و ترامپ برای ایران / هیچ ملتی سرنوشتش رابه تنهایی تعیین نمی‌کند!
۰
کبنا ؛کمتر از یک ماه دیگر انتخابات ریاست جمهوری آمریکا برگزار می‌شود، بسیاری از اهالی سیاست در ایران معتقدند، با انتخاب جو بایدن به عنوان رئیس جمهور آینده آمریکا و بازگشت این کشور به برجام، ایران می‌تواند، شرایط با ثبات تری را تجربه کند و از میزان تحریم‌ها و فشار اقنصادی ناشی از آنها کاسته خواهد شد.
نامزد دموکرات‌ها از مدت‌ها قبل اعلام کرده که اگر به کاخ سفید راه یابد، در وهله اول به برجام متعهد خواهد بود و در وهله دوم مذاکرات جامع با ایران را آغاز می‌کند، این در حالی است که برخی از ناظران بین الملل معتقدند، دولت بایدن می‌خواهد مسائل موشکی، منطقه‌ای را در مذاکرات با ایران مطرح کند.
تفاوت های ریاست جمهوری بایدن و ترامپ برای ایرانهر دو نامزد آمریکایی به دنبال تامین منافع کشورمان هستند
سید جلال ساداتیان سفیر پیشین ایران در بریتانیا در گفت‌وگو با فرارو با اشاره به اینکه هریک از نامزد‌های انتخابات ریاست جمهوری آمریکا روی کار بیایند، به دنبال تامین منافع آمریکا هستند، گفت: اصولا از ابتدای انقلاب تاکنون ایران چه در دوره‌هایی که دموکرات‌ها بر سر کار بودند و چه در دوره‌هایی که جمهوری خواهان بر مسند کار قرار داشتند، مشکلات همواره برقرار بوده و آنها به دنبال تحت کنترل درآوردن ایران بودند.
وی افزود: ترامپ در چهار سال گذشته نشان داد که هر اقدامی را انجام می‌دهد، تا مانع ایران شود، از سوی دیگر او با حمایت از سرمایه داران آمریکایی و به ویژه لابی صهیونیست ها، آیپک خدمات زیادی به اسرائیل ارائه داد، از جمله انتقال سفارت آمریکا به قدس اشغالی، حمایت از اشغال بلندی‌های جولان و ادامه سیاست شهرک سازی نتانیاهو، با توجه به این مسائل بدون شک اگر ترامپ برای دور بعد انتخاب شود، این اقدامات را بی پروانه‌تر انجام خواهد داد.
ساداتیان با تاکید بر اینکه شعار ترامپ حمایت از کشورش و به اصطلاح آمریکای اول بوده است، اظهار داشت: تمام اقداماتی که او نیز طی این مدت انجام داد، همگی در راستای نشان دادن این شعار بوده، خروج از سازمان آب و هوایی پاریس، یونسکو، سازمان بهداشت جهانی، کمیسیون حقوق بشر، پیمان نفتا و... همگی برای این بود که اثبات شود، هدف اصلی ترامپ تامین منافع آمریکا است، این در حالی است که بعد از جنگ جهانی دوم، آمریکا خود یکی از مروجان اصلی این سازمان‌ها بوده، اما ترامپ از همگی آنها خارج شد.
این کارشناس مسائل آمریکا بیان داشت: ترامپ طی ماه‌های اخیر تلاش بسیاری به خرج داد تا ایران را تحت فشار قرار دهد، ترور شهید سردار سلیمانی، ماجرای پهپاد، فعال کردن مکانیزم ماشه و تلاش برای تمدید تحریم‌های تسلیحاتی ایران که از ۲۷ مهرماه به اتمام می‌رسد، از جمله این تلاش‌ها است، از سوی دیگر برخی‌ها نیز گمانه زنی می‌کنند، که ممکن است ترامپ در ایام باقیمانده تا زمان برگزاری انتخابات آمریکا دست به یک ماجراجویی نظامی بزند و این گونه به رای دهندگان آمریکایی نشان دهد که او به فکر منافع این کشور است، اما به نوعی با این اقدام می‌خواهد آنها را تحت فشار بگذارد، تا نشان دهد، آمریکا در یک درگیری نظامی قرار دارد وآن‌ها باید به او رای بدهند، تا آمریکا با مشکلی مواجه نشود.
بایدن با ایران مذاکره خواهد کرد
وی همچنین با اشاره به اینکه ترامپ و بایدن در راهبرد‌ها علیه ایران مشترک هستند، اضافه کرد: این دو در تاکتیک و تکنیک با هم تقاوت دارند، بایدن می‌خواهد به برجام بازگردد و از ظرفیت‌هایی که این توافقنامه می‌تواند در اختیار آمریکا قرار دهد، استفاده کند، همان‌هایی که ترامپ نتوانست از آنها استفاده کند، یعنی مکانیزم ماشه و تمدید تحریم‌های تسلیحاتی، اصولا دموکرات‌های سعی می‌کنند، با پنبه سر ببرند، در حالی که جمهوری خواهان این کار را با خشونت و خیلی عیان انجام می‌دهند، بایدن می‌خواهد خیلی سیاست مدارانه به برجام بازگردد و همان راهی را که اوباما نتوانست تا انتهای آن برود، را طی کند.
ساداتیان ادامه داد: بعد از این که آمریکا با رهبری بایدن به برجام برگردد، با توجه به ظرفیتی که در این توافقنامه وجود دارد، بایدن سعی خواهد کرد، که مسائل موشکی و نفوذ منطقه‌ای را نیز به بحث مذاکرات هسته‌ای اضافه کند و از این طریق اهرم‌های فشار علیه ایران را به کار گیرد، این در حالی است که آقای روحانی رئیس جمهوری نیز اعلام کرد که اگر آمریکا صادق است، باید به برجام برگردد و جبران خسارت کند، با توجه به این موضوع، آمریکا می‌تواند به مانند سایر اعضای برجام با ایران دوباره مذاکره کند.
این کارشناس روابط بین الملل یادآور شد: این که آمریکا بخواهد خواسته‌های خود را در قالب برجام پیگیری کند، زمان بر خواهد بود و ایران در این فاصله می‌تواند به تثبیت خود بپردازد، حال این که بعد از آن چه روی خواهد داد، از الان نمی‌توان درباره آن اظهار نظر کرد، باید دید که اولا آیا بایدن می‌تواند رئیس جمهور شود و دوما شرایط برای بازگشت آمریکا به برجام به چه نحو و طریقی رقم خواهد خورد، تا بعد از آن بتوان به ارزیابی شرایط پرداخت.
محمد علی وکیلی نیز در یادداشتی در ابتکار نوشت؛ انتخابات آمریکا حساسیت عجیبی در ایران برانگیخته است. مردم ایران با دقت تمام تحولات این انتخابات همچون مناظره‌ها، نظرسنجی‌ها، پیش‌بینی‌ها و مواضع طرفین انتخابات را دنبال می‌کنند. عجیب‌تر اینکه بسیاری از مردم تصمیماتشان را به نتیجه این انتخابات گره زده‌اند. در واقع جامعه را که رصد می‌کنیم می‌بینیم که بسیاری از مردم عادی، آنانی که در تلقی متعارف «سیاسی» نامیده نمی‌شوند نیز تصمیمات اقتصادی و حتی سیاسی خود را به فردای انتخابات آمریکا موکول کرده‌اند. می‌توان گفت همان قدر که انتخابات۱۴۰۰ غایب محافل ایرانیان است، انتخابات آمریکا نقل این محافل است. حقیقتاً این میزان از حساسیت بی‌سابقه است. واقعه‌ای که نیازمند تبیین در سطوح مختلف است. اجمالاً می‌توان گفت در یک سطح، این امر محصول اتفاقات چند سال اخیر است. ملت ایران در چند انتخابات، نشان دادند با رویکردی که برجام را آفرید همدلی دارند. آنان در چند انتخابات، از نود و دو تا نود و شش، نشان دادند که دل در گروه کدام سیاست دارند اما در این میان نتیجه انتخابات آمریکا شخصی شد که سیاستش مخالف انتخاب ملت ایران بود. یعنی ملت ایران رای به امتداد برجام دادند اما نتیجه صندوق رای آمریکا ضدبرجام شد. آمریکا قدرت اول جهان بود لذا طبیعتاً زور آنان به کشتن برجام رسید. در واقع سرنوشت ملت ایران به جای انتخابات ایران، از طریق صندوق رای آمریکا تعیین شد! البته این تحلیل، منکر موانع داخلی بر سرِ تحقق اراده ملت و ضعف‌های دولت روحانی نیست؛ بلکه سخن این است که سرنوشت کنونی ما همان انتخابِ ما در اردیبهشت نود و شش نشد!
در سطح دیگر، می‌توان تحولات مهمی را در سطح جهان در حوزه قدرت دید. نه‌تنها ایران، بلکه چشم بسیاری از مردم جهان به انتخابات آمریکا است. تاثیر انتخابات چهار سال پیش آمریکا بر بریگزیت را همه دیدیم. دیدیم که انتخاب و سرنوشت مردم انگلیس تا چه پایه به نتیجه انتخابات آمریکا وابسته شد. البته اینگونه نیست که فقط صندوق رای آمریکا بر بقیه جهان تاثیر بگذارد. انتخاب‌های همه کشورهای جهان بر یکدیگر تاثیر می‌گذارد و امروز دارد این تاثیر، تعیین کننده می‌شود. می‌توان گفت ما وارد جهان و دوره‌ای شده‌ایم که هیچ ملتی سرنوشتش را به تنهایی انتخاب نمی‌کند! و این نکته بسیار غریب و مهمی است. بگذریم.
حال واقعا بین ترامپ و جو بایدن در ارتباط با ایران چقدر تفاوت وجود دارد؟ به زعم نگارنده پیروزی ترامپ دارای تاثیرات روانی داخلی و خارجی است. در داخل حتما بر اقتصاد تاثیر روانی خواهد داشت و باعث کاهش امید و درنتیجه کاهش مشارکت خواهد شد؛ آنچنان که اعتماد بنفس جامعه بین الملل را در امر ارتباط با ایران کاهش می‌دهد و شرط ترمیم رابطه آمریکا با چین، روسیه و اتحادیه اروپا کاهش رابطه با ایران خواهد شد. به صورت واقعی هم پک مناسبات ایران و آمریکا شامل نفوذ منطقه‌ای ایران، قدرت موشکی و برجام در دستور قرار خواهد گرفت و درنهایت هم با توسل به تحریم حداکثری سعی در پیشبرد سیاست هویج و چماق خواهد کرد. اما در فرض پیروزی بایدن تاثیرات روانی مثبت کوتاهمدت داخلی و خارجی خواهد داشت و با برگشت به برجام اعتماد بنفس جامعه بینالملل در توسعه ارتباط با ایران گسترش میابد ولی میان مدت مطابق سنت دموکرات‌ها پرونده حقوق بشری علیه ایران باز خواهد شد و این بار به این بهانه بساط تحریم‌های حقوق بشری پهن می‌شود.
در چنین شرایطی، معطل کردن ظرفیت های عظیم داخلی و پیوند زدن سیاست گذاری های کلان کشور به وعده های بی اساسی اروپا یا دل خوش کردن به نتیجه انتخابات امریکا آن هم به امید پیروزی بایدن و محاسبه غلط بازگشت او به برجام ، خطایی راهبردی است.
رهبر معظم انقلاب در آخرین بیانات شان در این باره در دیدار تصویری با هیات دولت در شهریور 99 تاکید کردند: « اقتصاد کشور به هیچ وجه نباید به تحولات خارجی پیوند بخورد زیرا این یک خطای راهبردی است؛ نباید برنامه‌ریزی اقتصادی برای کشور معطل لغو تحریم‌ها یا نتیجه انتخابات فلان کشور شود.»
نامزد دموکرات‌ها از مدت‌ها قبل اعلام کرده که اگر به کاخ سفید راه یابد، در وهله اول به برجام متعهد خواهد بود و در وهله دوم مذاکرات جامع با ایران را آغاز می‌کند، این در حالی است که برخی از ناظران بین الملل معتقدند، دولت بایدن می‌خواهد مسائل موشکی، منطقه‌ای را در مذاکرات با ایران مطرح کند.
تفاوت های ریاست جمهوری بایدن و ترامپ برای ایرانهر دو نامزد آمریکایی به دنبال تامین منافع کشورمان هستند
سید جلال ساداتیان سفیر پیشین ایران در بریتانیا در گفت‌وگو با فرارو با اشاره به اینکه هریک از نامزد‌های انتخابات ریاست جمهوری آمریکا روی کار بیایند، به دنبال تامین منافع آمریکا هستند، گفت: اصولا از ابتدای انقلاب تاکنون ایران چه در دوره‌هایی که دموکرات‌ها بر سر کار بودند و چه در دوره‌هایی که جمهوری خواهان بر مسند کار قرار داشتند، مشکلات همواره برقرار بوده و آنها به دنبال تحت کنترل درآوردن ایران بودند.
وی افزود: ترامپ در چهار سال گذشته نشان داد که هر اقدامی را انجام می‌دهد، تا مانع ایران شود، از سوی دیگر او با حمایت از سرمایه داران آمریکایی و به ویژه لابی صهیونیست ها، آیپک خدمات زیادی به اسرائیل ارائه داد، از جمله انتقال سفارت آمریکا به قدس اشغالی، حمایت از اشغال بلندی‌های جولان و ادامه سیاست شهرک سازی نتانیاهو، با توجه به این مسائل بدون شک اگر ترامپ برای دور بعد انتخاب شود، این اقدامات را بی پروانه‌تر انجام خواهد داد.
ساداتیان با تاکید بر اینکه شعار ترامپ حمایت از کشورش و به اصطلاح آمریکای اول بوده است، اظهار داشت: تمام اقداماتی که او نیز طی این مدت انجام داد، همگی در راستای نشان دادن این شعار بوده، خروج از سازمان آب و هوایی پاریس، یونسکو، سازمان بهداشت جهانی، کمیسیون حقوق بشر، پیمان نفتا و... همگی برای این بود که اثبات شود، هدف اصلی ترامپ تامین منافع آمریکا است، این در حالی است که بعد از جنگ جهانی دوم، آمریکا خود یکی از مروجان اصلی این سازمان‌ها بوده، اما ترامپ از همگی آنها خارج شد.
این کارشناس مسائل آمریکا بیان داشت: ترامپ طی ماه‌های اخیر تلاش بسیاری به خرج داد تا ایران را تحت فشار قرار دهد، ترور شهید سردار سلیمانی، ماجرای پهپاد، فعال کردن مکانیزم ماشه و تلاش برای تمدید تحریم‌های تسلیحاتی ایران که از ۲۷ مهرماه به اتمام می‌رسد، از جمله این تلاش‌ها است، از سوی دیگر برخی‌ها نیز گمانه زنی می‌کنند، که ممکن است ترامپ در ایام باقیمانده تا زمان برگزاری انتخابات آمریکا دست به یک ماجراجویی نظامی بزند و این گونه به رای دهندگان آمریکایی نشان دهد که او به فکر منافع این کشور است، اما به نوعی با این اقدام می‌خواهد آنها را تحت فشار بگذارد، تا نشان دهد، آمریکا در یک درگیری نظامی قرار دارد وآن‌ها باید به او رای بدهند، تا آمریکا با مشکلی مواجه نشود.
بایدن با ایران مذاکره خواهد کرد
وی همچنین با اشاره به اینکه ترامپ و بایدن در راهبرد‌ها علیه ایران مشترک هستند، اضافه کرد: این دو در تاکتیک و تکنیک با هم تقاوت دارند، بایدن می‌خواهد به برجام بازگردد و از ظرفیت‌هایی که این توافقنامه می‌تواند در اختیار آمریکا قرار دهد، استفاده کند، همان‌هایی که ترامپ نتوانست از آنها استفاده کند، یعنی مکانیزم ماشه و تمدید تحریم‌های تسلیحاتی، اصولا دموکرات‌های سعی می‌کنند، با پنبه سر ببرند، در حالی که جمهوری خواهان این کار را با خشونت و خیلی عیان انجام می‌دهند، بایدن می‌خواهد خیلی سیاست مدارانه به برجام بازگردد و همان راهی را که اوباما نتوانست تا انتهای آن برود، را طی کند.
ساداتیان ادامه داد: بعد از این که آمریکا با رهبری بایدن به برجام برگردد، با توجه به ظرفیتی که در این توافقنامه وجود دارد، بایدن سعی خواهد کرد، که مسائل موشکی و نفوذ منطقه‌ای را نیز به بحث مذاکرات هسته‌ای اضافه کند و از این طریق اهرم‌های فشار علیه ایران را به کار گیرد، این در حالی است که آقای روحانی رئیس جمهوری نیز اعلام کرد که اگر آمریکا صادق است، باید به برجام برگردد و جبران خسارت کند، با توجه به این موضوع، آمریکا می‌تواند به مانند سایر اعضای برجام با ایران دوباره مذاکره کند.
این کارشناس روابط بین الملل یادآور شد: این که آمریکا بخواهد خواسته‌های خود را در قالب برجام پیگیری کند، زمان بر خواهد بود و ایران در این فاصله می‌تواند به تثبیت خود بپردازد، حال این که بعد از آن چه روی خواهد داد، از الان نمی‌توان درباره آن اظهار نظر کرد، باید دید که اولا آیا بایدن می‌تواند رئیس جمهور شود و دوما شرایط برای بازگشت آمریکا به برجام به چه نحو و طریقی رقم خواهد خورد، تا بعد از آن بتوان به ارزیابی شرایط پرداخت.
محمد علی وکیلی نیز در یادداشتی در ابتکار نوشت؛ انتخابات آمریکا حساسیت عجیبی در ایران برانگیخته است. مردم ایران با دقت تمام تحولات این انتخابات همچون مناظره‌ها، نظرسنجی‌ها، پیش‌بینی‌ها و مواضع طرفین انتخابات را دنبال می‌کنند. عجیب‌تر اینکه بسیاری از مردم تصمیماتشان را به نتیجه این انتخابات گره زده‌اند. در واقع جامعه را که رصد می‌کنیم می‌بینیم که بسیاری از مردم عادی، آنانی که در تلقی متعارف «سیاسی» نامیده نمی‌شوند نیز تصمیمات اقتصادی و حتی سیاسی خود را به فردای انتخابات آمریکا موکول کرده‌اند. می‌توان گفت همان قدر که انتخابات۱۴۰۰ غایب محافل ایرانیان است، انتخابات آمریکا نقل این محافل است. حقیقتاً این میزان از حساسیت بی‌سابقه است. واقعه‌ای که نیازمند تبیین در سطوح مختلف است. اجمالاً می‌توان گفت در یک سطح، این امر محصول اتفاقات چند سال اخیر است. ملت ایران در چند انتخابات، نشان دادند با رویکردی که برجام را آفرید همدلی دارند. آنان در چند انتخابات، از نود و دو تا نود و شش، نشان دادند که دل در گروه کدام سیاست دارند اما در این میان نتیجه انتخابات آمریکا شخصی شد که سیاستش مخالف انتخاب ملت ایران بود. یعنی ملت ایران رای به امتداد برجام دادند اما نتیجه صندوق رای آمریکا ضدبرجام شد. آمریکا قدرت اول جهان بود لذا طبیعتاً زور آنان به کشتن برجام رسید. در واقع سرنوشت ملت ایران به جای انتخابات ایران، از طریق صندوق رای آمریکا تعیین شد! البته این تحلیل، منکر موانع داخلی بر سرِ تحقق اراده ملت و ضعف‌های دولت روحانی نیست؛ بلکه سخن این است که سرنوشت کنونی ما همان انتخابِ ما در اردیبهشت نود و شش نشد!
در سطح دیگر، می‌توان تحولات مهمی را در سطح جهان در حوزه قدرت دید. نه‌تنها ایران، بلکه چشم بسیاری از مردم جهان به انتخابات آمریکا است. تاثیر انتخابات چهار سال پیش آمریکا بر بریگزیت را همه دیدیم. دیدیم که انتخاب و سرنوشت مردم انگلیس تا چه پایه به نتیجه انتخابات آمریکا وابسته شد. البته اینگونه نیست که فقط صندوق رای آمریکا بر بقیه جهان تاثیر بگذارد. انتخاب‌های همه کشورهای جهان بر یکدیگر تاثیر می‌گذارد و امروز دارد این تاثیر، تعیین کننده می‌شود. می‌توان گفت ما وارد جهان و دوره‌ای شده‌ایم که هیچ ملتی سرنوشتش را به تنهایی انتخاب نمی‌کند! و این نکته بسیار غریب و مهمی است. بگذریم.
حال واقعا بین ترامپ و جو بایدن در ارتباط با ایران چقدر تفاوت وجود دارد؟ به زعم نگارنده پیروزی ترامپ دارای تاثیرات روانی داخلی و خارجی است. در داخل حتما بر اقتصاد تاثیر روانی خواهد داشت و باعث کاهش امید و درنتیجه کاهش مشارکت خواهد شد؛ آنچنان که اعتماد بنفس جامعه بین الملل را در امر ارتباط با ایران کاهش می‌دهد و شرط ترمیم رابطه آمریکا با چین، روسیه و اتحادیه اروپا کاهش رابطه با ایران خواهد شد. به صورت واقعی هم پک مناسبات ایران و آمریکا شامل نفوذ منطقه‌ای ایران، قدرت موشکی و برجام در دستور قرار خواهد گرفت و درنهایت هم با توسل به تحریم حداکثری سعی در پیشبرد سیاست هویج و چماق خواهد کرد. اما در فرض پیروزی بایدن تاثیرات روانی مثبت کوتاهمدت داخلی و خارجی خواهد داشت و با برگشت به برجام اعتماد بنفس جامعه بینالملل در توسعه ارتباط با ایران گسترش میابد ولی میان مدت مطابق سنت دموکرات‌ها پرونده حقوق بشری علیه ایران باز خواهد شد و این بار به این بهانه بساط تحریم‌های حقوق بشری پهن می‌شود.
فیل یا الاغ ؟!
حمید ترکاشوند نیز در یادداشتی آورده است؛
کدام ویژگی ها مانند زیبایی، قدرت، هوش، حافظه، ... حائز توجه و جالب تر است؟ شاید چنین مقایسه ای در جانورشناسی و حیات وحش، جذاب باشد، اما وقتی پای دو حزب سیاسی کابو ی ها به میان می آید؛ مساله مفهوم دیگری دارد.
* تاریخچه شهرت فیل و الاغ در شناسنامه احزاب آمریکا:
الاغ نماد حزب دموکرات و فیل نماد حزب جمهوری خواه آمریکاست. این دو نماد از قرن نوزدهم تاکنون در عرصه سیاسی این کشور وجود داشته است.
گفته می شود، منشا استفاده از الاغ به عنوان نماد دموکرات ها به رقابت های انتخابات ریاست جمهوری در سال 1828 باز می گردد.
در آن مقطع آندرو جکسون نامزد حزب دموکرات بود.
در خلال رقابت های انتخاباتی آن سال، مخالفان جکسون برای تحقیر او از واژه jackass که شباهت زیادی به نام نامزد دموکرات ها و به معنی «نره خر» یا «آدم کله خر» است، استفاده کردند، اما او که قهرمان آمریکایی ها در جنگ 1812 بود و بعدها در مجلس نمایندگان و سنای آمریکا خدمت کرد به جای آن که این برچسب را رد کند از آن استقبال و از تصویر الاغ در پوسترهای تبلیغاتی اش استفاده کرد.
جکسون در آن انتخابات توانست جان کوینسی آدامز رئیس جمهور مستقر در کاخ سفید را شکست دهد و به عنوان نخستین رئیس جمهور دموکرات روانه کاخ سفید شود.
بعدها توماس ناست، کاریکاتوریست مشهور آمریکایی در دهه 1870 با کاریکاتورهایش، الاغ را به عنوان نماد حزب دموکرات ترویج کرد.
حزب جمهوری خواه آمریکا در سال 1854 تشکیل شد و شش سال بعد آبراهام لینکلن به عنوان نخستین رئیس جمهور جمهوری خواه به کاخ سفید راه یافت.
پس از آن و در خلال جنگ های داخلی آمریکا تصویر فیل نیز به عنوان نماد حزب جمهوری خواه در کاریکاتوری سیاسی منتشر شد و در سال 1974، ناست با ترسیم فیل به عنوان نماد جمهوری خواهان در نشریه «هارپرز ویکلی» سبب ترویج و شهرت این نماد شد.
* پیروزی بایدن بهتر است یا ابقای ترامپ؟
یکی از ویژگی های پنجاه و نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری آمریکا برگزاری آن در سوم نوامبر 2020 میلادی، مصادف با 13 آبان روز ملی مبارزه با استکبار جهانی است.
در فرهنگ سیاسی ملت ایران، آمریکا نماد استکبار جهانی و شیطان بزرگ شناخته می شود اما برغم دشمنی ذاتی، دیرینه و مستمر کاخ سفید با مردم و جمهوری اسلامی، در سال های اخیر و به ویژه در این دوره از انتخابات یانکی ها، این پرسش انحرافی در برخی رسانه های داخلی مطرح می شود که پیروزی ترامپ جمهوری خواه به نفع کشورمان است یا بایدن دموکرات ؟! به عبارتی فیل ها بهترند یا الاغ ها؟!
طرح این پرسش در حالی است که فقط نیم نگاهی به ساختار سیاسی آمریکا نشان می دهد که اساسا در سیاست های کلان آنان در قبال ایران که در سند راهبرد امنیت ملی آن کشور تدوین شده است، تفاوت چندانی در اهداف و عملکرد جمهوری خواهان و دموکرات ها وجود ندارد.
به عنوان نمونه در جدیدترین سند امنیت ملی آمریکا که در سال 2018 منتشر شد؛ 17 بار نام ایران درج و در پنج شاخص شامل بی ثباتی، تهدید موشکی، برنامه هسته ای، تروریسم و حملات سایبری پردازش شده است.
در بخشی از این سند، با تکرار اتهامات و ادعاهای بی‌پایه همیشگی علیه کشورمان، از ایران در کنار کره‌شمالی به عنوان مهمترین کشورهای تهدیدکننده امنیت ملی آمریکا نام برده شده است.
* لیست توطئه های آمریکا علیه ایران:
کودتای 28 مرداد 32 حمایت و تحکیم پایه های حکومت مستبد پهلوی، نظارت بر تشکیل ساواک، تحمیل قانون استعماری کاپیتولاسیون، حمله نظامی به طبس، کودتای نوژه، تحریک عراق و تحمیل جنگ هشت ساله، دخالت نظامی مستقیم در جنگ شامل: هدف قرار دادن سکوهای نفتی، حمله به کشتی « ایران اجر » و ناوچه «جوشن » و «سهند» و به ویژه فاجعه انهدام هواپیمای مسافربری و شهادت 290 مسافر و خدمه که 118 نفرشان زن و کودک بودند، بخشی از سرفصل جنایات آمریکا علیه مردم ایران است.
فشارهای اقتصادی و اقدامات تحریمی، سازماندهی، حمایت و هدایت مخالفان نظام، فضاسازی سیاسی، تبلیغاتی و جنگ روانی، مقابله با دستیابی کشورمان به فناوری هسته ای و تهاجم فرهنگی و جنگ نرم از طریق شبکه های فارسی زبان به ویژه VOA، BBC، رادیو فردا، رادیو زمانه و رادیو رژیم صهیونیستی و نیز شبکه های ماهواره ای ضدانقلاب مانند منافقین، گروه های سلطنت طلب، پارس، رنگارنگ، فیس بوک، تویتر و... با هدف براندازی جمهوری اسلامی، نمونه هایی دیگری از سرفصل توطئه ها و اقدامات خصمانه و بی پایان آمریکا علیه ملت ایران است که در دوره روسای جمهور مختلف از هر دو حزب دموکرات و جمهوری خواه انجام شد و هنوز در حال اعمال است.
یکی دیگر از اقدامات خصمانه آمریکا، اختصاص بودجه های کلان برای ضربه زدن به جمهوری اسلامی است که نمونه هایی از این بودجه ها و اهداف آن به این شرح است:
اختصاص 66 میلیون دلار برای «برای گسترش دموکراسی در ایران» در 2007
55 میلیون دلار برای «جنگ نرم با ایران» در 2009
55 میلیون دلار برای «نفوذ در ایران، مقابله با فیلترینگ سایت های ضد ایرانی، آموزش الکترونیکی ایرانیان مخالف نظام برای براندازی نرم، شبکه سازی اینترنتی برای اغتشاشگران پس از انتخابات ریاست جمهوری و ارائه آموزش های لازم رسانه ای و رایانه ای » در 2010
20 میلیون دلار بودجه تکمیلی برای «مبارزه با ایران از طریق فعالیت های اینترنتی » در 2010
25 میلیون دلار برای «حمایت از هکرها به منظور تخریب فضای سایبری ایران» در 2011
و این بخش کمی از بودجه های مصوب سنا در دوره ای پنج ساله است که به منظور براندازی نظام جمهوری اسلامی اختصاص داده شد.
در گزارش عملکرد بودجه ای آمریکا آمده است: همه ساله مبالغی به «صندوق دموکراسی خواهی در ایران » واریز و ده ها میلیون دلار صرف برنامه های موسوم به حمایت از حقوق بشر در ایران شده است.
* سهم دموکرات ها از کارنامه سیاه دشمنی امریکا با ملت ایران:
با آن که احزاب دوقلوی آمریکا سیاست مشترکی علیه ملت ایران دارند، برخی با انگیزه های سیاسی درپی تطهیر و بزک دموکرات ها هستند و با ادعای تعادل آنان در قبال ایران، پیروزی بایدن را به نفع کشورمان می دانند.
نگاهی به سرفصل اقدامات خصمانه آمریکایی ها علیه ملت و انقلاب ایران در دوره حاکمیت روسای جمهور دموکرات بر کاخ سفید بهترین معیار برای راستی آزمایی این ادعاست:
- تحمیل قرارداد استعماری کاپیتولاسیون در دوره لیندون جانسون
- تبدیل سفارت آمریکا در تهران به کانون فتنه انگیزی و غائله سازی گروه های تجزیه طلب و ضد انقلاب در مناطق مختلف کشور به ویژه جاسوسی از طریق این سفارتخانه در دوره کارتر
- اجرای عملیات پنجه عقاب و اقدام نظامی در طبس در دوره کارتر
- طراحی کودتای نافرجام نقاب ( نوژه ) با هدف بمباران هوایی بیت امام خمینی(ره) در جماران و دیگر نقاط حساس کشور و انجام عملیات زمینی در زمان کارتر
- مصادره اموال دولت، سازمان ها و شرکت های وابسته به کشورمان در آمریکا و مسدود کردن دارایی های ایران نزد بانک های آمریکایی در خارج از این کشور در دوره کارتر
- اعمال نخستین تحریم های اقتصادی با عنوان تحریم های اولیه در دوره کارتر
- اعمال تحریم های فراگیر اقتصادی «داماتو»، ممنوعیت سرمایه گذاری بیش از 20 میلیون دلار در صنایع نفت و گاز ایران در دوره کلینتون
- تمدید تحریم های ده ساله داماتو با ابعاد سخت گیرانه تر « ایسا » در دوره کلینتون
- ممنوعیت فروش تسلیحات، تاسیس رادیو ایران آزاد و فعال کردن بخش فارسی صدای آمریکا در دوره کلینتون
- اعمال شدیدترین تحریم های هوشمند، فلج کننده و همه جانبه اقتصادی با عنوان تحریم های ثانویه در دوره اوباما
- تجاوز ملوانان آمریکایی به حریم آبی ایران در خلیج فارس در دوره اوباما
- ایجاد گروه های تروریستی به ویژه داعش، ناامن سازی های گسترده مرزی و حمله به جبهه مقاومت اسلامی در عراق، سوریه و لبنان در دوره اوباما ...
این توطئه ها فقط، نمونه های کوچکی از اقدامات آمریکایی ها در دوره روسای جمهور دموکرات است که برای نابودی جمهوری اسلامی و ملت ایران اجرا شد و همچنان پیامدهای آن ادامه دارد.
کسانی که با دسته بندی دو حزب سیاسی مطرح آمریکا به جنگ طلب و منعطف، تجاهل می کنند به این پرسش پاسخ دهند که این جنایات کاخ سفید علیه مردم و انقلاب اسلامی در دوره زمامداری کدام یک از دو حزب روی داده و آیا اساسا، سیاست های ضد ایرانی این کشور در قالب عملکرد حزبی، قابل تفکیک و توجیه است؟
کارشناس ارشد مسائل آمریکا در مقایسه ارجحیت فیل ها و الاغ ها برای کشورمان تصریح می کند: در چارچوب همین مثال حیوانی، سگ زرد برادر شغال است.
فواد ایزدی می گوید: احزاب دموکرات و جمهوری خواه در هدف شان برای ضربه زدن به ایران، هیچ تفاوتی ندارند. اگرچه در تاکتیک ها برای تحقق این هدف تفاوت دارند اما وقتی موضوع شان ایران باشد در آمریکا موجود مهربان نداریم.
عضو هیات علمی دانشگاه تهران نیز با هشدار درباره خوش بینی برخی، درباره مزیت پیروزی بایدن می گوید: قدرت نامزد دموکرات ها برای اجماع سازی جهانی علیه کشورمان بیش از ترامپ است.
سید حامد موسوی، اهداف و راهبردهای آمریکا را در مسائل کلان سیاست خارجی ثابت می داند و تفاوت قابل توجهی میان دو حزب دموکرات و جمهوری خواه نمی داند.
* برجام ؛ شاخصی برای ارزیابی عملکرد و نگاه دو حزب آمریکایی به ایران :
یکی از بهترین و دست به نقدترین دشمنی کاخ سفید با جمهوری اسلامی که آثار پنجه های ظلمش هنوز بر چهره مردم ایران دیده می شود استمرار شدیدترین تحریم های اقتصادی در تاریخ بین الملل حتی در عرصه دارو برای مداوای بیماران خاص و سرطانی است.
این درحالی است که آمریکایی ها در چارچوب برجام متعهد بودند که در قبال کاهش فعالیت های صلح آمیز هسته ای کشورمان و اعمال جدی ترین نظارت های آژانس، تمامی تحریم ها را « بالمره !» لغو کنند اما نه فقط از برجام خارج شدند و تحریم های تعلیق شده را برگرداندند بلکه تحریم های جدیدتری هم علیه ایرانیان وضع کردند.
با توجه به سیاست مشترک اوبامای دموکرات و ترامپ جمهوری خواه در تشدید تحریم ها علیه مردم ایران، این موضوع معیار روشنی برای اثبات اشتراک منافع هر دو حزب برای براندازی جمهوری اسلامی است.
با این حال، برخی در داخل با استناد به این که توافق هسته ای در دوره اوباما حاصل شد چنین القا می کنند که نگاه دموکرات ها به ایران منعطف تر از جمهوری خواهان است ادعایی که با واقعیات و مستندات انطباق ندارد.
عضو هیات علمی دانشکده مطالعات جهان با رد این ادعا می گوید: نقد کنونی دموکرات ها به ترامپ جمهوری خواه، این نیست که خروج از برجام اقدامی غیراخلاقی بود بلکه از این روست که با خروج از توافق هسته ای ، دست ایران را باز گذاشت تا در منطقه هر کاری می خواهد انجام می دهد و در حوزه توانمندی دفاعی و نظامی هر سلاحی که بخواهد تولید می کند.
به گفته فواد ایزدی، حرف دموکرات ها این است که اگر در قدرت بودند از برجام خارج نمی شدند و با گروگان گرفتن توافق هسته ای و تهدید به خروج از آن امتیاز بیشتری می گرفتند و ایران را محدود تر می کردند.
این استاد علوم سیاسی سبک کار دموکرات ها را در ضربه زدن به کشورمان، هوشمندانه تر از جمهوری خواهان می داند و هشدار می دهد: اگر آقای بایدن رأی بیاورد از همین روش استفاده می کند و با طرح موضوع بازگشت به برجام و تعیین شروطی برای آن به سمت گرفتن امتیاز بیشتر می رود.
کارشناس دیگر مسائل سیاسی نیز در این باره تصریح می کند: بایدن بارها اعلام کرده است که چیزی فراتر از برجام می خواهد و موضوعاتی که ترامپ اصرار دارد در حوزه موشکی و منطقه ای با ایران به توافق برسد، بایدن هم می خواهد.
به گفته سید حامد موسوی، در صورت پیروزی بایدن، او اگر نتواند به مطالباتش در حوزه موشکی و منطقه ای ایران دست یابد، قدرت اجماع سازی اش علیه ایران در جهان، بیش از ترامپ است و حتی می تواند اروپایی ها را با خود همراه کند.
کلام آخر:
صاحب نظران سیاسی اتفاق نظر دارند که در تقابل بیش از چهل ساله ایالات متحده آمریکا با نظام جمهوری اسلامی، معادلات قدرت برای هر دو کشور کاملا تغییر کرده به نحوی که به موازات افول آمریکای مدعی ابرقدرتی جهان، اقتدار نظام جمهوری اسلامی از مرزهای قدرت منطقه ای فراتر رفته و به یکی از اضلاع جهانی قدرت تبدیل شده و با سکانداری جبهه مقاومت اسلامی در منطقه راهبردی غرب آسیا که از آن به عنوان قلب جهان نام برده می شود، همسو با چین و روسیه، توانسته است یکجانبه گرایی و زورگویی آمریکا را به چالش بکشد.
این واقعیت به حدی آشکار است که حتی مقامات ارشد کشورهای اروپایی به عنوان بخشی از نظام سلطه امریکایی به آن اذعان دارند. به عنوان نمونه رئیس جمهور فرانسه در جمع سفرای این کشور با ابراز نگرانی در این باره تصریح می کند « ما شاهد پایان هژمونی غرب بر جهان هستیم. امروز واقعیات ژئوپلیتیک تغییر کرده است؛ امروز با ظهور قدرت های جدیدی مواجه ایم که آنان را دست کم گرفته بودیم.»
بر اساس این واقعیات و با استمرار مقاومت ملی در برابر تحریم های به اصطلاح فلج کننده کاخ سفید از یکسو و ادامه بحران سیاسی ، اقتصادی و اجتماعی در آمریکا آن هم در آستانه انتخابات این کشور از سوی دیگر، سیاست فشار حداکثری واشنگتن علیه کشورمان درحال تبدیل به « شکست حداکثری » است.* تاریخچه شهرت فیل و الاغ در شناسنامه احزاب آمریکا:
الاغ نماد حزب دموکرات و فیل نماد حزب جمهوری خواه آمریکاست. این دو نماد از قرن نوزدهم تاکنون در عرصه سیاسی این کشور وجود داشته است.
گفته می شود، منشا استفاده از الاغ به عنوان نماد دموکرات ها به رقابت های انتخابات ریاست جمهوری در سال 1828 باز می گردد.
در آن مقطع آندرو جکسون نامزد حزب دموکرات بود.
در خلال رقابت های انتخاباتی آن سال، مخالفان جکسون برای تحقیر او از واژه jackass که شباهت زیادی به نام نامزد دموکرات ها و به معنی «نره خر» یا «آدم کله خر» است، استفاده کردند، اما او که قهرمان آمریکایی ها در جنگ 1812 بود و بعدها در مجلس نمایندگان و سنای آمریکا خدمت کرد به جای آن که این برچسب را رد کند از آن استقبال و از تصویر الاغ در پوسترهای تبلیغاتی اش استفاده کرد.
جکسون در آن انتخابات توانست جان کوینسی آدامز رئیس جمهور مستقر در کاخ سفید را شکست دهد و به عنوان نخستین رئیس جمهور دموکرات روانه کاخ سفید شود.
بعدها توماس ناست، کاریکاتوریست مشهور آمریکایی در دهه 1870 با کاریکاتورهایش، الاغ را به عنوان نماد حزب دموکرات ترویج کرد.
حزب جمهوری خواه آمریکا در سال 1854 تشکیل شد و شش سال بعد آبراهام لینکلن به عنوان نخستین رئیس جمهور جمهوری خواه به کاخ سفید راه یافت.
پس از آن و در خلال جنگ های داخلی آمریکا تصویر فیل نیز به عنوان نماد حزب جمهوری خواه در کاریکاتوری سیاسی منتشر شد و در سال 1974، ناست با ترسیم فیل به عنوان نماد جمهوری خواهان در نشریه «هارپرز ویکلی» سبب ترویج و شهرت این نماد شد.
* پیروزی بایدن بهتر است یا ابقای ترامپ؟
یکی از ویژگی های پنجاه و نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری آمریکا برگزاری آن در سوم نوامبر 2020 میلادی، مصادف با 13 آبان روز ملی مبارزه با استکبار جهانی است.
در فرهنگ سیاسی ملت ایران، آمریکا نماد استکبار جهانی و شیطان بزرگ شناخته می شود اما برغم دشمنی ذاتی، دیرینه و مستمر کاخ سفید با مردم و جمهوری اسلامی، در سال های اخیر و به ویژه در این دوره از انتخابات یانکی ها، این پرسش انحرافی در برخی رسانه های داخلی مطرح می شود که پیروزی ترامپ جمهوری خواه به نفع کشورمان است یا بایدن دموکرات ؟! به عبارتی فیل ها بهترند یا الاغ ها؟!
طرح این پرسش در حالی است که فقط نیم نگاهی به ساختار سیاسی آمریکا نشان می دهد که اساسا در سیاست های کلان آنان در قبال ایران که در سند راهبرد امنیت ملی آن کشور تدوین شده است، تفاوت چندانی در اهداف و عملکرد جمهوری خواهان و دموکرات ها وجود ندارد.
به عنوان نمونه در جدیدترین سند امنیت ملی آمریکا که در سال 2018 منتشر شد؛ 17 بار نام ایران درج و در پنج شاخص شامل بی ثباتی، تهدید موشکی، برنامه هسته ای، تروریسم و حملات سایبری پردازش شده است.
در بخشی از این سند، با تکرار اتهامات و ادعاهای بی‌پایه همیشگی علیه کشورمان، از ایران در کنار کره‌شمالی به عنوان مهمترین کشورهای تهدیدکننده امنیت ملی آمریکا نام برده شده است.
* لیست توطئه های آمریکا علیه ایران:
کودتای 28 مرداد 32 حمایت و تحکیم پایه های حکومت مستبد پهلوی، نظارت بر تشکیل ساواک، تحمیل قانون استعماری کاپیتولاسیون، حمله نظامی به طبس، کودتای نوژه، تحریک عراق و تحمیل جنگ هشت ساله، دخالت نظامی مستقیم در جنگ شامل: هدف قرار دادن سکوهای نفتی، حمله به کشتی « ایران اجر » و ناوچه «جوشن » و «سهند» و به ویژه فاجعه انهدام هواپیمای مسافربری و شهادت 290 مسافر و خدمه که 118 نفرشان زن و کودک بودند، بخشی از سرفصل جنایات آمریکا علیه مردم ایران است.
فشارهای اقتصادی و اقدامات تحریمی، سازماندهی، حمایت و هدایت مخالفان نظام، فضاسازی سیاسی، تبلیغاتی و جنگ روانی، مقابله با دستیابی کشورمان به فناوری هسته ای و تهاجم فرهنگی و جنگ نرم از طریق شبکه های فارسی زبان به ویژه VOA، BBC، رادیو فردا، رادیو زمانه و رادیو رژیم صهیونیستی و نیز شبکه های ماهواره ای ضدانقلاب مانند منافقین، گروه های سلطنت طلب، پارس، رنگارنگ، فیس بوک، تویتر و... با هدف براندازی جمهوری اسلامی، نمونه هایی دیگری از سرفصل توطئه ها و اقدامات خصمانه و بی پایان آمریکا علیه ملت ایران است که در دوره روسای جمهور مختلف از هر دو حزب دموکرات و جمهوری خواه انجام شد و هنوز در حال اعمال است.
یکی دیگر از اقدامات خصمانه آمریکا، اختصاص بودجه های کلان برای ضربه زدن به جمهوری اسلامی است که نمونه هایی از این بودجه ها و اهداف آن به این شرح است:
اختصاص 66 میلیون دلار برای «برای گسترش دموکراسی در ایران» در 2007
55 میلیون دلار برای «جنگ نرم با ایران» در 2009
55 میلیون دلار برای «نفوذ در ایران، مقابله با فیلترینگ سایت های ضد ایرانی، آموزش الکترونیکی ایرانیان مخالف نظام برای براندازی نرم، شبکه سازی اینترنتی برای اغتشاشگران پس از انتخابات ریاست جمهوری و ارائه آموزش های لازم رسانه ای و رایانه ای » در 2010
20 میلیون دلار بودجه تکمیلی برای «مبارزه با ایران از طریق فعالیت های اینترنتی » در 2010
25 میلیون دلار برای «حمایت از هکرها به منظور تخریب فضای سایبری ایران» در 2011
و این بخش کمی از بودجه های مصوب سنا در دوره ای پنج ساله است که به منظور براندازی نظام جمهوری اسلامی اختصاص داده شد.
در گزارش عملکرد بودجه ای آمریکا آمده است: همه ساله مبالغی به «صندوق دموکراسی خواهی در ایران » واریز و ده ها میلیون دلار صرف برنامه های موسوم به حمایت از حقوق بشر در ایران شده است.
* سهم دموکرات ها از کارنامه سیاه دشمنی امریکا با ملت ایران:
با آن که احزاب دوقلوی آمریکا سیاست مشترکی علیه ملت ایران دارند، برخی با انگیزه های سیاسی درپی تطهیر و بزک دموکرات ها هستند و با ادعای تعادل آنان در قبال ایران، پیروزی بایدن را به نفع کشورمان می دانند.
نگاهی به سرفصل اقدامات خصمانه آمریکایی ها علیه ملت و انقلاب ایران در دوره حاکمیت روسای جمهور دموکرات بر کاخ سفید بهترین معیار برای راستی آزمایی این ادعاست:
- تحمیل قرارداد استعماری کاپیتولاسیون در دوره لیندون جانسون
- تبدیل سفارت آمریکا در تهران به کانون فتنه انگیزی و غائله سازی گروه های تجزیه طلب و ضد انقلاب در مناطق مختلف کشور به ویژه جاسوسی از طریق این سفارتخانه در دوره کارتر
- اجرای عملیات پنجه عقاب و اقدام نظامی در طبس در دوره کارتر
- طراحی کودتای نافرجام نقاب ( نوژه ) با هدف بمباران هوایی بیت امام خمینی(ره) در جماران و دیگر نقاط حساس کشور و انجام عملیات زمینی در زمان کارتر
- مصادره اموال دولت، سازمان ها و شرکت های وابسته به کشورمان در آمریکا و مسدود کردن دارایی های ایران نزد بانک های آمریکایی در خارج از این کشور در دوره کارتر
- اعمال نخستین تحریم های اقتصادی با عنوان تحریم های اولیه در دوره کارتر
- اعمال تحریم های فراگیر اقتصادی «داماتو»، ممنوعیت سرمایه گذاری بیش از 20 میلیون دلار در صنایع نفت و گاز ایران در دوره کلینتون
- تمدید تحریم های ده ساله داماتو با ابعاد سخت گیرانه تر « ایسا » در دوره کلینتون
- ممنوعیت فروش تسلیحات، تاسیس رادیو ایران آزاد و فعال کردن بخش فارسی صدای آمریکا در دوره کلینتون
- اعمال شدیدترین تحریم های هوشمند، فلج کننده و همه جانبه اقتصادی با عنوان تحریم های ثانویه در دوره اوباما
- تجاوز ملوانان آمریکایی به حریم آبی ایران در خلیج فارس در دوره اوباما
- ایجاد گروه های تروریستی به ویژه داعش، ناامن سازی های گسترده مرزی و حمله به جبهه مقاومت اسلامی در عراق، سوریه و لبنان در دوره اوباما ...
این توطئه ها فقط، نمونه های کوچکی از اقدامات آمریکایی ها در دوره روسای جمهور دموکرات است که برای نابودی جمهوری اسلامی و ملت ایران اجرا شد و همچنان پیامدهای آن ادامه دارد.
کسانی که با دسته بندی دو حزب سیاسی مطرح آمریکا به جنگ طلب و منعطف، تجاهل می کنند به این پرسش پاسخ دهند که این جنایات کاخ سفید علیه مردم و انقلاب اسلامی در دوره زمامداری کدام یک از دو حزب روی داده و آیا اساسا، سیاست های ضد ایرانی این کشور در قالب عملکرد حزبی، قابل تفکیک و توجیه است؟
کارشناس ارشد مسائل آمریکا در مقایسه ارجحیت فیل ها و الاغ ها برای کشورمان تصریح می کند: در چارچوب همین مثال حیوانی، سگ زرد برادر شغال است.
فواد ایزدی می گوید: احزاب دموکرات و جمهوری خواه در هدف شان برای ضربه زدن به ایران، هیچ تفاوتی ندارند. اگرچه در تاکتیک ها برای تحقق این هدف تفاوت دارند اما وقتی موضوع شان ایران باشد در آمریکا موجود مهربان نداریم.
عضو هیات علمی دانشگاه تهران نیز با هشدار درباره خوش بینی برخی، درباره مزیت پیروزی بایدن می گوید: قدرت نامزد دموکرات ها برای اجماع سازی جهانی علیه کشورمان بیش از ترامپ است.
سید حامد موسوی، اهداف و راهبردهای آمریکا را در مسائل کلان سیاست خارجی ثابت می داند و تفاوت قابل توجهی میان دو حزب دموکرات و جمهوری خواه نمی داند.
* برجام ؛ شاخصی برای ارزیابی عملکرد و نگاه دو حزب آمریکایی به ایران :
یکی از بهترین و دست به نقدترین دشمنی کاخ سفید با جمهوری اسلامی که آثار پنجه های ظلمش هنوز بر چهره مردم ایران دیده می شود استمرار شدیدترین تحریم های اقتصادی در تاریخ بین الملل حتی در عرصه دارو برای مداوای بیماران خاص و سرطانی است.
این درحالی است که آمریکایی ها در چارچوب برجام متعهد بودند که در قبال کاهش فعالیت های صلح آمیز هسته ای کشورمان و اعمال جدی ترین نظارت های آژانس، تمامی تحریم ها را « بالمره !» لغو کنند اما نه فقط از برجام خارج شدند و تحریم های تعلیق شده را برگرداندند بلکه تحریم های جدیدتری هم علیه ایرانیان وضع کردند.
با توجه به سیاست مشترک اوبامای دموکرات و ترامپ جمهوری خواه در تشدید تحریم ها علیه مردم ایران، این موضوع معیار روشنی برای اثبات اشتراک منافع هر دو حزب برای براندازی جمهوری اسلامی است.
با این حال، برخی در داخل با استناد به این که توافق هسته ای در دوره اوباما حاصل شد چنین القا می کنند که نگاه دموکرات ها به ایران منعطف تر از جمهوری خواهان است ادعایی که با واقعیات و مستندات انطباق ندارد.
عضو هیات علمی دانشکده مطالعات جهان با رد این ادعا می گوید: نقد کنونی دموکرات ها به ترامپ جمهوری خواه، این نیست که خروج از برجام اقدامی غیراخلاقی بود بلکه از این روست که با خروج از توافق هسته ای ، دست ایران را باز گذاشت تا در منطقه هر کاری می خواهد انجام می دهد و در حوزه توانمندی دفاعی و نظامی هر سلاحی که بخواهد تولید می کند.
به گفته فواد ایزدی، حرف دموکرات ها این است که اگر در قدرت بودند از برجام خارج نمی شدند و با گروگان گرفتن توافق هسته ای و تهدید به خروج از آن امتیاز بیشتری می گرفتند و ایران را محدود تر می کردند.
این استاد علوم سیاسی سبک کار دموکرات ها را در ضربه زدن به کشورمان، هوشمندانه تر از جمهوری خواهان می داند و هشدار می دهد: اگر آقای بایدن رأی بیاورد از همین روش استفاده می کند و با طرح موضوع بازگشت به برجام و تعیین شروطی برای آن به سمت گرفتن امتیاز بیشتر می رود.
کارشناس دیگر مسائل سیاسی نیز در این باره تصریح می کند: بایدن بارها اعلام کرده است که چیزی فراتر از برجام می خواهد و موضوعاتی که ترامپ اصرار دارد در حوزه موشکی و منطقه ای با ایران به توافق برسد، بایدن هم می خواهد.
به گفته سید حامد موسوی، در صورت پیروزی بایدن، او اگر نتواند به مطالباتش در حوزه موشکی و منطقه ای ایران دست یابد، قدرت اجماع سازی اش علیه ایران در جهان، بیش از ترامپ است و حتی می تواند اروپایی ها را با خود همراه کند.
کلام آخر:
صاحب نظران سیاسی اتفاق نظر دارند که در تقابل بیش از چهل ساله ایالات متحده آمریکا با نظام جمهوری اسلامی، معادلات قدرت برای هر دو کشور کاملا تغییر کرده به نحوی که به موازات افول آمریکای مدعی ابرقدرتی جهان، اقتدار نظام جمهوری اسلامی از مرزهای قدرت منطقه ای فراتر رفته و به یکی از اضلاع جهانی قدرت تبدیل شده و با سکانداری جبهه مقاومت اسلامی در منطقه راهبردی غرب آسیا که از آن به عنوان قلب جهان نام برده می شود، همسو با چین و روسیه، توانسته است یکجانبه گرایی و زورگویی آمریکا را به چالش بکشد.
این واقعیت به حدی آشکار است که حتی مقامات ارشد کشورهای اروپایی به عنوان بخشی از نظام سلطه امریکایی به آن اذعان دارند. به عنوان نمونه رئیس جمهور فرانسه در جمع سفرای این کشور با ابراز نگرانی در این باره تصریح می کند « ما شاهد پایان هژمونی غرب بر جهان هستیم. امروز واقعیات ژئوپلیتیک تغییر کرده است؛ امروز با ظهور قدرت های جدیدی مواجه ایم که آنان را دست کم گرفته بودیم.»
در چنین شرایطی، معطل کردن ظرفیت های عظیم داخلی و پیوند زدن سیاست گذاری های کلان کشور به وعده های بی اساسی اروپا یا دل خوش کردن به نتیجه انتخابات امریکا آن هم به امید پیروزی بایدن و محاسبه غلط بازگشت او به برجام ، خطایی راهبردی است.
رهبر معظم انقلاب در آخرین بیانات شان در این باره در دیدار تصویری با هیات دولت در شهریور 99 تاکید کردند: « اقتصاد کشور به هیچ وجه نباید به تحولات خارجی پیوند بخورد زیرا این یک خطای راهبردی است؛ نباید برنامه‌ریزی اقتصادی برای کشور معطل لغو تحریم‌ها یا نتیجه انتخابات فلان کشور شود.»
