کبنانیوز - انتصابات روشنفکری؛ آیا طایفه گرایی کلید می‌خورد؟

انتصابات روشنفکری؛ آیا طایفه گرایی کلید می‌خورد؟

این تعداد مسئولیت (از یاسوج تا تهران و خوزستان)، در مقابل جایگاه‌های مدیریتی که از قِبَلِ یک نماینده عاید سواره نظامان و پیاده نظامانِ همراه می‌شود، عددی اندک است و هنوز مناصب بسیاری مانده که برای آنها در آینده تعیین تکلیف می‌شود، اما بیم آن می‌رود که مدار بر مسیل اقارب سببی و نسبی و بر مبنای قاعده فقهی «الاقرب فالاقرب» باشد و باز دور تسلسلی همچون سابق آغاز شود...

یادداشتی از محمدرضا شیوا؛
پیش از آنکه یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی آغاز بکار کند، به مدد انتخاب مهدی روشنفکر، به جد و جهد و سفارش و یا به تبع آن و بدون سفارش و به دلایلی، برخی افراد منتسب به وی در مصادر و مرافقی به کرسی مدیریت نشستند و یقیناً این قافله بعد از این آغاز، شتابی شارپی به خود خواهد گرفت.
نخست؛ قاضی بازنشسته «کریم فرخیانی»، گزینه منتخب و فراری از جمع اصولگرایان بویراحمد و شورشگر بر این جمع بود که به اردوگاه نمایندهِ منتخب پیوست و حدود 20 روز پس از انتخاب نماینده فعلی، بدون هیچ سابقه اجرائی و البته با سابقه بازنشستگیِ قضایی به سمت رئیس هیأت مدیره فولاد خوزستان منصوب شد.
دومین؛ دکتر «محمد یزدانپناه» پزشکی که یک روز پس از قاضی کریم به مدد برادر دیگرش دکتر پرویز پزدانپناه به سمت سرپرستی مرکز بهداشت شهرستان بویراحمد منصوب شد.
سومین؛ پس از آن، در اوان اردیبهشت ماه جلالیِ جاری (اردیبهشت 99)، «داریوش دیودیده» به سمت مجری طرح ایجاد زیربناهای لازم در معادن بزرگ و مناطق معدنی وزارت صنعت، معدن و بازرگانی منصوب شد.
چهارمین؛ در واپسین روزهای اردیبهشت جلالیِ جاری، «کورش دلشاد» به سمت مدیریت آموزش و پرورش شهرستان بویراحمد منصوب شد تا چهارجانبه‌ی نخست شکل بگیرد.
«دومین» و «چهارمین» این انتصابات در سطح بویراحمد و به مدد و اشاره و همت و حمایت مستقیم اردوگاه نماینده، پیش از آغاز بکار مجلس یازدهم بود و «اولین» و «سومین» آن نیز شاید به مدد آن رابطِ میان رئیس سازمان و نماینده منتخب (که فعلی شده است) بوده؛ چراکه جای سؤال است که پیش از آن چرا برای این دو، پیش‌تر از انتخابات اسفند، در آن مجموعه‌ها جایی فراهم نشد و یا چرا پیش از آن در تابستان 98، مانع از عزل دیودیده نشد!؟ بهر حال این دو نیز یا ناشی از اثر مستقیم و یا اثر غیرمستقیم انتخاب نماینده فعلی بویراحمد (به هر دلیل) بوده است؛ چه قاضی کریم موافق این نظر باشد و یا مخالف آن...
البته این تعداد مسئولیت (از یاسوج تا تهران و خوزستان)، در مقابل جایگاه‌های مدیریتی که از قِبَلِ یک نماینده عاید سواره نظامان و پیاده نظامانِ همراه می‌شود، عددی اندک است و هنوز مناصب بسیاری مانده که برای آنها در آینده تعیین تکلیف می‌شود، اما بیم آن می‌رود که مدار بر مسیل اقارب سببی و نسبی و بر مبنای قاعده فقهی «الاقرب فالاقرب» باشد و باز دور تسلسلی همچون سابق آغاز شود...