پیام یک استعفا؛ صنعت نفت بیش از اقامه نماز «قضا» به «عزت» نیاز دارد
پشت پرده استعفای «محسن دلاویز»؛ فداکاری «محسن» برای وزارت زنگنه
8 ارديبهشت 1399 ساعت 20:21
حرف پشت «محسن دلاویز» زیاد است، اما او با یک استعفای عزتمندانه و داوطلبانه و علیرغم مخالفت شدید «زنگنه» با وزارت «قدرت» خداحافظی کرد تا آن نماینده پرنفوذ مجلس نتواند آرامش «زنگنه» را برهم بزند.
محسن دلاویز جوانی که با تکیه بر توانمندیهایش، سری بین سرهای سیاستمداران و مسئولان ارشد کشوری در آورد و اکنون کسی نیست که «دلاویز» را به عنوان یک جوان موفق با انگشت نشان ندهد. هر چند حرف و حدیثهای زیادی پشت سر او مطرح میشود، مسائل که هیچ وقت رنگ واقعیت هم به خود نگرفت.
صبح امروز ( 8 اردیبهشت ماه 98) بود که خبر استعفای محسن دلاویز مدیرعامل شرکت بهینه سازی مصرف سوخت وزارت نفت در رسانهها منتشر شد و گفته میشد که او برای چندمین بار متن استعفای خود را بر روی میز زنگنه وزیر کهنه کار نفت گذاشت، کسی از دلایل این کار دلاویز خبر ندارد، اگر چه تحلیلهای پیرامون این کار دلاویز مطرح میکنند.
موافقت زنگنه با استعفای دلاویز
«نفت ما» نوشت: «محسن دلاویز» مدیرعامل شرکت بهینهسازی مصرف سوخت که استعفای خود را پیشتر به زنگنه تقدیم کرده بود ظاهراً با موافقت وزیر نفت از سمت مدیرعاملی این شرکت کنار رفت.
یک منبع آگاه با بیان اینکه این چندمین بار است که دلاویز از سمت خود استعفا داده است، گفت: دلاویز چندین بار استعفای خود را تقدیم زنگنه کرده بود که هر بار از سوی وزیر نفت پذیرفته نمیشد، اما این بار از سوی زنگنه با استعفای وی موافقت شده است.
انرژی نیوز هم آورده است که «صنعت نفت یک سکوی پرتاب است، یک کارخانه تمام عیار برندسازی برای شخصیتهای سیاسی و اقتصادی، مدیرانی که تا دیروز نام و نشانی نداشتند اما با حضور در صنعت نفت یک شبه نام و آوازهای باشکوه برای خود دست و پا کردند. نفت درست یا نادرست در ایران همیشه نماد «قدرت» بوده و «قدرتی» که ارزش و اعتبار کرسیهای مدیریتی را در این صنعت دوچندان کرده است.
جایی که «قدرت» باشد، جنگ «قدرت» هم وجود دارد اما در تاریخ معاصر صنعت نفت مدیرانی هستند که هیچگاه «عزت» را قربانی کرسی » قدرت» نکردهاند. «علی اوجی» مدیرعامل اسبق شرکت گاز، هفت سال قبل در یک برنامه تلویزیونی و درست در روزهایی که برخی از مدیران احمدینژادی برای حفظ قدرتشان، دست به دامن «زنگنه» شده بودند، عزتمندانه تا آخرین دقیقه از «رستم قاسمی» وزیر وقت نفت دفاع کرد و البته خیلی سریع برکنار شد و هیچگاه هم به وزارت نفت بازنگشت.
او یکی از موفقترین مدیران عامل شرکت گاز در روزهای بیگازی صنعت نفت بود اما این ژنرال تمامعیار، هیچگاه «عزت» را با «قدرت» معامله نکرد نه در حق وزارت «زنگنه» و نه حتی روزی که مانع عضویت او در هیات مدیره شرکت نفت (وزارت رستم قاسمی) شدند، همواره با سکوت به همه قدرت طلبیها پاسخ داد.
«محمود زیرکچیانزاده» مدیرعامل اسبق شرکت نفت فلات قاره هم یکی از مدیرانی بود که هیچگاه اسیر قدرت و جنگ قدرت در نفت نشد، «زیرکچیان زاده» هشت سال قبل بر سر نحوه ساخت طرحهای «ان.جی.آل» در جلسهای با «زنگنه» به اختلاف خورد، حرفهایش را در نشست رودرو زد، استعفا داد و رفت. او هم همچون «جواد اوجی» هیچگاه «اخلاق» و «عزت» را برای حفظ «قدرت» قربانی نکرد.
حکایت «غلامحسین نوذری» وزیراسبق نفت هم در صنعت نفت جالب است، او سال 1392 از «زنگنه» برای بازگشت به وزارت نفت حمایت کرد، «زنگنه» به وزارت رسید و اما خیلی از حرفهایش را پس گرفت، وزیر اخلاق صنعت نفت ایران، «زنگنه» را ترک کرد اما با وجود خلف وعدههای «شیخ الوزرا» هیچگاه علیه نفت، نفتیها و وزیر نفت تریبون دست نگرفت.
«محسن دلاویز» مدیرعامل شرکت بهینهسازی مصرف سوخت امروز استعفا داد، در ساعات آینده موج تحلیل و تحریفها از دلایل استعفای او آغاز میشود و احتمالاً می گویند که «دلاویز» استعفا کرد زیرا با دستیار ویژه وزیر، فلان مدیر و معاون اختلاف نظر داشت. استعفای امروز «دلاویز» تنها مدیر صنعت نفت که میتواند خشم «زنگنه» را آرام کند و «زنگنه» او را با اسم کوچک صدا میزند نه به خاطرسهمخواهی از بازی قدرت بود و نه اعتراض به نمایش قدرت دیگران، او استعفا داد تا آرامش وزارت «زنگنه» دستخوش تزلزل نشود.
حرف پشت «محسن دلاویز» زیاد است، اما او با یک استعفای عزتمندانه و داوطلبانه و علیرغم مخالفت شدید «زنگنه» با وزارت «قدرت» خداحافظی کرد تا آن نماینده پرنفوذ مجلس نتواند آرامش «زنگنه» را برهم بزند. امروز بار دیگر اثبات شد که حرفهای پشت سر «دلاویز» بیراه هم نبوده است، مدیری که یک تنه کشتی به گل نشسته «نفت خزر» را با امضای یک تفاهم نامه تاریخی با سوکار جمهوری آذربایجان احیا کرد، مدیری که در حوزه منابع انسانی هنوز هم در بین کارکنان محبوب است. او را به «بهینهسازی مصرف سوخت» تبعید کردند اما «دلاویز» در این شرکت حاشیهای هم منشأ خیر و خدمات شد.
«علی کاردر» مدیرعامل سابق شرکت نفت خیلی «محسن دلاویز» را آزار داد اما او هیچگاه حاضر نشد برای انتقامجویی «عزت» کاردر را با انتشار فیش حقوقیاش در فضای مجازی ضایع کند. به مدارک اداری او هم ایراد گرفتند اما هیچگاه زیربار آن نرفت که برای انتقامجویی، صرفاً به خاطر یک ایراد اداری درست یا نادرست، علیه معاونان «زنگنه» کانال تلگرامی و رسانههای زرد کرایه و اجاره کند.
اصولگرا باشید یا اصلاح طلب، مهم نیست، زیرا «غلامحسین نوذری»، «جواد اوجی»، «محمود زیرکچیانزاده» و امروز «محسن دلاویز» این واقعیت غیرقابل انکار را اثبات کردند که عمر نمایش قدرت و کرسیهای قدرتمند چه در صنعت نفت اصولگرایان و چه صنعت اصلاحطلبان کوتاه است. «قدرت» و «قدرت نمایی» و «قدرت طلبی» در صنعت نفت تاریخ مصرف دارد اما این «عزت» و «اخلاق» بوده که هیچگاه به خط پایان نخواهد رسید. مدیر خوشاخلاق و با اخلاق وزارت «زنگنه» امروز اثبات کرد صنعت نفت در روزهای پرفشار تحریمهای ظالمانه بیش از آنکه به اقامه نمازهای قضا نیاز داشته باشد محتاج احیای دوباره «عزت» و «اخلاق» است...
به گزارش کبنا، بالاخره همانطوری که گفته شد؛ حرفهای زیادی در باره محسن دلاویز، مرد آرامی که رفته رفته گرد تجربه یک مدیر کارکشته بر روی چهره او خواهد نشست، وجود دارد که همه دوست دارند، آنها را بشنوند. این احتمال وجود دارد که «محسن دلاویز» در تاریخ آینده سیاسی گچساران و باوی نقش ایفا کند.
کد مطلب: 420287