دریافت لینک صفحه با کد QR
پالایشگاهی که قربانی مسائل سیاسی و نداشتن منافع شخصی شد!
خاک غربت و فراموشی بر پالایشگاه نفت گچساران + سند
8 مهر 1398 ساعت 0:55
سرنوشت پروژه پالایشگاه نفت گچساران خیلی هم رمانتیک نبود. این پروژه در مقاطع مختلف بر سر زبان‌ها می‌افتاد، اما خیلی زود هم از یاد می‌رفت. با این همه، نه کاری از دست تاجگردون رئیس کمیسیون برنامه و بودجه که قدرت نفوذش گوش هوادارانش را کر کرده، برای این پروژه بر آمد و نه از دست دیگر مسئولان کاری ساخته شد.
گروه اقتصادی- بیش از یک دهه قبل به واسطه پیگیری‌های صورت گرفته در زمان نمایندگان قبل مجوز ساخت پالایشگاه نفت دشت لیشتر از توابع شهرستان گچساران اخذ شد که در ادامه در زمان نمایندگی سید قدرت الله حسینی هم مجوز خوراک، هم توجیه اقتصادی، هم مجوز وزارت صنعت و معدن گرفته شد و همچنین یک فرد لبنانی از شرکت مالزیایی به عنوان سرمایه گذار جهت پروژه پالایشگاه مذکور باظرفیت ۱۵۰ هزار بشکه در روز حاضر به همکاری شد، در ادامه دکتر قنبری که در این پروژه به عنوان نماینده، مشاور و پیگیری کننده فعالیت داشت اعتبار مورد نیاز پالایشگاه گچساران را سه میلیارد دلار برآورد کرد و گفت: سهم آورده خارجی در طرح یاد شده ۸۰ درصد و ۲۰ درصد مابقی نیز توسط سرمایه گذاری بخش خصوصی داخلی تامین می‌شود. زمین این پروژه با متراژ ۲۵۰ هکتار تخصیص داده شد و تا جایی پیش رفت که کلنگ زنی انجام، نقشه‌های طرح نیز ترسیم شد و کانکس نگهبانی و یک دستگاه ماشین در محل مورد نظر مستقر شدند که تصاویر آن‌ها در (پیوست ۱) قابل مشاهده می‌باشند و حتی عملیات تسطیح زمین در مرحله آغاز بود و پیگیری‌های مستمر صورت می‌گرفت تا جائیکه هر وقت روند طرح کند احساس می‌شد از طریق مسئولین و شخص نماینده دکتر قنبری مورد بازخواست قرار می‌گرفت. با توجه به شرایط تحریم‌ها و لزوم تزریق پول، در یک اقدام دیگر با شرکتی چینی نیز هماهنگی‌هایی صورت گرفت که به دلیل اینکه این شرکت چینی انتظار داشت که اکثریت پرسنل این پروژه را از چین استفاده کنند هیئت ایرانی با این درخواست موافق نبود.
مجوزهای پالایشگاه و تفاهم با شرکت چینی در (پیوست ۲) قابل مشاهده می‌باشند.
در نهایت روند پیگیری این پروژه وارد دوره نماینده حال حاضر شهرستان‌های گچساران و باشت (غلامرضا تاجگردون) شد که طی ۴ سال دوره اول نمایندگی غلامرضا تاجگردون هیچ اقدام عملی و قابل توجهی در راستای پیگیری این پروژه صورت نگرفت و متاسفانه متوقف شد، تا آغاز فعالیت‌های انتخاباتی سال ۱۳۹۴ در حرکتی استاندار وقت (آقای خادمی)، تصاویری از مذاکره ایشان با عبدالوهاب خمیس سرمایه گذار مصری را از طریق رسانه‌ها منتشر کرد. این سرمایه گذار عنوان کرده بود که خوراک این پالایشگاه ۱۲۰ هزار بشکه در روز است که تقاضای افزایش آن را تا ۲۰۰ هزار بشکه و یا حداقل ۱۵۰ هزار بشکه در روز داریم.
برای انجام این طرح که اشتغالزایی خوب در حدود ۱۰۰۰ نفر به طور مستقیم ایجاد می‌کرد و صادرات قابل توجهی برای استان کهگیلویه و بویراحمد و کشور داشت نیاز به استقرار یک نیروگاه ۵۰۰ مگاواتی و تامین آب بوده است و همچنین قرار بود یک واحد پتروشیمی کوچک نیز در کنار آن ساخته شود.
تصویر مذاکره استاندار وقت (آقای خادمی) با عبدالوهاب خمیس در (پیوست ۳) قابل رویت است.
در طی دوره دوم نمایندگی غلامرضا تاجگردون با توجه به نیاز مبرم این شهرستان محروم و پتانسیل سرمایه گذاری با توجه به تحقیقات موسسه تحقیقی سبزاندیش پایش که توسط سازمان برنامه و بودجه استان کهگیلویه و بویراحمد برای تحقیق در تهیه سند آمایش سرزمین انتخاب شدند، اولین اولویت مورد انتظار و تأیید کارشناسان در شهرستان گچساران در حوزه نفت، گاز و پالایشگاه بوده که سهل انگاری در این خصوص موجب شد، طی ۸ سال نمایندگی علاوه بر اینکه فعالیتی نتیجه بخش صورت نگیرد، بلکه متاسفانه شاهد آن بودیم که به دلیل عدم فعالیت موثر و قبضه بودن ۱۵۰ هزار بشکه خوراک، چند ماه پیش مجوز خوراک از طریق وزارت نفت لغو شده است و فرصت‌های شغلی زیادی در این منطقه به واسطه سهل انگاری از دست داده شده است. تصویر اولویت‌های کارشناسی شده و تحقیق شده توسط مهندسین مشاور موسسه سبزاندیش پایش در (پیوست ۴ ) قابل مشاهده است. اگر غلامرضا تاجگردون به جای کارهای کوچک و کارهایی که در آن‌ها منافع احتمالاً شخصی و نزدیکان ملاک بوده که این روزها در فضای مجازی دست به دست می‌چرخند، به کارهایی که منفعت مردم در آن‌ها مهم بود، می‌اندیشید، این پروژه به هیچ وجه نباید تعطیل می‌شد. ولی در نهایت تاسف، نماینده گچساران و باشت این پروژه را به فراموشی سپرد و شرایط تحریم نیز به این موضوع کمک نمود. اخیراً با توجه به نزدیک شدن به انتخابات، نماینده (غلامرضا تاجگردون) برای آنکه بتواند افکار عمومی را مورد توجه قرار دهد و فقط جوابی برای توجیه مطالبات در خصوص این پروژه داشته باشد نامه‌ای برای گرفتن خوراک این پالایشگاه به وزارت نفت می‌نویسد و حتی با گرفتن این مجوز خوراک تازه برگشتیم به نقطه اول اول.
پس در کنار همه اشکالات و انتقاد دیگر این نقطه سیاه نیز در پرونده عملکرد نماینده فعلی گچساران بسیار بزرگ و هویداست. اینکه این پروژه‌ها بعد از سال‌ها هنوز معطل مانده است، مسئله‌ای است که باید در باره آن از مسئولان این استان به ویژه نماینده مردم گچساران و باشت سئوال کرد؟ و قطعاً کارنامه او در این زمینه قابل قبول نیست.
بنا بر این گزارش، عملیات احداث پالایشگاه نفت «لیشتر» گچساران با مشارکت 80 درصدی یک شرکت مالزیایی و 20 درصدی بخش خصوصی داخلی در اردیبهشت ماه سال 90 آغاز شد. و قرار بود که ظرفیت سالانه این پالایشگاه 120 هزار بشکه در روز باشد و پیگیری جهت افزایش تا 150 هزار بشکه در دستور کار مسئولان وقت قرار گرفت. گاز مصرفی مورد نیاز این پالایشگاه 5.1 میلیارد متر مکعب و آب مصرفی بیش از 10میلیون متر مکعب در سال است.
مساحت این پالایشگاه بالغ بر پنج هکتار بود که زیرساختهای لازم از جمله راه، آب، برق، گاز و تامین خوراک مورد نیاز این صنعت مادر توسط مسئولان استان و شهرستان فراهم شد. در هر صورت سرنوشت پروژه پالایشگاه نفت گچساران خیلی هم رمانتیک نبود. این پروژه در مقاطع مختلف بر سر زبان‌ها می‌افتاد، اما خیلی زود هم از یاد می‌رفت. با این همه، نه کاری از دست تاجگردون رئیس کمیسیون برنامه و بودجه که قدرت نفوذش گوش هوادارانش را کر کرده، برای این پروژه بر آمد و نه از دست دیگر مسئولان کاری ساخته شد.
------------------------------------------------
گزارش از محمد نبی صداقت پیشه
پیوست (1)
پیوست (2)
پیوست (3)
پیوست (4)
کد مطلب: 413284