کبنانیوز - پاسخی به اظهارات یکی از نامزدهای انتخابات مجلس در خصوص جدایی بهمئی از کهگیلویه و بویراحمد

پاسخی به اظهارات یکی از نامزدهای انتخابات مجلس در خصوص جدایی بهمئی از کهگیلویه و بویراحمد

یکی از نامزدهای انتخابات مجلس حوزه انتخابیه کهگیلویه، بهمئی، چرام و لنده در دیدار با جمعی از مردم شهرستان بهمئی گفت: «اگر شما جدایی شهرستان بهمئی را از استان کهگیلویه و بویراحمد بخواهید، به شما قول می‌دهم، این کار را برای‌تان می‌کنم.» محمد جلیل‌فر از فعالان اجتماعی و سیاسی استان کهگیلویه و بویراحمد به این موضوع پاسخی داده که در ادامه آن را می‌خوانید.
به گزارش کبنا، محمد جلیل‌فر نوشت:
با سلام و احترام محضر مردم شریف کهگیلویه بزرگ
اخیراً در ادامه رنجنامه‌های متعدد مردم شریف شهرستان بهمئی مبنی بر انتقال به استان خوزستان، برخی کاندیدا‌های محترم نمایندگی مجلس شورای اسلامی، ساز همنوایی با آن‌ها را کوک کرده و وعده جدایی شهرستان بهمئی از استان کهگیلویه و بویراحمد را داده‌اند که لازم می‌دانم در این زمینه توضیحاتی عرضه نمایم:
فارغ از هر گونه نگاه جهت‌دار و موج‌سواری بهتر است مطالبه مهم و طویل المدت مردم شهرستان بهمئی بصورت کارشناسی بررسی شده و قبل از هرگونه تصمیم و قضاوت، ضرورت دارد حداقلی از آسیب‌شناسی و آینده نگری را در دسترس داشته باشیم.
استان کهگیلویه و بویراحمد در حال حاضر با ۹ شهرستان، یکی از استان‌های کوچک کشور ایران بشمار می‌رود که بدلایل پراکندگی جمعیت و جغرافیای سخت بویژه وجود ناهمواری‌های فراوان و کوهستانی بودن اکثر مناطق، راه‌های ارتباطی همواره بعنوان یک معضل اساسی در میان سایر وجوه محرومیت‌ها خودنمایی نموده و با وجود تلاش‌های فراوان برای رفع محرومیت و گسترش اتصالات جاده‌ای در دولت‌های مختلف، هنوز این بخش از مؤلفه‌های توسعه نسبت به قطار پیشرفت فرسنگ‌ها فاصله دارد. بهمئی نیز بعنوان یکی از شهرستان‌های استان کهگیلویه و بویراحمد که نسبت به مرکز استان، فاصله نسبتاً زیادی دارد همواره از این درد بی‌نصیب نبوده و ضرورت داشت موضوع تسهیل ارتباط با سایر شهرستان‌های مجاور و همچنین با مرکز استان کهگیلویه و بویراحمد در تمامی برنامه‌های مهم عمران و آبادی استان مورد مطالعه قرار می‌گرفت تا بستری برای اتصال اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی با سایر هم استانی‌ها که همگی از یک تبار و ریشه‌اند فراهم گردد.
هم اکنون بخش‌های دیشموک و چارؤسا نیز فاصله قابل توجهی نسبت به مرکز استان کهگیلویه و بویراحمد دارند اما آیا راه حل پیشرفت شهرستان بهمئی و سایر بخش‌های دیگر، جدا شدن از استان کهگیلویه و بویراحمد و گم شدن در دل طیف گسترده‌ای از شهر‌ها و بخش‌های محروم خوزستان و یا سایر استان‌های مجاور دیگر است؟
مردم بهمئی اگر بعضاً مطالبه جدایی از استان کهگیلویه و بویراحمد را فریاد می‌زنند از داغ درد عدم توجه کافی به مسائل عمران و آبادی آن شهرستان از سوی مسئولان استانی است که یک مورد آن عدم وجود راه‌های ارتباطی مناسب با شهرستان‌های کهگیلویه، لنده و بویراحمد است. حتی شهرستان لنده، مناطق دیشموک و چارؤسا از نظر راه‌های ارتباطی وضعیت بغرنجی دارند. سایر موارد مانند عدم توجه کافی به صنعت، کشاورزی، اشتغال، آب، برق، شبکه‌های ارتباطی تلفن همراه و اینترنت و سایر نیاز‌های اولیه و همینطور نبود محصولات فرهنگی در جهت آگاهی بخشی و ممانعت از آسیب‌های اجتماعی بعنوان مثالی از نیاز‌های ثانویه، موج نگرانی را افزایش داده است.
نکته دیگر انتظار مردم بهمئی و سایر مناطق از مسئولین استانی، توجه به ظرفیت نیروی انسانی آنهاست که در دولت‌های مختلف مورد بی‌مهری و کم لطفی واقع شده‌اند بطوریکه این پتانسیل انسانی در هر نقطه‌ای از کشور بکار گرفته شده همواره سوابقی درخشان از خود بجای گذاشته است.
لذا نمی‌توان بجای گسیل امکانات به مناطق و شهرستان‌های محروم، ایجاد زیرساخت‌ها بویژه توسعه محور‌های مواصلاتی و توجه به نیاز‌های مردمان فهیم و دلاوران دوران جهاد و شهادت، آن‌ها را با بی‌مهری راهی مناطق کم برخوردار دیگر مانند استان‌های مجاور کرده و بدون توجه به گسست اجتماعی، اختلال در همبستگی قومیتی و ده‌ها مشکل دیگر، در برهوتی از آینده مبهم ر‌ها نموده و با افتخار بدرقه نمائیم
بنده نه تنها مخالف هر گونه تجزیه استان کهگیلویه و بویراحمد و جدا شدن برخی شهرستان‌ها و مناطق استان هستم بلکه تلاشم در جهت اتصال بیشتر مناطق و اقوام مختلف استان به همدیگر است و معتقدم بجای همراهی با چنین مطالبه‌ای و کوبیدن بر طبل جدایی، باید ضمن توجه به دلایل این مطالبه بر همبستگی اجتماعی و پیوستگی ذاتی مناطق استان تأکید کرده و تلاش برای ایجاد زیرساخت‌های عمرانی و گسیل امکانات به چنین مناطقی در جهت فاصله گرفتن از محرومیت‌ها و کاهش رنج مردم مضاعف گردد تا همه مناطق استان پس از اجرای عدالت توزیعی بصورت یک کل در کنار هم زندگی مسالمت‌آمیز داشته و کلمه توسعه نیز در واژه‌هایمان جایگاهی درخور پیدا نماید ان شاءالله
محمد جلیل‌فر
۱۵ آذر ۱۴۰۲