سید مجتبی میرباقری فعال سیاسی دانشجویی در یاسوج با ارسال یادداشتی به پایگاه خبری کبنانیوز، انتقاداتی در مورد سد تنگ سرخ مطرح کرد که در زیر از نظر خوانندگان می‌گذرد.
سد تنگ سرخ در ۳۵ کیلومتری شهر یاسوج و ۱۸۵ کیلومتری شهر شیراز قرار دارد. پروژه ساخت سد در سال ۱۳۹۰ آغاز شده و به گفته وزیر نیرو در سال ۱۴۰۱ آبگیری خواهد شد. سوالی که پیش آمده اینکه چرا مسئولین آب منطقه‌ای استان کهگیلویه و بویراحمد به انتقاداتی که به این پروژه وارد می‌کنند را نه تنها پاسخی نمی‌دهند بلکه نیم نگاهی هم به این مسئله ندارند.
مدتی پیش  مسئول مطالبه‌گری قرارگاه بقیه الله در تهران با همکاری تشکل‌های دانشجویی دانشگاه‌های یاسوج طی نامه‌ای خواستار داده‌هایی برای کارشناسی تخصصی این سد و شفاف‌سازی آن برای مردم شدند. همچنین انجمن اسلامی دانشگاه آزاد یاسوج با دعوت از مسئولین آب منطقه‌ای استان، خواستار برگزاری مناظره‌ای علمی بین مخالفین و موافقین سد تنگ سرخ شدند. در هیچکدام از این دو کنش، واکنشی از مسئولین آب منطقه‌ای استان کهگیلویه و بویراحمد مشاهده نشد. 
روی سخن با آقای مهندس فرهادی مدیرعامل آب منطقه‌ای استان است که صدای این مردم را بشنوید. با احداث این سد اشتباه زیست‌محیطی بزرگی را مرتکب خواهید شد.
طبق گفته کارشناسان تخصصی مرتبط با این حوزه، با احداث این سد پوشش‌های گیاهی این منطقه از بین می‌روند و چندین هکتار از زمین‌های کشاورزی تخریب می‌شوند، روستاهای اطراف زیر آب می‌روند، رودخانه بشار خشک می‌شود و نقاط پایین دست این سد در آینده  با مشکلات کم‌آبی دست و پنجه نرم خواهند کرد.
همه مردم و صاحب‌نظران با اتفاق نظر بر این دلایل و با قاطعیت بیان می‌کنند احداث سد یعنی زیر پا گذاشتن حقوق مردم این استان محروم که سال‌هاست فقط از مدیران و مسئولین کلمه  "استان محروم" را  می‌شنویم اما در عمل کاری برای رفع آن صورت نمی‌گیرد.
انتقال آب بین همسایگان زمانی مفید است که به هر دو طرف سود برسد. باتوجه به تجربیات انتقال آب بین‌استانی در کجای این کشور شما دیده‌اید مردم از انتقال آب خیر دیده باشند؟  آیا تا به حال شما مشاهده کرده‌اید که از انتقال آب بین دو استان، بین مردمِ مبدا و مقصد تنش به‌وجود نیامده باشد؟  
آیا منصفانه هست که زیست‌بوم حاشیه این سد با قدمت چند هزار ساله و مردمی که در مجاورت آن زندگی می‌کنند بهای توسعه نامتوازن شهر دیگری را بدهند؟ استان کهگیلویه و بویراحمد خود دچار کم‌آبی و محرومیت است و عدم وجود صنعت در استان، کشاورزی زیر بنای اصلی این استان است و با انتقال آب به استان دیگر این مسئله تحت شعاع قرار خواهد گرفت و به قول معروف: چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است.
این سدها نیستند که آب تولید می‌کنند بلکه کوه‌ها، بافت گیاهی و محیط زیست ما تولیدکننده آب هستند. محیط زیست برای تولید آب، باید خود نیز حق‌آبه‌اش را دریافت کند. در غیر این صورت این سرزمین روز به روز فرسوده‌تر خواهد شد. اصل باید بر این باشد که در هرنقطه از این سرزمین اگر پروژه‌ای برای محیط زیست خطر ایجاد می‌کند، متوقف شود که آسیب‌های آن غیرقابل‌جبران خواهد بود.
جناب آقای مهندس فرهادی و همه مسئولینی که کمر همت بر خشک کردن بشار بسته‌اید تا آب را منتقل کنید، این را بدانید که وجود مدیران برای خدمت و یاری رساندن به مردم  است. اگر جز این قدم بردارید، بدانید که دنیا دار مکافات است و در آخرت باید پاسخگوی اعمالتان باشید.

کبنانیوز