کبنانیوز - سرمایه‌های چند صد هزار میلیاردی که در پتروشیمی گچساران هنوز نتیجه نداده است

ادامه سیاست اقتصاد متکی به نفت و خطر مهاجرت شهروندان گچسارانی و باشتی در آینده؛

سرمایه‌های چند صد هزار میلیاردی که در پتروشیمی گچساران هنوز نتیجه نداده است

پتروشیمی گچساران که طی سال‌های گذشته تبلیغات فراوان در خصوص اشتغالزایی پایدار آن طی آمارهایی که ارائه شد و سرمایه‌های چند صدهزار میلیاردی به این پروژه تزریق شد در نهایت شاهد بودیم که در تابستان سال ۹۸ از بی فایده بودن این پروژه در اشتغال پایدار و در حد ۲۰۰ تا ۳۰۰ نفر آماری ارائه شد که به دلیل نیاز به تخصص‌های خاص ممکن است از سایر استان‌ها این جذب‌ها صورت بگیرد و این موضوع نیز جای تأمل و تفکر دارد!

متن ارسالی: در طی سال‌های اخیر که لزوم فاصله گرفتن کشور از اقتصاد وابسته به نفت بیش از پیش احساس و تحریم‌های ظالمانه نیز اقتصاد کشور را تحت الشعاع خود قرار داده است، همچنین شعارهای سالانه‌ای که در خصوص رونق تولید از ناحیه رهبر فرزانه آیت الله خامنه‌ای مطرح می‌شود شهرهایی که بیشترین تولیدات و وابستگی‌ها به نفت و اقتصاد نفتی را داشتند در این شرایط بیشترین ضرر را خواهند کرد.
وقتی نفت فروش نداشته باشد و شهر هم دارای کارخانجات و تاسیسات تولیدی غیرنفتی نباشد، در شرایط تحریم اوضاع درآمدزایی، معیشت مردم و اشتغال در شهر یا منطقه مربوطه به شدت رو به تضعیف و حباب قیمتی و تورم رو به افزایش میل می‌کند.
در این راستا سوالی که پیش می‌آید این است که آقای تاجگردون (معمار اقتصاد) در طی هشت سال گذشته چه کارهای زیربنایی و ساختاری که خروجی آن را مردم در زندگی و اقتصاد لمس کنند برای شهرستان‌های گچساران و باشت در خصوص صنعت‌های مهم و کارگاه‌های تولیدی کوچک و میانه و حتی خانگی صورت گرفت که شرایط در نهایت از اقتصاد متکی به نفت فاصله گرفته و نرخ بیکاری، نرخ مشارکت اقتصادی گچساران و باشت و به طور کلی استان را در زمره شهرها و استان‌های در سطح و رتبه‌های اول به لحاظ بیکاری و مشارکت اقتصادی فجیع قرار داده است؟
به نظر می‌رسد این مدل نگاه مدیریتی مشابه مدیریت دولت در بردن کشور به سمت و سوی مصرف گرایی و واردات بی رویه و عدم توجه به تولیدات باشد. انجام پروژه‌های کوچک یا ظاهرساز محله‌ای در پیشرفت اقتصاد شهری و روستایی تاثیرات نمی‌تواند داشته باشد و به نوعی حباب قیمتی مسکن و زمین را در بازار به وجود می‌آورد و نهایتاً قدرت خرید در بخش مسکن و زمین رو به کاهش می‌رود.
با نداشتن وضعیت مناسب در بخش صنعت، معدن و تجارت و عدم رونق تولیدات و سرمایه گذاری و همچنین رشد جمعیت شهری و روستایی می‌توان شاهد بود که در طی این مدت واردات به شکل فزاینده‌ای در شهرستان‌های گچساران و باشت رو به افزایش و صادرات نیز به دلیل سیاست‌های نامناسب در سطح کلان دولت در بخش خصوصی سازی و پیشرفت‌های صنعتی جهت عدم وابستگی به اقتصادنفتی و به تب ادامه همین رویکرد در شهرستان‌های گچساران و باشت ثباتی که نداشته، بلکه به نسبت کاهش نیز داشته است.
بر اساس اطلاعات اخذ شده از سازمان صنعت، معدن و تجارت استان کهگیلویه و بویراحمد واحدهای صنعتی شهرستان‌های گچساران و باشت فقط دو مورد و آن هم شرکت بهنوش و شرکت بیدزرد می‌باشند که آماری بسیار ضعیف بر اساس این که گچساران و باشت در ۱۰ رتبه اول به لحاظ فارغ التحصیلان و نیروی آماده به کار در کشور قرار دارد، می‌باشد.
دو شهرک صنعتی که یکی در شهرستان گچساران و دیگری در خان احمد باشت وجود دارند که اکثر کارخانجات و شرکت‌های شهرک صنعتی گچساران به طور تقریبی در رکود و تعطیلی به سر برده و در شهرک صنعتی خان احمد باشت نیز طی هشت سال گذشته کارخانه و واحد صنعتی که خروجی آن ایجاد اشتغال و رونق تولید و همچنین فاصله گرفتن از وابستگی به اقتصاد نفتی باشد احساس نشده است.
پتروشیمی گچساران که طی سال‌های گذشته تبلیغات فراوان در خصوص اشتغالزایی پایدار آن طی آمارهایی که ارائه شد و سرمایه‌های چند صدهزار میلیاردی به این پروژه تزریق شد در نهایت شاهد بودیم که در تابستان سال ۹۸ از بی فایده بودن این پروژه در اشتغال پایدار و در حد ۲۰۰ تا ۳۰۰ نفر آماری ارائه شد که به دلیل نیاز به تخصص‌های خاص ممکن است از سایر استان‌ها این جذب‌ها صورت بگیرد و این موضوع نیز جای تأمل و تفکر دارد!
در پایان از وقتی که برای مطالعه مطلب گذاشته شد تشکر کرده و قضاوت را به مردم عزیز و فهیم شهرستان‌های گچساران و باشت می‌سپارم.
پیروز و سربلند باشید.

-----------------------------------------------
سید محمد قاضی نیا - استاد دانشگاه
----------------------------------------------