تاریخ انتشار
پنجشنبه ۲۳ آبان ۱۳۹۸ ساعت ۱۴:۲۸
کد مطلب : ۴۱۴۷۰۰
یادداشت ارسالی؛
واکنش به اظهارات اخیر هدایتخواه در دفاع از بورسیهها / باید خود و اعمالمان را با عدالت بسنجیم نه عدالت را با خود
۰
مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های مخاطبین کبنانیوز است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. می توانید با ارسال یادداشت خود، این مطلب را تأیید یا نقد کنید.
کبنا ؛متن ارسالی؛
ای عجب آن عهد و آن سوگند کو
وعدههای آن لب چون قند کو
گر فراق بنده از بد بندگیست
چون تو با بد بد کنی پس فرق چیست؟
مصاحبه آقای ستار هدایتخواه با سایت خبری-تحلیلی کبنا نیوز درمورد معرفی افرادی خاص توسط ایشان برای بورسیه و استدلال وی مبنی براینکه چون در دولتهای پیشین چنین اقداماتی صورت گرفت لذا اقدام خود را عدالت دانسته جای بسی تعجب است!!.
اینگونه استدلالها بدون شک تردید جدی در سایر ادعاهای این نماینده سابق مجلس و مدعی ارزشها ومعلم اخلاق را بدنبال خواهد داشت. قصد ندارم با تطویل کلام به تجزیه وتحلیل وتطبیق گفتار ورفتار وکردار ایشان بپردازم اما جای دوسوال در این مورد همچنان به جّد برجای خود باقی است؛ اول اینکه بافرض اینکه اقدامی اینچنینی در دولتهای قبل صورت گرفته آیا این امر شرعاً وعقلا میتواند نه تنها مجوزی برای تکرار آن بلکه عین عدالت انگاشتن آن توسط آقای هدایتخواه باشد؟ مهمتر اینکه ایشان که در طول فعالیت اجتماعی وسیاسی خود در سایه نظام مقدس جمهوری اسلامی گویا دیگران را دایه وخود را مادر تلقی کرده ومی کند چرا کاری را که خود منکر میپندارد را وقتی پای خود به میان میآید به معروف تبدیل و مصداق عدالت میداند؟ کاش وی توضیح میدادند که توجیه همان عمل و عدالت دانستن آن توسط خودشان چه توجیه ای دارد؟ و دوم اینکه وی گفتهاند قصدشان از حمایت و نامه نگاری برای بورسیه شدگان آن بود تا از این امتیاز ویژه فرزندان محروم استان نیز بهره مند شود چرا اکثر هم استانیها واجد شرایط وشاید مستحقتر دراستان خبردار هم نشدند وهیچ بهرهای نیزنبرده اند؟
انتظار آن بود معیار و مبنای انتخاب افراد معرفی شده برای بورسیهها به اطلاع افکار عمومی رسانده میشد تا مردم فهیم بخصوص تحصیل کردههای واجد شرایط از واقعیات و امتیازاتی که ظاهراً برای افرادی خاصی بوده است اطلاع پیدا میکردند و...
سؤال و نکته پایانی آن که آیا ما بایدخود واعمالمان را بامعیارها و عدالت بسنجیم یا عدالت را با خود و خواستههایمان بسنجیم؟؟
---------------------------------
ناصر منصوری
ای عجب آن عهد و آن سوگند کو
وعدههای آن لب چون قند کو
گر فراق بنده از بد بندگیست
چون تو با بد بد کنی پس فرق چیست؟
مصاحبه آقای ستار هدایتخواه با سایت خبری-تحلیلی کبنا نیوز درمورد معرفی افرادی خاص توسط ایشان برای بورسیه و استدلال وی مبنی براینکه چون در دولتهای پیشین چنین اقداماتی صورت گرفت لذا اقدام خود را عدالت دانسته جای بسی تعجب است!!.
اینگونه استدلالها بدون شک تردید جدی در سایر ادعاهای این نماینده سابق مجلس و مدعی ارزشها ومعلم اخلاق را بدنبال خواهد داشت. قصد ندارم با تطویل کلام به تجزیه وتحلیل وتطبیق گفتار ورفتار وکردار ایشان بپردازم اما جای دوسوال در این مورد همچنان به جّد برجای خود باقی است؛ اول اینکه بافرض اینکه اقدامی اینچنینی در دولتهای قبل صورت گرفته آیا این امر شرعاً وعقلا میتواند نه تنها مجوزی برای تکرار آن بلکه عین عدالت انگاشتن آن توسط آقای هدایتخواه باشد؟ مهمتر اینکه ایشان که در طول فعالیت اجتماعی وسیاسی خود در سایه نظام مقدس جمهوری اسلامی گویا دیگران را دایه وخود را مادر تلقی کرده ومی کند چرا کاری را که خود منکر میپندارد را وقتی پای خود به میان میآید به معروف تبدیل و مصداق عدالت میداند؟ کاش وی توضیح میدادند که توجیه همان عمل و عدالت دانستن آن توسط خودشان چه توجیه ای دارد؟ و دوم اینکه وی گفتهاند قصدشان از حمایت و نامه نگاری برای بورسیه شدگان آن بود تا از این امتیاز ویژه فرزندان محروم استان نیز بهره مند شود چرا اکثر هم استانیها واجد شرایط وشاید مستحقتر دراستان خبردار هم نشدند وهیچ بهرهای نیزنبرده اند؟
انتظار آن بود معیار و مبنای انتخاب افراد معرفی شده برای بورسیهها به اطلاع افکار عمومی رسانده میشد تا مردم فهیم بخصوص تحصیل کردههای واجد شرایط از واقعیات و امتیازاتی که ظاهراً برای افرادی خاصی بوده است اطلاع پیدا میکردند و...
سؤال و نکته پایانی آن که آیا ما بایدخود واعمالمان را بامعیارها و عدالت بسنجیم یا عدالت را با خود و خواستههایمان بسنجیم؟؟
---------------------------------
ناصر منصوری