جل الخالق

کبنا ؛باید نشست و به حال و روز استان محروم کهگیلویه و بویراحمد از همه چیز در عین داشتن و غنای همه چیز گریست، چه کسی باید پاسخگوی بی مدیریتی باشد که بر بعضی ادارات استان غلبه دارد و هیچکس هم ککش نمی‌گزد که در رتبه مردودی ادارات کشور است، یعنی اینقدر ما مدیر آگاه به رموز دقیق مدیریت کم داریم که نتوانستیم در خیل بیشمار ادارات و نهادها و سازمانها رتبه ایی در حد معقول کسب کنیم و به مردم نشان دهیم که ماهم از زمره بهترین‌ها در سطح کشوریم، آیا واقعاً نخبه اینکار وجود ندارد، آیا تحصیل کرده و آگاه فن مدیریت نداریم، آیا مابقی استانها چه چیزی دارند که ما از آن بی بهره‌ایم.
قطع به یقین یکی از معضلاتی که دامن استان را گرفته و تا راه علاجی واقعی و نه صوری برایش طراحی و یا پیدا نکنیم باید به این عقب ماندگی ومحرومیت بمانیم وصدایمان هم در نیاید.
تا آنجایی که تجربه این حقیر اجازه می‌دهد استان کهگیلویه و بویراحمد از لحاظ غنای نخبه و اندیشمند و آگاه به مدیریت کلان و خرد هیچی کمتر از بقیه استانها ندارد و در بعضی مواقع یک سر و گردن از استانهای دیگر بالاتر است که در اینجا نمی‌خواهم نمونه‌ها را نام ببرم که شما بهتر از من میدانید چه کسانی و چه تعداد بزرگ مرد و زن در عرصه کشور داریم و اینها همه فرزندان استان ما هستند و از قابلیت‌هایشان کشور بهره می‌برد.
پس چرا در امتیاز دهی به ادارات استان هیچکدام نمره قبولی نمی‌گیرند و همه جزو مردودین کسب رتبه‌ها می‌شوند.
تنها دلیلش انتخاب مدیران نه بر مبنای شایستگی افراد است بلکه ارتباط با این منبع قدرت و آن یکی و سفارش فلانی و فلانی برای فلان پست لیاقت دارد، معیار لیاقت را چه عاملی تعیین می‌کند، فلانی تا چه اندازه چنین کرده و چنان نموده است، میزان درایتش اصلاً ملاک نیست و تعهد و کارایی اش نیز محلی از اعراب ندارد، خوب معلوم است دیگر باید فاتحه آن اداره را خواند که مدیرش هیچکدام از پارامترهای کسب مدیریت را ندارد اما به راحتی آب خوردن به سفارش این و آن در صندلی ریاست اداره و اداره کل جلوس می‌فرماید و نتیجه آن می‌شود که روز حساب از همه ادارات کشور عقب می‌مانیم و جزو مردودین کشور محاسبه می‌شویم، تازه به همین مردودین احسنت و جایزه هم می‌دهیم، جل الخالق.
البته این فرهنگ چهل سال است که بر استان کهگیلویه و بویراحمد چمبره زده و جا خوش کرده است و به این راحتی هم نمی‌شود ریشه آنرا خشکاند اما اگر همتش باشد، نشد ندارد و با پیگیری این مهم که هر آنکس که شایسته بود بر صندلی مدیریت نشانده شود تا در دراز مدت به داشتن اداراتی کارا وشایسته که بیشترین امتیازات را از آن خود می‌کنند نائل شویم و این نیازمند قدرت داشتن شخص اول استان یعنی استاندار  است که الحمدالله هم قدرتمند است و هم اهل هیچ طایفه و قوم قبیله ایی درون استان نیست و می‌تواند آرام آرام ادارات استان را به شاخص‌های کشوری برساند و شرم بعضی مردودی‌ها را از چهره استان بزداید.
این مطالب دال بر این نیست که در استان هیچ مدیر شایسته ایی نداریم بلکه مجموعه‌های زیر دست با همراهی نکردن مدیر مربوطه او را این چنین به سمت مردودی سوق می‌دهند و مدیر هم نمی‌تواند کوچکترین اعتراضی بنماید به دلیل اینکه همین فامیل‌ها و قوم و قبیله جایگاه مدیریت را به ایشان داده‌اند و در هر حالتی باید سکوت کند ودم نزند، واین یعنی در تمام زمینه‌ها مردود شدن.
انشاله که در آینده شاهد چنین وضعیت تاسف باری نباشیم و ادارات ما هم بتوانند در زمره بهترین‌ها باشند و ما هم لذتش را ببریم و نه اینکه حسرتش را بخوریم، انشالله.
------------------------------------------
سید قربانعلی موسوی شیرازی
روزنامه نگار