تاریخ انتشار
پنجشنبه ۶ دی ۱۴۰۳ ساعت ۰۲:۵۵
کد مطلب : ۴۹۴۲۴۴
سرمایهگذاران یاسوج از کمبود زیرساختها و تسهیلات گلایه کردند؛
سرمایهگذار ستنگان یاسوج خطاب به استاندار کهگیلویه و بویراحمد: چرا باید میلیاردها تومان سرمایهگذاری کنیم در حالی که زیرساختها ناپایدارند؟ / ما استان محرومی نیستیم، اما به دلیل بیتوجهی مدیران، محروم نگه داشته شدهایم! / پس از ۲۰ بار مراجعه به استانداری، هنوز هیچ اقدامی برای رفع مشکلات نشده است! / چرا مصوبات جلسات شورای گفتوگو ضمانت اجرایی ندارند؟
۰
کبنا ؛در هشتاد و چهارمین نشست شورای گفتوگوی دولت و بخش خصوصی استان کهگیلویه و بویراحمد، مشکلات زیرساختی و اقتصادی تعاونی ۱۷۰۵ ستنگان یاسوج بهویژه در زمینه تسهیلات و دسترسی به جادههای مناسب مورد بررسی قرار گرفت. سرمایهگذاران و مسئولان حاضر در جلسه بر ضرورت حمایت از کارآفرینان و رفع موانع تولید تأکید کردند تا از این طریق بتوانند به رونق اقتصادی استان کمک کنند.
به گزارش کبنا نیوز، هشتاد و چهارمین نشست شورای گفتوگوی دولت و بخش خصوصی استان کهگیلویه و بویراحمد به ریاست یدالله رحمانی، استاندار این استان، و با حضور رئیس اتاق بازرگانی یاسوج، معاون امور اقتصادی استانداری و جمعی از مدیران ارشد اجرایی استان و سرمایهگذاران برگزار شد.
یکی از موضوعات مهم مورد بحث در این جلسه، مشکلات تعاونی ۱۷۰۵ ستنگان یاسوج بود. خانم منصوری، سرمایهگذار واحد تولیدی آب معدنی ستنگان یاسوج، در این نشست با بیان اینکه تعاونی ۱۷۰۵ از سال ۱۳۸۲ فعالیت اقتصادی خود را آغاز کرده و برای ۵۰ نفر بهطور مستقیم و غیرمستقیم شغل ایجاد کرده است، گفت: «نیاز است تسهیلاتی در اختیار بانوانی که راغب به کارآفرینی هستند، قرار بگیرد.»
وی تأکید کرد: «بیشتر مشکلات کارآفرینان در زمینه تسهیلات است و به دلیل کمبود تسهیلات نتوانستهاند از حداکثر ظرفیت خود استفاده کنند.»
منصوری ابراز کرد: «فعالیت ما از سال ۸۲ در حوزه آب معدنی شروع و در سال ۸۴ به تولید رسیدیم. در سال ۸۲ حدود ۱۰۰ میلیون تومان برای تأسیسات و لوازم کارخانه هزینه شد.»
این سرمایهگذار ادامه داد: «انتقال خط برق توسط هزینه شخصی من با مبلغ ۲۲ میلیون تومان انجام شد. من کیلومتر ۲۰ مرکز استانی هستم که ذخایر ایران را تأمین میکند، اما جاده نداریم. باید این را به کی بگویم؟»
منصوری با اشاره به مشکلات جادهای گفت: «۲۰۰ متر کارخانه من از جاده اصلی شیراز به یاسوج فاصله دارد، اما نیسان هم نمیتواند از این جاده به راحتی عبور کند.»
وی خطاب به استاندار کهگیلویه و بویراحمد گفت: «بیش از ۲۰ بار به استانداری و اداره راه مراجعه کردهام، اما هیچکدام کاری نکردند. مصوبات این جلسات هیچ ضمانت اجرایی ندارد. رفع موانع تولید را پیگیری کنید، کدام یک به نتیجه رسیده است؟»
وی افزود: «در بخش صنعت و معدن بینهایت ضعیف عمل میکنیم. حتی مراجعه میکنیم، درست جواب نمیدهند. من امروز تعطیلی کارخانهام را اعلام کردهام.»
منصوری همچنین گفت: «من دیگر توان تولید ندارم و این استان شرکت حمل و نقل ندارد و مجبورم کرایه بار چند برابری بپردازم. قطعی مکرر برق توان تولید را گرفته است. به واسطه جاده ناهموار و در دسترس نبودن اورژانس، ۲ نفر از نیروهای من قطع عضو شدند.»
وی با بیان اینکه قیمتها لحظهای جابهجا میشود، افزود: «من نمیتوانم با استان فارس رقابت کنم و اعلام تعطیلی و ورشکستگی کردهام. ما استان محرومی نیستیم، اما محروم نگه داشته شدهایم، چون مدیران ضعیفی داشتهایم. این در حالی است که استان کهگیلویه و بویراحمد نیروی انسانی توانمندی دارد که منشأ خدمات فراوانی بودهاند. آقای استاندار، از ظرفیت صنایع فعال حتماً آمار بگیرید.»
سید احسان عسکری، معاون اقتصادی استاندار کهگیلویه و بویراحمد، در پاسخ به خانم منصوری، تأکید کرد: «بحث ستنگان به خاطر تعدد مشکلات پیچیده است. پنج واحد اقتصادی در منطقه ستنگان قرار گرفته است که به لحاظ دسترسی به فیبر نوری، برق، مخابرات و جاده با مشکلات زیادی مواجهاند.»
وی ادامه داد: «یک تیم کارشناسی در محل مشکلات را بررسی کرد و همه گفتند ما نمیتوانیم کاری کنیم، چون اینها واحدهای تولیدی هستند.»
عسکری ابراز کرد: «نیاز است استاندار تأیید کنند که بخشی از منابع را برای رفع مشکلات واحدهای تولیدی استان قرار دهیم.»
در این راستا، این سؤال مطرح میشود که چرا باید واحدهای تولیدی در منطقهای میلیاردها تومان سرمایهگذاری کنند و اکنون با مشکلات جدی مانند عدم دسترسی مناسب به جاده، برق و اینترنت روبرو باشند؟ این موضوع نه تنها نشاندهنده نواقص زیرساختی در استان است، بلکه ضرورت توجه بیشتر مسئولان به رفع موانع تولید و حمایت از سرمایهگذاران را نیز نمایان میسازد.
روستای ستنگان (مله شوره) یکی از قدیمیترین روستاهای شهرستان بویراحمد است که آثاری از دوران گذشته، از جمله درختان گردو با قدمت ۷۰۰ سال، در آن نمایان است. به دلیل موقعیت جغرافیایی، این روستا در بین سه آبراهه در مسیرهای ۱- شیراز، گنجگان ۲- سرتنگ ستنگان ۳- گرگو (پیراشکفت فارس) قرار گرفته و به همین دلیل به نام ستنگان نامگذاری شده است.
پس از گذشتن از روستاهای سرآبتاوه و پریکدان به گردنه مله شوره میرسیم که پوشیده از فضاهای کوهستانی بوده و در ابتدای ورود به این گردنه، تفاوت دمای هوا نسبت به پایین دست کاملاً محسوس است. در ادامه، جاده پر فراز و نشیب به روستای ستنگان میرسیم که در محدوده کوهستانی استقرار یافته و بافت کالبدی آن به تبعیت از شیب تند و توپوگرافی محل، طبیعت بکر، چشمههای متعدد، آبشار، باغ گردوها، پرورش ماهیان سردآبی قزل آلا، مناظر و چشماندازهای دلنواز و بدیع هر بینندهای را محو تماشای خود کرده و فضای بسیار جذابی برای پیادهروی گردشگران به ارمغان آورده است.
خصوصیات فوقالذکر و همچنین قرار گرفتن در مسیر ۲۵ کیلومتری جاده شیراز یاسوج و منتهی شدن به منطقه عشایری (گرگو) باعث شده که اخیراً به عنوان روستای هدف گردشگری استان انتخاب گردد و امید است این اقدام سبب رونق هرچه بیشتر گردشگری استان و خودکفایی روستا گردد.
به گزارش کبنا نیوز، هشتاد و چهارمین نشست شورای گفتوگوی دولت و بخش خصوصی استان کهگیلویه و بویراحمد به ریاست یدالله رحمانی، استاندار این استان، و با حضور رئیس اتاق بازرگانی یاسوج، معاون امور اقتصادی استانداری و جمعی از مدیران ارشد اجرایی استان و سرمایهگذاران برگزار شد.
یکی از موضوعات مهم مورد بحث در این جلسه، مشکلات تعاونی ۱۷۰۵ ستنگان یاسوج بود. خانم منصوری، سرمایهگذار واحد تولیدی آب معدنی ستنگان یاسوج، در این نشست با بیان اینکه تعاونی ۱۷۰۵ از سال ۱۳۸۲ فعالیت اقتصادی خود را آغاز کرده و برای ۵۰ نفر بهطور مستقیم و غیرمستقیم شغل ایجاد کرده است، گفت: «نیاز است تسهیلاتی در اختیار بانوانی که راغب به کارآفرینی هستند، قرار بگیرد.»
وی تأکید کرد: «بیشتر مشکلات کارآفرینان در زمینه تسهیلات است و به دلیل کمبود تسهیلات نتوانستهاند از حداکثر ظرفیت خود استفاده کنند.»
منصوری ابراز کرد: «فعالیت ما از سال ۸۲ در حوزه آب معدنی شروع و در سال ۸۴ به تولید رسیدیم. در سال ۸۲ حدود ۱۰۰ میلیون تومان برای تأسیسات و لوازم کارخانه هزینه شد.»
این سرمایهگذار ادامه داد: «انتقال خط برق توسط هزینه شخصی من با مبلغ ۲۲ میلیون تومان انجام شد. من کیلومتر ۲۰ مرکز استانی هستم که ذخایر ایران را تأمین میکند، اما جاده نداریم. باید این را به کی بگویم؟»
منصوری با اشاره به مشکلات جادهای گفت: «۲۰۰ متر کارخانه من از جاده اصلی شیراز به یاسوج فاصله دارد، اما نیسان هم نمیتواند از این جاده به راحتی عبور کند.»
وی خطاب به استاندار کهگیلویه و بویراحمد گفت: «بیش از ۲۰ بار به استانداری و اداره راه مراجعه کردهام، اما هیچکدام کاری نکردند. مصوبات این جلسات هیچ ضمانت اجرایی ندارد. رفع موانع تولید را پیگیری کنید، کدام یک به نتیجه رسیده است؟»
وی افزود: «در بخش صنعت و معدن بینهایت ضعیف عمل میکنیم. حتی مراجعه میکنیم، درست جواب نمیدهند. من امروز تعطیلی کارخانهام را اعلام کردهام.»
منصوری همچنین گفت: «من دیگر توان تولید ندارم و این استان شرکت حمل و نقل ندارد و مجبورم کرایه بار چند برابری بپردازم. قطعی مکرر برق توان تولید را گرفته است. به واسطه جاده ناهموار و در دسترس نبودن اورژانس، ۲ نفر از نیروهای من قطع عضو شدند.»
وی با بیان اینکه قیمتها لحظهای جابهجا میشود، افزود: «من نمیتوانم با استان فارس رقابت کنم و اعلام تعطیلی و ورشکستگی کردهام. ما استان محرومی نیستیم، اما محروم نگه داشته شدهایم، چون مدیران ضعیفی داشتهایم. این در حالی است که استان کهگیلویه و بویراحمد نیروی انسانی توانمندی دارد که منشأ خدمات فراوانی بودهاند. آقای استاندار، از ظرفیت صنایع فعال حتماً آمار بگیرید.»
سید احسان عسکری، معاون اقتصادی استاندار کهگیلویه و بویراحمد، در پاسخ به خانم منصوری، تأکید کرد: «بحث ستنگان به خاطر تعدد مشکلات پیچیده است. پنج واحد اقتصادی در منطقه ستنگان قرار گرفته است که به لحاظ دسترسی به فیبر نوری، برق، مخابرات و جاده با مشکلات زیادی مواجهاند.»
وی ادامه داد: «یک تیم کارشناسی در محل مشکلات را بررسی کرد و همه گفتند ما نمیتوانیم کاری کنیم، چون اینها واحدهای تولیدی هستند.»
عسکری ابراز کرد: «نیاز است استاندار تأیید کنند که بخشی از منابع را برای رفع مشکلات واحدهای تولیدی استان قرار دهیم.»
در این راستا، این سؤال مطرح میشود که چرا باید واحدهای تولیدی در منطقهای میلیاردها تومان سرمایهگذاری کنند و اکنون با مشکلات جدی مانند عدم دسترسی مناسب به جاده، برق و اینترنت روبرو باشند؟ این موضوع نه تنها نشاندهنده نواقص زیرساختی در استان است، بلکه ضرورت توجه بیشتر مسئولان به رفع موانع تولید و حمایت از سرمایهگذاران را نیز نمایان میسازد.
روستای ستنگان (مله شوره) یکی از قدیمیترین روستاهای شهرستان بویراحمد است که آثاری از دوران گذشته، از جمله درختان گردو با قدمت ۷۰۰ سال، در آن نمایان است. به دلیل موقعیت جغرافیایی، این روستا در بین سه آبراهه در مسیرهای ۱- شیراز، گنجگان ۲- سرتنگ ستنگان ۳- گرگو (پیراشکفت فارس) قرار گرفته و به همین دلیل به نام ستنگان نامگذاری شده است.
پس از گذشتن از روستاهای سرآبتاوه و پریکدان به گردنه مله شوره میرسیم که پوشیده از فضاهای کوهستانی بوده و در ابتدای ورود به این گردنه، تفاوت دمای هوا نسبت به پایین دست کاملاً محسوس است. در ادامه، جاده پر فراز و نشیب به روستای ستنگان میرسیم که در محدوده کوهستانی استقرار یافته و بافت کالبدی آن به تبعیت از شیب تند و توپوگرافی محل، طبیعت بکر، چشمههای متعدد، آبشار، باغ گردوها، پرورش ماهیان سردآبی قزل آلا، مناظر و چشماندازهای دلنواز و بدیع هر بینندهای را محو تماشای خود کرده و فضای بسیار جذابی برای پیادهروی گردشگران به ارمغان آورده است.
خصوصیات فوقالذکر و همچنین قرار گرفتن در مسیر ۲۵ کیلومتری جاده شیراز یاسوج و منتهی شدن به منطقه عشایری (گرگو) باعث شده که اخیراً به عنوان روستای هدف گردشگری استان انتخاب گردد و امید است این اقدام سبب رونق هرچه بیشتر گردشگری استان و خودکفایی روستا گردد.