آخرین روزهای سال گذشته بود که بالاخره شهردار دهدشت معرفی شد. در جلسه معارفه خسرو دیدار، معاون عمرانی استاندار سخنانی جدی ابزار کرد؛ روستا با بیا این‌که در اجرای مر قانون حتی در عزل شهردار، انحلال شورا و یا سلب عضویت شورا تعارف نداریم گفت: این فرصتی است که به شهردار جدید داده شده تا به دهدشت خدمت کند. او می‌دانست اختلافاتی در شورای شهر وجود دارد. به همین خاطر در همان جلسه گفت: اختلافات نباید باعث قفل شدن شهر شود. او حتی وضعیت شهر دهدشت در آستانه عید نوروز را نیز غیرقابل قبلو اعلام کرد.
حالا حدود پنج ماه از روز معارفه دیدار به عنوان شهردار دهدشت می‌گذرد و تمام نگرانی‌هایی که معاون عمرانی اعلام کرده بود به وقوع پیوسته‌اند. طی هفته‌های اخیر گزارش‌هایی از مدیریت فضای شهری در دهدشت منتشر شده که همگی نشان‌دهنده سوءمدیریت در شهرداری است. یک روز انتقاد از چاله‌چوله‌ی خیابان‌ها منتشر می‌شود. روز دیگر از فاضلاب‌ها گفته می‌شود؛ روزی انباشت زباله به عنوان عامل بیماری‌زا در دهدشت طرح می‌شود و یک روز هم اختلافات بین شهرداری و پیمانکار رسانه‌ای می‌گردد. البته این مشکلات تنها ریشه در امروزِ دهدشت ندارد؛ سال‌هاست دهدشت این درد تاریخی را با خود یدک می‌کشد. البته به جز دوره‌ای کوتاه که رستم عزیزی شهرداری دهدشت را بر عهده داشت که معضلاتی از شهر دهدشت حل شد؛ کانال‌های فاضلاب سرپوشیده و پیاده‌روها سنگ‌فرش و موزاییک شدند. از آن‌موقع تاکنون دهدشت رنگ شهردار موفق را به خود ندیده است؛ انتقادات به تابش‌نژاد به طور مستمر وجود داشت. حالا نیز نوبت خسرو دیدار رسیده تا او نیز دهدشت را بدتر از دیروز به شهردار بعدی تحویل دهد.
دیدار به عنوان یک فرد که از بانک وارد شهرداری شده، اساساً تخصصی در حوزه شهری ندارد؛ روشن است گرایش‌های تحصیلی و مدیریت شهری آنقدر پیچیده شده که نمی‌توان با تخصص غیرمرتبط یک شهر بسیار کوچک را نیز اداره کرد. امروزه در اغلب دانشگاه‌ها حتی برای فضای سبز نیز رشته تحصیلی ایجاد شده که در مقاطع مختلف دانشجو می‌پذیرد. ترافیک، معماری، عمران، جامعه‌شناسی شهری، جغرافیا، روانشناسی محیط و ... همگی رشته‌هایی هستند که تنها به بخشی از مدیریت شهری می‌پردازند. حالا چنانچه شهردار درس‌خوانده یکی از این رشته‌ها باشد شاید بتواند بخشی از مشکلات شهری را حل کند. اما دیدار از نظر تحصیلی هیچ ارتباطی با این رشته‌ها ندارد و از نظر مهارت نیز وضعیت بدتر از این است؛ او کارمند بانک بوده و از آنجا وارد شهرداری شده است. البته به جز دوره کوتاهی که مسئول امور مالی شهرداری دهدشت بوده، سابقه و تجربه چندان مهم دیگری در این حوزه ندارد.
روشن است که در صورت عدم تخصص آن هم در این زندگی پیچیده شهری، شهرداری نمی‌تواند گرهی از مشکلات شهری باز کند، حتی مسائل جدیدی نیز به مشکلات افزوده می‌شود. پس از گزارش‌های اخیر در رسانه‌ها اختلافات بین شهرداری و یکی از پیمانکاران بالا گرفت. از یک طرف پیمانکار بیانیه می‌داد و از طرف دیگر شهردار جوابیه منتشر می‌کرد. پیمانکار می‌گفت در گچساران موفق بوده، اما در دهدشت نتوانسته کاری پیش ببرد. گویا عدم همکاری شهردار دهدشت و عمل نکردن طبق قرارداد عامل این عدم موفقیت بوده است. در مقابل، شهردار دهدشت نیز در رسانه‌ها علیه پیمانکار می‌گفت و او را مقصر جلوه می‌داد.
فارغ از این‌که حق با چه کسی باشد، برای شهروندان دهدشتی وضعیت شهری مهم است؛ روشن است که پیمانکار به دنبال سود خود است و از این نظر ایرادی نمی‌توان گرفت. این شهردار است که باید بتواند شرایط را مدیریت کند و از پیمانکاران برای به حداکثر رساندن سود مردم بهره ببرد. این‌که مقصر کیست هیچ اهمیتی ندارد وقتی که زباله‌ها در مناطق مختلف شهر انباشته شده‌اند؛ وقتی که بوی نامطبوع فاضلاب امان مردم را بریده است؛ وقتی که چاله‌چوله خیابان‌ها ماشین‌هایشان را از رده خارج کرده ست. از سوی دیگر، اصلاً نیازی نیست که شهروندان درگیر این جنگ‌های زرگری شوند. آنها عملکرد می‌خواهند که نمی‌بینند.
به نظر می‌رسد بعد از طرح مشکلات در رسانه‌ها، شهردار دهدشت به دنبال خبردرمانی است و با انتشار چنین مصاحبه‌هایی فرار رو به جلو می‌کند. واضح است که با چنین مصاحبه‌هایی مشکلات و مسائل شهری به حاشیه نمی‌روند و فرافکنی بیشتر در مسائل شخصی نتیجه‌بخش است تا در مسائل شهری. با چنین فرافکنی‌هایی ورودی‌های شهر دهدشت زیباتر نمی‌شوند و بوی فاضلاب بهتر نمی‌شود و مردم از زباله‌ها لذت نمی‌برند.
رفع مشکلات شهری با وجود شهردار جدید و اختلافات شورای شهر، نیامند ورود مسئولین رده‌بالای شهرستان از جمله امام جمعه، فرماندار و دادستان است. از طرف دیگر، نگاه شورای شهر به نظر نمی‌رسد خیرخواهانه باشد. نگاه به فضای عمومی باید مبتنی بر مشارکت شهری شهروندان در امور شهری باشد؛ لازم است شهروندان را نیز درگیر حل مسائل شهری کرد. شهروندان حق دارند در حل این مشکلات مشارکت کنند. اگر نگاه شهروندی در دهدشت حاکم باشد، با مشارکت شهروندان، حتی می‌توان از خسرو دیدار نیز به عنوان شهردار برای حل مشکلات استفاده کرد. اما در صورتی که نگاه‌های مبتنی بر شهروندی وجود نداشته باشد، شهردار بدون تجربه و تخصص، تنها باری بر مشکلات شهری خواهد بود.


 
 

کبنانیوز