تاریخ انتشار
شنبه ۱۴ بهمن ۱۴۰۲ ساعت ۱۴:۰۴
کد مطلب : ۴۷۲۱۲۶
یادداشت؛
دانشگاه بی‌سامان؛ این تومور نامدیریتی درمان می‌شود؟
۰
کبنا ؛باز یک سفر دیگر، بازدید و وعده و باز روز از نو و روزی از نو و باز درب دانشگاه علوم پزشکی یاسوج بر همان پاشنه سابق می‌چرخد. دانشگاه را چه شده است؟ چرا نفس دانشگاهی که باید شفابخش حال نزار دیگران باشد خود به شماره افتاده و به کمک نفس و مسکن‌های موقت محتاج شده است.
آیا اراده‌ای بر پایان بخشیدن به این بلاتکلیفی و ضعف بزرگ در دانشگاه علوم پزشکی کهگیلویه و بویراحمد در میان نمایندگان، استانداری و در تهران وجود ندارد؟
درمانِ وضعیت نگران‌کننده دانشگاه سفر و بازدید مسئولین تهرانی نیست که بنظر می‌رسد این سفر‌ها بیش از آن که مؤثر و مفید باشند سفر‌های تفریحی و تعارفات ابتدایی و یک گزارش و مصاحبه شیک از سوی روابط عمومی دانشگاه است.
مشکل دانشگاه عمیق‌تر از آن است که با سفر و توصیه مرتفع شود. سرپرست از مدیریت یک ساعت دیگر خود مطمئن نیست. بیمارستان‌های استان کهگیلویه و بویراحمد نتوانسته‌اند، مدال رضایت‌مندی مردم را بگیرند. برخی اتفاقات ناگوار شاید ناشی از همین مسئله باشد. معاونین یا شناختی از کار و حوزه معاونت خود ندارند و یا در حال فخر فروشی به رسانه‌ها و نفرین رسانه‌ها و متهم کردن آنها به ناشکری هستند.
پرسنل زحمت کش حتی از داشتن یک بیمه تکمیلی ساده محروم هستند ولی در عوض سرپرست و مدیران واحد‌ها در حال بستن دکمه‌های بالای کت شلوار‌هایشان برای نمایش‌های رسانه‌ای هستند.
دانشگاه سالهاست بر مدار ناکارآمدی و حاشیه پیش آمده است و بعد از دوره مدیریت موفق رضا چمن روز خوش ندیده است. هر مدیری که آمد حسرت مدیر قبل را بر دل پرسنل و مردم گذاشت و حالا هم در دوره سعید جاودان سیرت به حال و روز نخوبی گرفتار شده است.
معلوم نیست باید چه اتفاقی بیفتد تا شاید گشایشی در علوم پزشکی بوجود آید و دانشگاه از این شرایط چندان مطلوب خود خارج شود؟
متأسفانه مشکل تنها مربوط به علوم پزشکی نمی‌باشد. شرایط آموزش و پرورش استان کهگیلویه و بویراحمد هم تعریفی ندارد و حتی در این دوره حساس انتخاباتی صحبت از تغییر مدیرکل آموزش و پرورش به میان آمده است که همین صحبت‌ها به تنهایی وضعیت نامطلوب مدیریتی و اداری در استان را نشان می‌دهد. ساختار اداری که به مثابه گوشت قربانی میان سیاسیون و نمایندگان دست به دست می‌شود و چیزی که مهم و اولویت نیست مردم و حقوق ابتدایی مردم در دارا بودن حق آموزش و بهداشت است.
مطلب قصد یقه‌گیری ندارد که اگر بنا بر این کار باشد خیلی‌ها از گذشته تا امروز در شکل‌گیری این وضعیت مقصر و گناه کارند. اما باید این وضعیت در یک نقطه تمام شود. باید ادارات و سازمان‌ها به مدار واقعی خود بازگردند. باید مدیران، مدیران انقلابی و مردمی باشند نه آن که مدیران گماشته نمایندگان و عضوی از دفتر آنها باشند تا اولویت‌شان تنها و تنها خواست و دستورات نماینده باشد.
دانشگاه علوم پزشکی کهگیلویه و بویراحمد در شرایطی نامناسب به سر می‌برد. نارضایتی پرسنل و به ویژه پرستاران به همراه تبعیض و برخی برخورد‌های سلیقه‌ای تنها اندکی از مشکلات در علوم پزشکی کهگیلویه و بویراحمد است. جاودان سیرت و معاونینش در این مدت ثابت کردند که از عهده مدیریت مشکلات و بر نمی‌آیند و اتفاقاً خودشان به بخشی از این مشکلات تبدیل شده‌اند، پس‌امید می‌رود هر چه سریعتر چه از سوی استانداری استان کهگیلویه و بویراحمد و چه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی برای این تومور نامدیریتی که در حال بزرگ شدن و متاستاز است چاره‌ای و درمانی بیندیشند.
آیا اراده‌ای بر پایان بخشیدن به این بلاتکلیفی و ضعف بزرگ در دانشگاه علوم پزشکی کهگیلویه و بویراحمد در میان نمایندگان، استانداری و در تهران وجود ندارد؟
درمانِ وضعیت نگران‌کننده دانشگاه سفر و بازدید مسئولین تهرانی نیست که بنظر می‌رسد این سفر‌ها بیش از آن که مؤثر و مفید باشند سفر‌های تفریحی و تعارفات ابتدایی و یک گزارش و مصاحبه شیک از سوی روابط عمومی دانشگاه است.
مشکل دانشگاه عمیق‌تر از آن است که با سفر و توصیه مرتفع شود. سرپرست از مدیریت یک ساعت دیگر خود مطمئن نیست. بیمارستان‌های استان کهگیلویه و بویراحمد نتوانسته‌اند، مدال رضایت‌مندی مردم را بگیرند. برخی اتفاقات ناگوار شاید ناشی از همین مسئله باشد. معاونین یا شناختی از کار و حوزه معاونت خود ندارند و یا در حال فخر فروشی به رسانه‌ها و نفرین رسانه‌ها و متهم کردن آنها به ناشکری هستند.
پرسنل زحمت کش حتی از داشتن یک بیمه تکمیلی ساده محروم هستند ولی در عوض سرپرست و مدیران واحد‌ها در حال بستن دکمه‌های بالای کت شلوار‌هایشان برای نمایش‌های رسانه‌ای هستند.
دانشگاه سالهاست بر مدار ناکارآمدی و حاشیه پیش آمده است و بعد از دوره مدیریت موفق رضا چمن روز خوش ندیده است. هر مدیری که آمد حسرت مدیر قبل را بر دل پرسنل و مردم گذاشت و حالا هم در دوره سعید جاودان سیرت به حال و روز نخوبی گرفتار شده است.
معلوم نیست باید چه اتفاقی بیفتد تا شاید گشایشی در علوم پزشکی بوجود آید و دانشگاه از این شرایط چندان مطلوب خود خارج شود؟
متأسفانه مشکل تنها مربوط به علوم پزشکی نمی‌باشد. شرایط آموزش و پرورش استان کهگیلویه و بویراحمد هم تعریفی ندارد و حتی در این دوره حساس انتخاباتی صحبت از تغییر مدیرکل آموزش و پرورش به میان آمده است که همین صحبت‌ها به تنهایی وضعیت نامطلوب مدیریتی و اداری در استان را نشان می‌دهد. ساختار اداری که به مثابه گوشت قربانی میان سیاسیون و نمایندگان دست به دست می‌شود و چیزی که مهم و اولویت نیست مردم و حقوق ابتدایی مردم در دارا بودن حق آموزش و بهداشت است.
مطلب قصد یقه‌گیری ندارد که اگر بنا بر این کار باشد خیلی‌ها از گذشته تا امروز در شکل‌گیری این وضعیت مقصر و گناه کارند. اما باید این وضعیت در یک نقطه تمام شود. باید ادارات و سازمان‌ها به مدار واقعی خود بازگردند. باید مدیران، مدیران انقلابی و مردمی باشند نه آن که مدیران گماشته نمایندگان و عضوی از دفتر آنها باشند تا اولویت‌شان تنها و تنها خواست و دستورات نماینده باشد.
دانشگاه علوم پزشکی کهگیلویه و بویراحمد در شرایطی نامناسب به سر می‌برد. نارضایتی پرسنل و به ویژه پرستاران به همراه تبعیض و برخی برخورد‌های سلیقه‌ای تنها اندکی از مشکلات در علوم پزشکی کهگیلویه و بویراحمد است. جاودان سیرت و معاونینش در این مدت ثابت کردند که از عهده مدیریت مشکلات و بر نمی‌آیند و اتفاقاً خودشان به بخشی از این مشکلات تبدیل شده‌اند، پس‌امید می‌رود هر چه سریعتر چه از سوی استانداری استان کهگیلویه و بویراحمد و چه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی برای این تومور نامدیریتی که در حال بزرگ شدن و متاستاز است چاره‌ای و درمانی بیندیشند.
خواهش میکنم موضوع بیمه پرسنل رو پیگیری کنید الان چند ماه میشه بدون بیمه تکمیلی هستیم
خواهش میکنم به گوش مسئولان دانشگاه برسونید